Па добро, тоа незнам колку е точно, но ако Би постоел, тогаш е одговорен за секое добро и страдање. Затоа не осудувам никого, можеби тоа им е единствена надеж. Секој си има свои причини. Пак би напоменал дека незнам кој е теист/агностик/атеист уште сум нов, не ме сфаќајте преозбилно. Немам до толку време за да прочитам се.
За ова прашање имам толку многу објаснувано, веќе ми се смачи да повторувам. Има толку логично и јасно објаснување а некои сеуште не сфатиле. Чудно. И не е Бог одговорен за сѐ, тука лежи проблемот, што луѓето го имаат тој став. И после нејасно им било, епа ќе им биде. И мене кога ми беше нејасно не бев верник. Не осудувам ни јас, секој со своето искуство и гледиште...
Ова се тип на теми каде луѓе би се карале: "правила", "причини" ..., ама пак убавината на темите е што можеме да видиме зошто и како некој нештото го мисли детализирано, тоа сепак ми се допаѓа зошто во тие детали лежат моите интереси. Како човек на кој му е интересно да чита за култура на народ, во општество, заклучно тука спаѓа и религијата. Со тек на време и на оваа тема дојдов ... На средина. Верувам во нешто, ама ни сама не знам што е точно. Реално, не ни размислувам премногу. Не на сите прашања веднаш добиваме одговор, и тоа е во ред. Дали барам одговор? Можеби. Како што не ме интересира дали чашата е половина полна, или половина празна - така и многу работи. Се додека се спасуваат нечии животи и секој гледа во свој двор, не се верува во надри лекари и лечењето на болести не останува само на молитва - мене најмалку ми е грижа дали и во што верува соговорникот. Ако према некој идејата за Бог е дека е семоќен, тогаш и тоа како ќе прашам зошто има и зло, и немир, и војна и зошто умираат дечиња и зошто постојат педофили. Ако не зависи се ова само од Бог, тогаш не семоќен. И одговор дека е искушение или плаќа грев на прадедо - е беден одговор. Не можам да речам дека Бог има поголем план за мене ако ми го зема детето. Ако јас сум згрешила, па да ме казни би сфатила, ама не децата. Следно, не ги сфаќам искушенијата. Зар Бог нели е семоќен? Тогаш тој можи да види во срцата и кој е верник па дури и да му нуди подобар живот, а не да го тестира. Не сакам Бог да го замислам како jailor. Бог можам едино да го замислам како нешто добро, љубов, мир. А не, судија, казнувач. И за причини да се биде атеист или верник... Реално, ги има од двете страни и припадниците на одредена категорија "знаат" дека нивните се точни. Ете отворете тема "што ви боди очи на форумов" и ќе видите дека двете страни го пишуваат истото нешто, само за спротивната страна, со кои не им се поклопуваат мислењата.
Од Петтата книга Мојсеева: 10. само ако го слушаш гласот на Господа, твојот Бог, и ги извршуваш сите заповеди и наредби Негови и повелби Негови, напишани во книгата на овој закон, и ако се свртиш кон Господа, твојот Бог, со сето срце свое и со сета душа своја. 11. Зашто оваа заповед, што денес ти ја давам, не е тешка за тебе, ниту далеку од тебе. 12. Таа не е на небото за да може да се каже: „кој од нас би се воздигнал на небото и би ни ја земал и донел да ја чуеме, та да ја исполниме?”; 13. ниту е преку море, за да може да се кажи: „кој од нас би отишол преку море и би ни ја земал и дал да ја чуеме, та да ја исполниме?” 14. Но оваа заповед е многу блиска до тебе, таа е во устата твоја и во срцето твое, за да ја исполнуваш. 15. Ете, јас денес ти предложив живот и добро, смрт и зло. 16. Ако ги слушаш заповедите на Господа, твојот Бог, што денес ти ги давам, – да Го сакаш Господа, твојот Бог, да одиш по сите патишта Негови и да ги извршуваш заповедите и законите Негови, – тогаш ќе живееш и ќе се намножиш, и Господ, твојот Бог, ќе те благослови во земјата, во која одиш, за да ја наследиш; 17. ако, пак, се одврати срцето твое, и не послушаш, и се заблудиш, па почнеш да им се клањаш на други богови и да им служиш, 18. тогаш, ви јавувам денес, дека ќе загинете и нема долго да останете на земјата, која Господ Бог ти ја дава, откога ќе го минете Јордан, за да ја наследите таму. 19. Ви сведочам денес со небото и со земјата: живот и смрт ти предложив јас, благослов и проклетство. Избери го животот, за да живееш ти и потомството твое.
