Просење

Секој може да живее не толку богат, ама барем да не биде во мизерија. Како може кога ќе видам возрасни цигани пушат цигари и пијат алкохол, а просат за 10 ден?!
Епа сега.... лажат. Колку толку може да се потруде да најде работа и да добива надница од 500. Ама мрзи бре!
Жал ми е што немаат, ама секој може да се потруди.

 

Абе ќе му дадеш пари и после го гледаш истиот си оди по кафаните алхохол пие...
Еднаш бевме на екскурзија во Скопје и бевме во трговскиот центар и бевме нешто де земиме со другарките и излегуваме ни велат дајте пари и ние велиме немаме и пошто ние со другарками бевме последни и тоа циганчето не фајќа двете за коса и ни вели сенка да ве прати уффф кога слушнав се наежив...
И како што одат по врати и отишле кај зет ми и таа циганката му рекла џоа немам пари ова она и тој будала и дал 1000 ден ејјј....и таа џоа ги изгубила и се враќа таа пак назад и му рекла дај ми ти 1000 ден а јас тебе 500 ден итој и рекол ај мрш не ти беше доста што ти дадов 1000 ден пак сега уште 1000...
Наместо да работат нешто тие просат по куќитее какви мајки сее аманн...

 

Hе пита, ама на оноа дедето во гтц што свири на флејта ептен ми е жал секогаш му фрлам парички
седнало на флејта се расвирело, жално...
за циганчињата порано ми беше ептен жал, ама сега преку глава ми се
Eптен ја претеруваат. Aма ајде ако имам железни ќе им дадам, ако немам чао пријатно.
за стари дедиња, бабиња да, за инвалиди да секогаш би давала

 

ех ,тоа е неправда ,малтретирање,злоупотреба од страна на родителите на децата кои што просат,жалосно стварно од мали ги учат за да просат,а они си седат дома на топло,еххх закон само закон,а и држзавата малце ,поточно власта треба работа да им се даде на родителите ,а од друга страна пак ,семејството во кое живеам нонстоп има потреба од помош ,таква ни е семејната работа нонстоп ни треба една рака плус ,мажот ми ги има молено да дојдат да работат ама не сакаат бе и тоа што ке им го дадеш за она што работеле ,одат и го трошат за 5 минути на јадење ,наместо да вложат во сопствен дом или во школување на децата

 

покрај се кажаното, па фатиле да плукаат ако не им дадеш пари... Е да бе, така ќе ти дадам пари! Аха! Боже, боже..

 

Кај нас има многу што просат, најчесто ромите. И мене ми е одвратно кога ќе видам како ги тераат децата да просат. Голи и боси ги пуштаат по улиците. Или седнала мајката на земја, и држи бебе во раце, тоа пишти, плаче, ама ако важно она седнала и чека. И после извади ци*ка на сред улица и го дои.Мислам... Инаку пари им давам на оние што стварно сум видела дека немаат. Ама верувајте има и такви кои не се за жалење, има и такви кои повеќе од мене имаат и пак просат. Денес ќе ги видам клекнале и бараат, а утре ги гледам ги наполниле кесите со се и сешто ,месишта што јас ги јадам само кога ќе отидам некаде на гости и меѓу другото во кесата и две шишиња ракија обавезно и 5 кутии цигари. Па ако толку немаш купи го она најосновното а не ракија. Сум видела и како бираат. Ти им даваш алишта да се стоплат, да не одат голи, а они бираат ова ми се допаѓа ќе го носам, ова не, глупава боја, глупава блуза, џитни тоа... Не ми се допаѓа ни кога на задушница ги преплавуваат гробиштата. Ти уште не си се собрал да си одиш, они доаѓаат по тебе и собираат. Или оние што ќе се летнат на патарина да просат па се ценкаат со кондуктерот за пари.
Има едно девојче мало кај нас и многу ми е жал за него-секогаш кога ќе го видам му давам по некој денар. Тоа навистина нема, па на сета беда дури и мајка му го тепа- сум видела, со стап го удира Кога другарками работеше во сендвичара, тоа доаѓаше и го собираше се она што не е дојадено, сокчињата ги пресипуваше едно во друго и покрај тоа што не се исти и ги пие. Жално, за некои луѓе навистина жално

И еве за да не биде целиот пост толку жалосен, да ви пишам како се умилкуваат малите циганчиња кај нас
"Ауууу што си убаваааа, много убаво си се дотерала и ти исто(на другарка ми), сестри да не сте?"- и после нели одкако ќе ги дадеме парите:
"Иииии фала фала фала, да ти даде господ беќар ти у Ирак да отиде и BMW да ти купи..."

