Проза, поезија – извадоци

"Не обидувај се да ги направиш среќни луѓето, само ќе настрадаш. Не обидувај се да ја научиш свињата да пее - само ќе го загубиш времето, а свињата само ќе грофта."

(Aнтони Де Мело)

 

Никогаш не впуштај се во сексуални авантури со издавач.

Слободните жени можат да го сменат светот.

Возбудата поттикнува од пишувањето понекогаш и доведува до секс или барем автосекс, под што никако не подразбирам секс во автомобил. Возбудената содржина во зборовите може да ги стимулира телесните сокови. А зошто да не? Белото усвитување, од кое произлегуваат зборовите што се трупаат на хартијата, истовремено влијаат и врз хормоните. Кога чувствувам дека ја зборувам вистината, моите жлезди лачат огин. Музата исто така има и сексуални нагони.

Ако тргнете по тој пат и се нурнете во својата душа, сигурно ќе направите грешки што потоа ќе посакате да ги избришете со зборови. Но неможете да го направите тоа. Можете само да се исповедате и да се надевате дека небото ќе ви се смилува.

Ништо не е толку мртво, како мртвата љубов.

Во постела со демонот - Ерика Јонг.

 

Еве дел од една книга која скоро ја прочитав, премногу е мудро кажано, нешто што одамна си го сватив, а ова само го потврдува тоа што мислев

Тајната на богочовекот
Најголемата тајна што секој човек ја носи во себе е тајната на богочовекот, не знаејки дека му е дадено правото самиот тоа да биде.Секој човек, таков каков што е, е совршено совршенство и неповторлив уникат.Милион луѓе умреле во потрага по Богот за кој се поставувани безброј прашања, но малкумина се сетиле да погледнат во нивното срце и душа.За истото говори и една приказна: Господ се изморил од постојаните барања на луѓето, па решил да се скрие некаде каде што никој не може да го најде.Ги повикал ангелите и ги прашал: Каде е најдобро да се скријам?.Тие му предлагале: „ На дното на океанот“, „ На врвот од највисоката планина“, „ На темната страна од месечината“ итн.Тогаш Господ го погледнал својот најмудар ангел, кој веднаш му одговорил:„ Скриј се во човековото срце и во човековиот ум.Таму никој никогаш не проверува“.


Извадок од Најголемата вистинска тајна на светот - Ниче Димовски.

 

Научив

Научив дека не можеш да натераш некој да те сака. Се што можеш да направиш и да бидеш некој кој може да биде сакан. Останатото зависи од него.
Научив дека колку и да се грижиш за другите, другите не секогаш ќе се грижат за тебе.
Научив дека се потребни години за да изградиш доверба и секунда за да ја уништиш.
Научив дека не е битно што имаш во животот, туку кого имаш во животот.
Научив дека може да направиш нешто во еден момент и да се каеш за цел живот.
Научив дека ми е потребно подолго време да бидам личност која сакам да бидам.
Научив дека треба да ги напушташ саканите луѓе со љубезни зборови. Можеби е последниот пат што ги гледаш.
Научив дека можеш да продолжиш долго откако нема да можеш.
Научив дека самите сме одговорни за тоа што го правиме, без оглед како се чувствуваме. Или ќе го контролираме своето однесување или тоа ќе не контролира нас.
Научив дека храбри се луѓето кои го прават она што треба, без оглед на последиците.
Научив дека зрелоста е повеќе поврзана со искуствата и она што си го научил од нив, отколку со бројот на родендените што си ги прославил.
Научив дека колку и да ти е добар пријателот, повремено ќе те повредува и мораш да му простиш за тоа.
Научив дека колку и да ти е скршено срцето, светот нема да застане за тебе.
Научив дека нашето минато и околностите можеби влијаеле на она што сме, но самите сме одговорни за она што ќе станеме.

 

...растураме на интернет. Што знаеш, бе, ти за интернет? Ништо. Не си пишувал ни домашна на времето, а камо ли еден алгоритам денес. Божем знаеш за војната, а барут не си помирисал. Ти си – се гледа – од онаа генерација заглавена у меѓувреме. Тогаш: рано да бидеш партизан; сеа: касно да бидеш резервист. Железничар, од оваа забраена станица, ете тоа си ти. Ја, бе Киро, на компјутер сум водел и војни, затоа сум одбрал да си идам. Зашто знам дека во секоја војна некој друг те активира. Сум се изнапукал со џојстикот и сè си викам: ако виртуелните војни се така жестоки, какви ли се, тек, овие, стварниве?
"Dvaeset i prviot"-Tomislav Osmanli

 

Починка

Есенва е мирна, просветлена сета,
човек сака негде далеку да шета.
Убавино, ти ме заморуваш веќе.