@theowndemon ми ги искажа мислите, баш она што сакав да го кажам. Ако тие Адам и Ева направиле една грешка, зошто семоќниот Бог не им го простил тоа (нормално, ако тие се покајале после тоа)? И зошто ние обичниве смртници сме опфатени со нивната грешка, каква врска имаме ние со грешката на Адам и Ева? Отсекогаш ова се прашував. И нема никаков изговор зошто семоќниот Бог би оставил да се случува зло и страдање на светов. И да е тоа заради луѓето, зошто би дозволил да страдаат невини, наместо да ги заштити? Нема ништо да помогни тој во тоа што на некого ќе му одземе драга личност и ќе го остави да пати. Ама ништо.
Јас сум добро запознаена што си пишувала по оваа тема и со што дефинитивно не си ме убедила ништо. Пак не разбирате бидејќи гледате екстремно пристрасно, се тешите дека сѐ нерелигиозно е зло, дека не сме информирани. Кога луѓето мислат на овие прашања, она на што реферираат е далеку од „мед и млеко“. Туку зборуваме за куп невини деца од раѓање осудени на глад и краток живот или пак оние погодени од тешки болести уште од најмали нозе, на природните катастрофи, војните. Нема тука кај овие невини луѓе ни причинско-последичен однос, ниту пак заслуга. Затоа, земајќи го предвид религиозното гледиште на сите аспекти од животот, за мене за ова има две логични објаснувања: – Ако Бог им дава такви „лекции“ и „искушенија“ на луѓето (преку болести, а кога деца и умираат од нив - тоа било лекција за родителите ), како што ти ми/ни имаш објаснувано многу пати - тогаш тој Бог е далеку од benevolent, и ова е страшно дегутантно сфаќање за религијата кое не можам да го сварам. – Ако за овие ужасни нешта за кои немаме објаснување си речеме дека Бог не е одговорен - тогаш тој Бог е далеку од семоќен, и доаѓаме до заклучок за неверодостојноста на тоа здраво за готово земање на натприродна сила и апсолутна правда која би требало да ја воспостави. И да, јас 20 години бев православен верник, на помала возраст и стравопочит сум имала во религијата, и во црква сум идела и сè - и погоди што? Не ми беше јасно ова ниту тогаш. Откако имам претстава за добро, зло, среќа, тага, трагедии - никогаш не сум можела да ги прифатам така овие работи. Затоа што разумот во комбинација со емпатијата ми биле на прво место. И тоа што сè повеќе „нејасно“ (читај: неоправдливо) ми стануваше во мојата слика и филозофија за животот, ми е една од причините што веќе не сум верник. Претпоставувам и дека во нашево традиционално општество 90% од нерелигиозните што дискутираат вака за ова и на кои им враќате во стил „не можеш да разбереш, тоа се чувствува, треба да бидеш дел од Црквата итн.“ - биле верници. Треба да разберете веќе еднаш дека постои и друга насока на развој на размислувања која не значи неинформираност и нејаснотии, и дека ваков стил на одговори воопшто и не се никакви аргументи.
Смешно ти е а? Епа вака сега, од лично искуство ќе ти објаснам што значи да веруваш во господ, но да си реалист. Науката и религијата се косат , така? Знам дека џабе зборам, патетичниве верници што спијат дома со библијата под перица и што киснат секој ден по пет саати во црква не можат тоа да го разберат, ама ќе објаснам повеќе за останатите. Колку сакаш води се по библија, џабе е кога сепак си грешник , секој обичен смртник е грешник, нели само господ е безгрешен. Прво и прво си грешник што ја валкаш устата со лоши зборови тука во темава. Нели, според верата треба да се водиш по тезата: тој тебе со камења, а ти на него со леб, а ти за жал фрлаш камења и отров тука. Ако сакаш пресели се во црква, ама залудно е се , ако мислите, душата и зборовите ми валкани и клети. Епа вака сега, пред некое време имав несреќа што добив тешка повреда на левото стапало, имаше опасност дури да останам без него. Одев на операција, ми ставаа шипки и штрафови, нели да се држи стапалото , потоа останав скроз неподвижна, два месеци. Но, не оставив на божја воља, ако даде господ да станам, ако не даде , ќе си лежам па како што рекол господ така да биде. Јас се молев секојдневно, дури еднаш со штаки се одвлечкав во црква и запалив свеќа , но секојдневно одев на физикални терапии, на масажи, на вежби на ногата, дома се трудев да вежбам , до последната капка пот се борев и застанав. Сетоа тоа врди труд , застанав на нозе сега сум нормална личност, како сите вие, но повеќе сум благодарна на науката, докторите и физијатрите и на мојата упорност и борба! Во овој случај вербата во господ дава надеж , но реалноста е дека мора да се следи науката!
