Проблеми и совети на работното место

Последново „да добие убаво мислење за мене“ можеш да го постигнеш само со вредна и успешно извршена работа. Добриот шеф ќе го забележи тоа, а со тек на време и ќе почне да те цени како исполнителен работник. Бидејки е нова твојата претпоставена ќе и треба време сите да Ве запознае и самата да си направи листа - добар работник и „не го бива“ работник... Само со многу труд можеш да бидеш во првата категорија, никако со спријателување!!! Шефовите не се „спријателуваат“ со своите работници - пиењето кафе со нив незначи дека ти се пријатели!!! „Ајкули и улизици“ има насекаде околу нас, на секое работно место, но и добриот шеф знае дека се САМО ајкули и улизици...
Биди стрплива и работлива - треба време за да те препознаат како добар работник!!!

 

Кажав џабе е, гледајќи како некои постојано добиваат бонуси и унапредувања, а не се ништо подобри од мене само знаат како со шефот....да нагласам се работи за тимска работа каде сите заедно работиме на проекти и задачи

 

Јас не се сложувам со тоа дека ако си вреден,шефот ќе види и ќе те препознае ! Тоа тука неважи. Тоа важи кај странскиве фирми, макар и тие се искурназија овде.Имам работено на повеќе работни позиции, и секогаш шефовите ги наградуваат оние кои им ги се потпикуваат и умикуваат 90 % од работното време. Инаку обично таквите колеги и не работат како сите други поради привилегиите кај шефот поради презафатеноста од лигавње и трчкање да им ги исполнат приватните/ лични работи. А нормално, поради тоа ја стекнуваат на таков начин неговата доверба, така да шефот ги тинтра и наградува.

 

На некои од вас можеби ќе ви изгледа смешна ситуацијава, но сакам да ја споделам и да прочитам ваши мислења. Пред околу една година работев на едно место каде петорица ја имавме истата позиција. Јас и уште една колешка бевме нови, другите 2 беа примени нешто порано, а едната беше таму веќе 5-6 години. Откако почнавме со работа, оваа најстарата ми го удри пикот, поточно почна да ми го следи секој чекор и да ме товари со секакви обврски кои не беа моја работа. Се си сработував правилно, ама многу не правев муабет. Можеби и пречеше тоа што не и ги слушав муабетите по цел ден во канцеларија, туку сакав да си ги завршам работите за да што помалку ми остане за дома. Како и да е, работата стана се понапната, кога ќе појдев да ископирам нешто или до сметководство или правниците отсабајле, одма ми ѕвонеше на телефон или пак кога немаше да ми ѕвони, му се јавуваше на шефот, велејќи дека не сум дошла на работа. А јас бев таму и по две минути кога ќе му се појавев во канцеларија, тој секогаш беше збунет во што е тогаш проблемот. Разговарав со една од шефиците и ми кажа дека женава ја знаат дека е таква, да не се замарам, бидејќи ме доживувала како најјак нов кандидат како конкуренција... Си реков ок, ќе си работам тогаш нормално, не се замарам. Но таа се повеќе ме малтретираше и измислуваше глупости типа 'јадење бурек' и како без неа нема да можам да се снајдам во новата работа (што ништо сложено не беше, дури смешно ми беше како може некој да не се снајде) и секогаш со празни муабети и филозофирање си ги дигаше перјата. Секој ден се караше со некого (од другите оддели) и толку ќе го отупеше за да е таа во право, што на крај ќе и речеа 'добро ај...'. Другите колеги ми рекоа дека нив понекогаш само им прави така и многу им оди на нерви. Но со мене беше сто пати на ден, секој ден. На крајот ми пукнаа емоциите и напуштив. Не ми е криво многу, бидејќи за среќа, најдов многу подовра работа, но се прашувам од време на време како би постапила некоја друга кога би била на мое место?