Се ќе минам кое со возбуда мами,
има такви места каде што сме сами.
Убавино, ти ме заморуваш веќе.

Смиреноста е мудра, страсноста глупа,
ќе седнам во паркот на некоја клупа.
Убавино, ти ме заморуваш веќе.

И долго ќе седам со цигара в рака,
вечерта што ќе иде ќе ја чекам така.
Убавино, ти ме заморуваш веќе.

— Блаже Конески

 

Кога ја љубев Дениција,
Како да калемев светлина на мракот,
Како да топев снегови фатени во движење,
Како да станував единствен сведок,
За бакнежот меѓу металот и громот.


Кога ја љубев Дениција,
Како да му пронајдував брзина и на каменот,
Како да ја одделував душата од телото,
Како да го палев барутот
На тилот од смилот и трендафилот.


Кога ја љубев Дениција,
Како да внесував летен воздух во воздухот
зимен,
Како да добивав телефонска врска со сонот
Од сите успани работници.


Оти ја љубев Дениција,
Како што ги отварав пролетните аптеки,
Свестени во гласот од славејот,
Како што славејот ги спријателуваше
небото и земјата,
Како што таа ми ја одземаше тежината,
Додека трчав кон неа,
Како што не можев да видам ништо освен неа,
Како што таа живееше додека јас умирав,
Како што и јас не знаев и како би умрел,
Ако таа не се родеше.


Кога ја љубев Дениција,
Како да учествував во создавањето
На првата Македонска Држава.

Кога ја љубев Дениција - Петре М. Андреевски

 

Случајно го најдов ова на интернет. Me gusta.

The question

I thought that I was stronger
That I could take the strain
All those years of practice
Smiling through the pain

I thought that I was stronger
That I could go the extra mile
See, through past ups and downs
This heart has really smiled

I thought that I was stronger
I've always fought to win
Never raised the white flag
Cause losing is a sin

I thought that I was stronger
But maybe I was wrong
It feels like somethings missing
For I'm no longer strong

I thought that I was stronger
Never recognized the cost
Some things really change you
I guess part of me is lost

Or is that I'm changing
Discovering who I am
No longer living in the past
Has something broke the dam?

Is it that I'm changing
Finding a new way
Are the chains now breaking
New thinking taking play?

Is it that I'm changing
That I'm not really weak
But finally coming nearer
To the brave new dawn I seek?

Is it that I'm changing
Strong in different ways
Have experience and wisdom
Finally had their say?

Is it that I'm changing
In the mirror different eyes
Time to be decisive
And banish hurting sighs?

 

Само неколу насмевки можат да направат обичниот ден да стане блескав и полн со среќа. Само неколку погледи можат да направат на нечие лице да заблеска насмевка. Само неколку бакнежи можат да дадат дознание на некого дека ти значи. Само неколку солзи можат да кажат дека си доживеал пораз. Само неколку зборови можат да повредат некого. Само неколку навреди можат да отворат рана. Единстевената рана е скршеното срце. Само скршеното срце може да предизвика болка. Само тагата може да ја победи болката. Само некои очи можат да го смират распламнетиот бес во некого. Само живо суштество може да ја почуствува љубовта. Само човек може да ги исправи сторените грешки. Само тој може да истрае во себе до крај. Само некое љубоморно суштество е во состојба да направи некому зло. Само омразата кон некого прави зло. Само вербата може да направи да победиш некого. Само во некого живее надежта. Само некој е полн со енергија. Само некој може да сонува. Само некој стигнува до посакуваната цел. Само некој моли. Само некој преминува преку своето “Јас”. Само некој е чесен. Само некому веруваме. Само нечија душа може да живее во нечие срце. Само тишината во собата чувствува нечија осаменост. Само љубовта може да зборува за чувствата. Само бледиот спомен кажува за нешто што постоело. Само некој го покажува вистинскиот лик зад кој не се крие маска. Само тој е вистинскиот пријател. Само онму кому му значиме никогаш не дозволува да заблеска солза на твоето лице. Само невозвратената љубов е големо разочарување. Само разочарувањето е плод на страдање. Само времето се губи. Само оној кој е немоќен плаче. Само на себичните луѓе животот им е црн. Само нечија совест е чиста. Само некој може да ги затвори очите верувајќи дека утре е нов ден – можеби повеќе среќа. Само некој зборува за животот. Само подарениот живот е најскапиот поклон и среќа. Само судбината решава за животот. Само љубовта е најубавиот подарок. Само оној кој застанал му е тешко да продолжи. Само солзите зборуваат за крајот. Само во надежта гледаме спас. Само лагата е единствена мана која сите луѓе ја поседуваат. Само таа е кукавичност. Само луѓето живеат со сомнеж во душата. Само стравот е непобеден. Само ...

