Проза, поезија – извадоци

https://www.facebook.com/pages/Stihovi- ... 2979101420 тука најдов една прекрасна страна за читање

 

Долг е заборавот ако со некого не си го завршил разговорот.
~Винка Саздова~

 

Причината за многу несреќи... лежи на дното од винската чаша! Толстој

 

[СДК] Сакам да кажам...

„Има места од кои не можеш никогаш вистински да си заминеш, нешто свое оставаш таму. Има луѓе од кои никогаш не можеш да се разделиш, зашто тие во тебе нешто свое оставаат, нешто што никогаш не можеш да им го вратиш.“

 

Маглив миг без светла,
трчам,
монодраматизирам,
теоретизирам и стојам на линијата со солзи
очигледно барајќи начини
да те оправдам тебе пред себе-авторитетот
да му објаснам
на кафето распослано низ шпоретот
дека ти не си егоистичен хедонист
зборувам и со искинатите чорапи
ги игнорирам знаците за баксуз живот
и уверувајки се дека глобусот ќе стане коцка
сега наоѓам смисла
во моите црртежи
во твоите постапки
сега се лажам дека нема совршенства..

 

„Тогаш кога ќе сакате да се откажете сте многу поблиску отколку што мислите“. – Боб Парсонс

 

…затоа се' излегува наопаку и се распаѓа. Она што го имаме не го цениме според вредноста што ја има. Не го цениме додека во него уживаме, туку кога ќе го изгубиме. Зошто тогаш да се мачиме со вредноста, кога неговата доблест не можевме да ја видиме додека беше наша.“ - Вилијам Шекспир.

 

Среќен и навистина голем е оној кој не мора ниту да владее, ниту да се потчинува некому за да може да биде некој.

~ Гете~

 

http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... tF_iKBqlI#

 

Оној кој применува сила, ја докажува својата слабост.
~Рабиндранат Тагоре~

 

http://www.youtube.com/watch?v=HgWxJ_hlFzk

Spoiler

if you’re going to try, go all the
way.
otherwise, don’t even start.

if you’re going to try, go all the
way.
this could mean losing girlfriends,
wives, relatives, jobs and
maybe your mind.

go all the way.
it could mean not eating for 3 or 4 days.
it could mean freezing on a
park bench.
it could mean jail,
it could mean derision,
mockery,
isolation.
isolation is the gift,
all the others are a test of your
endurance, of
how much you really want to
do it.
and you’ll do it
despite rejection and the worst odds
and it will be better than
anything else
you can imagine.

if you’re going to try,
go all the way.
there is no other feeling like
that.
you will be alone with the gods
and the nights will flame with
fire.

do it, do it, do it.
do it.

all the way
all the way.

you will ride life straight to
perfect laughter, its
the only good fight
there is.

 

одвојте 15 минути и прочитајте го ова !
http://www.femina.mk/out/?id=5ace11...http://issuu.com/angelesmacedonia/docs/izdrzi

 

„Може да бидете најзрелата и најсочната праска во светот, но секогаш ќе се најде некој кој не сака праски“. – Дита Вон Тиз

 

"Овојпат нема да се вљубам во тебе!
Нема да ти шепотам во ноќите
за сите скриени светови,
за сите тајни заборавени,
за сите грешки непоправени!
Овојпат нема да ти се предадам
штом ти ги здогледам очите!
Нема да ти ја стискам дланката
секојпат штом ќе ја загубиш
вербата во себе!
Овојпат нема ти дозволам да ме заробиш!
Нема да ти допуштам
од мене да ја исцедиш секоја капка „јас“
и да ја претопиш
во 4 кутивчиња разнобоен пластелин!
Овојпат не ќе те гледам како сјајно суштество!
О, не! Овојпат ќе ти вратам мило за драго!
Ти доаѓаш по парче месо
и само парче месо од мене ќе добиеш -
можеби ќе е доволно да ја пополни провалијата
што така гордо ја нарекуваш душа!
Овојпат без грижа на совест ќе те украдам
од некојa другa, од мене, од себе,
ќе те одведам некаде далеку,
ќе те наполнам со топлина
и ќе престанам да те познавам....
Но, кој да ти знаел
оти овојпат доаѓаш со ново, поубаво лице,
со мека, понежна прегратка
со чисто, проѕирно срце кое ме тера да заборавам
оти некогаш постел некој друг пат."

