Проблеми и совети на работното место

Така е. Нареден пат убаво исчитувај све што се пишува пред да упатуваш неосновани критики.

 

Дали некој бил на интервју каде во огласот пишува, плата по договор?

Искрено нџ веќе како да се однесувам со компанииве, дали само кај нас е вака?

 

Не е само кај нас вака. Зависи каков кандидат бараат за позицијата, имаат одреден буџет и во зависност од квалификации, даваат плата. Постојат фирми кои не даваат една плата за сите, и ако мене некој ме прашува (а не ме прашува) не ни треба сите исто да зимаат. Искуството треба да игра улога. Некои фирми внимаваат на тоа, затоа и постојат кандидати "преквалификувани" за одредени позиции, што е пак донекаде фер, зашто ако вработиш преквалификуван за одредена плата тогаш како помалку квалификуваниот ќе стане квлификуван. Милион варијанти има. Ќе прашаш колку им е буџетот, ќе кажеш под ХУ сума не можам да прифатам понуда, ќе се повикаш на зголемувањето на минималната плата, на твоето искуство, на платите во полето во кое работиш... Или едноставно ќе си кажеш колку сакаш да заработуваш. Има поента да прифатиш плата која не ја сакаш? За некој месец пак ќе бараш нова работа заради платата? Освен ако не ти гори под нозе, тогаш кажи едноставно може да се договориме и тоа е тоа.

 

Сето е безвеза и не можеш да кажеш дека СЕГДЕ е така, зборам за МКД.
Правам споредба со Швајцарија, Германија, Америка, Русија, Австралија.

Кај нас законот многу од поќе му дозволува на работодавачот.

Сфаќаш, јас со факултет , плус и стаж, зеам исто со колега што вчера заврши средно.

Што искуство има тој во животот?

Плус, види колку исти огласи се вратат.
Толку нема никој?
Шо мислиш?

Месец дена аплицирам по огласи, а бе абер нема. Ни фала шо аплицираш кај нас.

И на крај како шо рековме, и со факултет и основно и со средно да си е исто.

Плата - пари со кои можеш да ме купиш да ти ги дадам моето знаење и искуство.

Просечна плата - дали со таа наша просечна плата се живее или живурка во МКД?

Колку само квалитетни деца има оваа златна држава, ги виде док од Германија?

Жално е шо работодавачите се алчни за пари.

Тоа е срце целата поента.

 

Не реков дека е секаде така, туку дека "не е само кај нас така". Не зависи од државата, туку од фирмата и нема апсолутно никаква врска со закони таквата одлука. Во законот постои минимална плата, исплата на дневници, бонуси, награди. Во Италија на пример не постои закон за минималец. Од друга страна ако ти со 5 години искуство земаш 1000 евра, јас со 25 години искуство, колку треба да земам, ќе земам некогаш помножено пет пати од твојата плата или приближно на тоа само поради квалификации и искуство? Не оди баш така математиката. Јас сум среќавала секакви компании и правила на игра, баш како регрутер и консултант, а богами и како вработена, и во Германија, и во Италија, и во Швајцарија. Ама дека САМО кај нас е така, за тоа не си во право. Баш напротив, мислам дека кај нас се дури фини и толерантни, во споредба со тоа какви се големите фирми и корпорации по Европа.

 

Сегде е различно.

Нигде не е исто.

Пак идеме дека е до законот.

Баш ме интересира, за твоето искуство во Германија, Италија, Швајцарија.

Кажи ни повеќе.

Регрутер, си тера како ќе му налага законот во која и да било држава.
Не може да смени ништо, освен да игра како ќе му свири фирмата.

Јас не верувам дека секоја држава има исто закони.

Ние патиме од систем, општо сите држави.