 

Самотија

Земав само долен веш,
излитени фустани,
стари чевли,
ги спакував во куферот на тагата.

Ќе се состанам со самотијата
во некој валкан хостел.

Ќе пијам вино од чаша
со отпечатоци од туѓа приказна.

Ќе седам во полумрак
и вдишувам миризба од сандовал,
џез ќе одекнува во позадина,
а јас ќе уживам во голотијата на мојата душа.

Телото распослано со својот немир.
Ми треба валкан секс!

Отпечатоци од прсти,
остатоци од кожа,
влажни усни,
бол од задоволство.

Те посакувам !
Ама..
Самотијата сојузник,
тело – копнеж,
љубов без покривка.

Ти таму,
јас тука.

 

"Во едно нешто сум сигурен.Тој нема да може да ја сака како што ја сакав јас,нема да може да ја обожава на таков начин,нема да знае да ги забележи сите нејзини движења,малите знаци на лицето.Како да му беше дозволено само нему да види,да ги запознае вистинскиот вкус на нејзините бакнежи,вистинската боја на нејзините очи.Ниеден маж никогаш нема да може да го види тоа што го видов јас.Тој најмалку од сите.Тој,реален,суров,бескорисен,материјалистички.Така го замислува,неспособен да ја сака,го посакува само нејзиното тело,неспособен да ја согледа навистина,да ја разбира и да ја почитува.Него нема да го забавуваат слатките каприци.Тој нема да ги сака ни нејзината мала рака,изгрицканите нокти,малку бумбарестите стапала,малата скриена бенка,всушност и не толку скриена.Можеби ке ја види,да,колку ужасно страдање,но никогаш нема да биде во состојба да ја сака.Не на таков начин."
(3 метри над небото-Федерико Моча)

 

Покажете ми жена која се чувствува виновна, и јас ќе ви кажам дека тоа е маж.

Извадок од Страв од летање.

 

Ќе те сретнам после многу лета
Ќе те сретнам после многу лета.
После многу премрежја идни.
Снежен повит в коси ке ми цвета,
Снежно-бела ке бидеш и ти.

Без возбуда, бе болка, без трепет
Ќе ме плисне твојот леден сјај,
И срцето завејано в пепел
Рамнодушно ке прошепне:крај

Сал можеби на лицето бледо
Горчлив осмев ке се јави пак:
На чувствата изгаснати – сведок ,
На страстие истлејани-знак

Ацо Шопов

 

Како на вратот ѓердани
ниски камења студени,
така на плешки денови
легнале та натежнале.
Денови ли се – денови
аргатски маки големи!
Стани си утре порано
Дојди си вечер подоцна,
наутро радост понеси
навечер тага донеси –
ај, пусти да е, пуст да би
остана живот кучешки!
Роди се човек – роб биди
роди се човек – скот умри,
скотски цел живот работи
за други, туѓи имоти.
За туѓи бели дворови
копај си црни гробови!
За себе само р’гај си
за себе маки тргај си –
нижи си ѓердан денови
нижи си алки ковани,
нижи си синџир железен
околу вратот навезен!
Денови – Кочо Рацин


Ако носиш нешто неизречено, нешто што те притиска и пече, закопај го во длабока тишина , тишината сама ќе го рече. ...
Ацо Шопов

 

Различно е кога ке ги прочиташ сите мисли на личноста па после ке ја сретнеш.
Различно е кога уште од прв поглед ке речеш ејјј законннннннн
Различно е кога правиш муабет со рак... исто ко да правиш со сам себе си.
Различно е кога си отворен уште од самиот почеток.
Различно е кога нема да има игри и тросмислени муабети.
Различно е кога го има тоа што ти си го барал.
Различно е кога не е напнато
Различно е кога можеш да си тој што си без да фејкаш и да вртиш муабети.
Различно е кога има страст на тони
Различно е кога стилот ти е погоден
Различно е кога постапувате и сте постапувале исто у дадени ситуации
Различно е кога си тотално опуштен
Различно е кога можеш да правиш муабет за све
Различно е кога си другар.
Различно е кога се поврзуваш за 10 дена а имаш чуство да се знаеш 10 години
Различно е кога ништо неможе да те сопре!
Различно е кога е најубаво.
Различно е кога е различно....

