Немам плата земено за јуни, работам во здружение за социјални услуги, врзани сме со министерството и немаат платено пари за мај/јуни. Прво беше ради ребалансот, ајде помина тоа и еве веќе една недела немаат пратено, требело потпис од некој си таму. Разбрав денес дека ниедно здружение во државава нема земено пари ради овие причини а исто и министерството за култура, музеи библиотеки итн. Дали има некој овде со сличен проблем, да работи на некое од овие места да каже каква е кај вас ситуацијата и секако некоја информација плус.
Не сум партиски определена ниту имам контакт со луѓе од партија. Секако дека прво таму ќе прашав, не овде.
Луѓе, пишав пред некое време. Мој најблизок го однеле на Брза Помош пошто му било лошо дур јас бев на раб и само мене ме има во градов. Добив повик да појдам да не е сам,на раб му кажав ме пуштија. Да напоменам дека тоа беше во 22ч, тогаш напуштив а работам до 23ч. Плус ми рекоа да го вратам саатот и го вратив. Овде ми се поставува и прашањето дали имам право да не го вратам и да ми скратат од плата. И кога појдов одма го однесоа на кислород, дур ојдов јас. Дали може ова да ми го сметаат како непрофесионален однос кон работата?
Си побарала да те ослободат, те пуштиле. Причината не е ни толку битна, иако се работи за нешто сериозно во случајов. Што има тука непрофесионално?
Ми прокоментира една колешка, дека не требало ни да прашувам воопшто, туку да си седам до 23ч, бил тој веќе во болница, под надзор на доктор и не требало да паничам и плачам.
Не знам зошто воопшто се преиспитуваш. Си имала приватна причина да искочиш од работа, нешто што на секој еден човек му се случило, си прашала да искочиш од работа и надреден ти дозволил, како што е човечки. Колешката нека збори што сака.
За ваква работа ниту прашувам, сако кажувам! Одам во болница и готово, не па колешките да ги слушам што не се нашле во слична ситуација.
Ја не ни прашувам, кажувам и ме нема. Ниту се понудив да го вратам сатот, кратете го од плата гајле ми е. Коа они имаат мадиња да ми звонат 5 за 12 за да покријам туѓа смена оти им нема луѓе, и ја можам да си идам саат порано.
Баш се нервирам кога ќе прочитам колку гадни фирми и одвратни колеги постојат. Прво фирмата да е нормална за таква работа не би го ни барала тој час да го вратиш. У време кога се моли за работници, за вакви гадови не вреди да се работи туку веднаш да се пристапи кон барање на ново работно место. Не се сите исти, има коректни фирми и газди. И јас работев некој период за една таква нечовечна вошка што се занимаваше со 5 минути ако не немало месечно ама барем пепел го направив на заминување, сто штети му направив и ич око не ми трепна. Ако можам јас да бидам фер и секогаш да излегувам во пресрет очекувам и фирмата понекогаш да ми даде еден час за некоја потреба.
Фирмата во која што работам веќе 7 месеци е мала- газдата, јас и уште четворица други кои што работат во различен објект од нашиот. Пред околу две недели заминав на одмор и до тогаш работите течеа како подмачкани. Брзо се вклопив и ја научив работата, газдата секогаш кон мене беше пријателски настроен, љубезен, задоволен од мојот придонес во работата. Строг во барањата и очекувањата, но човечен. Пред одморот зедов поголем бонус како благодарност од моето залагање и дури и самиот ми рече дека после Нова Година ќе имам покачување во платата. Заминав на одмор оставајќи се во најдобар ред како и во работата, така и во нашиот однос. Се вратив- тотална спротивност. Газдата непрепознатлив- постојано лут и нервозен, едвај ме поздравува. Како да не е истиот човек. И сѐ тоа ќе беше во ред да немаше два големи испади кон мене со викање, урлање, дури и навреди пред клиенти за работи за кои што јас воопшто не бев виновна т.е и немаше некој реален проблем, повеќе беа измислени негови проблеми за да ми вика. Прво си помислив дека му е некој лош период, дека ќе помине, но забележувам дека ваков е само кон мене. Почнав да се чувствувам ужасно, едвај одам и едвај го издржувам времето на работа. Се чувствувам вишок. Чувствувам дека се затворам и дека на човеков веќе немам слобода да му се обратам и околу работата. Многу ја засакав работата, многу се заложуваб, а за жал и многу зависам од овие финансии. Да напоменам дела ми кажа дека додека сум била на одмор, некогашна поранешна вработена (но и поранешна негова швалерка) од која што бил презадоволен од нејзината работа, но ја избркал поради арогантното однесување, испратила човек (негов соработник) да бара да ја врати на работа, но газдата не прифатил. Па се мислам да не се двоуми, да не сака мене да ме шутне и неа да ја врати. Ве молам дајте ми совет како да постапам. Опцијата отворено да го прашам за променетиот однос не доаѓа во предвид, зошто човеков веќе едвај ме поздравува.
