Пријателство помеѓу личности од различна вероисповед

Не ми е важно од која вера е, важно ми е да се почитуваме едни со други.
И тие се луѓе, ги мразам тие делби од различна вероисповед.

 

Вакви пријателства се толку чести, што почудно ми е што луѓе уште се прашуваат дали се возможни.
Зарем немате ниту еден таков пријател?

 

Зборувам за "искрено пријателство",каде сите карти се отворени,нема табуа и се дискутира отворено на секоја тема,подршка сте еден на друг,а не за некое рандом пријателство или пријателство од "интерес".Тоа впрочем и се чувствува....
Да сум имала такво пријателство,штета што нашите патишта се разотидоа

Штета што нема ниту едно мислење од припадници на друга вероисповест,претпоставувам сите коментари се од христијани,можеби грешам,сакам да го слушнам и нивното размислување.

Не е делба,исти сме а сепак различни.Спротивностите многу често и се привлекуваат,нели?

 

ние живееме во маало каде староградско население било турско. И куќата која што ја имаа купено моите баба и дедо биле од турци. Јас сум изтаснала со нив некогаш сум јадела и кај нив. Една куќа потака исто. Цел живот ни излагале во пресрет за се имаат аптека. Често знаат да дадат лек без рецепт или без пати па ко ќе сме имале ќе сме даделе. Никогаш не рекле не ама и ние сме биле фер па не сме ја злоупотребиле нивната доверба. Треба да сме луѓе пред се а не да се делиме според измислени работи и да си правиме јаз меѓу себе. А сум учела и со ромки турчинки имам и пријатели и пријателки албанци од на работа. Многу,ама многу поубаво со нив соработувам него со поединци од македонскиов народ.

 

Не е дека нашиот македонски народ така никаков,секаде има исклучоци.Добрина и лошотија има и кај нив и кај нас.
Ме радува фактот ,што сите коментари на ова прашање се позитивни,значи има иднина за оваа државичка

 

Немам такви пријатели и не би ми сметале и да ги имам, живеам во маало во кое сите комшии ми се албанци, па немаме никаков проблем, а имам дечко кој е половина турчин па пак си го сакам најмногу

 

Ви посакувам многу љубов и разбирање на тебе и твоето момче.

 

точно,ама за жал штета не сум видела од муслиманите, ако не си им по ќеф ќе се тргнат ако не ти помагаат барем не ти одмагаа а нашиве абе ако не можат да ти помогнат за инат ќе ти одмогнат.

иднина има и позитивните искуства се од порано не од сега само нашата државичка односно политиката сака да го дели народот а не ние самите.

 

Незнам,не сум размислувала многу на таа тема,можеби ти си имала такво искуство,но да,признавам,многу од нив знаат да почитуваат и на добрина возвраќаат со уште повеќе добрина.Посебно ми се допаѓа,почитта што ја негуваат кон жената,како сопруга и мајка.
Јас таков впечаток имам од дружбата со нив.
Па впрочем и ние сме такви,нели?
А за политиката,па ние сме си ги избрале тие,гласот на народот

 

https://abtslebanon.org/2016/06/10/should-we-wish-a-blessed-ramadan-on-our-muslim-friends/#

Коментар на овој линк?
Господинот автор на овој текст, е угледен универзитетски професор,пристапот му е многу критичен и самокритичен....

 

Секој си има свој став на одредена тема. Нема што да се коментира тоа од линкот .

 

Мислиш?
Па за тоа постојат овие форуми,да се споделат мислења.
А какво е тоа пријателство ако не се почитуваме такви какви што сме,вклучувајки ги и нашите верски празници.
Или говориме за меѓурелигиско пријателство а во истовреме се држиме во резерва,нели е тоа лицемерно?
Зарем не би ни значело нашиот пријател од друга вера да ни честита роденден,слава,свадба....
Тој може да ни честита,ни годи тоа,ама ние нема да му честитаме зошто така ни одговара,не веруваме во тоа.Не мора да веруваш,битен е самиот чин,си му искажал почит.
Ако ти е вистински пријател,тој те прифаќа таков каков што си.