 

Не давам секогаш на оние кои просат.
Многу пати и ме нервираат до крајност.
Еднаш во Струга едно ромче го истепав и тоа како. Ми иде и ме гледа во ташната такво мрсулаво голо, босо и ми вика „дај пари ако ќе те плукнам“ и му викам немам (а и стварно парите кои ги имав не беа за трошење на мене што ќе ми прднеше на умов) и замина и по некое време осеќам некој ми трга на ташната...Ко му сум дала еден чотек цела чаршија се чудеше. И ако ме видит некогаш бегат од мене зш знајт шо ќе ме најт.

имад 2 лета со ред го гледам еден чиче во Охрид што свирит со хармоника, е него стално му давам, па ќејф ми е кј што го гледам чоекот

 

На ѓупци кои што просат не давам пари,оти едни така што знам дека проселе и еден ден ги видов в парк распослани се честат.
Ама имаше еден човек откако знам човеков седеше на едно исто место и секој ден го гледав,повеќе не го гледам
Тогаш дознав дека старецот немал семејство кутриот,живеел во беда :/ И многу ми паѓаше жал за тој човек,и кога и да поминев му оставав пари.Еднаш јадев сендвич и тука поминувавме,леле како ми падна грев и појдов порачав и за него еден.Гревотичка
Кога појдов да му го однесам ми рече “Господ нека те чува чедо‘‘-тие зборови ми стојат врежани во срцето.
Сега човекот го немам видено,можеби заминал на другиот свет .Но нема да го заборавам!

 

Жал, не жал Нема и око не ми трепка! Секој си е ковач сам на својата среќа. Ако сака да живее поубаво ќе се потруди а не да им ги пере мозоците на децатан и да си ги праќа по улици. Така е во поголемите градови како Скопје, стануваш имун на секакви просјаци. А според тоа што ги имам сама видено за што ги трошат тие пари ,а сликата не ми излегува од глава, не давам ! ениствено на оние што свират на некој инструмент на плоштад им оставам по 10 денари ,па и поише.

 

Жал ми е многу. Греота луѓето немаат пари за леб, додека некои богаташи во Мерцедеси и БМВ-иња ги оминуваат на семафорите така дрско и безобразно, не фрлајќи ни денар, а камоли повеќе. Многу сум жалозлива по вакви работи, не знам ни што да кажам стварно болна тема ми е ова... никако не ги оправдувам Ромите родители кои ги кршат коските на своите деца и со самото тоа сосила ги прават инвалиди, само за да народот се сожали и им даде пари. Наместо тоа, борете се за вашите деца трудете се да бидат здрави, да пораснат на некој начин па потоа да најдат работа. Тоа е многу подобар начин од другиот, што не е ни начин на решавање на проблемов! Од една страна да, жал ми е за старата жена со бебето во рака што проси, но од друга кога ќе го видам другото дете, осакатено сигурно од нејзина страна, страшно се револтирам. Жено, наместо да го пораснеш детето, да го научиш да е вредно и трудољубиво, да почне да работи кога ќе биде работоспособно, да заработува, можеби ќе ви тргне на подобро! Само тоа е начинот... од друга страна пак, така се потресувам кога ќе видам што му направила, што ми доаѓа да ја плукнам во лице и да си заминам. Ама атер за децата... многу ми се греота. Беспомошни, слаби суштества кои се борат за опстанок. Не се тие виновни за таквиот живот, не се ни родителите можеби, можеби навистина не можат да најдат работа, или пак не сакаат? Можеби одбираат да просат, тоа е полесниот начин за нив, но дефинитивно не е така. Нели им паѓа тешко на срце кога некои безосетни луѓе ги третираат како животни, или пак како да не постојат?

Ти да се обраќаш некому упорно, а тој да те игнорира како да не постоиш, како воопшто и да не вредиш, како да нема полза од твоето постоење, што е најстрашно дури и дрско да се однесува со тебе. Додека го молиш за монета од 5 денари, или денар, 2, некои бараат и повеќе ете, тој ти вели „НЕМАМ!“ а ти гледаш дека има, или чека пред сендвичарата да си купи јадење додека ти гладно и жедно го гледаш и молиш со тажен поглед

Не е фер, не е праведно ништо. Да, секој се бори за својата среќа, но едноставно не сите се раѓаме во иста животна средина и околина, не сите имаме предиспозиции, образовани родители или барем родители кои ни обезбедиле она што ни треба во животот па и повеќе. Некои растат на улица, во влезови на згради, во подруми...не сите растат во 4 ѕида од кои ние се жалиме дека ни е досадно, а некој моли за таа соба зошто на -10 надвор нас не мрзи да отидеме до продавница од што е ладно, а некој надвор слабо облечен живее на тие температури надевајќи се на милосен и неизнервиран човек кој ќе му даде некој денар.

