Работа - модерно ропство

Приказна позната на сите, укратко првите отприлика 20 години ги поминувате (задолжително) никој не ве прашал дали се согласувате или сакате )станување во одредено време поминување скоро пола од будно време во институција во која што морате да барате дозвола за одење во тоалет да учите ствари (меѓу кои и небитни како и невистинитости(нели историјата е пишувана од победниците кхм not naming names) меѓу останото што ќе ги заборавите веднаш штом излезете од школскиот двор .Уште 4 (Не)али ипак да) задолжителни ако сакаш да влезеш во систем и не бидеш посматран како нешто помалку од останатите кои исто го поминале истиот тренинг(читај перење мозок(не сум против образование да се разбереме, само за КВАЛИТЕТНО образование во функционален и праведен систем ).Потрошени живци,пари и време на испити,тестови.И доаѓа реалноста на врата,се ова за џабе -живееш во држава(свет али добро нека биде држава) и време во која ништо не функционира како што треба систем дизајниран за богатите да се обогатуваат а сиромашните осиромашуваат и губат(што повеќе тоа подобро) оние што треба да добиваат.Но МОРАШ дајдеш нешто некогаш ако сакаш да ПОСТОИШ и (ПРЕ)ЖИВЕЕШ зазпочнеш свое семејство додека децата не пораснат и зачараниот круг се продолжува и пренесува на нив ко што се пренесол и од твоите родители на тебе и генерации пред тоа.Стресот(уште кај деца (деца??) што секако се продолжува и кај возрасни во прираст поради истите горенаведени притисоци за што?Што е најтрагично луѓето толкку истренирани и испрани од системот што никако да соберат 2 со 2 да укопчаат што се дешава и си продолжуваат ко да е се исправно,во најдобар ред и единствена опција, притисоци врз нивните деца за добри оцени и успех во школо( за да биде добар ученик кој што се припрема/тренира во иднина да биде добар работник(читај роб) работејќи работа што често и не е негова изборна и сакана струка во мизерни услови и мизерна плата,шеф зо комплекс на бог и работа која ти го диригира животот .
Верувам дека ќе има од оние што ќе речат дека нема споредби едно со друго (да постојат разлики секако),но истите ги прашувам каква е таа (модерна) ''слобода'' кога MOРA да ЗАРАБОТУВАШ ЗА ХРАНА (ајде остали луксузи али храна?) и основни потреби за природни и подеднакви права дадени од БОГА на сите ?Ова е еволуција за вас?

Постов ќе го завршам со соодветни цитати од за мене инспиративна особа која во доцнежните години(што некој би рекол кога е веќе касно ) се откажал од својата работа во државна институција што му го убивала духот и вољата за живот и посветил на својата пасија -пишувањето по што е и денес познат

"I have one of two choices – stay in the post office and go crazy ... or stay out here and play at writer and starve. I have decided to starve''
''Slavery was never abolished, it was only extended to include all the colors''.-Charles Bukowski

 

Би ги замолила уредниците доколку не е дупла темата и постои можност да се промени насловот во Работа-модерно ропство да не доаѓа до забуни.

 

И покрај тоа што секој знае зошто човекот го креирал општеството, одредени аспекти од неговиот начин на функционирање е бесмислен, барем според мене.
Поради тоа и се поставува прашањето зошто за да преживеат луѓето, да ги задоволуваат основните потреби мораат да бидат максимално искористени заради алчните интереси на оној кој се наоѓа на врвот на хиерархијалната пирамида?

Факт е дека нормите кои го уредуваат човековото општество секако не се доволни за да ја смират човековата природа, бидејќи длабоко во себе, никој не сака да се чувствува ограничен и како заробеник - колку и човекот да биде софистициран и интелигентен и да ги потиснува тие чувства и нагони, сепак претставува суштество кое ја сака својата независност и слобода повеќе од се.

Ако ропството денес се асоцира на црните луѓе, тогаш тоа е една голема заблуда - вистината е дека скоро сите луѓе на планетава се робови, а ропството како концепт никогаш не изумрело.
Поради тоа и самото човечко општество го перцепирам како робство со екстра чекори...

Но од друга страна, самото човеково општество одлучило да живее според правилото: "животот е бесплатен, но живеењето не".

