Проблеми и совети на работното место

Мошне веројатно дека и тие твоите од ЧР имаат регрутерски профил на ЛинкдИн па ќе можат да видат

Како ти што сакаш да најдеш работа, така и HR не сакаат да останат без човек односно да си планираат да најдат човек за замена, едноставно е.

 

@GirlLove Аплицирај си на линкедин со профилот а можеш и на меил. Само не ставај на сликата опен ту ворк пошо реално не менува многу освен ако не си во АјТи со искуство (тогаш сами ти пишуваат како и да е).

Познавам луге што одат на интервјуа од заебанција иако не бараат работа. Така да, слободно аплциирај си би ти рекол и ич да не ти е гајле. И шо ако регрутерот е брат на твојот газда ? Газдата ако те избрка ќе ти рече еј брат ми ми кажа си барала нова работа, па затоа те кикаме со време ? - Ако се деси ова, одма пишуваш review на glassdoor

Кај мене у фирма знаат дека ќе си одам, никогаш не сум го кажал на глас ама пошо го знаат мојот потенцијал и моите намери очекуваат дека тоа ќе се деси. Па дури и да ме прашаат дали сакам да си одам, ќе кажам не

Фирмата не е фамилија ко шо стана тренд да се рекламираат фирмите. Едниствено нешто што не поврзува е платата. Запамти го тоа

 

Точно можеш да изгубиш работа за себе си зборам,ама се е ризик во животот ,јас те разбирам.После 9 години во една фирма излегов од матриксот,тоа беше најтешко.Знам дека сум била заглавена со години некаде и сум поќутувала за многу,ама тоа ми умре.Изборот е твој седи си кај си ,и не барај ново ако ти одговара.Минатата година сменив 2 работни места плус и одев нешто парт тајм на дневница,и сега планирам да барам нешто друго ,поплатено или поинтересно ,во меѓувреме се надоградувам и учам нови работи и сакам да стигнам до ниво каде сама ке бидам свој газда .Гледам многу можности сега и не се врзувам за фирма ,ни за работодавци.

 

Пази се можат и преку Glassdoor да те најдат, некако.

Бивш колега, напиша цело на LinkedIn лошо ривју, ма да беше 100 % реално и вистинито, откако им даде отказ. Хахах.
И после ЧР броеле лајкови и гледале кој стсинал лајк од моменталните вработени..

Мизерии

 

Они мислат на таа деструктивната фамилија што ја имал секој петти. И после со право бегаат и размислуваат за секакви опции, оти немаат појма која асоцијација ја прават. Посебно за луѓе што надраснале пример, семејно насилство. Ај што не се емпатични, него што „хуморот“ им е страшно..прост. Не е ни хумор првично.

 

Знаеш некои немаат ни надминато трауми.
За жал, сеуште помеѓу вработени има мобинг, кои поради нарушена личност и неодење на психолог или психијатар, сакаат да манипулираат со емоциите на другите.

 

@GirlLove ич да не ти е гајле. Што толку се замараш. Нормално е да сакаш да видиш други опции. Секој има денес на Linked in open to work само за регрутери. Олабави се.

 

Не мислев за луге со трауми, иако може да се вклучи, туку во генерала. Семејство у фирма сме само кога треба да се остане прекувремено на работа без да се плати секако.. од љубов

Мене ми прави траума институција што нема С од семејство да мисли дека сме како едно. Таму сум само од што морам да работам за плата, а не да ми продаваат некаква блискост како семејство, а реалноста е дека со повеќето не сакаме очи да се видиме

 

Зошо идат од заебанција? Малку не е фер за другите кои реално им треба раб нели? Нека дојдат до предност тие што стварно бараат зш нив не им е до заебанција
Иначе ок пиши со ти ревју на гласдор, мене такви моменти не ми требаат во животот затоа гледам околностите под кои си заминувам да се најоптимални за мојот живот и мир

 

Зошто да не е фер ? Не им ја зимаат работа, дури и да бидат одбрани и секако ја одбијат вториот најдобар кандидат ќе биде повикан.

Па добро ако можеш избегни, а и да не можеш пак е ок. Не е толку страшно колку што мислиш.

 

Јас немам ставено опен то ворк никогаш, па досега имам добиено пораки од 10ина HR, да ме известат дека има отворено позиција во нивната компанија што е сродна со она што го работам јас, меил за да пратам CV ако сум заинтересирана, и линк од огласот..

 

не знам човек малку сте ми чудни со коментариве искрено! Како да зборувам со луѓе кои немаат доволно искуство...Да не раздлабочувам мнг бидејќи мислам дека нема фајде, им се одзема можноста да се остави силен прв впечаток, им го одземаат времето и енергијата и се создава вештачка конкуренција. Се што се прави од зезанција а го загрозува вработувањето на потенццијален кандидат е едноставно несовесно однесување. (и да, се загрозува враб. на повеќе начини, не е решеније ах тој ќе одбие па ќе има простор за другиот, не е ова проста математика баш) И сум била и од едната страна и од другата затоа зборам.
Да не е страшно, that's why I keep it cool и сум си претпазлива

 

Пошто од таквите можам јас да не бидам одбрана.
Пример тој е бољи во некој скил од мене и иде на интервју, него го бираат пошо има5/5 на тој скил, а јас 4/5. И сум трета на листа.

