Проблеми и совети на работното место

Пази, да виделе како ќе го бивало.
Демек да се докажел.
Јас не знам што сакаат фирмиве...

 

Да, да... нема грешка... мижи асан да ти баам.
Работам веќе 12 години по фирми, сум видела се и сешто... ни ќе му покачат, ни бутур... ќе го влечат години.

 

Мисли менаџментот му се другари.

Џабе муабет.
Прва работа му е ќе се научи.

 

Добро а што да се докажува?
Самиото тоа што баш него избрале да го унапредат, нели кажува дека се издвојува и дека на некој начин се докажал.
Или работава кој ќе прифати да работи за помалце.

 

Е баш, нели оти го избрале се одвојува.

Го ставаат на друга позиција, од агент кој зема повици , сега да слуша повици и да ги оценува.
Е тоа е.

 

Можеби прашањево не е на соодветно место, ама ако може некој да ми одговори.

Кога најрано после избориве може институцијата (државна) да ве пријави како вработен?

 

За жал и јас кај мојата прва работа имав малку...слично искуство...е сега можеби кај мене беше оправдано?...
Бев у еден сектор и барав да бидам префрлена во сосема друг сектор каде што работите воопшто не се поврзани меѓу себе, немаа доприна точка...Дури тој другиот сектор беше во сестринска фирма на главнава кај што бев...И кога ме префрлија (иако колку толку се спремив во позадина) сепак ме ставија како почетник (иако земав висока плата во претхдониот сектор, тука почнував ептен од нула...) До ден денес не жалам ама па...кај што можат ќе искористат дефинтивно твојата реакција е сосема на место

 

Колешка без да ме праша дали можам, си договорила патување во петок, а требаше таа да работе тогаш, а јас во сабота и сега ме месте мене да работам место неа. Како би постапиле вие на мое место? Јас не попуштам и ме фати инат што не ме праша дали можам да дојдам тогаш. Не знам како да постапам оти многу сум ѝ попуштала до сега, а она не ми е излезела во сусрет. Превише сум лута

 

Не попуштај. Од искуство ти кажувам. Јас сите колешки ги менував и кога дојде ред мене да ме сменат, не сакаа. Ова се однесува на последното работно место. Се изнервирав и на сите им реков - Од мене смена да не барате. Нема да ве сменам. Безобразни се луѓево.

 

Работата е што ако оде на работа во петок , слободни денови ќе и бидат сабота,недела и понеделник, а на мене слободни треба да ми бидат петок, недела и понеделник, а сега сака она сите 4 денови да си ги земе слободни, а јас да работам два дена, а два да одмарам. Премногу сум лута. Нејќам да бидам злобна, ама гледам дека никој не цене она што се прави за него, туку само гледат да искористат. Не знам како да постапам. Место да си закаже сабота,недела и понеделник кога е слободна, она ме месте мене и намерно без да ме праша закажала си во петок

 

Не менувај. Многу неубаво од нејзина страна. Јас бев будала што ги менував. Од газдите беше кажано - За смени ќе се договарате со колешките. После почнаа шефицата да ја праќаат да ми бара смена. Ќе ја смениш Х? Треба да оди на свадба. Викам - Не. Она - А зошто? Јас и викам - Кога требаше да одам на мекици Х не ме смени. И ниту една друга не ме смени. Многу прослави пропуштив заради нивната неколегијалност. Веќе смена да не ми бараш за ниту една колешка.

 

Кажи си дека имаш обврски и дека не можеш. Колку што знам ти си со деца па така да имаш изговори еден тон. Јас да сум на твое место ќе се јавам дека дете ми качило темп и ќе го носам на лекар па нека си работи она од дома нека ја извадат.

Реално која работа е потешка на агентот кој убедува или на тој што е над него и да оценува? По тоа е и платата. Мене ако ме прашаш директорот треба најмала плата да зема. Зошто он не врши никаква физичка работа, а малце психичка додека тој што е најдоле рмба како коњ некој за доброто на фирмата измислува топла вода за да профитира фирната, а зема најмала плата иако е малтретиран психички и физички, да не зборам за вработените по бутици каде треба да бидат фини култури насмеани иако некој секој ден ги сере иако прават промет. Али за алчни гзови никогаш доста.