Бидејќи од историски аспект, пред да се појават парите како валутен систем, постоела примитивната размена на добра и услуги.
Со други зборови, од самото постоење на човекот, ништо не можело да се добие бесплатно, односно би рекла дека се манифестира принципот на еквивалентност.

Додека разбирам дека во минатото, без соодветна технологија и индустријализација било особено тешко да се произведуваат основните продукти за пристоен живот како храна, облека итн и поради тоа тој труд си носел и поголема тежина, во модерното општество условите за производство се олеснети.

Со други зборови, секој човек денес не мора примитивно да оди во шумата да лови животни, сам да ја ткае облеката или да се прехранува од земјоделство/ риболов/ сточарство, туку постојат продавници за облека, супер-маркети снабдени со храна и слично.

Всушност, и самите луѓе денес не произведуваат добра и не нудат услуги поради доброто на сите, туку поради својата себичност. Ова го искажал и Адам Смит со еден од неговите најпознати цитати:

“It is not the benevolence of the butcher, the brewer, or the baker that we expect our dinner, but from their regard to their own interest. We address ourselves, not to their humanity but to their self-love, and never talk to them of our own necessities but if their advantages”

Одговорот на оваа проблематика лежи во тоа што и човековото општество и законот никогаш не ги дефинирал добрата како храна и облека за res communis omnium. Наместо тоа, за вакви добра се сметаат воздухот, морето...односно сите добра кои се непотрошливи и се всушност составен дел на планетата Земја, а се неопходни за одржувањето на човековиот живот.

 

Ова, еве како дојдовме до овде . Не мислиш дека токму тоа е трикот? Танцот со ѓаволот е секогаш ист.Ти нуди бајка но дури кога е веќе касно сваќаш дека се било илузија и само ти губиш а ѓаволот( и неговите потрчковци ) добиваат(ова го користам како метафора за себичност/алчност и бесовеснос(егоизам во генерала)т и оние кои се олицетворение на тоа и често на врвот на хиерархијата немора да навлегуваме во религии и кој во што верува ) . Претходно (пред индустриската револуција луѓето ги ИМАЛЕ сите ресурси потребни(што свое што трампано што подарено како што спомена но се со добра намера за братство единство и помагање(што е денес во пад-чуството на заедница и припаѓање а осаменоста во пораст поготово во поразвиените држави и главни градови секој гледа само за себе), затоа и немало потреба да се КУПАТ(значи нема потреба од бесмислена работа за профит на некој друг за возврат да добиеш пари за да можеш да купуваш) Се произведува најпрво она што е потребно храна значи работат значајна работа за себе а потоа и' помагање на други ,потоа облека,накит итн.прават за себе и за другите, она што е плус го менуваат за нешто што им е потребно а некој друг го произвел и така натаму= секој добива( .Сето ова се мењава со лажна надеж дека со овој чекор(индустријализација и масовно произведување) ќе им се олесни животот. Им се олесни?Здравјето(психичкото,физичкото) квалитетот на животот се подобри? Не,напротив. депресијата и анксиозноста се најразвиени во навидум '' најразвиените (индустриски) западни земји'во кои што иронично секој втор македонец мечтае да замине пак со (лажна надеж ) за подобар живот за да избега од ова но обична дискусија со обичен граѓанин на тие држави ќе сватиш колку е навистина бајно и сјајно таму.За еко-последиците /загадувањето на воздхот и се останато што произлегува од тоа за што сме свесни и да не збориме.Вредеше ли?Вреди ли?
Малку оф-топик можда но мислам дека дека ова е коренот на сето ова што ни се случува денес.
Друг наслов за темата имав за идеја цена на модерниот живот-дали вреди ? И предлози за (реалистични индивидуални) решенија и погледи

 

@INNERBEAUTY разбирам што сакаш да кажеш, меѓутоа оваа проблематика, како што ја сфаќаш, всушност ја претставува филозофијата и еволуцијата на трудовото право.

Можеби овој концепт на "незаслуженост" да човекот да работи, би можел да се спореди со принципите кои важеле во робовладетеските држави, поточно во Римската империја.
Имено, работата, односно трудот (главно се мисли на физичката работа) се сметала како казна или како нужна дејност која била наменета само за робовите, како би можеле да произведуваат материјални добра за потребите на помал дел од населението, за потребите на определена привилегирана елита, а тоа биле робовладетелите.
Така, тие можеле да се посветат само на оние духовни активности за кои сметале дека само тие се способни да ги вршат, а тоа биле: уметноста, филозофијата, политиката, музиката, литературата и др.

