Проблеми и совети на работното место

Не, ова не е унапредување туку уназадување.

 

Здраво. Незнам дали со платата ми се плаќаат и придонесите, односно бруто исплата.
Каде и како може да проверам дали со поминување на платата се платени и придонесите за здравствено, пензиско, социјално осигурување за секој претходен месец? Што значи тоа платата е помината, а после неколку дена се поминува на сметка 1 денар? Ви благодарам

 

Плата не може да помине ако не се исплатени придонесите. Процедурата е таква. А тоа со еден денар не би знаела.

 

И јас така мислев, но на претходно работно место каде работев не ја поминуваа платата и придонесите заедно. И самиот работодавец тоа го кажа, прво едното после недела дена другото ќе го исплати што значи дека може и да не ни плаќаат придонеси. Сега каде што работам повторно истото се случува.
Може да ти велат платено е се и на крај да не е исплатено.
Се е можно во оваа држава, затоа прашувам некој ако знае да објасни за сите да знаат како е дозволено така и да знаеме каде може да провериме и кој може да ни даде податоци дали ни плаќаат придонеси со платата во месецот. Мислам дека тоа навистина не е во ред и не е корентно. Познавам луѓе кои пред пензија дознаваат дека немаат стаж заради неплатени целосно придонеси.
Мора да постои начин да се проверува тоа за секој претходен месец дали се платени придонесите со платата, а не да се чека со години тоа да се провери.

 

Месечно за пензиско можеш да видиш во Моја/Лична сметка во вториот пензиски столб (ако си член). Уплатениот износ се множи со 18,8 и се дели со 6.
За придонеси може да видиш на
https://e-pdd.ujp.gov.mk/ppf/home.seam, на годишно ниво, за претходните години.

 

Како да пресметаш колку пензија ќе имаш од вкупниот износ, дали знаеш?

 

Нема пресметка.
Од вкупниот износ треба да се избере: програмирани повлекувања, привремени програмирани повлекувања, купување на доживотен непосреден ануитет, сѐ додека не се .потрошат средствата

 

Дечки, дајте ве молам мислење.

Дојде една колешка што ми држи тренинг, постојано зборува македонско- англиски, поќето време користи англиски фрази: You know what I mean, there you go.. и зборчиња што имаат соодветен превод.

Ја замолив да продолжиме со македонски, пошто стварно нема потреба од мешање јазици.

Пошо не е нешто неразбриливо.
Девојчето е родено 2002. Јас разбирам дека ајде помлади има колеги, ама не ја разбирам потребата од англиски јазик.

Се налути и нос крена.

Пак се работи за американска фирма.


Јас не и реков да не зборува англиски, поарно да одбери еден јазик нели.

 

А зошто тебе ти смета она како зборува? Мислам не гледам како ова е реален проблем на работното место, за тоа дали она меша или не. Ако не ја разбираш е друго ама она како зборува е нејзино.

Јас сум за тоа да не се мешаат англицизми ама на секого природно му доаѓаат кога работиш особено со странци. Само не разбирам како тоа тебе директно ти влијае врз тренингот.

 

Искрено, не си морала да коментираш според мене...Ионака држи тренинг само плус фирмата е американска... мнг е важно со каков тон, поглед си и го кажала ова, каква била ситуацијата и милион други фактори..... не мора се што ќе помислиме да кажеме и не мора да бараме проблем каде што нема....
Подобро ако ја сретнеш спомни и дека нешто денот не ти бил ок па си и замерила и дека ти е безвезе и реално не ти смета, отколку да бараш да избере јазик (како што пиша) поради тебе а таа уствари општо со сите така си комуницира. Едино сценарио каде што ми се чини дека е ок ова е ако си и претпоставен и имате презентација или битен состанок со клиент од македонија или нешто слично

 

Да Ве прашам за совет. На моменталново работно место сум нешто повеќе од 2 месеци и воопшто не ме исполнува, дури мислам дека ме турка во депресија многу. Имам работено во истава област и сосем ми било во ред, исполнително и сум го давала својот максимум. Многу ми е лоша околината моментално. Еве си давам време да се навикнам и никако не можам да почувствувам да ми биде барем малку подобро. Што мислите што да правам? Дали отказ е решение во случајов? Едноставно работата ме гаси психички.

 

Прво најди друга работа па дај отказ.
Барај активно, аплицирај на огласи, праќај на фирми на меил и што немаат огласи.

 

Ќе се согласам со членката погоре, активно барај огласи и аплицирај каде мислиш е ок.
Јас само една недела сум на ново раб место, и се мислам дека направив грешка, само ради поголема плата и поблиску... И не паѓам психички, активно барање огласи и аплицирање.

 

Ако ти е околината лоша и ти ќе се чуствуваш лошо, ако планираш да даваш отказ барај си прво друга работа за да не останеш дома подолго и уште повеќе да паднеш психички. Ама сите сме различни, добро што си оставила простор да се привикнеш зошто еве и јас сум таква личност и секој почеток ми бил тежок, ако не се привикнеш и околината ти е токсична дефинитивно не се мачи ќе потонеш уште повеќе.

 

Доколку имаш пари на страна за 6 месеци трошоци, дај си отказ и активно барај си работа друга и работи на себе. Доколку секако зависиш од тие пари и ти требаат јас би рекла да бидеш трпелива и да бараш работа постојано, па да си дадеш отказ откако ќе најдеш работа.

Бев година ипол на многу токсично место што не ме исполнуваше и на многу лошо психичко место така што тотално те разбирам, едвај излегов од таму, но вреди да се трудиш, да аплицираш и да бидеш упорна.

 

Вчера дознав дека две од друг оддел се отпуштени. Јас па мислев да не користат стар одмор, ама ги избркале. Практично човек треба да се труди да не забошотува, затоа што дојде ли до кавга, потреба од намалување на трошоци, таму ќе удрат. Секогаш последна се дознавам, два месеци поминале, вчера дознав. Бизнис. Суровост. Профит. Ретко има тука емпатија.

 

Ај дај пишете ги тие токсичните фирми, нека се обелодени се.....

 

Работата не треба да те исполнува, таа само постои колку да си угодиш тоа што те исполива во животот. Претоставувам, не си личност што има многу активности во слободно време и се потпираш на работата со цел да ти ја исполни досадата. Нема да си ни прва, ни последна што ја чувствува таа депресија кога одиш во канцеларија или било каде ти е работното место и чувствуваш гнев. Не мисли многу, како што ти кажаа членките погоре, најди си нова работа, но имај на ум можеби ќе го имаш истото чувство каде и да одиш.

 

Нема никаква емпатија, и јас тоа го приметив на моменталното работно место.
Но мислам дека не е секогаш до фирмата, знам случаи каде на потенцијално отпуштените им нудат други варијанти кои овие не сакаат да ги прифатат. Никогаш не се знае...