 

Ама закон за што? Не постои закон за плата никаде, постојат членови од законот за работни односи кои регулираат минимална плата, исплата на награди, казни, бонуси, дневници, период и начин на исплата, стаж и толку е. Не постои закон кој на фирмата ќе ѝ наложи колку треба да те плати, тоа е дискреционо право на фирмата, зависи од обемот, клиентите, индустријата. Кога одам на забар не ме прашува докторката "колку сакаш да ми платиш за пломбава?" Тоа се вика пазарна логика. Некаде е поефтино, некаде поскапо, исто е и со платите. Ете ти кажав, Италија нема закон за минимална плата, знаеш кои се последиците од тоа? Особено во јужниот дел, земаат помали плати и од нас, работодавецот може да ти дава и 200 евра. Германија е посебна приказна, знаеш како поминуваат лошо bulk отпуштања кај нив, особено во корпорациите? Нека ти кажат од Заландо, од Airbnb, авиокомпаниите се посебна прича, и во Италија и во Германија. Или оутсорсинг фирмите кои тебе посебно не ти се допаѓаат, дојди во Германија да видиш што значи clean desk policy, нула телефон, или како се сметаат KPI и кои се точно правила на игра. И две илјади да плаќаат, за брзо време ќе ти се скурчи. И да повторам дека регрутерот или консултантот нема никаква врска со законот, туку со одлуките на компанијата, постојат фирми кои ако им се допаѓаш како кандидат, одврзуваст ќесе, постојат и такви кои си го гледаат само буџетот. Дупки во законот има премногу, и во Германија и во Швајцарија, за Италија ич муабет да не правиме. Ама тие дупки немаат врска со непочитување на закон, пошто таков закон нема. Каде го отера уствари мубаетот? Што те налути, дека те прашале за плата? Ќе си кажеш колку сакаш да заработуваш и ќе си спремиш објективни аргументи за тоа зошто бараш толку. Ама ако отидеш во фирма како Таскфорс и побараш 1500 евра, како ќе го оправдаш твоето барање ако никој во Македонија во индустријата не заработува толку? Не сум сигурна дека знаеш што бараш, мораш тоа да го решиш со себе и да престанеш да имаш очекувања. Светот за жал не функционира така.

 

Таскфорс беше.

Не реков 1 500 евра. Кој нормален би барал 1 500 евра.

Не реков дека има само кај нас дупки.

Се грешно се разбираме.


Како би го објаснила заминувањето на младите од МКД?

Јас нз како без 3 интервјуа, без регрутери се одвивал процесот на интервјуа во минатото, кога верувам порано било полесно да се вработиш.

Толку непотребни позиции, толку непотребни титули се даваат не во ЧР, ма не во менаџмент.

Колку само си го правиме процесот на вработување хаотичен и стресен.


Колку сме понапредни, толку се поќе си го отежнуваме процесот.


Еве ти како искусен и професионалнен регрутер во поќе земји, кажи ни повеќе нешто како иде процесот на регрутирање.
Во кои цаки да внимаваме, кажи финти.

Гледаш, колку не си помагаме помеѓу себе.

Општо велам, општо.

Зашо да ти кажам јас тебе дека кај мене има ок услови и бараат луѓе.

ЧР во фирмата каде што бев, беа дечиња од 25 години, кои пред вработените в менза озборуваа апликанти и се потсмеваа.

Жално, што нашиот мкд чр, не сите, има зкржлавен балканиски менталитет.

 