Јас претходно ги наведов добрата кои уживаат статус на res communis omnium, односно воздухот, сонцето, водата во морињата, природата, итн. Кога овие "добра" ќе се споредат со продуктите како облека, храна, дом, обувки, итн, сфаќаме дека самата нивна природа ги дели за тие да не бидат еднакви.

Со други зборови, ниту еден човек не треба да вложува физички или умствен труд за да произведе вода или воздух, иако и тие се сметаат за неопходни средства за одржувањето на човековиот живот.
Но, од друга страна, потребно е човекот да вложи физички или умствен труд да за произведе храна или облека.

Од ова доаѓаме до заклучокот дека поделбата не се базира врз тоа колку производите му се неопходни на човекот за да живее пристојно, туку дали и колку труд вложува, и покрај тоа што и водата, воздухот од една страна, и храната и облеката од друга страна, претставуваат основни човекови потреби.
Разликата лежи во тоа што никој не вложил физички/ умствен труд за да ги создаде res communis omnium добрата, па поради тоа не е морално истите да се предмет на трговијата и економијата.

Секој труд од една страна претставува потрошок на човековата работна сила во физиолошка смисла и во ова својство на еднаков човечки или апстрактен човечки труд, ја создава вредноста на стоката.
Од друга страна, секој труд е потрошок на човековата работна сила во посебна целосообразна форма, а во ова својство на конкретен полезен труд тој произведува употребни вредности.

Употребувањето на работната сила е самиот труд. Купувачот на работната сила ја троши со тоа што нејзиниот продавач ја пушта да работи за купувачот.

А самата дефиниција за работната сила или способност за труд подразбира целокупност на физичките и психичките (умствените) способности што постојат во телесноста, во живата личност на човекот и што ги става тој во движење секојпат кога произведува употребни вредности од било кој вид.

 

Апсолутно, се сложуваме секако во тој случај се поставува прашање да речеме што со земјоделците кои нормално си заслужуваат платен труд.Но ме сфаќаш што ми беше поентата нели? Го земав како пример за една од небулозите во денешницата не ми беше поентата да се задлабочуваме и фокусираме на тоа.

Поентата беше дискусија околу работата како модерно ропство.Реалистични решенија и видици за избегнување на исто. Превземање на животот во сопствени раце живеење по свои услови Можност за поинаков пат и друг начин освен стандардниот на кој те учат уште како мал дека е единствен правилен,диплома,работа што ја мразиш и те исцрпува во ,која те задушува која треба да ја работиш и посветиш(во случај да не добиеш отказ) 40+ години , константен стрес и потрошена енергија за небитни ствари работа за друг за која што никогаш не добиваш фала, само критики,притисок и исцрпување до максимум стрес и страв од отказ кој го нарушува евентуално здравјето и така се до пензија. Очекување од тебе во тие 40 години да не се промениш и да го сакаш истото како на 60 така и на 18 години и секако што е тоа да се одлучиш веднаш штом наполниш 18 (по можност и порано 16 евентуално 14)иако си сеуште зелен, наивен и оптимистичен како и тотално несвесен за тоа како стојат работите во вистинскиот свет и дека од тебе се бара само да бидеш послушен роб/от и ништо више камо ли целосно човечко суштество
Можда Подобро планирање и организација намалување на трошоците на минимум(не стегање,туку онолку колку што е доволно) ,избегавање кредити отселување од град во помирно место ,давање отказ(размислување и планирање на истиот) во замена за работа од дома,пола работно време можда отварање свој бизнис од дома,посветување и стварање услови за ваков живот,работење она што навистина го сакаш,поедноставување на животот ова е само што ми паѓа прво на памет се со цел живеење поквалитетен живот онака како што треба да се живее со смисла,минимален стрес и фокус на она што е навистина важно. Дали сте спремни за истото итн.

