Повеќето од колегите, машки, женски, ќе се затрчат да гураат рекла казала муабети меѓу нив, а дефинитивно и понагоре, јас сум зачудена од оние што не пренесуваат секакви глупости искрено, неголи од дрдорковците. Јас сум во иста канцеларија со иста, ако не и полоша од оваа. Работата си е работа, имаш нервози и слично, ама оваа ми е ко црна дупка. Постара е, незаинтересирана за ништо асално, само оговара кој кога дошол на работа, кој колку работел, а таа една недела да не дојде, пак ќе е навреме со сите задачи, ете колку пак она има работа. Климата она диригира колку ќе е пуштена, на спикер си прави муабет, којзнае наоколу што трици има за мене јадено, ама искрено, повеќето денови од такво не ја мавам. Знае да ме изнервира, ама знам дека јас тродупло повеќе ја нервирам со моето постоење. Кога имам работа жустро, си местам слушалките и не ја ни рецкам. Мрази да е игнорирана, па скоро секогаш гледам да ја игнорирам кога ми одговара, од такт се вади. И ред други работи кои знам дека ја нервираат, знам намерно да ги правам, зашто е мизерна особа без осет за другите, ама од оние што се преправаат дека се многу фини. Ти дозволуваш како ќе ти влијае рандом особа во животот, јас учам да не се замарам, зашто дали си ти снаа, шефица или не знам ти што во фирмата, апсолутно секаде ги има таквите.
Совет, молам Ситуацијата е следна: Главниот е сосема ок, никаква фрка со него, но со претпоставената огромен проблем, цело време наоѓа маани, дрска, не сака да помогне ако треба, сплетки, со еден збор кога некој не те сака, а да не навлегуваме што како зошто, битно не е до мене. Е сега постои можност за префрлување на друга локација (иста фирма, исто раб место) но тоа оди преку неа а јас не сакам да знае, од друга страна не знам дали ќе ми успее може да ме одбијат од човечки ресурси (ако сама своеволно) се јавам, па после сите со кои сум работела да ми го земат као за зло што сум барала преместување ако и кога ќе дознаат. А претпоставената мислам само чека момент да ме наклевети за нешто што не сум крива во човечки ресурси, и за да си скратам маки мислев сама да побарам преместување. Не знам како да го изведам ова како е најпаметно да постапам, битно нешто кога не можеш да издржиш, џабе е да се трудиш, дојдено е време да се реагира макар и со ризик за раб. место.
Od ova ja mislam 90% niz firmite se desava da bukvalno site si ja dozivuvaat kako na majkamu i tatkomu da e pa se pravi udren/a i nisto ne ti kazuva a kamo li da ti pomogni .... Mene pa koga probuva nekoj da mi pokazi zabi na ovakov nacin placi na krajot kaj ovie pogore spomnati HUMAN RESOURCES ili bilo koj od POVISOK RANG i na kraj mi se OSVETUVAAT SO "NEPRODOLZUVANJE NA DOGOVOROT" ... Gmev imam da ubijam ama zivotot e eden pusti gi kucinjata neka si dobivaat pecat so toa nivno ponasanje i zamisluvanje deka ako imaat titula se se i sesto i nad sekogo... NA ULICA KOGA KE GI SRETNES NAJCESTO SE TRESAT NESVESNO DEKA GNEVOT NE UMIRA PREKU NOKJ I DEKA U SEKOJ MOMENT NIV IM E STRAV VERUJ
@Lady*Bug јас сум за тоа да ризикуваш. Секогаш има и други работни места. Не си троши живци, место тоа стисни заби и барај си. Кој бара, на крај си наоѓа. Ти посакувам многу среќа.
Ако е неработен според закон, тогаш да, треба да е платен ако го работите. https://akademik.mk/nerabotni-denovi-za-2023-godina/
Да, неработен е. 28ми август, ама нам не ни го платија плус. Катастрофа, сите само гледаат како повеќе на спечалат на туѓ грб.
Следува дупла деневница само ако припаѓаш на соодветната верска заедница, не е за сите граѓани. За 28 Август следува дупла дневница само за припадниците на православната вероисповед.