 

"Јас сум себична, нетрпелива и малку несигурна. Правам грешки, губам контрола и на моменти тешко е да се излезе на крај со мене. Но, ако не можеш да ме поднесеш кога сум во најлоша состојба, тогаш сигурно не ме заслужуваш кога сум во најдобра." - Мерлин Монро

 

„Верувам во розовата боја. Верувам дека со смеењето се согоруваат најмногу калории. Верувам во бакнување, во многу бакнување. Верувам дека треба да се остане силна, кога изгледа како сè да оди наопаку. Верувам дека среќните девојки се најубави. Верувам дека утре е уште еден нов ден и верувам во чуда“.- Одри Хепберн

 

Болестите се судбина на сиромашните и казна на богатите.
~Иво Андриќ~

 

"Верувам дека сѐ се случува со причина! Луѓето се менуваат, за да научите да ги пуштите. Работите тргнуваат погрешно, за да можете да процените кога ќе дојдат вистинските. Верувате во лаги, така да на крајот ќе научите да не верувате на никој освен на себе. Понекогаш добрите работи се распаѓаат, за да можете да очекувате дека уште подобри ќе ви се случат."- Мерлин Монро

 

КОГА СРЦЕТО КАМЕН БИДУВА....

Понекогаш се прашувам
дали љубовта вистински постои?
Се прашувам длабоко и искрено.
Се замислувам, се сомневам
и заплакувам затоа што не наоѓам одговор.
Срцето ме пече, па на искреноста и велам
"Оди си, јас повеќе не ќе љубам."

Но, само го лажам срцето,
а потоа безусловно му се извинувам
кога повторно ќе се заљубам
и ке дозволам да биде повредено.
Веќе скршено, пробувам да го составам
и повторно му велам
"Биди добро, јас повеќе не ќе љубам."

Но, штом утрото осамна,
разумот повторно уморно од непреспаната ноќ заспа,
а срцето повторно се заљуби.
Се здружи , иако во сомнеж, со искреноста
и ете, пак се распарчи.
Некој повторно го искористи, си поигра и го отфрли.
Овој пат срцето крвари се посилно,
како со нож некој да ме беше забодел во сеуште ревката рана.
Па сега викам на цел глас во ветување
"Камен постани, јас повеќе не ќе љубам."

Ладнокрвноста и арогантноста
ми станаа добар ден,
а јас се заледив.
А зар може на ледено да му биде ладно.
Зар мраз можеш да прободеш,
зар камен можеш да скршиш?
Конечно, разумот се пробуди, па одѕвони
"Од искреност не бидува,
од добрина лишува,
остани од камен потврдо,
од мраз поладно,
камен над камен,
камен од камен,
јас повеќе не ќе љубам"...

 

„Но,ништо не се заборава. Уште помалку се заборава она што посакуваш да не се случило никогаш. Се помни се. Сите зборови што си ги кажал, слушнал, премолчил. Се што си видел и сонувал. Се што ти се случило или пак, од некои причини што само тебе ти се познати, си пропуштил да ти се случи.“

„Мојот живот, така ми изгледа, е само збир на пропуштени можности. Зборови што не сум ги изговорила кога требало да бидат изговорени или, пак, сум ги кажала кога било прерано или предоцна за нив. Настани што сум ги пропуштила, што не сум дозволила да ми се случат, или се случиле оние што не сум ги посакувала...љубови, прерано или предоцна споделени...“

„Среќата може и да боли. Толку бев среќна што беше речиси неподносливо. Заспивав и се будев со него. Живеев само за нашите средби. Времето го мерев со неговото присуство. Бев заробеничка на љубовта. Сега знам дека нема љубов без слобода,ама што знаев јас тогаш, освен сета да се слеам во него. Тој занес траеше се до оној ден, кога ми кажа дека заминува далеку. Без мене. Во неговата иднина мене ме немаше. Откако замина, како да умрев. Како и јас да отидов некаде. Ме снема од животот.“

„Единствено место каде што го минував времето, беше старата библиотека. Не знам зошто, ама книгите ме смируваа. Додека шетав меѓу полиците слушав како ми ги шепотат своите приказни. Во тие напишани животи видов дека не сум сама. Дека каде што е љубовта таму се разделбите.“

„Копнеж и далечини, зарем тоа не е сечија животна приказна?!“

„Секоја убавина, ако е од повеќе, заморува и станува неподнослива.“

„Давај се што имаш. Изворот на љубовта не пресушува со давање, туку со чување. Колку повеќе даваш, толку повеќе имаш. И да го имаш најубавиот дијамант на светот, тој ништо не ти вреди ако не можеш некому да му го покажеш. Тоа би било само светкаво камче, затворено во твојата соба. Така е и со љубовта. Таа е драгоцена само ако се споделува. Ако ја чуваш далеку од другите, заробена во тебе, таа ја губи својата моќ. Дијамантот станува обично безвредно стакленце.“

„Сонцето секогаш свети. Сјае и зад облаците. Не мораш да го видиш за да знаеш дека постои...“

„Пушти ја полката да боли. Не бегај од неа. Прифати ја. Помини низ неа. Поминува само она што си го проживеал докрај. Ако бегаш сега, ќе бегаш постојано. Кога бегаш не стигнуваш никаде. Застани. Самиот престори се во болка. Биди болка.“

„Месечината е како луѓето. Живее и тогаш кога ја нема.“

Последниот чај - Винка Саздова