 

Ја откривме Америка. Можеби случајно ми паѓа на ум дека можеби некој се здобил со комплекс Месија.
Во право си девојко се што и да пишеш. И секоја твоја сугестија наредна исто така.
Се согласувам дека треба да примениме нековенционални пристапи кон животот.
Расположен сум за такви идеи и предлози. Навивам за висока интелегенција, иако ралниот став кон општата маса ми е прилично остар во - ( minus '). Сепак навивам. ))) Cmonnnnn mfsssssss!

 

A да предложиш /направиш можда нешто продуктивно наместо да си лечиш комплекси/храниш его со напаѓање и исмевање на женски форуми м? Никој не спомна дека ова е решение за секој, ако може на форумов да се поставуваат и коментираат коекакви теми зошто не би можело и ова за оние кои се заинтересирани тоа е .

 

Ти даде големо образложение за твоето мислење , предложи само некои микро решенија, но јас ти реков навивам за тебе и за тоа што го збориш бидејќи и јас истото го мислам.
Ако темава би одала во конструктивен правец секако дека ќе придонесам истата да се развива така.
Комплексот Месија го излечив одамна, затоа го спомнав за сите наредни, да си го измерат ставот и составот на тоа што го пишуваат. Да не биде стрикно проекција од некој длабок нерациоанлен внатрешен израз, туку да биде лесна сварлива материја за оние кој површно го гледаат светот и не се разбираат во работите позади сцената и да им даде перспектива да размислат за реалната реалност. - Ропство.

 

Проблем со его немам тоа е под контрола,комплекс месаја такоџе се сложувам дека дури и добронамерна особа може да го развие и е нож со две острици ,Една особа неможе да го спаси светот нити треба нити беше тоа намерата на темава.Слободна воља има секој да прави што сака и да живее како сака ,јас решив вака,верувам(знам) дека не сум единствена,слична тема на форумов не најдов затоа и ја отворив темава за дискусија и размена на видици/решенија кои ги има. Се потрудив да скратам и поедноставам баш со таа цел да биде ''сватливо '' за сите,ова му е јасно на секој со возраст 22+ без разлика дали е запознаен или заинтересиран воопшто за она што се случува ''позади кулисисте'' како и понудам реални решенија(мое мислење ) како почеток на дискусија која понатаму би се развивала кои и сама ги применувам да не биде дека она што го зборувам е наивно/нереало и неизводливо не од одсуство на свест за макро-решенија

 

@INNERBEAUTY

Секако, го разбирам концептот кој се трудиш да го прикажеш и тој, всушност, претставува многу честа перцепција меѓу луѓето, односно гледиштето дека просечниот човечки живот во ова општество претставува еден шаблон по кој сите се водат и каде нема простор за отстапување од истиот, бидејќи во спротивно, нема да имаме услови за живот како што се финансиските примања од работно место, како и осудата која би ја добиле од општеството поради отстапувањето од правилата.

Едно од најголемите проблеми на човековото општество е што очекува сите луѓе да се однесуваат и да размислуваат на ист начин, како да се еден колектив, кога во реалноста тоа не е возможно бидејќи секој човек си има сопствен живот и претставува посебна приказна за себе.

Тој шаблон, кој ти го опишуваш како модерно ропство, се состои од неколку фази низ кои секој човек мора да помине за да ја обезбеди својата издршка во ова општество: образование/ диплома > работа > пензија.

Сметам дека постојат многу луѓе кои воопшто не размислуваат на ваков начин и на кои всушност им претставува задоволство да работаат во одбраната кариера. Со други зборови, ова не важи за сите.

Претпоставувам дека мислиш на оние луѓе кои сакаат да работаат според нивната струка, но поради одредени надворешни фактори и околности, работаат нешто кое не се совпаѓа со нивните квалификации.

Решенијето кое ти си ги понудила, веќе некој ги остварува и живее на таков начин. И сметам дека истото се смета за нормално бидејќи како што кажав, веќе е остварено во пракса бидејќи сепак не можат сите да живеат во град и да работаат канцелариска работа, туку треба да постои одреден баланс според квалификациите (или недостаток од нив), одредени услови и положбата во која се наоѓаме.

