Пријателство

ima edna mnogu ubava pesna na ypu tube moze da ja najdete a naslovot e Celu noc i celi dan slusnete e ja i pocnete taka da ziveete ke bidete srekni

 

...A hug is worth a thousand words. A friend is worth more."...
...Friendship is one mind in two bodies....
...Friends are God's way of taking care of us."...
...Friendship is like a precious flower,ready to bloom every hour.It may stop growing or keep on flowing ,but you'll still have it forever...
...Mozda je neko ne podnosi, ali ja je obozavam... mozda neko misli da je previse nafurana, ali meni je draga... ona je za mene nesto najbolje, zato je volim najvise na svetu... dobra je, slatka je, nije dosadna, volim njenu kosu, njen osmeh... ona mi daje volju za zivot, njena rec mi znaci mnogo.. kada sam tuzna uvek je tu da me nasmeje, podrzi, ali to je pravi PRIJATELJ... Nije od onih koji ce me izdati kada su mi najpotrebniji, mrzim kada za nju pricaju nesto lose, ona je nesto posebno...
....A friend is someone who is there for you when he'd rather be somewhere else...
...Good friends are like stars ..You don't always see them but you know they are always there...

 

Имам многу другарки но имам 1 најдобра другарка,се и кажувам и она мене,но имам уште 1 другарка и ние 3 сме секаде заедно не баш секаде пошто оваа третава малку е поразлична од мене ама школо,продавница итн,имам и уште една другарка онака баш ОК,ама не живееме во иста населба,тоа нема врска инаку е Одлична до нив

 

Бев разочарана премногу од страна на пријатели и другарки. Бев до тој степен каде што никој не знаеше ништо во врска со мојот живот. Тоа беше периодот кога се скарав со 13 годишна другарка, која ме искористи на најлош начин. НО пред 2 и нешто години се зближив со еден другар, бивши школски каде што со текот на времето се повеке време поминував со него. Ме гледаше како капка на дланка. Бевме искрени еден спрема друг и се подржувавме во тага, радост... Бевме постојано заедно, до тој степен каде што неговите и моите дома беа сигурни дека сме во врска.....Беше и ќе остане прекрасно нашето пријателство. И за крај многу ми е жал што сето ова го пишував во минато време, со зборот BEШE!!! Кога не успеа народот да ме оддели од него, господ ми го зема......

 

Многу ми недостига старата најверна другарка, т.е. сестра, онаа која ниедно машко неможеше да ја покори, онаа која беше иста како мене, онаа која беше само со мене, онаа со која се тешевме и глупиравме заедно, онаа со која делевме се, онаа со која бевме по цели деној заедно.. Посакувам некогаш да се врати се како што беше, совршено, без дечко или слични срања...

Спојлер

Можеби сум себична, ама единствената вистинска сестринска љубов која сум ја почувствувала била кон неа и многу мразам што е само со дечкото а со мене скоро и да не е, а и многу време се немавме видено дури сега се здруживме пред некое време ама пак не е то то..

 

Најдобрите пријатели не постојат или се ретки, излишени површни и од корист,секој си тера свој пат и на никој утре нема да му биде ни малку гајле колку си се трудел ТИ, и колку си му помогнал.. добрите работи веднаш се забораваат а најмалите и најситни лоши работи се паметат вечно да така е !
и самата себе си се жалам зашто сум имала такви пријатели до мене? но касно..
немам верба во пријателство, не , никогаш повеќе ..

 

Истото и мене ми се случува. Си ја губам другарката на која се и кажував а денес неможам да и се отворам многу многу зошто? Зошто се морало да се кажи на дечкото. Мајка му стара направи разлика меѓу другарки и дечко! 24/7 е со него па уште и на фб кога отворам на профил гледам само негови постови мисс ју та мисс ју !! А и страшно ме нервира кога ја викам да се видиме мора и тој да е тука па не сакам јас пред него да зборувам или кога не е тој тука Не излегува! Баш сношти ја викав на едно кафе леле не немам пари Бог да чува за едно кафе 50ден кога после разбрав дека тој е на ворк и таа ќе си седи дома. Па уште се лути дека сме се собрале со останатите а таа не била известена за нашата средба и одма кажува утре ќе одиме таму и таму и да се собериме конечно сите ако не идите не ви зборувам повеќе и спушти слушалка ццццц не ми се верува крајно ме изреволтира ме праша дали можам ? дали сакам или нешто слично ? Како јас еднаш не сум му се налутила за ништо ..Жалосно!

