Проза, поезија – извадоци

и ми го дишеш морскиот воздух во вратот
со мирисот на солта, и камењата испечени од сонцето
ми ги враќаш коските, загубената надеж и сјајот во очите
со носталгијата на завршеното лето
ги менуваш линиите на моето лице,
му го враќаш шармот на мојот поглед
и кога доаѓаат утрата, заминуваш

и велиш “ни за швалер не те бидува”