 

На јутуб скоро гледав видеа за луѓе кои се "пензионирале" на 35 отприлика. Решиле да трошат од своите плати само за најосновно, без автомобил, без луксузен дом, без шопинзи и ручеци надвор, дома да готват евтина храна итн итн, и заштедиле околу милионче за 10 или 15 години. Со пресметка дека ако така живеат до стари години, нема потреба веќе да работат, или би работеле само ако нешто им е по ќеиф. Е сега, се работи за штедење од Амерички добри плати и се што прават е всушност се противат на нивната луда потрошувачка култура. Во голем број земји ваков скромен начин на живот едвај си дозволуваш со целосна плата не пак намерно така да живееш за да заштедиш милионче. Овие совети и просветлувања важат за луѓе со прилично добри примања кои во случај на непредвидени ситуации ќе имаат позадина.
Вие полнете им ги главите на сите дека работа од 8 до 4 или 9 до 5 е бавно умирање, ропство, живеење не за себе туку за друг. На луѓе без некои потребни вештини да се снајдат сами, луѓе кои немаат хоби од кое може да се заработува, луѓе без поткрепа во кризна ситуација...колку ќе бидат среќни кога ќе видат дека сметка во болница не се плаќа со вреќа компири. Вака, само вртење слама во празно, ќе следиш гуруа по нет кои ќе ти зборат како да избегаш од шемата и да бидеш сам свој газда, среќен и исполнет, за на крај да сфатиш дека тоа него му е работа, од тоа заработува и притоа мора да следи правила, ама секако, тој ја обожава својата работа, ти си несреќниот во канцеларија или во шанк.

 

Интересно..
Btw, колку и да е водата општо добро, нејзиното каптирање, прочистување, доведување до домовите и контрола не е бесплатно, така што не можеме да очекуваме да ни се додели. Те можеме да собираме дождовница. Ама пусто сакаме со топла вода да се тушираме и џакузија и базени и вода за цвекињата чиста за во бавча и за кучето.
Енивеј, сите илузии за одење во село и састејнабл ливинг ми се распршија од познат мк пар ( познат на фб) кои нели напуштија се и отидоа на село сосе деца.
Е ама имало 2 битни зачкољици. Првата е од лична природа и не е битна за приказната а втората е и клучна- дека тие уствари имаат дебели кирии од станови и дуќани и затоа можат да не работат и да си играат селско газдинство. Ако сточарство земјоделатво би бил единствен извор на приходи/размена, причата немаше да е толку за на фејсбук нели.
Ко воли, нек изволи. Нека се откажува од што му е вишок. Чак и од работа. Нека проба со помалку. Нека проба со ич, и такви има во Уса, трагаат по исфрлена храна од контејнер, облека од Салвејшн арми и слично. Ако им треба јакна или чизми, работат краткотрајно.
Е ама.....јас не би можела. Не дека ми треба нова кола( не возам ни стара) или нов ајфоун, туку сум прелигава за суров живот. Сакам на топло, во лето клима, па козметичар . Богами и на театар сакам и на пијачка. Не, нема да си варам ракија и да правам ликери.
А дека има робови, има. И модерни и старовремски. Ама кој ве лажи дека ако работиш свој бизнис од дома, нема да се потиш толку? Само некој што не пробал. Можда и повеќе на почеток.
Генерално во поздравите економски посилни општества има и лезилебовичи на купони и социјална помош, кои се способни да работат а не сакаат. Или ке народат деца па државата треба стан да им најде. Има и болни кои не можат да работат.
Ама дека БИЛО КОГА било подобро од сега....кхм..кхм...кхм...немој само причи мајка ми работеше од 7 до 3 и дома беше после а станот општествен. Јес јес, и мајка ми. Ама тоа некако се сруши се и оттогаш досега.... упатете ги децата како најбезболно да поминат. За ништо ипак нема гаранција. Еве и на Парис Хилтон дедо и ги даде парите во добротворни цели. Нема за нив стотици милиони.
Ах и данокот, да ...срце ме боли ама....

 

-Апсолутно не мислам дека сите се незадоволни со својата работа НО ситуацијата е далеку од идеална само погледни ги темите и мислењата на овој форум по тоа прашање.
-Не со ова не се сложувам дека ова е мислење само на оние што не работат по струка.Ќе цитирам една личност од друг форум од наша соседна ни земја за која што и добив инспирација да ја отворам темава -робови се и оние што работат за мизерни плати и оние што работат за озбилни суми па и во струка зошто? Затоа што и едните и другите зависат од други и се постојано под стрес и немаат опуштен живот ,пазат да не се замерат за да не добијат отказ,трпат небулози од нарцисоидни шефови со комплекс на бог.Колку год да е платата и заработката ако си постојано под стрес,неиспаван,со страв и тензии ти си робот.