 

Драги мои, решив да споделам нешто со вас. Верувам дека ќе звучи чудно, можеби на дел од вас и нема да им биде вистинито, но ова е една моја голема мака. Пред 7 години на една страна преку интернет за универзитети во Лондон, во кое што време многу сакав да заминам од Македонија и да студирам надвор, имаше нешто слично како чат на кој што се допишував со една девојка од Пакистан. Нашите муабети продолжија на мсн, па и на фб. Од тогаш ние комуницираме секој ден, знаеме се една за друга, многу сме блиски. Ми кажува како ги поминува деновите, ме запознава со нејзината култура, јас со нашата, зборуваме отворено за нашите фамилии, за нашите животи. Таа е постара од мене 2 години, многу е паметна, срцето ми се кине кога ми кажува како не може да го продолжи нејзиното образование заради нивните предрасуди. Женските не смеат да учат, да се образуваат.. За живот да не зборам, не знае ни што е кафич, ниту дискотека.. Единствено што била 2 пати во кино!.. Многу пати се обидов да пронајдам начин да ја гушнам, да знам дека е добро. Кога беа поплавите пред 1-2 години во Пакистан, секој ден живеев во исчекување дека е добро, дека е жива. Неколку месеци живеев во страв дека можам да ја изгубам. Сето ова звучи нереално можеби, но јас сум многу среќна што ја имам неа во мојот живот. Се слушаме еднаш или два пати месечно и на мобилен бидејќи е многу скапо и не можеме да си дозволиме секој ден да се слушаме, после секој наш разговор плачам. Таа е секогаш прва да ми го честита секој мој успех, да ми честита роденден, ми го прати најубавото ланче за роденден оваа година, можеби не е многу, но знам дека е подарено со многу љубов..Се заколнавме една со друга дека пред да умреме ќе се запознаеме.. Тешко ми е што и го ветив тоа, а длабоко во себе знам дека нема.. Колку и да се трудам да најдам начин не можам. Нема решение. Сакав да ве прашам вас за некое мислење, што би можела да направам ?!... Ми фали и ја сакам... Онака премногу

 

Па собери пари и оди Пакистан да се запознаете. Наместо да одиш на одмор на лето, чувај ги парите за одмор во Пакистан. Кога тогаш ќе успееш да ја видеш таму.

 

ЛОЛ Ани ова ти си играш мајтап со нас или таа со тебе??
Не знам каква случајност, ама најсериозно имам другарка од Пакистан и нема врска ова ти што го кажуваш дека имале предрасуди, посебно со образованито

 

^

Зависи каква е фамилијата на неа,можеби тие нејзе не и дозволуваат да учат.Можеби не и дозволуваат да лудува во доцните часови.

Ani незнам што да ти кажам туку ке ти дадам подршка да заминеш и да се запознаете.Да бидам искрена шансите се мали за такво нешто но ако се бориш за тоа зошто да не

 

Angel92 Мила.. Пакистан не е како да отидеш до Грција па ќе заштедиш еден одмор и ќе одиш Напротив, друг континент, други закони, многу документи, патни исправи и најважно многу пари се потребни за сето тоа...

ТheKiketoo не знам каде живее твојата пријателка и во какви услови. Јас ти кажувам за мојата, дека не учи а многу сака. Се обрзува преку интернет, не дека немаат пари едноставно не и дозволуваат. Никогаш немала ни дечко чека нејзините да и најдат некој за да се омажи, и велев дека тоа е нејзин живот и дека она треба да одлучи со кого ќе го помине, она ми рече на сето тоа дека они и го подариле животот они и ќе одлучат како и со кој ќе го проживее.. Нејзиното семејство е многу религиозно можеби и тие се причините...

Pelikuna ти благодарам на подршката мила... Знам дека се мали шансите и токму тоа ме плаши, но ајде главата горе и ќе се трудам.

 

Искрено Ани постов ама воопшто ти нема смисла, прво викаш дека сте разговарале за нивната култура и дека општо луѓето таму имаат предрасуди, а потоа дека другарка ти е од многу религиозно семејство и дека затоа имаат поинакви сфаќања.
А на интернет како ја оставаат, има манјаци таму , мислам и нема смисла да оставаат некој секој ден да дреми на компјутер и да пишува со непознати, а да не го оставаат да се образува и секоја чест на 12 години си барала универзитет и тоа во Лондон, значи пред 7 години, на интернет, јас мислам дека тогаш уште тетрис играв

 

^ Па не верувам дека твојата пријателка не е религиозна, со самиот факт дека се муслимани знаеш и сама дека почитуваат вера и се. Не студира никаде точно, ако она ме излажала мене тогаш и јас ве лажам вас А што тоа нема смисла во мојот пост ?

Имаат поинакви сфаќања од нас точно Не велам дека и она туку нејзините се такви луѓе. На интернет да седи, но нема слики Само се гледаме на скајп и некогаш на меил ми праќа. Нејзините родители знаат за нашето пријателство исто и моите.

