книгава ја прочитав за време на едно дежурство ,ептен ми се погоди атмосферата немавме работа самичка си бев во собата и на раат можев да си читам-(инаку дома стално некој ме прекинува што ми иде на живац ) Се утепав од плачење многу се разжалостив -јас вака сум многу тврда на чувства ама добра книга секогаш знае да ме извади од емотивниот оклоп. Го обожавам Николас Спаркс и неговиот стил на пишување
Книгата е прекрасна,а мислам дека нема ни една книга од Спаркс која не е убава. Додека ја читаш се обземаш и едноставно мислиш дека ти си во книгата,зборувајќи со ликовите,јас додека ја читав,и беше толку интересна што неможев да ја оставам.
