Проблеми и совети на работното место

Ве читам погоре и јас поминувам низ ова, а баш ја отворив темата за да прашам дали само јас имам лошо искуство на работа или секаде има по нешто. После дипломирање почнав да работам во една фирма во оператива (материјално сметководство) со зборење дека ќе ме префрлат во финансии затоа што таков факултет завршив. Сплет на околности или пак можеби не, едната од овој сектор беше веќе замината во финансии на замена и таму си остана, мене никој не ме праша ништо. Ми дадоа работни задачи и останав овде место за напредок нема. Освен тоа, имам две колешки, подмолни, оговарачки. Кога стигнав едната после некој месец се жалела кај директори дека не работам (тогаш немав ни работно место официјално ни ништо) и од тогаш цело време подмолно ме оговара, ме гледа што правам и ми наредува. Другата многу збори ама ми кажува што се дешава позади мој грб. Срединава е претоксична, освен што ич не ја сакам работава, колешките ми отежнуваат. Посебно што ме заболе кога дознав дури после една година дека се жалела, а јас ја гледав како мајка. Да не должам зборев и со директорката тогаш океј беше се. Значи вака изгледа ситници ама секој ден нешто префрлаат, а јас сум мирна, тивка и сакам само работата да си ја завршам и да си одам... Ми требаа две години тука дремење и запуштување буквално се запуштив и отупев. Сега барам друга работа со надеж подобра... Некое време не верував во себе ама морам да почнам дека премногу учев и знам дека сум вредна и оваа работа не е за мене...

 

@JustBeautiful
Ако местото не ги задоволува твоите интереси и апетити, мораш да си бараш друго решение, ќе си најдеш сигурно ново. Токсична средина/луѓе за жал, не можеш да промениш, особено ако немаш помош и разбирање од раководството, односно ако тие се несвесно, поддржувачи на вакво однесување со тоа што се прават дека не гледаат што се случува. Не наседнувај на провокации, на петпарачки муабети, биди отворено расположена и позитивна (намќорите страшно се живцираат при вакви ситуации) и иако, не е совет кој сакаш да го чуеш, посебно решение нема, игнорирај дур можеш (не е здраво за тебе) и оди си во првата прилика.
пс. Јас не се разбирам од твојата струка, пред некое време ми искочија овие https://nextgencompany.eu/, негде по темиве ги ставив, па ете, нешто ќе се најде подобро, од секој аспект. Со среќа!

 

Ako mislis deka zasluzuvas pokacuvanje baraj si,,toa deka nekoj ke te nauci na celata rabota se bas taka samoincijativno malku potesko ,bidejki i toj ucel i si mu konkurencija.Iskreno mislam deka treba da mu plati gazdata na sekoj rabotnik sto vrsi pbuka na drug .Za da zimas plata 500 evra,kako sto rece nekoj,treba da rabotis vo klinika i so treta smena,na privatniye kliniki sestri so iskustvo zimaat i poveke od toa bez razlika na fakultet zasto znaat mnogu raboti da rabotat ,od administaracija,do sala.Ako ti zdosadilo mozes i vo butik da rabotis ili sosem treto od ona za sto imas uceno ako ti odgovara i ti e stresno ,izborot e tvoj.

 

Ова е одраз на балканскиот менталитет, не е правило. Во фирми кои нормално работат, без разлика на струката, обавезно постои нешто што се вика shadowing и nesting и сите членови на постоечкиот тим имаат задача да го обучуваат новиот член затоа што сите се дел од тим и никој не е над тимот, и никој не може да функционира сосема самостојно, за било што. Така што, будалаштини од типот не сакам друг да обучувам, ги има само кај нас. Јас да му кажам сега на мојот шеф дека НЕ САКАМ да обучувам колеги, добивам дисциплинска, а веројатно и отказ. Во мојата фирма сите тренинзи се снимаат, и достапни се сите да ги гледаат (нови, стари членови), така што фори не проаѓаат, ако не споделуваш точни информации и глумиш балканец, ќе си леташ од работа и ќе си работиш за минималец.

 

Колешките не сакаат да продаваат знаење, да учат некој друг, затоа што и онака се на леб и маргарин, и ако го обучат младиот кадар, ќе останат без тоа. Нема врска имаш деца, немаш деца. Платата е таа, па ти мисли си како ќе живееш. Ако имаш деца не дека по автоматизам некој ќе ти даде плус пари. Напротив сведок сум дека многу трудници беа избркани од работа, баш оти се просечни работници, лесно заменливи, и поради бременост ги бркаат. Гледај и учи ти е најдобар метод. Сам купи си школо од колеги, колешки.