 

Што има врска тоа? Мене тоа ми влијае кај човек исто колку што ми влијае што хоби има. Ич!

 

Зошто да не е возможно???
Зар човек од вашата вера никогаш не ве навредил, повредил, излажал..?
Да, мајка ми има пријатели муслимани, работела со нив долги години. Тие и биле како обезбедување. Ден денес, у сред ноќ да ги викне одма ќе рипнат за неа... за мене, за моето семејство. За разлика од ете многу други пријатели од иста вера.
Само сме ослепени од политика, перење мозоци, ковање заговори...
Имам пријатели и роми, албанци, бошнаци... потполно ист однос како со македонци.
Кој ќе ме повреди, кој сака и што сака нека е, нека е и моја крв, нема да останам должна.

 

Ако мислиш за темава пријател-ство,потполно си во право,"ич врска нема"
Ако мислиш за линкот,дали треба меѓусебно да си ги честитаме празниците,тоа е индивидуално,секој различно ги доживува нештата,меѓутоа важен е гестот,почитта што му ја оддаваш.

Големо,само за последната мисла твоја,мислам дека треба да се прости и да се даде секому втора шанса

 

Никогаш не сум размислувала за ова како тема на разговор.
Јас сум муслиманка и сум порасната во населба каде што има мешано население--христијани, католици, Јеховини сведоци, муслимани... И по националност различни--македонци, турци, бошњаци, албанци, роми...
Најдобра другарка србинка, јас босанка.
Растени сме како едно, гледавме кој е каков по карактер и никогаш немало поделба (освен онаа детска, по друштва) . Поделбата ја осетив скоро кога јас една муслиманка искочена на кафе со 2 христијанки, девојки кои ги запознав во моите 20ти,во муабет за донации за дете кое е по вера македонка--христијанска, меѓу себе онака им излета "мора да донираме, детево е наше не е од нивните". Кога и текна на девојката што кажа, проба да се извлече ама немаше начин. Колку е тоа бедно.
Ако прекинеме да дозволуваме политиката да ја прави омразата меѓу нас, тогаш уште малку па ќе се јадеме меѓу себе, никаков соживот, никаков живот...

 

Се согласувам со твоето размислување,потполно.Изворот на немањето соживот,односно немањето доблест да се прифати некој кој е сосема или барем малку различен од нас,по начин на живот,обичаи,верувања итн,произлегува од домот.Што ќе добиеш од домот,воспитување-
то тоа ќе го носиш со тебе,цел живот.
Колку општеството има влијание во креирање на нечиа судбина?Мојот одговор е големо ДА.
Под претпоставка:Што ако го најдеме нашиот најдобар другар,па дури и нашиот животен сопатник во личност кој не е дел од нашето така да го наречам племе,не е од нашата вера?
Соочени сме со многу прашања,изборот што треба да го направиме,последиците од сето тоа,компромисите,осудата....
Водејќи го истиов разговор со еден мој не толку близок пријател Муслиман,ми призна дека неговата сестра е мажена со Германец и можам да претпоставам низ што се поминувала таа девојка од "нејзините".Кога срцето бира,бира друга човечка душа,а не вера,нација,боја на кожа.
ЕДНА ДУША,СЕ ВЉУБУВА ВО ДРУГА ДУША.
Германското општество е ослободено од тие предрасуди многу одамна,но за нас некако времето застанало.
Ова видео никој не може да го остави без солзи и ни е потсетник колку тоа ние луѓето сме бедни.

 

Зошто да не? Пријателството е близина врз која религиската припадност нема никакво влијание. Пријателот го сакаме поради она што тој е како личност.
Освен можеби во случај на екстремни религиски ставови кои би не оддалечиле од некого, но екстремисти и самите не толерираат мислења против нивната религија.

 

Верата во 21 век треба да биде поистоветена со традиција само и никаков уплив да немаат во животот на човекот, од ваков аспект.
Се друго е еретичност.

 

Сум се дружела.
Нема ништо лошо.
Како што сме ние (христијаните) луѓе, така и тие се луѓе.