 

Јас обично ги игнорирам таквите на почеток, а ако ептен ме извади од такт , ќе одам кај шефот и ќе разговарам со него. Ако ми рече "остави ја, таква е'' ќе ми биде јасно дека е примена со врски ( а кој не е ? ) и дека не планира да разговара со неа околу тоа. Е сеа, ако ми е добра платата, кој ја врти !! Ама ако не е, си одам и точка. Правилно си направила што си напуштила ..ете дури и подобра си нашла. А секаде имаш вакви глупачи/ци, кои се најчесто мезимчиња на директорот или шефот. Не си ниту прва, ниту последна која наишла на вакви фрустрирани колеги/колешки. Секое приватно фирмиче, своја политика си има. Нема правила за ништо, а пак за работна етика и останати футуристички поими кои се основни за секое професионалнo извршување на работата, да не правиме ич муабет.

 

Инаку да, и плата се земаше на секои 3 месеци. Но дури и тоа бев подготвена да го проголтам, да не беше тоа што беше. Ти благодарам за мислењето.

 

Jас работев пред 4 години во една фирма каде Балдската на газдата се правеше поголем газда и од Газдата.И ако денеска станала на лева нога, се и смета ,зошто ова стои тука а не таму и слично.Ако и е денот, тогаш се е супер.Ама од цела недела нејзе 4 дена и се на лева нога.И ми пукна филмот после само 6 месеци и отидов кај газдата и му го кажав проблемот.Он не изреагира никако.Па и како да изреагира, кога му е Балдска.Работите само станаа полоши.Не поминаа 2 месеци дадов отказ, бидејќи тие два месеци не ми се стануваше насабајле за на работа и едвај чекав да си одам дома.Така да во твојот случај колешката веројатно не била роднина на никого за да има грб да речеме, кај мене ете беше Балдска на газдата и не можеше ништо да се направи.Газдата знаеше каква личност е , но заради жена му си ќутеше.Од претходно што слушав, и тие пред мене што работеле си имале ист проблем, а еве и 4 години од кога напуштив, ми стигаат информации дека и тие после мене си имаат ист проблем.За жал....

 

@littleflower јас воопшто не се замарам со вакви муабети.
Одам на работа за да работам и точка. Ништо друго не ме интересира, никакви трачарења, сплетки, местенки и незнам што... Јас си ја вршам работата, а другите ако сакаат нека стојат на раце.
Јас би ја игнорирала тотално одкако претходна би ја прашала што и проблемот со мене и дали можам некако да и го решам, онака најкултурно би ја треснала на земја со отворен муабет и тоа пред сите, пред газда, пред шеф па нека се замисли малку, после ќе продолжам да ја игнорирам.
Не се напушта работа заради некој ваков идиот затоа што на секое работно место ќе се најде некоја ваква личност која фрустрациите од неисполнетиот живот ги манифестира на работа и ги труе сите околу неа. Ете ти си имала среќа, но замисли да ти се погодела работата, онака се погодено, струка, плата убава... зарем ќе си одиш заради некое вакво жениште? Јас не, па ако и сметам нека ме трпи бре, неможе она сама да работи у цела фирма. Може да ме мести колку сака но вистината секогаш излегува и секогаш може да се докаже, а на таквите ко неа секогаш им се гледа крајот. Може да е и ќерка на газда и незнам што, ако му ја кочи работата и нема никаква продуктивност од нејзина страна ќе си лета од работа, но некој треба да и покаже заби и да и се спротивстави, она си земала замав зашто сите ја прифатиле како таква и се плашат од неа. Сите ќе и речат „ај добро„ и она си е пуна себе, денес тебе буквално те избркала, утре некоја друга, секогаш ќе си најде некој се додека некој не застане и не и го покаже местото или и го загрози нејзиното работно место па ќе ја видам тогаш дали ќе се замара со правење местенки или ќе си го загрее столчето за да работи.
Секаде ќе налеташ на вакви, во секоја фирма има вакви личности и бетер. Ај оваа барем у лице ти зборела и правела глупости, а некој ќе се најде што ќе ти се прави најфин и ќе ти нуди највеќе помош само за да те заебе на крај и нема да знаеш што е полошо.
Затоа мој совет е емоциите да си ги оставате дома кога тргате на работа. Таму нема емоции, дружби, сакање, раскажување за приватен живот, сите ќе го искористат тоа против вас. Идеш на работа за да работиш и на крајот од месецот да земеш плата, не одиш на работа за да склопуваш пријателства и да се лигавиш со емоции. Оди одработи си, кој ги врти другите, само игнорирај и со сите фина и културна, со никого блиска и никого не рецкај, не паѓај на провокации, не влегувај во трач муабети и сплетки.