Тој иде ради реда и го бираат, он ги одбива си зема колата и заминува и го одбираат вториот, а јас третата џабе се влечев со два автобуси низ Скопје.

 

Оф топик ама не знам што толку трагично го сфаќате тоа дека треба во работната средина да има убава комуникација и блискост. Можда не буквално фамилија ама не и строго формален однос
Јас па ич не можам во средина кај што секој свој гз си гледа, кај што колегите му се никој и ништо, кај што си персираме и строго формални муабети водиме за работата, а надвор од работно место ни смо одавде. Мислам и јас сум интроверт ама со луѓе со кои минувам 8 саати, и те како сакам да имам убав однос. Не, не ми се фамилија ама со задоволство би пиела кафе надвор од работата, а не да се осеќам приморано оти неќам да ги ебавам после 4. Се случувало да се јавам или пишам на колешка која во моментот не била на работа оти ми требало помош и ми помогнала, а сум помагала и јас.
Барем не знам, во моја струка кај што мојата работа зависи од туѓата и обратно, нема шанси да останеш само на формални муабети. Бев во многу токсична средина и заминав баш зашто не можев да се вклопам во тој начин на функционирање, така да многу добро знам што зборите.
Кај што сум моментално, средината е одлична и покрај огромната шанса за напредок, и ова е причина зошто сум задоволна

 

Добро, во конкретнава ситуација ти си исклучокот.

Но, еве да дадам пример зошто не треба близина на работа. Сум гледала колешки кои биле приморани на некој начин да стават крај на бракот, една конкретно во меѓувреме си кажува - нели поддршка (а со дете, од дома свртуваат грб). И како да ти кажам, ја малтретираат до бескрај. Не, не е хумано оти тука најчесто близината се злоупотребува. Да не почнам со моментите на вреѓање и солзи во очи (наметнување вина ко да не требала да се разведе, туку да трпи), а не си паметна што да кажеш пошто не си во кланот на вештачка близина. И да, се внимава што се зборува. Често таа близина (може да) носи во незгодни ситуации.

 

И тоа како може да штети.
Озборувања, мешање во туѓи животи....
Јас вака немажена а бе имаше периоди, што да ви кажам.
Ајде ти стара мома немажена. Кога ќе раѓаш? Од тебе не бива жена за брак и сл.

Еднаш коа имав паничен напад, еден колега ме прашува што ти е, ништо му велам ааа знам вели трудна си.. И така..

Ама мораш да бидеш итар и да знаеш ем блискост ем далечност па шали, па смеење, зезанции и сл.

 

Па не до степен све да кажувате што ви се дешава дома.
И јас не кажувам проблеми.
Ама рандом ќе се замуабетиме на пример што знам, кој каде шетал, па еј убава ти е блузава кај ја купи, па некоја ете за дечињата ќе спомне нешто интересно, друга ќе каже убави палачинки кај јадела, па некој виц и така. А не само работа и чао пријатно, не сте ми битни вие па муабет да ви правам јас.

 

Затоа и пишав вака. Оти тоа е момент, може така ќе осетиш дека е правилно (по претпоставка да немаш видено баш ништо лошо од нив). Па низ нос ќе ти вадат.

За ова си во право скроз, иако има и такви што ни ова погоре не помага. Некогаш е подобро да се процени до кого ти е пожелно да не стоиш, или да се замаскираш доволно за да те има секаде (а уствари никаде).

Во личен живот нема што, тоа простачкото испливува од сите.

 

Јас чекам само уште некој месец на сегашното место некако да пројде. Одамна не можам да ги смислам ни работа, ни луѓе, од што сум пренатрупана со работа, а колегите ми се игнорантни сељаци со кои надвор од работа не сакам ни да дојдам во контакт. Повеќето се нарциси со дијагноза, ама невидени булшитери.
Не работам во Мкд инаку.

Ми влијаеше повеќе пред некој месец, цело тоа токсична атмосфера и бев на раб на тотален брнаут, ама се свестив навреме среќа. Сега помалце ми влијае, направив смирени драми неделава, па ќе тренирам друга да преземе мал дел од моето, пошто ми е преку такво јас да не можам да постигнам, а другата да си ја лади пола ден.
Па ќе видиме што ќе излезе. Но, дури и утре да ми кажат замини си, те отпуштаме, имам кренато раце од таа фирма, дотолку од човек што немал никаков проблем да работи и прекувремено, ме направија да нејќам да стапнам во канцеларија.

Ќе издржам уште некое време, ама секој ден ми е целта да не се замарам повеќе од другите.

 

Јас румот би играла или отказ.
Со среќа.