Да барав тогаш ми беше забавно тоа да студирам надвор. Паметам кога одев во маалскиот интернет кафич, барав со помош на мојата братучетка која замина да учи таму

 

-После се’ што видов од моите така наречени најдобри другарки, искрено не знам дали да верувам дека постои вистински пријател. Не дека јас сум цвеќе за мирисање..и јас ја повредив другарка ми со која сме заедно од кога знам за себе.-

Кога завршив основно заживеав со моја врсничка и двете се запишавме во исто средно училиште. Станавме неразделни и јас као немав време за онаа со која се дружев дотогаш. Наоѓав изговори дека средношколка сум и имам повеќе обврски. Значи со неа сведовме до минимум се’. И муабети и излегувања..апсолутно се’. Понекогаш ја земав со мене кога излегував затоа што лошо се чувствував што работите дојдоа така. Долго време моите дома а и останатите од друштвото ми велеа да не се врзувам толку со тоа девојче ама јас сум тврдоглава и си стоев на своето дека нема шанси да е така и џабе ја критикуваат.
На крај се скаравме затоа што дознала дека наводно јас сум измислувала приказни дека го изневерила дечко и’ и сум сакала да им ја расипам врската. А јас бев таа што после секоја расправија ги смируваше. Дури и ми прати повозрасни машки од 20-25 год. ( а јас имав тогаш само 15) да ми се закануваат. Добро, видов дека згрешив што не си ги отворив очите кога ми ги отвораа...ја преболев.
Немав храброст да појдам и да и’ се извинам на другарката што ја оставив поради неа и некое време си шлаев сама онака, без да имам на кој да се исповедам.
Во меѓувреме се запознав со друго девојче кое беше скоро доселено. Таа сама, јас сама и почнавме да се дружиме. Изградивме доста цврст темел на нашето пријателство (или и тоа само јас си го мислев), си верувавме една на друга, се поддржувавме, си помагавме, заедно јадевме, пиевме, спиевме. По некое време дознав дека ме лажела, ми зборувала зад грб и сл. ама и’ простив. По втор пат ме излажи и пак и простив, и на третото забивање нож во грб не можев да затворам очи. Не велам дека не и’ простив..но не можам да и’ верувам во никој случај. А нели довербата е она основното што треба да го има зада опстане едно пријателство. Толку, крај и со неа.
Исто, имав другарка од Струмица со која се запознавме преку тогаш популарниот hi5. Знаеше се’ за мене, а исто така и јас за неа. Сакајќи да ја изненадам отидов кај неа, неколку пати дојде и таа на гости кај мене. Се преселуваа, па неколку месеци немаше интернет и поретко се слушавме. Кога пробав да и ѕвонам еднаш беше недостапна, мислев исклучен и’ е телефонот но не...Се уште кога вртам ми го кажува истото. Видов си отворила профил на фб па ја додадов но веднаш по тоа ме блокира. Не контактира со мене и не знам зошто. Ништо лошо не направив ниту пак згрешив и не знам што би можел да е проблемот.

А, по раскинувањето на пријателството со втората другарка за која ви кажував, и’ се извинив на другарка ми која ја оставив. Среќа, ми прости со зборовите: „Додека не искусиш не знаеш како е. И покрај се’, ми значиш“. Така, таа сега ми е единствената најдобра другарка што ја имам. Кога подобро ќе размислам, не сум ни имала други. Се каам што ја оставив заради некои што ми забија нож во грб, но веројатно така требало да биде. Истото што и го направив јас неа, ми се врати мене од нив.

 

Балонче сега со сигуност знаеш дека постои вистински пријател !.. Имаш цело богатство и немој да згрешиш и повторно да ја изгубиш другарка ти.. Никогаш не се знае на какви се луѓе ќе налетуваме во животот и покрај се држи ги за себе оние кои ти значат, јас со мојата поминав и основно и средно, иако не учевме заедно, но заедно излегувавме!! Она ме земаше со нејзиниот клас, јас со мојот, се трудевме да имаме ист круг на пријатели, тајни нема меѓу нас, љубов има премногу, доверба исто!.. Еднаш во животов ме има само разочарано во овие 11 години дружба тоа е сега пред некој период, не дека мене ми згрешила туку затоа што сама се уништува со еден кретен.. Но, не не ја оставив сама да потоне !! И никогаш нема да ја оставам без оглед на се !!!!!... Балонче цени го другарството, надоградувај го секој ден!!...

 

Искрено јас не верувам во пријателство Сега само постои завист,искористување,ретки се случаите каде што постои пријателство за тие ретките едно големо браво ..многу пати сум се разочарала и сега не верувам на никого освен на самата себе и на муценцето со другарките се дружам ама дистанцирано!

 

Јас имам неколку вистински пријателки едноствно речено 2-3 во кои имам целосна доверба,подршка,и верба дека секогаш ќе се до мене (како и што е), сум имала претходно и лошо искуство, но тоа не ме обесхраби дека повторно ќе најдам вистински пријателки (а ги најдов-и многу си ги сакам)

 

Никогаш сум немала среќа со пријателства. Последната караница беше по моја вина. И зборував зад грб ама се она што и го имам кажано во лице па технички не е оговарање. Среда ќе одам да правам муабет во живо ама незнам точно што да кажам. Помош? Совет?

 

Разочарана сум од пријателите и мислам дека непостојат виситнски пријатели....Што по ѓаволите е пробелот со сите мои таканаречени пријатели????? Еден добар барем да имав
Има некоја феминка да ми биде искрен другар се шегувам... не, не се шегувам...озбилно Ајде ако има некоја феминка - добар другар нека пише ЛП и да се убедам дека вистински пријателства постојан, а лугето не се толку лоши