Пријателство

сакам да верувам дека постои вистинско, искрено пријателство, меѓутоа секогаш има некој што те разочарал и се прашуваш дали навистина постои..
девојка што ја познавав цел живот, што ми беше како сестра, со која што делев секакви моменти, и добри и лоши, со која што се смеев и без некоја посебна причина, со која плачев кога бев тажна и со која заедно правев најразлични глупости (затоа што така ни се сакало едноставно), со која ги делев сите мои стравови, желби, фантазии, соништа, срамови, лудории, со која зборував со часови за се и сешто и за ништо..моја најдобра другарка, моја сродна душа, личност која комплетно ме познаваше и разбираше без притоа да се потребни некакви зборови, личност со која и тишината беше интересна, личност со која што истражував нови видици и погледи-е сега личност која е странец за мене, како воопшто да не сме поминале ништо заедно, за еден момент се смени се и пропадна се што сме граделе со години, пропадна едно прекрасно пријателство и сеуште до ден-денес, не сфаќам ни самата зашто, и како дозволивме да ни се случи тоа..
и колку и сите да ми зборуваат дека таа е виновна, дека таа се сменила, дека таа избрала да се оддалечи, а не јас, сепак неможам да ја мразам , да и бидам лута, едноставно премногу ја сакам за да имам било какво негативно чувство за неа.
единствено што чувствувам е осаменост и празнина, разочараност што веќе ја немам во својот живот мојата најдобра пријателка, мојата сестра, која секогаш ќе остане тоа и после се..

 

Сакам да верувам дека постојат вистински пријатели, и се надевам дека постојат.Но секој ден се повеке се разочарувам.Денес сите се прават од корист.Гледаам само како да си го извлечат својот г'з а тебе да те остават на цедило.Кога им требаш трчаат по тебе, а кога они ти требаат бегаат од тебе.Лесно забораваат се што си направил за нив.Ете тоа е реалноста..Имам многу пријатели но само 2-3 ми се вистински.Се плашам да не ги изгубам и нив да не се разочарам и од нив.Се надевам дека нема..

 

Da ve prasam nesto...
Vaka
nie sme nekolku najdobri drugarki... Ama vo posledno vreme mnogu se delime...
Edna od moite najdobri drugarki sekogas koga ke se shalime nesto so nea i taa vednas go povikuva nejziniot drugar (taa go svaka ova na zezanje ama nie , drugite nemozeme da go trpime veke ova) koj go resava problemot isto taka na zezanje, ama so mavanje, so tepanje i so vikanje .
Na nas to veke ne ni lici na sala, a posle nekoe vreme dvajcata se pravat kako nisto da ne bilo.
Ponekogas si mislam deka taa ne mi e najdobra drugarka i sakam da i go kazam toa ama nemam hrabrost... neznam kako bi reagirala.
Jas bi sakala da i kazam deka ako saka da se druzi so maski ednostavno neka poveli ama mene da me zaboravi kako najdobra drugarka zatoa sto mene mi e preku glava toa sto sekogas koga ke se nasalime nesto taa vednas mu kazuva na drugar i , ili koga ke i kazeme nekoja tajna taa vednas mu ja prekazuva nemu, ili pak koga jas i toj ke se skarame taa zastanuva na negova strana i e protiv mene!!!
Vie sto velite? moze sovet, ve molam?

 

Чекај малце, што е тоа мавање, викање и тепање??? Зар тој доаѓа и вас ве удира и ви се дере???