Гневна сум, гневна на општествово и неправдата со која се соочуваат невини луѓе. Кога се раѓаме знаеме ли колку имаме, каде живееме, со колку пари и како ќе го поминеме животот? -Не. Тоа се тие работи кои не зависат од самите нас...и не велете дека СЕ зависело од нас! Некој родител има пари да го школува детето, некој ни за во основно да го пушти нема. Зошто и таму треба нешто детето да јаде, а не да гладува цел ден и да ги гледа другарчињата, да се фрустрира, тие да го исмејуваат...Но, тоа не значи дека оној кој има тешка судбина не може тоа да го смени! Возрасните кои просат не треба истата судбина да им ја препишат и на своите деца. Нека ги израснат само, па кога ќе можат да работат нека бараат работа, можеби ќе им се посреќи па ќе ја најдат. И самите тие треба да работат, да чистат автомобили, влезови, што било, каде било, за колку пари било ПАК СЕ ПАРИ! Нека не седат да чекаат на другите, нема многу да добијат...нека ја земат работата во свои раце, нека работат!
Секој ја наоѓа својата среќа, но тие не сум сигуна дека ја бараат...Тие се помирени со својата судбина, и мислат дека не може повеќе од тоа, жалосно...не можам да апелирам до луѓето кои просат, особено до родителите зошто ова нема да го прочитаат но, да можам ќе застанувам на улица и ќе им го објаснувам ова, но кој би ме послушал? Јас ќе бидам само девојчето кое не знае како им е ним, кое има она што му треба во животот и само им кажува приказни, а не било на нивно место. И тоа е точно донекаде...но луѓе, наместо да просат, сиромашните луѓе нека бараат работа, нека веруваат во подобар живот, можеби ќе го најдат...

 

Леееле колку маразам кога ке дојдат и ке се врткаат околу мене... посебно кога си доаѓаме за мк летото на +40 степени се врткаат низ колите и просаат повеке ми е мака за кученцата што таму се ослабеени и ребрата им се гледаат нив секогаш ке им го дадам сендвичот што мајками ке го направи јас не го изедувам по патаот хахах

 

се зависи како ке пристапи.. има некој насилнички се однесуваат и не им давам ...
најчесто пред црквите за време на празниците секогаш и обавезно им давам на неколку
а некогаш зависи и јас како стојам со пари во моментот им давам а некогаш не

 

Баш денес им дадов на едни..~
А инаку се зависи од мојата моментална финансиска состојба.

 

Секогаш кога имам ситно им давам.
Па штом тој дошол до тука и стои,на тој студ/сонце....ја нема да се обогатам за 10/20денари.

 

Секогаш кога имам ситно им давам,освен ако не ме изнервираат и почнат да ме колнат во мајка,дечко,швалер и сл.Ептен жал ми паѓа кога ќе видам малечки дечиња кои се пуштени да просат,а после тоа родителите им ги зимаат парите и ги трошат на алкохол и цигари.Малку оф топик ќе бидам ама дефинитивно државата треба да се заангажира за правата и ситуацијата на овие невини деца...

 

иако не го оправдувам просењето не давам ни банка на ниту едно ромче,а им купувам храна,тоа е така бидејки со свои очи видов откако им дадов пари истрчаа кај постара жена,а таа си купи цигари наместо да им даде нешто на нив да јадат.Јас не сум должна на дотичната да и купувам цигари

 

најлесен начин да се збогати и треба да биде забрането со закон

 

Многу се нервирам кога некој проси и едноставно ми го упропастуваат денот, мислам не ми е за парите би им дала пари само да не ги гледам, затоа што 90% од нив глумат, некои па и ќе те проколнуваат зошто не си им дал пари, другите со парите си купуваат цигари и најјакото од се обавезно се бараат пари а не нешто за јадење што би било пологи4но кога више ти идат дома нели? ама ај сеа таа е ина4е мислам дека треба некако да се тргнат од улиците оти и јас сакам еден ден да поминам без да видам некој што проси.. ама да знам дека некој стварно нема пари би му дала, ама многу лажат бре....

 

Има многу различни луѓе кои просат...ЗНАЧИ МНОГУ ГОЛЕМА РАЗЛИКА СЕ ГЛЕДА...има луѓе кои ги гледаш и по фацата им се познава дека навистина немаат за трошка лебче...дека и сува корка би јаделе...мене за тие ми е највише жал...секогаш кога имам им давам.Исто тука ќе ги наведам иако НИКАКО НЕ СПАЃААТ некои од тие што свират низ гтц..има еден стар дедо кој цело време си свири на тоа кавалчето не е битно дали има или нема..свирка бе.Незнам...кога го гледам како да ја чуствувам неговата болка...али тоа е.Суров живот...:/

 

Некогаш кога имам ситно им давам-ама на некои па ич.Со мајка ми низ плоштад кога поминувавме едно циганче доаѓа и не моли за 10 денари за леб.Мајка ми немаше ништо ситно,па не му даде.После истото циганче го гледаме на рекорд си купува цигари од трафиката.Леб,како не.Наместо како човек да јаде,10 годишно дете парите ги троши за цигари.Жално.