 

Проблемот е што она знае дека на Велики Петок треба да работе, а сепак си закажала патување. Јас си планирав дека сум слободна тогаш. Со неа не можам да се договарам значи, она не си стое на своето

 

Просто едноставно кој треба да работи тој ќе си дојде ќе си го одложи патувањето. Ти не треба да и се замараш кажи и дека ти веќе си планирала и нема да бидеш тука. Не може тебе да те вратат на работа, а она да оди на патување. Комотно можеш да им кажеш "кој треба да работи тој ден?" Ти не си известена за ништо и ти имаш фамилија.

 

@forumce А бе глумат лудило, таквите. Се прават за да си го истераат ќефот.

Имаше една кај нас, лажеше дека мајка и има температура висока и ќерка и.

Си пиша боледување во четврток и после слики од Италија.

Јас требаше да идам Скопје на контроли и имав денови пишано, и тие си ги чував за друга контрола и морав боледување да вадам за да идам по Скопјето на контрола друга.

И воопшто не ми беше галје. Ко може некој да се праи болен и да оди на патувања, јас па да си штедам здравје.

А, за замена... Коа ќе прашав в канцеларија сите прво се правеа дека не слушаат, кој безобразлук бе. И коа не можеш милум, ќе им подвикнеш и сите : јас имам гости од Германија, мене детето нема кој да ми го чува, после му пишав на тој шо е над мене, да ми простиш, него к го болеше, и ми рече тоа е.
Фатив и така беше повисокиот менаџмент, ако можеше менаџмент да се наречи, дирек кај таа особата, вака вака и вака.

Одма еден се јави.

Така да САМО СТРОГО.

Оттогаш, знаат дека ако си имам проблеми дирек си се обраќам кај "повисокото друштво". Што фала Богу, за ова ми се најде.

Ќао на сите.

 

Ццццц... Таа некоја опасна. Ме иритираат такви особи.

Од последното работно место.... Доаѓам на работа (втора смена) и шефицата ми вика Во сабота си втора смена. И викам Зошто? Она ми вика Х треба да оди на слава. Јас и викам Грешка си. Јас сум во сабота прва смена. А кој каде ќе оди не ме интересира.

После извесен период престанаа да ме прашуваат за смени. Една колешка требало да има гости и сакаше да се смени. Да дојде прва смена. Тогаш беше четврток. Смената и требаше за другиот ден. Ми вика Тебе не те ни прашувам. Знам дека нема да ме смениш. И викам Точно.

Некои луѓе претеруваат.

 

Да кажела со време ајде да смениш, но до негде и подобро да не менуваш зошто утре тебе кога ќе ти треба нема никој да сака.

 

Сум менувала и кога требаше мене да ме сменат не сакаше никој. Затоа ги откачив сите.

 

Не знам дали драматизирам или не.
Работам во една фирма. Најмлада сум. Се вработив со 15 други, и сум единствена што работи од канцеларија, другите се од дома.
Еве што ме вади од памет.
Тие од дома комотно се ставени да работаат од 3 до 11 додека јас, што неам ни превоз и пешки се враќам дома, ме ставија до 12.
Разговарав со шефот и му реков вака и вака, он рече ќе видам дали ќе може да средам и уште не е средено. (Другите си одбраа до 11 са си седат, а тоа за мене не можело)
Се враќам во 1.30 дома со сите манијаци по пат луѓе.

Не само тоа. Не ми даваат одмор во август кога полнам 6 месеци, другите си зимаа, мене ми дадоа во октомври.

И најважното.
Дечките кои седат до 11, кога ќе дојде точно толку се гасат и си идат дома.
Јас еднаш останав до 12.30 затоа што помагав на клиентка и шефот ми рече остави и иди си дома, касно е.
Океј супер.

И така од тогаш до сега правам. Во 12 се гасам, вчера ми се јави шефот и разговаравме, ми вика да сум останувала до 12+ зависи колку клиенти имало, да сум ги услужела сите.
Му реков вака не ми рече тогаш, зашо сеа почна? И му падна незгодно да ми каже да останувам до покасно, се гледаше.

Луѓе, не се плаќа тоа што останувам 15, 30 мин екстра. Не сакам да останувам до толку касно кога работам од канцеларија и сама се враќам пешки дома. Стварно се изнервирав затоа што ова не беше вака. Се осеќам ко да сакаат да искористат што е можно повише. Не знам како да постапам

 

Види најлесно е да ти кажам да дадеш отказ. Ама на секого му треба работа. Искрено ја пример не би останала, и би седела колку што ми е работното време. Или би барала строго исти услови како и другите. Знам како влегуваат луѓе по фирми, и колку неспособни ги тинтраат ради Х причини. Е сега ако не зависиш многу од платата, мој совет е да се поставиш строго.