 

Не разбирам баш и не знам што работиш, но пак, рурален менталитет или државна служба. За сѐ останато, приватна фирма која меѓу другото, живее и заработува од услуга (колку повеќе и подобро продава и нуди, толку подобро за сите), не си дозволува вакви работи, ако еден има знаење, а другите не, пак не е тој силната карика, затоа што на секој работник му треба некој друг, никој не функционира скроз самостојно, биди најдобар ако сакаш, едноствно не е возможно. Значи, во тим или во фирма каде се работи тимски и лебот на сите зависи од целиот тим, личната суета и дали ти знаеш најмногу, едноставно не може да биде уновчено, пошто не е важно.

 

Jas kazuvam za realni firmi vo MK kade sto rabotat luge sto gi poznavam licno,toa ako go narekuvas balkanstina neka bide taka, nevazno kako kazuvas-MAKEDONIJA ,i drugi drzavi se del od BALKAKANSIOT POLUSTROV ,geografska mestopolozba im e taa i sto e sporno tuka,ne razbiram ?.Ako ti bi letala od rabota za nesorabotka ova e isklucok ne pravilo,licno sum bila i na dvete strani i zabe placki i nervozi ,sto pobrzo ja osoznaes realnosta,toa podobro .

 

Повеќе од 20 години работам, може и повеќе. Сум работела за фирми кај нас, во Србија, во Хрватска, во Полска, во Германија, во Италија, сум работела за Азијати и за Американци. Описот на "реалноста" се случува само во Македонија, или најчесто во Македонија, постои причина зошто е тоа така и верувам дека е одраз на менталитетот. И за мене, не е исклучок, туку правило. Секој си ја води статистиката, тоа е точно, но еден работник кој има многу знаење е исто малку вреден како повеќе работници кои немаат знаење, едноставно затоа што работните обврски се делат, фирма е колектив. Тоа што некој не сака да го "дели" своето знаење (а никој не се родил учен и сите сме биле почетници и некој од некого учел) не е за пофалба и треба да биде санкционирано и има фирми (дури и кај нас) кои ја негуваат соработката, не постојат само во мојата глава.

 

Може не е за тука прашањево, но дали за да работиш осигурување мора да имаш лиценца за брокер?

 

Коментарот ми е за девојчето кое работи како сестра и колешките не ја учеле административен дел. Ако таа работи за 18.000, тие може земаат 20.000 денари, па се плашат да не им ја земе работата, оти е млада, без деца засега итн. Значи за 2.000-3.000 денари народов очи ќе си извади, колку и да се прават невини души.

Сега сум во фирма со 15 души, и постои солидарност, а кога бев во фирма со 238 луѓе, тимска работа да, ама секој се бори за себе. Зборувам за скопски фирми. Да те спушти на дното за да напредува тој. Е тоа беше една голема животна школа. Системот си функционира и со мене и без мене. Фирмата нема да пропадне оти еден нов вработен не се научил да работи, или колегите не го учеле. Тој ќе добие клоца и самиот ќе изгуби. Во таква средина, мораш да учиш сам гледајќи ги другите или ќе те изедат волци. И јас не сакав да е така, ама тоа е, јас нема да сменам македонски менталитет. Патем три колешки отидовме во ист ден на исто работно место, првото девојче си замина по 2-3 дена, виде дека од „волците“ не може ни да дојде до момент да покаже дали знае или не знае.

 

Не ни мислев дека менталитетот може да се промени. Коментарот беше насочен кон тоа дека постојат и позитивни примери, никој не ме држи сосила да седам таму каде што не сакам. Барем денес е многу полесно за работа. Пред дваесет и повеќе години кога јас влегував на пазарот на трудот, опциите и приликите беа значително помали, плус технологијата не беше напредна. Денес јас можам да живеам во Кичево, а да работам за не знам, некоја фирма во Сингапур. Светот ни е на дланка, и тоа може да се искористи.

 

Тоа да.

 

Kako moze rabotnik bez znaenje da bide isto za gazda ili za sebe od nekoj bez gram iskustvo i znaenje,ova seNOTORNI GLUPOSTI.Jas ne idam kaj doktor bez iskustvo ,sto ima samo diploma i mnogu drugi,ne pravam kola na nedoucen majstor,ne se sisam kaj frizerka sto zarsila samo takvo skolo,sekade se bara kvalitet ama nikoj ne e nezamenliv. Epa za sto se togas rezimea i C.V.,za suva lepota po tvoja logika.Prvo sekade baraat so iskustvo zasto vednas moze da pocne i da vodi smena zosto da go plaka nekoj za obuka da mu pravi,i da mu kidne na prva prilika..Za mentalitet se slagam ,baska i toj e odraz na ekonomski priliki-potocno nepriliki pa zatoa e taka kako sto e kaj nas.