 

Работата е што јас несакав да се спријателувам и лигавам како што викаш, а она сакаше сите да и се лигавиме. Веројатно најмногу сакала јас да и се лигавам, па затоа и на секој чекор ми поставуваше сопки. Наутро ако прво не отидеш кај неа да ја поздравиш, веднаш пренесува дека не си дошол на работа. Се случуваше и во 2 часот наутро да ми се јавува со нешто што не и штимало и наредби за утредента. Се прашував кога спие... Не ми се веруваше дека такво нешто реално се случува. Инаку, пред да се вработам јас, поради нередовна плата и услови, си имаа заминато неколкумина. Знаев во што се впуштам, но не очекував и гратис малтретирање. Јас пред никој не покажав никаква слабост, никогаш несакам никој да ме жали или да му се лигавам, тоа ме нервира и кај други. Не беше роднина на газдата, ама може да се рече дека газдата имаше корист од нејзини блиски и тоа доста големи.
Оваа ситуација ми е репер, за другпат да си знам. Затоа и ја пишав тука и побарав мислења. Немав доживеано нешто вакво претходно, но секое искуство си носи лекција, ваква или онаква.

 

Mnogu dolgo vreme zemam casovi za meditacija, motivacija ,trener I se nadevam ke zavrsham do krajot na mesecov. mnogu pozitivno vliejanie ima za rabota. jasum mnogu smenat sprema pred da pocnam na meditacija. raspolozen, poveke mi znaci rabotava, nikogash ne mi ide dosadno , so golemo zadovolstvo rabotam , mnogu se zadovolni od moja rabota... ako imate vo okolina trener za rabota no da e diplomiran za trener . veruvam deka mnogu ubavo vlijanie ke ima vo vashiod zivot. veruvanje e prv I najsilen cekor za uspeh

 

Проблеми колку сакаш.
Во МК важи девизата "кој работи,тој и греши".
Овде квалитетот не доаѓа на виделина,зошто секогаш ќе бидеш попречен од оние кои го немаат а завидуваат и ќе направат се да те "згазат".

 

Девојки, и јас се соочувам со проблем на работното место. Не знам што точно се случува ама нешто се крчка зад мој грб. Почнав во април на ова работно место. Во почетокот се ми изгледаше страшно ама за две недели се прилагодив на се. Колегите, газдите, работата, начинот наработа.... После еден месец работа почна да ми се префрлаат некои други обврски, различни од оние почетните. Бидејќи станува збор за голема фирма, јасно ми беше дека постои можност да се случи тоа.
На тоа поле се пронајдов повеќе отколку на почетното. Газдата беше задоволен и не криеше воопшто дека е така. Дури и неколку пати ме повика на разговор од типот „што мислиш ова да го направиме вака?„
Ми годеше тоа што сум успешна. Пред еден месец ме повика да ми каже дека ќе станам одговорна/раководител/шеф. Не кажав на никој. Чекав работата да стане официјална. Колегите ми кажаа дека дури и на состанок го кажал тоа пред сите ( за жал јас тој ден бев слободна) Поминаа три недели оттогаш а човеков стануваше се подрзок и поозбилен (барем со мене секогаш бил позитивен и расположен).
Сега бевме една недела на одмор па денес ни беше прв ден на работа. Газдата се појави со нова шефица и ни ја представи на сите.
Искрено, не ми беше баш пријатно ама не го зедов настанот при срце.
Откако помина се, седнавме со колегите да пиеме кафе. Тема на разговор, новата шефица.
Почнаа да се откриваат многу разговори во кои главна улога имам јас а до сега ништо од тоа не сум слушнала. Сум се самопрогласила за шефица... Уште пред да стане работата официјална, сум почнала да наредувам под изговор дека газадата ми рекол дека ќе се прави како што сакам јас.
Ништо од ова не е точно. Барем во тој поглед сум премногу стабилна и соземена. Воопшто не сум личност која се залетува или која се замислува дека е во облаци.
Не жалам за шефовската позиција ама не сакам газдата да има такво мислење за мене. Многу ми е глупава ситуацијата. Размислував да разговарам со него ама многу е глупаво тема на разговор да ни бидат трач муабети. Можеби па не е тоа причината... Глупаво би било да го прашам во што е проблемот... Би изгледало дека сум љубоморна на новата шефица.
Навистина не знам дали воопшто да реагирам или да си оставам работите да си течат по свој редослед?