 

Сонет- Гане Тодоровски

Можеби си спомен, нечујно што минал
низ моите мечти, оставајќи трага?
Можеби си зборот јас што сум го скинал
од усните свои низ насмевка блага?

Можеби си сенка, што во ноќта сина
одмина без збогум, недогатна, драга?
Или:крик на страдалник безгласно што зина?
Или:лик на свидна неплакана тага?

Остани за навек моја, Една, Блиска
биди само име в занес што се блада,
биди песна звучна што виз солзи плиска.

Остани за навек далечна и нема,
биди вечен гостин на срцето што страда,
Од кај не ќе може никој да те зема.

 

Расплетувајки ја косата
го почувствува топлиот здив
на нејзиниот врат.
Секое делче од нејзината кожа
знаеше дека тој момент ќе биде краток.
Топлата воздишка и ги погали усните,
веќе беше касно, касно за чекор назад.
Две раце ја имаа,
нежно, а толку цврсто
ја држеа да не прелета со крилјата
на возбудата.
Околината беше тивка,
реалното и нереалното,
во прегратка играа танго...

 

The Third Letter

Good morning, on July 7
Though still in bed, my thoughts go out to you, my Immortal Beloved, now and then joyfully, then sadly, waiting to learn whether or not fate will hear us - I can live only wholly with you or not at all - Yes, I am resolved to wander so long away from you until I can fly to your arms and say that I am really at home with you, and can send my soul enwrapped in you into the land of spirits - Yes, unhappily it must be so - You will be the more contained since you know my fidelity to you. No one else can ever possess my heart - never - never - Oh God, why must one be parted from one whom one so loves. And yet my life in V is now a wretched life - Your love makes me at once the happiest and the unhappiest of men - At my age I need a steady, quiet life - can that be so in our connection? My angel, I have just been told that the mailcoach goes every day - therefore I must close at once so that you may receive the letter at once - Be calm, only by a calm consideration of our existence can we achieve our purpose to live together - Be calm - love me - today - yesterday - what tearful longings for you - you - you - my life - my all - farewell. Oh continue to love me - never misjudge the most faithful heart of your beloved.
ever thine
ever mine
ever ours

Ludwig van Beethoven - Immortal beloved

 

Hypocrite Worship

Oh, greatest and pure achievement,
Among all living things I brew
Thou hast become my best servant
Thou worshiped me: thou art now true!

Oh! May I worship thee for these wonders of yours?

You claim you can master fire
But is it not fire that tell
Your life and throws you in the mire
Where you're still drowned and burnt – in Hell?

I can only applaud to your prayers at our

Powerfulness. For your kind words
Are but for us; you used to speak
Love and friendship; now your lone chords
Honor contempt, betrayal, wreak!

This foolishness makes me appreciate even more

The vast remains of your homeland,
Apocalyptic earth, once tamed,
Today turned into a wasteland
No! Your good cares aren't to be blamed!

I tasted them someday, at very late hours,

When women sigh and when men smile,
When love was not tainted by lust;
Now, love has gone so many miles
Away; your hearts have turned to rust.

Let me now set the end of this ironic lore:

Life and love once given to thee
Shall, on this bright day be taken
Back! For your sick mind – sick but free
Did not disserve to be chosen.

Humans were given wings, but from Earth so few soar…

Fear Not...

Those who fear shadows,
Will see not reality,
No true Hunter hides…

Those poor blinded souls,
Blind prey is easy to catch,
Only Light can Blind…

Fear not what hides in the shadows, but what stands proudly in the Light. A Hunter hides not from its Prey.

Од непознати автори, случајно најдени на интернет. Многу убави изненадувања се наоѓаат вака случајно.

 

Очи - Ацо Шопов

Три дена на раце те носевме збрана,
со тага и болка во погледот срчен
и секоја капка од твојата рана
ко крвава жар ми капеше в срце.

Другарите беа и морни и гладни,
со згорени грла и свиени плеќи,
со тап бол се впија во очите ладни
и жалеа оти не ќе пламнат веќе.

Но јас знаев оти пак ќе вивнат в жарој,
и борците под нив ќе цветат и раснат,
в студените утра ќе греат ко сонце
и никога нема да стијнат и згаснат