 

Jas iskereno obozavam da se druzam so luge,da zapoznavam novi licnosti...veruvam vo vistinsko prijatelstvo megu masko i zensko i sekogas sum imala poveke masko drustvo sto bilo za mene koga mi bilo potrebno,a vistinski PRIJATELKI ne postojat barem od moja gledna tocka.Sum imala mnogu prijatelki vo sredno i sega na fax imam (iako ovde vo it ne se druzat mn mn ama sepak) ama sekogas sum bila razocarana od niv (od ovie ovde seuste ne ) sekogas mi zabile noz v grb,me povredile i se najloso..imam eden prijatel so slucajno preku net pocnavme da kontaktirame pred 5 godini,pa se zapoznavme vo zivo i se taka nataka i stanavme najdobri prijateli,sekoj za sekogo znae se,si pomagame vo teskotii sekogas..sekogas e tuka za mene da me raspolozi,nasmee..sekako i jas za nego ..i dvajcata i jas i toj sme vo vrska pa taka si spodeluvame mislenja,soveti,problemi ..i mnogu sum srekna so go imam vo mojot zivot..drugar kako nego nikogas ne sum zapoznala,naseto prijatelstvo trae skoro 5 godini i se nadevam ke prodolzi zasekogas kako sto e sega

 

Вистинско пријателство не постои за жал. Јас тоа го имам ппоминато. До лани бевме 8 другарки другарувавме игравме ..и дојде лето и една другарка *** викна уште 3 другарки да одат во ********
и помиина тоа останавме само 4 другарки. Му простивме но таа другарка *** ова лето истото го направи пак ги викна таму во ******** и ние и се скаравме! Зошто?! затоашто таа само не искористуваше кога ќе дојдеше лето ние нер постоевме, а послем па ќе се прави некоја важна. Им купуваше моливи тетратки гуми .. се како за мали деца. И секако ние не се правиме за еден молив или тетратка ама ако била другарка можела да ни купе и нам. Добро и дадовме уште една шанса и вредело. Да виде таа какви другарки има.
Вчера по македонски јазик имавем да извдаиме состав за најдобра другарка. И другарка и на *** (една од тиа другарки ѓто ги носела во ********напишала состав ) и во тој состав напишала дека таа другарка нее како оние другите што љубоморат (а во тиа другарки што љубоморат беше и ***) (девојчето што ги однесе сите 3 во ********) послем и беше криво но така и требаше да виде таа какви другарки има и после т.е ова летп пак нека си ги носи во ******** (ама нема да има 3 шанса бидејќи таа сите шанси си ги искористи)

 

Ne ne, ne taka , na zezanje... Ama ni smeta toa shto za se sto ke pravime nie toj doznava! A nie voopshto ne sme bliski so nego, samo taa e...

 

Па пријателството може да настане доколку се познавате со некој подолго време, мислам на искрено и вистинско. Сепак јас мислам дека колку и да имаш пријатели, сепак има еден кој ти е најдобар и знае апсолутно се за тебе и ти за него.Меѓутоа има и многу такви кои ти се прават пријатели само за да искористат нешто од тебе. Знам многу такви личности и повеќето што ги знам се несериозни и незнаат што е вистина пријателство.Многу е жално кога ќе го гледам тоа.Денес вистинските пријателства се навистина ретки, и горда сум што имам вистинска пријателка која ме знае подобро од мене, а и јас неа

 

Moze pomosh, ve molam ?

 

Досега се имам скарано со многу пријатели, но оние вистинските никогаш не ме напуштиле. Се дружам, верна сум на пријателите, не ги прекажувам, знам да ги сослушам, кога ќе ме побарат тука сум, а секако и тие за мене.

 

Зашто да би немала храброст? кажи и што мислиш (исто и другите другарки со тебе, доколку сакаат), дека те нервира тоа и дека не треба така да постапува затоа што не е во ред се што правите да му кажува нему, едноставно мислам дека ќе се засрами малце и ќе прекине, а ако не нека не се дружи веќе со тебе и нека си се дружи со него.. се надевам дека ти помогнав.

 

Јас имам вистинко пријатејство и тоа од душа и не би го изневерила.
Машките се подобри пријатели од жените(повеке можат устата да си ја држат затворена)не издаваат.