 

Мислам дека е најдобро да ги оставиш работите да си течат, вистинксото лице секогаш ќе излезе на виделина. За жал злобните јазици си го направиле своето, но и твојот директор извини ама не ќе да е некој мудар штом обрнал внимание на трачеви, наместо да го гледа квалитетот.
Мислам кому му е гајле за трачевите ако ти си работиш нај нај? Зарем директорот не треба да го цени квалитетот ами озборувањата?
Уф, разорачувачки навистина, со што се занимаваат директорите наместо да си ја бркаат работата.
Па дури и да е така, дури и да си се фалела, шефувала предвреме или незнам што, што му е на него тоа битно туку битно треба да му е како ти си ја работиш работата... Премногу глупаво од негова страна, баш би сакала да си ја сфати грешката така што ќе ја увиди неспособноста на новата шефица, оти нели на него му се битни озборувањата, а не квалитетот на работа и вложениот труд.
Ти не си никако, ни да разговараш, ни да не разговараш. Ако разговараш ќе испадне, што и е сега на оваа сака да се правда ова она, а пак ако не разговараш ќе продолжи да има такво мислење за тебе... Но најпаметно е да останеш смирена и да си ја работиш работата како и до сега, максимално да вложуваш труд и да докажеш дека не си таква личност која едвај чека прилика да се самопрогласува и да шефува. Порано или подоцна гласините сами ќе искочат за тоа кој, што и како кажал, а тоа секако ќе стигне и до ушите на директорот.
Не се замарај, секакви гадови постојат што ќе направат се само да дојдат до повисоко работно место, но подоцна сами си се издаваат.

 

Овие муабети ги кажал газдата или се од вработените? Ако се од колегите ништо чудно, треба да очекуваш секакви коментари, посебно ако си нова и ако се гледа дека си вредна и има шанси да напредуваш.
Ако се од директорот, тогаш можеби и треба да се подразмислиш зошто има такво мислење за тебе. Дали има малку вистина во тоа, можно е малку да си се преценила и да те понела "славата" (тоа што те викнал во канцеларија да те праша за совет може да е само тест, колку се замараш и размислуваш за проблемите во фирмата) или е глуп и верува на шпиуни кои нормално од љубомора сешто ќе кажат.
Уште една варијанта ми се врти низ глава која веројатно не сакаш да ја слушнеш, ама можно е да очекувал нешто повеќе од тебе откако ти кажал дека ќе те стави шефица, (if you know what i mean) па откако видел дека не сте на иста фрекфенција малку се разочарал. Само мисла.
Твое е да си работиш добро како до сега, разговор со него на оваа тема можеш, ама да дојде демек некако случајно, успат, да не е со најави и драматизирања. Среќно.

 

Се е од колегите ама изгледа дека од тие најстарите вработено во кои газдата има најмногу доверба.
Не се замарам веќе. Тој се однесува многу дрско спрема мене што ми е мизерно ама тоа е тоа. Да сум направила некоја голема грешка ќе сфатев ама вака... Воопшто не знам ни за што сум прогласена за „виновна„. Ама ако. Јас терам со исто темпо на работа без разлика на се.
Исто работев и пред да одлучи да ме прогласи за шефица, исто ќе продолжам и понатака.
Колегите не го промениле односот спрема мене што ми е многу важно.
Ви благодарам

 

Најпрво здраво на сите
Дали може некому да пишам лична порака?
Ми треба совет

 

А како да ти пишам порака? сори нова сум

 

Sto ako napravite greska na rabota? Rabotite besprekorno i odednas znaci od prgolem umor, demotiviranost i se razbira premnogu rabota za eden normalen covek pravite fatalna greska bas pred pretpostaveniot. Sfativ deka napraviv greska koja ja doveduva vo prasanje mojata strucnost edna minuta potoa i se obidov da ja ispravam, uspeav, no mislam deka seuste postoi somnez. A mi doaga kako kec na desetka, sakam da napustam, ama pak ne e seedno da mislat deka ne znaes da rabotis.