 

Во македонски услови нема шанси газдата да искара искусен работник, кој зад себе има 20 години искуство, и да му рече „ама зошто не си го обучил детево“. Во Македонија професионалци тешко се наоѓаат. Така беше, така е сега. Кога работев во голема фирма, имаше таква хиерархија, така што само 5-6 луѓе имаа директен контакт со газдата, тие му беа десна рака, а тоа дека јас ќе одам кај газдата и ќе му речам „себични се колегите, ме кочат, еве од страв чувам материјал во три компјутери во три различни простории да не ми избришат нешто во 5 до 12“, оохххоо, тоа ќе делува така лигаво, плачливо, арогантно, невоспитано. Затоа веднеш глава и молчиш, кога ќе те притиснат до ѕид, гледаш да извадиш максимум од целата ситуација, да завршиш работа во рок, и да биде ок. Сам си купуваш знаење и тоа е тоа.

 

A sto, spored mislenjata znaci treba da ja go ostavam primer doktorot dodeka mu treba asistiranje I da trcam kaj koleskata na administraicija za da naucam Sama da gledam?
Togas rabotata odi vo promasoj.
Togas koga taa iskusnata koleska ke odi na porodilno ili na odmor I koga ke treba drugata koleska da zavrsuva I adm.del koj ne go naucila e tuka e problemot. Zasto gazdata se luti na toj sto neznae, go gleda Kako nedovolno zainteresiran iako koga imalo rabota nemozes da ostavis pacientite I da trcis na administraicija za Sama da ucis.
Inaku prifakjam treba sam da sakas da ucis, ama sekogas koga sum rekla ej, te molam ostavi toa za Mene da srabotam bilo. Odi sega, ima guzva drug pat. I toj drugpat e nikad zasto nejkat da si go zazemat mestoto na stolce. Realno jas poveke go sakam prakticniot del, no togas koga ke Moram sama da se snaogjam za administraicija e tuka e problem.
No gazdata ne se zamara, toa e problemot vo Makedonija, zasto ne e fer. I site mladi ke si zaminat toa e faktor. I ne radi pari, radi vakvi sebicni raboti.

 

Примерот ми беше општ, не се однесува на тебе лично. Инсистирај да научиш административен дел. „Ај те молам покажи ми тоа и тоа...“ Инаку, газдите имаат многу обврски на глава, па не се замараат со такви работи.

 

Не знам дли дочита што пишав или само одбра еден збор и за него се фати. Дали работник (индивидуалец) може СЀ да сработи сам без апсолутно ничија помош, без тимска и ферска поделба на работата. Биди најпаметната и најнаучената сестра, без доктор не можеш ништо на твоето знаење да му направиш, и обратно, биди најдобриот доктор на светот, без сестра и друг помошен персонал, твоето знаење не вреди. Во тој контекст кажав дека твоето знаење (индивидуално) вреди исто колку неколкумина кој не знаат, ефектот на работата е ист ако не се соработува. Јас (во име на фирмите за кои сум рботела, буквално мини статистика правам, настрана моето лилно мислење), како човек кој се занимава со селектирање персонал (како консултант и како вработен), не вработувам суетни и нетимски играчи, биди најдобриот ако сакаш, твоето знаење во таа смисла не ми вреди. И гарантирам дека ставот и односот кон вработените колеги и кон професијата менуваат многу, барем во професиите со кои соработувам јас, муабетите "ќе ми ја украде работата, не ѝ помагам" се негативно оценувани. А фирмите бидејќи сакаат да штедат, да, им одговараат неискусни кои поради неискуството исто така ќе ги плаќат помалку. Чисто како банален пример, да, јас одам кај маалска фризерка која не е баш талентирана, ама ја плаќам 200 денари сосе миење и фенирање, затоа што имам долга коса и само ја кратам сантим-два, мене ми доволно нејзиното знаење како клиент, и знаењето на учениците нејзини кои доаѓаат на пракса. Така што, не е сѐ црно и бело.

 

Se ubavo zboris, ama u realnosta ne e taka. Gazdata ne mu e gajle Dali me ucele ili ne

 

Инаку, јас не сум од тие што делуваат по принцип „не му давам знаење“, баш напротив, но имам многуууу колешки кои директно кажуваат дека не сакаат да им помагаат на младите. Директно и јасно. Таква е атмосферата во земјава поради безработицата и беспарицата.

 

Секако, разбрав многу добро, муабетот е дека не е секаде исто, не е секаде лошо и никој не треба да се обесхрабрува во потрагата по подобро.