 

Да имам пријател на кого можам целосно да му верувам,тој не ми љубомори,тој ме сака на секаков начин,ме подржува,ме советува.Тој е мојот дечко,никому не верувам како на него.
Сите мои ’другарки‘ се лажни!Денес се нема пријатели,хмм да има ќе забораев,Имаме фејсбук пријатели со кои споделуваме се,и тие не оговараат.Таков е животот денес се е компјутерски.Вируси летат ли летат

 

верувам во искрено другарство и сум искрена другарка.

 

Јас имам прекрасни другарки, и во Скопје и во Холандија... Многу се различни, едни амбициозни други на шала е се... Ама сите комуницираме за да не се оддалечиме, (преку скајп и фејсбук) ниедна од нив не би направила нешто несакано.... Сега за omgcute, зошто да мора другарка ти да го вика другар и, само кажи и, знам дека ќе биде предизвик ама мора, ако вака продолжи (само ако ви смета)... Со среќа! =]]

 

Немам другарка која можам да ја кажам најдобра. Сум била во неколку друштва и сум била поблиска со неколку девојки (едната беше единствена на мама и тато и разгалена до коска, другата сакаше потрчковци а не другарки, а третата мислеше дека светот се врти околу неа), ама на крај кога "пукна тиквата" неможев да поверувам што се слушнав. Нешто што на памет не ми паднало излезе дека намерно сум го правела, дека сум била љубоморна или не знам што. Патетики бре.

 

Знаете ли колку е срамно и жално што на ваков начин ќе си направите муабет со некого затоа што толку сум за никаде што немам ниедна единствена другарка/другар/пријател и слично, освен дечко ми. Социјализација-нула. Немам со кого кафе да пијам, немам со кого да поразговарам за било каква тема, освен дечко ми, ама знам дека многу ќе се согласите дека не можеш само со една личност да живееш и комуницираш. Се чувствувам толку осамено и за никаде, не можете ни да знаете колку. Знам, многумина ќе кажете дека денес не постои вистински пријател или другар, дека сите се од корист, лицемерни и слично, и да, знам дека е така, ама не иде човек да остане сам поради тоа. Толку сум очајна за другарка, што може понекогаш и делувам нападно. Ќе запознаам некој, правам се што можам за да помогнам, да им покажам дека сакам да се дружам, дека можат да ми веруваат, ама наместо со пријателство, изгледам зрачам со одбивност. И пак си останувам сама, пак со дечко ми пијам кафе, и пак сум несреќна и осамена, не излегувам никаде, животот ми се врти во круг а времето поминува..... И сега ете, затоа што немам на кого, на вас вака ви се отварам..... Мислам дека ни грдото пајче не ми е рамно.....

 

Немој да паѓаш толку во депресии, и како така „ни грдото пајче не ми е рамно"? Размислувај малку попозитивно. Обиди се да се смениш малку во поглед на спријателувањето, немој да бидеш толку како што пиша нападна и сигурно дека ќе се најде некој кој ќе ти биде пријател каков што сакаш. И за кафе ли е проблем, на Фемина има колку сакаш расположени за кафе

 

Никогас не ни сум помислувала дека пријателството ке ми биде проблем во животот ама еве сега ми е. До пред некое време бевме 4 најдобри другарки школски така некако ама важно поминавме 4 год заедно. Ама пред некој месец откривам дека една од другарките со која сум од кога сум родена го украла мобилниот на сестрами и со тоа се шокирав буквално кажана. малку по малку се оддалечив од неа и престанавме на било каков начин да комуницирам со неа другите две се повлекоа на моја страна и тие збореа со неа ама се друзеа со мене. И сега до пред некој ден се се сврте мене ме откација и сега се со неа бес било каква причина. Многу се нервирам поради тоа се чуствувам осамено а и немам којзнае колку други пријатели а и незнам зошто ми направија така. Неможам да им простам казете ми совет како да продолжам понатаму бес пријатели потежок е животот! ПОМОГНЕТЕ МИ ВЕ МОЛАМ ОЧАЈНА СУМ

 

Не си сама... И јас сум во иста ситуација како и тебе, дури и полоша ( немам дечко).