Уште зборуваш за Таскфорс? Не си отиде од таму? Многу работи мешаш. Прво не е точно дека порано било полесно, еве ти кажувам јас која веројатно имам скоро дупло повеќе години од тебе, мислиш дека е лесно нога пред нога да крстариш по фирми, да правиш милион копии од сите документи, да оставаш на рака документи, да дознаваш од весник или од луѓе каде има работа за тебе? Па сега по темиве се буните ако интервјуто не е онлајн, а замисли да треба во секоја фирма да оставаш хардкопи од лични документи, не знам како би се снашле ако ве телепортираме во минтатото. Второ, процесот на регрутација не е комплексен затоа што ејч ар така сака, туку затоа што има 6-7 милијарди луѓе на планетава и затоа што ако до вчера комшиката ѝ кажала на комшиката да ми каже дека кај неа у фирма бараат секретарки на пример, сега процесот на апликација е полесен и непречен, и тој од Тунгузија може да аплицира за сите позиции за кои можеш ти, и обратно. Обемот е толку голем, што мора да се истенчи и да се најде начин да се процесира и селектира. Не постои универзално правило, глупо е да очекуваш дека има цаки и финти, пошто ги нема. Секоја фирма процесира апликации преку различни системи, преку различни key words, секоја фирма има различен начин со кој бира кандидати. Дали ќе биде едно интервју, едно тестирање, една задача, дали процесот ќе биде комплетно автоматизиран за да нема bias воопшто, тоа е пак одлука на фирмата и нивен начин да си бираат кандидати. Уште потешко ќе биде ако све комплетно се автоматизира, после ако не си кадарен да си го склопиш сивит-то како што сака "системот" од старт ќе ти биде одбиена апликацијата. Оговарање кандидати нема никаква врска со ејч ар позициите само по себе, ниту пак со нечии години, тоа е до воспитувањето, а не до работната позиција. И на крајот, кај нас ејч ар е испомешан со бившо кадровско и со администрација, ама тоа е друг муабет, а и пак не е само "кај нас". Не знам каков совет очекуваш, многу си хаотична во пишувањето. Праша за платата, ти кажав како да се поставиш, како да пробаш да настапиш, не постои унифицирано решение, нешто ќе ти успее, нешто не. Веќе ти пишав некаде, многу си негативно настроена, вака на интервју нема да поминеш, јас не би те вработила, ако на секој туѓ збор ти имаш десет за капаче, ако за сѐ приговараш, ако ништо не ти чини, само кон тебе има неправди. Ако некој не те викне на интервју или ако некој те одбие за позиција, нема зашто да го сфаќаш лично. Препораките подтојат откако постои векот и светот, порано можеше само така да се вработиш. Или да те препорача професор од факс, пријател, бивш шеф. И јас кога се вратив во МКд аплицирав во Транском, па тотално ме игнорираа иако моето искуство и знаење е далеку пред сите вработени таму. Дали тоа значи дека фирмата не чини? Не. Дали значи дека другите вработени таму не чинат? Не. Дали значи дека само јас чинам? Секако не. Во светов има многу талентирани и вредни луѓе, не сме само јас и ти. Некаде ќе те одбијат некаде ќе те викнат. Пробај различни тактикити, нешто смени во сиви. Не заминуваст само младите во Македонија. Младите од сите земји се движат кон подобро. Имам колеги Италијанци кои живеат во Полска, во Хрватска. Имам колеги Германци кои живеат во Австрија (Германија не чини, тоа е заклучокот?), имам другар Американец кој сасвим среќен живее у Нови Сад. Тоа што младите се иселуваат не значи дека државата не чини, туку дека причините за селидба не се само парите. Не знам стварно веќе што да пишам на оваа тема.

 

Хахах Таскфорс хахаха
Нз зошто воопшто ко спомна.
Јас само кажав што последно ми кажаа за таму.

Сум имала капаче за се?
Да бараш правда е капаче за се?
Не се само парите, ц.
И не ми е јасно bias.

Компаниите се сегде исти, ги цедат вработените.

Мене сеа овде не ми чине бе и шо јас не чинам?


Неправди има сегде и се знае дека менаџмент или кадровско, го боли уво за остали.

Идам на интервју.
Што имате да понудите?
Конкурентна плата.
Ве молам образложете.
Очекувате вие?
Колку е минимумот кои вие го давате?
28.000.
Супер. Ми одговара.

Кои се можностите во Вашата фирма за напредок?
Дали се добива фидбек за мојата работа?