Јас те разбирам потполно, јас не реков дека јас не сум грешник напротив многу пати сум рекол дека и најчесто свесно грешам. И христијанин не се станува со одење во црква. Сум посетил од џамии, синагоги па и пагански храмови ама христијанин останав. Бог не е виновен за твојата несреќа. До неа дошло од твое или нечие невнимание. И ниту во Библијата не пишува дека треба да лежиш и да чекаш од Господ све да ти падне вклучувајќи и здравје туку тоа треба да е заслуга на твојата упорност и борба како што веќе кажа. Тоа е реалноста, а таквиот бог како ти што го замислуваш тоа само во некој филм. Таков бог како во твојата замисла нема во Христијанството.
...од кои една ќе се покаже како функционална. Ти го кажав примерот со коцките. Ти ја земаш функционалната нишка a posteriori како исклучително неверојатна, а таа е едноставно еден резултат кој happened to be функционален најпосле, од милијардите кои не се покажале како такви. Оп! Застани овде. Зборуваме за абиогенза, а не за човекот. Никој не ти тврди дека комплексноста кај човекот настанaла случајно како што често си правиш аналогии со камчињата на плажа или куќата во шума. Она за што ти (можеш да) зборуваш е само веројатноста за настанување на аминокиселините кои подоцна ќе доведат до формирање клетка. Од клетката натаму многу добро знаеме како се развил човекот, и тоа не е поради случајноста. При размножувањето во гените се создаваат мутации кои им даваат на организмите некоја уникатна карактеристика која ја немал нивниот родител. Оваа карактеристика се погодува по случаен избор. Ако карактеристиката е непогодна за преживување и фатална, тие што ја носат ќе изумрат и нема да ја пренесат понатаму. Ако пак новата карактеристика е доволно добра за да преживее организмот, тој си ја пренесува понатаму. Логично, на тој начин се истребуваат организмите со непогодни карактеристики, а оние со доволно погодни остануваат да живеат и да ги пренесуваат понатаму, или поинаку кажано се одвива процесот на природна селекција. Оттука, фактот што ензимот така убаво е се поклопува со супстрактот не е посебен дизајн, туку е логично да се поклопува, т.е. логично е да е погоден, затоа што ја преживеал природната селекција. Непогодните ензими што се појавиле низ еволуцијата не се потребни, па затоа и со текот на времето ги снемало. И ти сега викаш, која е веројатноста да имаме БАШ така погоден ензим? Па да немавме, немаше да постоиме за да го прашуваш ова прашање, како што полека се истребиле тие што го немале. Ние сме дел од тие кои го имале погодниот ензим. Патем, се надевам свесен си дека постојат опции дека интелигентниот создател всушност не е еден, туку повеќе, впрочем, тоа е многу поверојатно отколку само еден. А уште поверојатно е дека живееме во некаква симулација и сме контролирани од некаква друга раса, која нè изградила според нејзините стандари (како што веќе сме на пат да правиме) и свеста која мислиме дека ја имаме е само илузија. Така што не, не е црно-бела работава. Останува фактот дека ги игнорираш сите тие опции и ми кажуваш дека или настанало сè ,,случајно" или било создадено од страна на the one true god, што е погрешно насочување и значителна слабост на твојот аргумент.
