Знам дека е шала. Туку ме замисли дека дури 3 кредити даваат Апсолутно се сложувам дека треба да си финансиски стабилен за бебе.
@Tan4ence Абе 3 имам. Бебе ми е едното од 2 месеци. Како тргнало, детска градинка ќе отварам. Ма се е тоа така, ама темава замина во правец "како е можно некој да не сака бебе да држи". Страшно се стори истово. Разбирање нула, ама се бара разбирање за мајките. Па уште испадна дека за да си мајка ти треба бешика што збира урина од 24 часа. Ај да не претерам, ама добри 8, 9 часа сигурно. Се претера веќе.
Муабетот беше, седиш со другарка и ти се премочува и нема да и го дадеш туку ќе си го земеш со тебе во тоалет. Јас ја зимам со мене бидејќи еднаш кажав секаде се качува и може да се повреди, кога имам другарка, она ја држи додека сум во тоалет.
Абе ај не не дупчете у здрав мозок. На мочање не ти текнува, ами телото само ти кажува дека бешиката ке ти експлодира. И ако не ви е секој ден таков (а не ви е), зашо драма? И ние имаме хаос денови, па не паѓаме у несвест. По не знам кој пат мајчинството е ставено на пиедестал, и треба да е, ама не од аспект на обврски и 'не си мајка, не знаеш'. Ако вие немате разбирање за другарка која не сака да држи туѓо дете, како она да има за вас?
Шо бешика ќе беше тоа, еве не знам. Ќерки мои кога беа под целосна анестезија јас од стрес често у вц одев. Па дури и повраќав. Требаше по болнички ходници ломови да правам. Срамота за мене, која немајка. Ај ако не и ние со памперс и да се откажеме од се комплетно па дури и од физиолошки потреби оти сме родиле. Решение за се. И свесно сме родиле и влегле во ова. Барем јас. И никој не ми е виновен што не можам секогаш во моментот да идам во вц или да јадам. Најмалку ми е другарката. Ама дека ич у вц не одам, па направете ме најнемајка, ама 8 часа да трпам, у гаќи ќе се измочам жими се. Башка на тој притисок, збогум бешико! Дај бе не претерувајте. Та дури и да е така, не е постојано. Не знам што ви е? Орден за мајки оти нам ни е најтешко нема. Не ми ни треба. Доволно ми е децата да ми се задоволни. А уште помалку ми треба некој да ме жали колку ми е мене тешко, најтешко. Да, ќе се пожалам дека ми е вака или онака. Ќе си ја кажам "маката". Ама нема да го тупам на тема со над 400 мислења дека ми е најтешко на свет и како не и е срам на другарката шо не ми помага. Аман, опрајте се! Ќе пораснат, па знам дека ќе ми фали времето кога ми било тешко и не сум можела да правам она или ова.
Пообјективна особа од тебе ни нема на форумов. Секогаш се е срочено толку реално, до коска, без пренамагање и филување со цел себе издигање. МАЈКИ > МАМИЦКИ
Детето ти паѓа, дупнува глава шика крв, тебе ти се примочува баш во тој момент. Не се правдам, само прашувам? Што во тој момент, а си сама дома. Мајка ми имаше инфркт пре мене и малата, ја реанимирав, дали ако ми се мочаше требше да ја оставам. Дали е ок доктор кој има пациент и врши тешка операција а некои траат и по многу саати ќе излезе од сала оти му се моча? Мозокот едноставно другачие работи во некои такви стреснии напнати ситуации. Како што кажав, имам разбирање само за онаа што ми кажува се искрено. За онаа на која ќе и кажам, можеш ли, а не ми рекла не, па после ме оговара, немам разбирање. Мене само ми боде очи што за 20 минути држење се вика дека е чување. Не дека под дифолт кога ќе дојде мора да ми го чува или држи. Не дека се жалам дека ми е тешко, не дека осудувам. 100 пати кажав дека другарките мора да си знаат која што сака, па така мајката мора да знае дека другарка и не сака да држи деца. Не битно зошто не сака. Ама ако освен за дечковци нишо не збореле друго, другарката мора да и каже, извини, не сакам. Акои покрај тоа, мајката нема разбирање и и тупнува дете со сила, тогаш не е ни она права другарка и вината е во неа. Ништо од ова нема врска со мајчинство, чување, тешкотии жалење или било што, ова има врска исклучиво во релацијата другарки. Колку тие две меѓу себе имаат уствари проблем.
Абе не зезај никој не вика дека нема да земе дете во раце ако на некој му се оди до тоалет. Муабетот е за принудно чување деца и да ти го дава да го шеташ и да го думкаш во раце додека таа кафе пие или слично, а јас, ти, тој, таа и тн. не сакаат или од свои причини не можат да го држат бебето. Или мајката седнала да пие кафе у кафич детево буквално трча како во игротека да е и другарките да трчаат по него. Башка има и релаксатори и чуда денес што идење во тоалет е најмал проблем и не е проблем на некоја трета личност која седи на маса. ЕДИТ: А и нема потреба да тупнуваме или да ни тупнуваат деца во раце, ако некоја моја другарка или јас сакаме да држиме дете во раце сами си го бараме.
Како и предходно, не не е во ред. Ништо што е со сила не е во ред. Не знам зошто тој дел од моите постови го прескокнувате.
Вие живеете у константа кај што цело време сте под нивото на стрес и сте потребни како во ситуациите кога човек ќе падне на глава и ќе му тече крв, или сте доктор кој прави тешка операција, или сте потребни да извршите реанимација? Зошто вакви екстреми?
Не туку седете тука ој мочнете дур можите. Едит. Пред да пишам коментар ја прашав мајка ми дали мочаше ко бев бебе. Ми рече потреба е, нормално мочав. Дур беше бебе те ставав на земја на ќебе и те барикадирав или во количка со мене. Битно мочаше. На момент стравот од деца ми се зголеми дур мајка не ме смири.
Не сте тогаш една за друга створени за другарки Само што не е можно да се вистински толку ладни, па и за сестра да се работи да мора да ги праша. А да се работи за придржување 20 30мин. @theowndemon Не споредувај ја сегашноста со пред 20,30год.
Тоа што го претставуваш мајчинството на таков начин. Не сите мајки живеат на тој начин и тоа е факт. Освен тоа, физички и психички е невозможно да преживееш ако константно си под таков стрес.
Батали бе, они бараат да ги разбереш, ама не разбираат што им збориш. Не дека не те разбираат како ти е, туку дека држење у раце 20 мин еднаш у 3 месеци не е чување.
Да дремат на форумов имаат време, да мочаат не. Ама можда им читаат мислења на бебуФчињата ко приказни и тие се мирнички ко бајчиња.