Денес, ми се случи непријатна случка. Почна наеднаш да ми се врти и да гледам црни дупки, на колегите му кажав дека не ми е добро, ми треба воздух. И никој ништо не рече. Станав, отворив прозор ( забрането ни е да отвораме, бидејќи не чинел прозорецот, HR тие што се барем како HR ни рекоа дека нема решение за тоа, пријавено е поќе пати, но никаква реакција нема) собчето е мало, има 9 компјутери и исто толку луѓе. Колегите... Никој не сакаше да се замара со мене, се натеруваа кој да ме однеси до HR, и на крај сама ојдов. После, со маки дојде еден колега и ми рече, како не ми било срам, тој да ме носел, да ме гледа цела фирма дека не ми било добро. Му реков, ако сака нека си оди, др ќе најдам. Ама остана со мене. Тропнав на вратата, и еден од одговорните ми даде знак дека не смеам да влезам бидејќи зборва на телефон, но јас влегов бидејќи бев бледа. Одговорната, друга, ме пречека и ме седна, што ми е ме праша. И кажав дека ми паѓа притисок и некако се тресам. Не можеа кутијата за прва помош да ја најдат! Ниту апаратот за притисок! Тој со мобилниот излезе, а другава појде во другиот оддел да бара апарат. Ме оставија сама! Фала Богу што појдов да си земам кока кола и благо од мојата канцеларија. 5 мин сама бев. Каснав и подобра бев. Дојде таа едната па ми измери и се беше во ред. Другиот, се извини, имал важен разговор. Побогу, кој вработува вакви луѓе?! На шефот, претходно му кажав, ми рече да си земам колку ми треба време. Поминаа 30мин и наоколу ми рече, да се вратам побрзо. Дали ова да го пријавам кај некој повисоко?
И да пријавиш, не верувам дека нешто ќе се направи. Колегите си ќутеле, така што они сигурно нема да сведочат што се случило.
Апарат за притисок не е нужно да се има, само кутија за прва помош. Не знам што би пријавила конкретно, колегите немаат обврска кон тебе никаква, менаџерот сосема ок постапил што ти рекол да си земеш време колку ти треба. Едноставно си во компанија со лоша култура.
Во какво време живееме и со какви луѓе работиме,немале колегите обврска кон неа? Компанијата е не со лоша култура него катастрофа,а колегите немаат ни домашно воспитување очигледно,да му се слоши на некој пред тебе а ти да се правиш дека не го видиш и да си работиш без да му подадеш чаша вода зборува многу за тоа во какви луѓе се претвораме...шефот рекол земи колку време ти треба па по 30 мин.и рекол да се врати на работа.. @GirlLove Јас да сум на твое место немаше да пријавувам ништо туку веќе ќе бев во потрага по друга работа..
Кога се обидував да си го билдам CV-то, одлучив да заминам на пракса во една фирма. Во фирмава имаше стриктни паузи и сето тоа јас го почитував. Еден ден, претпоставена реши да држи обука за нешто кое не беше воопшто во склоп на мои работни обврски. Нема врска, појдов таму заедно со друга колешка. Беше време за ручек и таа реши да ја одземи таа пауза. Немало време, јас ако не ручам ми се слошува. Ми се снижува притисокот и добивам огромни главоболки. Едноставно, престанувам да фунционирам. Бев до нејзиниот компјутер, да ми објасни нешто. Пребледена и реков, ве молам да ја земам паузата за ручек, не можам да функционирам. Почна да се дери по мене. Ова е слика и прилика за култура по македонски фирми. Да падни човек пред нив, нема да го перцепираат. Затоа бегам од нив како од оган.
Имате забрани за отварање прозор? Колегите ти се очигледно намќори да можеле бар да ти понудат сокче, вода да те седнат и смират, а не да те пријавуваат во HR за глупости. Џабе и да пријавиш ништо нема да направат.
Не ме пријавија тие. Туку немаше кој да ме однесе таму за да ми измерат притисок, таму има апарат за мерење. Еден со друг се натеруваа и на крај, не знам како, сама ојдов. Стварно, не ми беше добро... Плус сум и анксиозна. Само не кажувам, и така нема да ме сфатат и цела фирма ќе ми се смее, ќе им раскажат. Тоа е. Секакви луѓе има.
Пријави ги тука со име и презиме и име на фирма. Освен ако трпиш за леб и се плашиш од отказ, не гледам друг изговор за криењето на сите што ви прават зло. Подалеку од таква фирма, подалеку од такви луѓе. Не вреди да пријавуваш повисоко, затоа што се тоа што се случува доле во структурата, е дадено со амин од некаде горе (директори, институции, комисии, инспекции)
Те сваќам, те гледаат како црна овца за глупости. Мене во предходната фирма сакаа да ме избркаат зошто се спротивставив за банална работа на големите газди. Среќа ја самата им направив шок кога си отидов, во пламени ги оставив, буквално. Сите си викаме подалеку од вакви такви фирми, вакви такви биле луѓето, на крај сите луѓе се исти во било која фирма да влезеш. Затоа можеш во категории да си ги распределиш сите карактери и да знаеш каква политика да водиш со нив, од кој да се пазиш итн. Работната средина ти е како табла шах, треба вешти да бидете кое пионче ќе го поместите.
Никако не ми е јасно, како може откако ќе ги земиме тие слободни денови што ни остануваат од одмор, да нема кој да не замени на работа. И сега ми треба ден во декември за конторла и не можам да земам. Немам денови. Нема кој да ме замени. Одговорниот ептен треба да го молиме и одма не прашува за што ни треба, каде ќе одиме и мислам дека никогаш не нема сменето. Колегите не можат да ме заменат оти сме во тим и сите имаат свои обрски.