Почни да разгледуваш веднаш друга работа, може и да не најдеш толку добра и толку платена но бар нема вака да седиш со тортури. Не вреди во животот да си правиш толку секирации за раб. Како што гледаш и сама, заменлив е секој секаде може да му текне да те избрка. Барај си друга работа
Како што ти кажаа, почни да разгледуваш за друга работа, ако треба и привремена да е, ама не останувај таму во такви услови, како тоа ти се дере и навредува, што е со "газдиве" бе? Цццццц. Сигурно нешто се случило додека си била на одмор, му штракнало у глава, или пак таа швалерката што сака да се врати, па се мисли да ја врати, и не очекувај дека е асален газда, тој што си имал швалерка на работа.
Штом кажуваш дека кога си заминала на одмор се било ок, работата си течела и односот ви бил супер, тогаш нешто во меѓувреме со човеков се има случено за што ти воопшто не си виновна и не треба да се чувствуваш непријатно зашто некој е дебил и не знае да се носи со одредена ситуација (каква и да е, што и да се случило) па се истресува на некој што најмалку заслужува. Ако мислиш дека нема простор за да разговараш со него и да видиш што е причината за сменетиот однос, и ако не би сакала да останеш во таква средина каде што повеќе твојата работа и труд не се ценети и каде што не си третирана со почит, тогаш почни да разгледуваш огласи за да си ја смениш работата. За жал некогаш работата ќе ни се погоди и ќе ни биде убаво, ама некој газда/шеф ќе ја усере работата и ќе направи да ти се одмили да продолжиш да работиш таму. Ништо не е повредно од твоето ментално и физичко здравје, ако е до таму дојдена работата не си го губи времето и сврти нов лист, ќе биде подобро.
И денеска само обвинувања, обвинувања, обвинувања. Барем да знам дека вистински грешам, а не дека самиот бара влакно во јајце. Да не се правам безгрешна ама обвинувањата се од типот ме препрашуваш за иста работа по два пати. Немаш право на грешка, не трпам грешки, а страшно е ако го прашам нешто два пати (што е навистина реткост, не знам дали се случило 2-3 пати на почетокот). Навистина ми е премногу криво. Многу се трудев, бев успешна и среќна. Мислев дека конечно најдов нешто што ми одговара (услови, плата, можност за раст на плата спрема напредувањето) и на крај вака. Многу тешко ја најдов оваа работа, после не знам колку лажни огласи на кои никој не се јавува или не враќа на меил. И јас размислував за отказ, но и самата не знам колку работни позиции сменив. Првите напуштања на работните места не беа по ничија вина, самите работни договори го налагаа тоа, но на претходното работно место, пред да дојдам овде, премногу слично вака си поминав од тамошната надредена. Со години талкам од едно место на друго. Се преморив. Колку повеќе се трудам, толку полошо си поминувам. Не викам дека сум безгрешна ама сум далеку од ваков третман. Очајна сум да не останам без финансии или пак да налетам на некој сличен… како што ми тргнало…
Ваквите малечки фирмички нажалост така функционираат, ќе те вработи исцица како лимун за кратко и ако има интерес од тебе (читај или имаш грб и моќ во професијата или како претходната ќе му бидеш швалерка-ама и ова си има рок на траење) ќе те држи некое време и после кога ќе налета на личност од која ќе има повеќе интерес ќе те шутне. Претежно работат на принцип еден газда и неколку два-тројца или еден со години фиксен работник, се другото е држ- пушти по некое време. Јас на твое место би си заминала веднаш, за да не заглибам психички па макар и одреден период да треба во маркет да работам, за таму имаш постојано потреба од кадар бар, а и спомна неопходни ти се финансиите. Е во меѓувреме ќе си барам и други работни места, ама имај во предвид дека ова сценарио може да се повторува, само научи да не си земаш толку при срце и да си имаш секогаш резервен план за друга работа ако се повторува истово.
Најверојатно ништо посебно не се случило, туку ќе ја напаѓа вака до декември, ене го кај е за да не и го даде ветеното покачување на плата, а во меѓувреме и тој ќе си бара друга работничка. Ова му е уиграна шема на функционирање, научен е дека тековната ќе дава максимум, а тој ќе изводи постојано налутен и незадоволен да има изговор зошто не и продолжува договор или дава покачување што и го ветил. Башка што и тоа ветување од старт му било лажно, само да ја намамува дека е фер и таа уште повеќе да се вложува. И да за тоа со швалерајот јасно е што очекува од тековна или идна вработена, мислам таков морален компас си има газдава, сличен како многу умислени газдичиња на вакви нискоразредни фирмичиња.
Тој сам и спомнал за покачување од наредна година, таа не побарала сама, ако не планирал тоа да го направи не морало ни да спомнува, не ми е логично тоа што го збориш, сепак мислам дека нешто со претходната вработена се случило во меѓувреме, толку често да сакаш да промениш вработен, а при тоа да знаеш колку тешко се наоѓа добар и вреден работник, ми е сулудо. И остај тоа, ако менуваш вработени често како што викаш ти, не ти е гаранција дека секој нов вработен ќе биде вреден и ќе се ангажира максимално околу работата, ова не му оди во прилог на никој газда.