Дали постојат бонуси и на кој начин би се постигнувале ?

И ред др муабети иам.

И негативна сум?


Немам време за муабети тука.

Ќутам има и полошо.

 

Таскфорс ги спомна ти. Првата реченица од претходниот твој коментар на кој ти реплицирав. Не разбрав во кој контекст ги спомна, затоа и те прашав. Немаш време за муабети тука, ама најактивна си на темиве и сите коментари ти се за критика, една работа не сум те прочитала да пофалиш, можно ли е? Колку фирми си сменила, можно е еден човек да не ти е по ќеиф? Прашањата кои си ги поставувала се легитимни, фирмата треба да биде подготвена да одговори дури и без да прашаш. Доби одговор, не ти се допадна одговорот? Каде е проблемот во конкретната ситуација? Не ја разбирам неправдата што ја спомнуваш. Мала плата за жал не е неправда, тоа е моменталната состојба буквално во цел свет. Отиди работи во некоја друга земја и ќе видиш. Ете имаш куп огласи за работа во Хрватска, нека ти биде тоа прв чекор за да се испробаш и да ти станат јасни некои работи. Значи одиш со глава во ѕид обидувајќи се да смениш нешто што нема скоро да умре, а тоа е капитализмот. Веќе е измислен и ќе постои, прифати го тоа затоа што ти влијае лошо на менталното здравје. Ти се фокусираш на светските неправди, а тоа што во реално време можеш да го смениш, кај себе и околу себе, не го гледаш. Сакаш поголема плата, пробај учи вештина плус, кое ти е образованието, имаш ли можност да се надградиш, да смениш струка? Може во твојата струка и со твоето искуство, платата е таа. Побарај си ангажман плус, фала богу со интернетот светот е далеку поотворен од претходно. Многу луѓе работат нешто настрана, една плата одамна не стигнува. Пак да кажам, многу ми е тешко да го следам твојот мисловен процес. Де не биле само парите, де малце ми се парите. Де во Македонија фирмите биле аздисани, де секаде фирмите ги цеделе вработените. Де младите се селеле, де секаде е исто. Малку како Калимеро. Премногу потрошена енергија за нула резултати.

 

Ее сум работела каде што ми било на ќеиф ама заради х причини морало да напуштам.
Дали сериозно фати да читаш шо пишам бе шо теми?!
Искрено, не знам како имаш толку време на работа да си пишиш реферати по форуми.

Како што гледам ти не живееш МКД, и лесно е да кажеш од страна.

Мило ми е што си имаш уба работа чупче.
Ама за мкд да напредуваш се знае како е.

Ти велам месеци, месеци аплициралам, сакам курсеви да одам, немам 3000 евра да вложам, ми требаат за друго,ќирија,јадење, облека.

Не сум само јас што се бунам од цела држава.

Оти пример, еве фирмата моментално кај што работам, не се грижи за мене да ми обезбеди курс, нека спроведи тестирања и највише што може нека даде за најдобрите тројца. Нека ги обучат.

Ама, зошто да троши пари, коа ете ми дава плата па јас како знам и умеам ќе ги дадам парите по курсеви, така?

32.000 еве моментално земам.
Имам 2000 евра НАСТРАНА.
Кажи ти еве како ќе успеам со ќириа и сметки да си дозволам курс.

Опширна е темата.

Пак ќе речам, менаџментот го заболе за нас.

 

Треба фирмата да ти плати курс за да се дообразуваш за да си најдеш друга работа?

