Велиш немавте соработка со родителите. А другите институција како реагираа на ова? Социјално, психолог? Само на советување на детето од училишниот психолог остана?
А Социјално? Што има училиштето со социјално? Психологот и педагогот разговараа со него после направена беља од негова страна,насилно однесување кон другите деца, ветуваше пред нив дека нема да се повтори,ќе бидам мирен итн..последното беше 2 недели пред распуст,му влеаа некој страв немаше некои инциденти, што не верувам дека ќе потрае за од септември. Релација родител-наставник е клучна во образовниот процес. Ако јас и стручна служба му зборуваме во училиште што е правилно однесување,а дома сето тоа паѓа во вода кога родителот ќе му каже те мразат затоа така зборат, што очекувате вие од тоа дете?
Ми дојде пресмешно ова со полицијата ! Кој уште во државава се плаши од полиција, никој ! Не ја бива за ништо, никого не апси. Апропо муабетов за темава, се нервирам што ја уценувам малата дека ако не јаде ручек нема да добие сладолед. Тоа ми е најефикасен метод. Друго не пали. Баш ми е заникаде да уценуваш дете за било која причина, ама верувајте немам поефикасна метода.
Па нема ли некаков начин да се пријави случајот? Дали како поединец или институција? Во нормална држава за ваков случај се реагира и ако нема ефект разговорот со родителите, се казнуваат или во краен случај им се одзема детето. Јас сум сигурна дека и детето е жртва на насилство во случајов. Јас како поединец имам пријавено семејно насилство. Не дека нешто посебно постигнав освен едукативен разговор со родителите, ама барем се обидов. Жал ми за децата од вакви дисфункционални и насилнички бракови, искрено.
не знам,родителите секогаш можат повеќе и подобро. Малку е до карактерот малку до афектот во кој се наоѓаат.
Psihickoto maltretiranje ostava duri i poteski posledici od fizickoto, siroka e paletata na psihicki teror, od navredi upateni kon deteto, kritiki, zaplasuvanja itn. deteto ima golema verojatnost da prerasne u devijantna ili pak nesigurna licnost so niska samodoverba a u poteski slucai da razvie i paranoja, anksioznost itn. Nekoi mnogu neseriozno ja sfakjaat ulogata na roditel, seriozno se potrebni priracnici za roditeli i nasoki kako da postapuvaat vo odredeni situacii, barem mene licno ako nesto me vadi od petici toa se neodgovorni roditeli.
За тоа што им се случува во домот не можам јас да реагирам. Од каде да знам дека детето ја кажува вистината? Сигурно имаат соседи кои што би изреагирале ако слушнат дека нешто се случува кај нив. За детево освен советување кај психолог и педагог друго нема. Следна мерка е советување од психолог на родителот, ако продолжи со недоличното однесување детето ќе бидат повикани родителите.
Дали детето ја кажува вистината ќе си откријат стучните лица, иако во случајов кој го опишуваш не треба да си врвен психолог за да видиш дека има проблем во семејната заедница. А за да дојде до стручни лица мора да се реагира, па дали биле соседи или некој друг, сеедно. Дури мислам и дека училиштето како институција би имала поголем ефект доколку пријави отколку сосед или случаен минувач. Според мене училиштето и тоа како треба да биде поврзано со социјалните служби или било кој што е одговорен за оваа проблематика. Сепак, покрај тоа што ова е индивидуален проблем, е и колективен, затоа што влијае негативно на поголема група луѓе/деца. Да не зборуваме дека се случува во институција која е одговорна за воспитување и едукација на децата.
Во улилиштето од погорните одделенија има ученик кој што психички малтретира наставници, редовно хакнува wifi мрежи,снима наставници и деца, носи не дозволиви предмети во училиште, избркан во нижо одд од ова училиште па сега пак вратен,па не можат да се справат со него, па ќе се замарале за некое малечко што зборува недолично и си ги шлапка другарчињата... Не секој е роден да биде добар менаџер,директор.
Тоа што има и други случаи, па и полоши од овој не е никакво оправдување. Напротив, доказ е дека не се реагира и работи доволно за да се намалат ваквите девијантни однесувања.
Се согласувам со @zuto училишниот психолог требало да реагира доколку постои сомнеж за семејно насилство. Затоа е и ставен на таа функција побогу!
Само да ви кажам дека педагошко-психолошката служба некогаш не може да си ја врши работата, затоа што ако се погоди детето на некој "битен", тоа подразбира "да не се мешаат каде што не им е место".
Sekoj den se plasime so baba rogi Ako ne jademe,ne slusame,za bilo sto. Slusa koga I kazam ke dojde babarogata no ako e poslusna nema da dojde. Iskreno toa mi pomaga da me slusa a I gledam deka ne e preplasena nesto znae I sama da mikaze nekogas mamo ke dojde rogata I me prasuva dali sum poslusna pa se smeeme. E sega da zboruvam I objasnuvam da jademe da ja molam po celi saati za bilo sto koga resi nesto inaet e ke neke znam vaka miuspeva I iskreno ne mislam deka e nesto strasno I psihicko maltretiranje na deteto. Pa I site sme imale strav od nesto kako mali ine lazele po nesto da slusame inaku luge moi nema razbiracka iskreno so denesnive deca,retko deka nekoj ke svati odma od zbor ili objasnuvanje za sekoja rabota
Можат подобро само ако знаат. Јас како родител го воспитувам детето онака како што знам исто и ти.пример јас знам дека не треба да го повишувам тонот кога се расправам со сопругот пред детето затоа што сум прочитала дека тоа влијае стресно врз него, посебно кога е помало од 3 години. Ама моите родители се расправале и викале пред мене. Да знаеле дека тоа стресно влијае врз мене не би го правеле тоа.
E pa nemozis da gi osudis na roditelite za toa sto nemale interes da naucat.tie sepak mislele deka znaat najdobro I toa e toa. Ti kako roditel a isto I jas ke pravime se sto znaeme deka e najdobro za nashite deca ama utre tie mozebi nema da bidat zadovolni od seto sto sme im go pruzile. Me razbirash so sakam da kazam? Nema sovrsheni roditeli, nema ni sovrsheni deca, site nekade greshime.
Зошто? Не само родителите (темата е тоа, ама важи за секоја интеракција). Ама родителите го сносат најголемиот товар во овој случај. Не е страшно да не знаеш. Страшно е да не сакаш да научиш. А тука се и родителите кои ги тепаат децата, ги вреѓаат... не би рекла дека не знаат подобро, туку немаат желба/не им е важно да се потрудат за подобро.
Точно е дека секој кој сака да научи ќе научи.Moите родители ме воспитале на начин на кој тие знаеле и сметале дека е е правилно.Понекогаш биле строги но јас не ги осудувам за тоа.ТАтко ми не ми даде подршка тогаш кога најмногу ми требеше и на сето тоа уште ме навреди.Не го осудувам.Човекот го кажува тоа што го носи во себе, некои работи не се учат или ги поседуваш или не.А родителите кои си ги малтретираат децата се најчесто искомлексирани или исфрустрирани личности.Затоа мислам дека родителите ги воспитуваат децата онака како што знаат и мислат дека е исправно. Зошто би го тепала детето ако знам дека тоа може да има контра ефект?зошто би го навредувала ако знам дека тоа ќе му ја руши самодовербата? Значи го правам она што јас знам дека е најдобро.За некој друг ќотегот е клучот за добро воспитување или казнување со затворање во соба и сл. тоа го знае и смета дека тоа е исправно. Затоа мислам дека има многу вистина во тоа со цитатот