Библијата има солидни одговори зошто се уште постои злото и страдањето во овој свет. Но јас не би брзал во расфрлање со библиското објаснување за тоа пред атеисти кои и онака не ја веруваат Библијата. Овде им се обраќам пред се на верниците на форумов, да не изиграваат адвокати на Господ бранејќи ги или оправдувајќи ги Неговите постапки или Неговото недејствување сега во 21 Април, 2018 година. Атеисти и агностици, еве да речеме дека не знаеме зошто Бог не интервенира на начинот на кој што ние луѓето сакаме. Вистинското прашање тука е зошто да извлекуваме заклучоци (Бог не постои! или Бог е неправеден!) од нешто што НЕ ЗНАЕМЕ. Со оваа логика, зарем не наликуваме на древните пагани кои не знаеле како да си го објаснат громот па измислувале „богови на грмотевиците“? Или на оние кои не знаеле зошто и како свети Сонцето, па си измислиле „бог на Сонцето“ (Амон Ра)? Обично им се смееме на овие луѓе кои не знаејќи да си ги објаснат природните феномени си измислувале божества, а не приметуваме дека го правиме истото - не знаејќи зошто Бог не го уништува сега и одма злото и тоа на начин на кој што ние сметаме дека е праведен, од тоа незнаење извлекуваме заклучок дека Бог не постои или Бог не е праведен. Ако древните народи од научните незнаења правеле „God of gaps", атеистите денес од теолошките незнаења прават „Atheism of gaps". Но сепак и едните и другите ја прават истата логичка грешка - извлекување заклучоци од незнаењето, од непознатото, од магловитото, од прашалниците. Да бидеме искрени, секој човек сака Бог да го уништи злото, ОСВЕН нас самите, бидејќи ние нели не сме до толку лоши Но ако Бог денес т.е. сега во 14:15 часот одлучи да го уништи сето зло во светот, тогаш Бог би ги уништил сите луѓе на планетава, без исклучок, од првиот до последниот човек, бидејќи нема безгрешен човек. Тоа ќе значи и наше и мое и твое уништување. Но христијанскиот Бог не го сака тоа и затоа тој смислил поинаков, доста поинаков начин на кој што ќе го елиминира злото и страдањето, а при тоа ќе спаси многу луѓе кои ќе се покајат од гревовите. Имајте предвид дека и Исус мораше да помине низ зло и големо страдање. А не мораше, ниту пак направи некаков грев за да заслужи такво нешто. Но го направи тоа доброволно и од љубов кон нас. Знам дека е тешко ова да се свари, бидејќи не бара само интелектуално истражување на Библијата, туку во ова прашање се вмешани и длабоки емоции.
Никогаш не сум го обвинувала господ за тоа, јас бев виновна што не бев внимателна , не требаше да го правам тоа што го правев кога се случи несреќата. Но, патетичен верник не сум. Точно, јас имам поинаква перцепција за господ, не дозволувам религијата да раководи со мојот живот како во дамзово време , кога власта ги контролирала луѓето со наметнување на религиозните правила , односно религијата. Тетка ми е таков патетичен верник, спие со библијата, секој ден кисне во црква, пости нон стоп и прави се што налага црквата (не ги ни знам тие правила). Но, што дека, кога е лош човек. Свесно прави работи што ги повредуваат останатите, отров фрла со секој кажан збор, лаже и наштетува дури и на сопствената сестра, каков верник е таа? Треба душата и срцето да се чисти, да не мислиш лошо на никој, да не крадеш , да не лажеш , да не правиш лоши работи, а господ е еден за сите. И за мене и за тебе. И за муслиманите и за католиците. Верувај во него, но живеј по правилата на науката!
Точно е се што кажа но да не прави и да не мисли лошо човек не е можно, може да се обидува да не го прави тоа. Сум се изјаснил во многу теми дека пробувам да бидам но за жал не сум добар верник бидејќи поголемо влијание има идеолошката определба врз мене а помала религијата. Бог за мене е еден како и за сите христијани и не постои друг. Инаку како што знам Христијаните во Исус веруваат а муслиманите во алах така да не еден за сите.
Се сложувам со објективна дискусија, ако се сведе на ад хоминем муабетот, напаѓање на личноста, тогаш излага вон контрола дискусијата. А не знаеме, да редактирам, тоа е прашање на лично слободно време, и гледање личен живот.