 

Не те читам по теми, те читам на темиве за работа. Второ, јас сум само делумно чупе, бидејќи имам години реков дупло повеќе од тебе (веројатно, отприлика), и староста и зрелоста носат и одредени предности, како на пример повеќе искуство и повеќе можности за избор во однос на работата, може треба да бидеш потрпелива и да сфатиш дека не може одма и сега како што си замислила ти. Живеев надвор, во моментов живеам во Македонија, се трудам да ги согледам лошите и добрите страни на тие "два живота". Ти дадов најдобронамерно предлози за тоа што можеш да правиш со себе, не можам да ти правам јас математика, ама имаш курсеви и вештини кои можеш да ги учиш беспари или со далеку помалки пари, од каде ја извади сумата од 3000 евра. Ако сакаш да учиш нешто што толку чини и тоа е единствениот начин да го научиш, ќе собираш пари дур не ги собереш (жал ми е не си ни прва ни последна, ама да, сите штедиме за нашите планови, едноставно така е), по дваесет евра месечно, ако работиш можеш да си земеш потрошувачки кредит за да го убрзаш процесот (и такви има премногу), додека собереш пари ќе учиш од бесплатни курсеви, Курсера, јутујуб, не е дека ги нема. Сите плаќаме кредити, кирии, сметки, храна, чекај деца кога ќе дојдат, тек тогаш нема да има за ништо. Она што се обидувам да ти кажам е дека цело време си фокусирана на тоа што ти сметаш дека другите (читај фирмите) се должни да ти го дадат, а не што ти МОЖЕШ да го направиш за себе, и наоѓаш триста изговори зошто другите мораат, а ти не можеш никако. Никој нема да мисли за тебе, ако ти не мислиш за себе. Пред некое време мензата ти беше проблем, сега курсевите, план и програма си ѝ направила на фирмата. Дури и да се случи фирмата да им плаќа на најдобрите тројца, ќе дојдеш да се побуниш како бил неправеден изборот и дека све било со врски. Плус, ти можеби не знаеш дека кога фирмата ти плаќа образование, ти си обврзана да останеш одреден број години во таа фирма, така што некогаш е подобро тоа и да не се случи. Каков и да е менаџментот, ги гледај да бидеш подобра и за себе, и кон себе. Не сакам да те разочарувам, ама тоа што ти го бараш, не сум сигурна дали некаде постои, па сфати го како сакаш.
Пс. Најискрено се надевам дека ќе го најдеш тоа што го бараш, the dream job што би се рекло.

 

Боже мој Господе. Хаа што не ќе слушни човек денес.

Да плати на вработените свои, за да ги унапредат.

 

Не можам да се дообјаснам.
Грешно се сфаќаме.
Јас убаво знаам ако ми плаќа курсеви и нормално е да морам да останам оти вложува во мене пари дава за мене.
Свесни сме за мн работи.

Се читаме покасно ѓ

 

Од една шит фирма отидов во полоша мислам
Ај млада сум, се тешам дека ќе најдам подобро.

 

Ништо, одма огласи и на некое друго место, тоа е, на грешките се учи

 

Ако е на други места така, не значи дека треба да биде и во Македонија. Во Македонија најмногу се „кријат“ платите. Не мора да пишува дека е фиксна туку (како што, ете, прават на други места) може да има од-до некоја мерка. Да се знае што да се очекува или да се има во предвид дали воопшто да се оди на интервју.

 

На многу огласи не се објавува платата, и не само во Македонија. Најчесто се пишува од-до, или само од-ретко да памтам да е напишана конкретна сума, затоа што често и не може да се пише конкретна сума, баш поради можноста да се пријават различни кандидати, со различно искуство, вештини и образование, па врз основа на тоа да се одреди буџет. Никаде не пишав дека е тоа во ред, само дека е често, премногу често. Тоа што не е пишана плата, не може да ме спречи да аплицирам ако сакам и да си прашам за плата ако ми се јават. Не можам никого да натерам со сила д објавува плата, ама постојат фирми кои даваат плата која има разлики кои не се незначителни и не сакаат да се создаде нетрпеливост и да се демотивираат вработените, платите се строга тајност и се доверлива информација која ја знае вработениот и работодавачот, а во некои фирми и во договорот изричито стои дека е најстрого забрането да се споделува таков податок. Тоа е.