Зарем од целата моја математичка анализа за неверојатноста за настанувањето на инвертазата ти се фати за една моја маргинална забелешка дека кај човекот постојат 2700 ензими и зема тоа делче да ми го реплицираш и да ја насочиш дискусијата кон размножување на гени и природна селекција? Точно, зборуваме за неверојатноста на абиогенезата, а не за човекот. Зборуваме за неверојатноста за настанувањето на ензимите, било кои функционални ензими, а не за размножување, ДНК, природна селекција. За сето ова можеме да збориме откако ќе имаме жива клетка, со ДНК молекула во неа, која е способна да се дели самата себе. Но пред појавата на таква клетка, заборави на ДНК, репродукција, мутации, природна селекција. Пред тоа можеме да збориме само за варијации и случајно комбинирање (сврзување) на амино киселините во нишки и која е веројатноста т.е. астрономската неверојатност да притоа се создадат функционални ензими. Секој што има барем површно познавање на математичката веројатност ќе ме разбере што сакав да кажам во претходните постови. За да не ги барате постовите назад на темава, еве ви сума-сумарум текст кој го напишав лани за тоа како ензимите се доказ за Божјата креација: Ензимите - доказ за Божјата креација Не планирам повеќе да се вртам во круг за едно те исто. Поздрав!
Но, ова е дефиниција која може да има смисла само за тебе и останатите кои верувате дека е возможно да постои нешто “несоздадено“ ко Бог. А, за нас, останатите... “несоздадено“ значи токму тоа - “не-создадено“ = не се создало, не го создале, не е создадено од ништо = не постои = е ништо = е нула, производ на нечија имагинација и потреба. Ама, ако Бог = ништо, има смисла. Тогаш да, тој е надвор од просторот, времето, во вечноста, пред сето и ќе биде по сето. Тој (ништото) нема почеток и не може да се измери и докаже неговото постоење. А од друга страна пак, постои. Патем, животот не се создал заради “случајност“ туку затоа што сите предуслови за да се создаде биле исполнети во точно тој момент. А тоа не е случајност. ...“несоздадено битие“.....тоа „несоздадено“ (Бог) и „битие“ се толку неспоиви.
Мислам дека Бог не ги дал тие неизлечливи болести, самиот начин на живот, самите стресови и проблеми ние си ги ствараме.Едноставно некој се родил со среќна ѕвезда, а некој не. На пример некој денес има многу пари, има се што ќе посака а некој нема ни за леб, ама неможи врз основа на тоа да се криви Бог. Помоли се и заблагодари му се на Бога што си жив, се друго е на тебе.Малку труд и среќа и молитва се е можно. И еве друг пример: Ако некој е богат не значи дека е и среќен.А некој е сиромав ама има и слога и љубов и среќна фамилија и здравје. Немора да се сложувате ама ова е мое мислење. Бог постои и секогаш ќе верувам.
Од 0 до 10, колку логика има во тоа Ништото да создало нешто? Ако пак материјата е вечна, тогаш произлегува дека таа била "несоздадена". Ако е така, тогаш според твојата горна логика, произлегува дека материјата е ништо, нула. Значи јас, ти, форумов, се околу нас е нечија имагинација
Не, само бог како не-создадено битие, онакво какво религијата го создала, и вакво какво ти се обидуваш да го докажеш научнички, а оно, пустото, не се докажува Освен нели, ако сакаш да кажеш дека материјата е бог?
За тоа болдираното. Што убаво си кажа хехе дека баш ти е добро Библијата да управува со твојот животот односно да живееш според нејзините правила. Сигирно ти ова го гледаш во насока на силата во мистичноста, светоста на тие страници водилки кон надмоќното, Божјото. ( сцена: сончеви зраци низ облаци после дожд. #blessed #holyspirit) А во реалноста си само weak-minded кој има страв, животот да го раководи со свои раце и да сноси целосна одговорност за последиците какви и да се. Цела таа несигурност и дискомфорт се пренасочува кон полесното односно "been told" state of mind. Многу е тешко одеднаш да си целосно слободен, сам да одбереш како ќе го креираш животот. Ама тие 1000 опции предизвикуваат егзистенцијален шок во мозокот. Како да скокнеш во ice-cold вода. Те сфаќам. Ама од една страна ми е жал а од друга со велам "е ако де". Хиерархија секогаш имало. Некој е на врвот,некој на дното. Иако сум директен и не се воздржувам од дрскоста моја,ама јас верувам дека ти нема да се налутиш туку воден од Библијата на мојот "удар" ќе го завртиш и другиот образ како мал послушко. RUN!
@zhap4e остави ја религијата за момент, одговори на прашањето погоре. Од 0 до 10, колку логика има во тоа Ништото да создало нешто?