 

Понуда и побарувачка бе дечки. Ако на шефот му требаш и ако знае дека кога ке заминеш уште одма ке си најдеш работа, нема да лечи комплркси на тебе... оти во друга тема зборев..2 години боловање од брнаут...фирма плаќа , нека изволи.
А зашо да сум под стрес ако си ја работам работата. Мислам нормално некогаш нема да се спротиатавиш отворено, ама место со неказнети шефови кои се изживуваат, тешко ке задржи работници.
Е сега , нема да купам куќа од милион па ни од пола, туку стан, ама нема да се тресам дека ке ме исфлат и дека за 2 месеци ке сум на улица. Нема толку лош шеф колку што работник може да го сјебе, особено ако е способен. Пак...не зборувам за мк...таму е јасно какви се условите мада и таму шефчиња кои се изживљаваат ке станат загрозена сорта.
Бидете промената која ја сакате. За мобинг се тужи. Тешко е да го докажеш ама вреди да го однесеш скотот на суд. Тоа што не сме запознати со правата и немаме пари за адвокат а судовите во мк се куку ноне....то е...гадно земјиче. Способен ИТ инжењер, небо му е лимит, оди него некој нека му се занаша.
А во мек доналдс и во шивачница и на државно, ќе те гази ако му се може. Слободен пазар бар сега има. Плус сами бираме што ќе учиме. Добро платените учат нон стоп. Лајф ворк баланс...сам си го правиш. Нема да имам 3 деца ако немам време за нив. Нема да возам џип. Ќе одам да доучам нешто за да бидам повредна за работодавец. Ке знам дека професиите имаат рок на траење. Имам сретнато татко на 5 деца со white collar работа, советник на руски банкари, кој пука под притисок а платата е супер, а се фали со најновиот тип на мерцедес и каде вечера во Дубаи. Жена дома не работи, нели деца. И зашто не напуштиш? Кредити, деца, добро плаќаат. Да , те плаќаат зашо мислат и очекуваат дека ке им кажеш како да профитираат најдобро. И се дерат. Е да, психо за ЦЕО ич не ми е чудно на матна руска банка.
Паметен е, ќе се снајди овој мобингуваниот. А знам и луге со мноооооогу помалку пари ( и долгови) оставиле работа да се занимаваат со 1 дете, па живееле со 1 плата, па кога пркнало , пак побарале. Некаде живеат за да работат, некаде работат за да живеат.

 

@INNERBEAUTY , ако не ти се работи , не работи бе девојче штом се осеќаш ко под ропство.

Џабе везеш на форумов, ситуацијата нема да се промени. Кој како се снајди и со својата среќа ќе живее.

Тоа што имаш спомнато за некои промени, познавам луѓе кои одамна го направиле и замисли луѓе од Македонија кои работат со скратено време , посебно оние од IT секторот кои одлучиле самостојно да работат , не им треба шеф над глава, на крајот добро заработуваат и имаат буквално време за себе, зш сами си го органзираат останатото време.
Друг пример се луѓе кои работеле 5 - 6 години во странство па ги инвестирале парите во нешто и сега живеат во Македонија од кирии и си вртат парите од месец за месец.

Значи сама треба да си одлучиш ако не ти чини нешто во животот , со жалење по форуми нема апсолутно ништо да постигнеш.

 

А да не си ја промашила дитскусијата? Каде напишав и по што заклучи дека не ми се работи/работам?И каде напишав дека моето решение/избор е револуционарно и не е deja vu и како не свати дека тоа што ти го зборуваш го зборувам и јас?Баш затоа и ја отворив темава затоа што знам дека не сум единствена по ова прашање не мора да е ит-сектор,постојат и разни други опции да се избегнеработа и живот кој ти е диригиран од друг и полн со стрес потрошен на небитни работи. Но секогаш ќе ги имаш и ониекои знаат само за статус-квото да напаѓаат/исмеваат/се жалат,не сакаат решенијан знаат/се способни и не сакаат да функционираат поинаку освен да чекаат од друг .

 

Работниците и работодавачите како две контрадикторни странки според трудовото право се сметаат за еднакви, бидејќи и едната и другата страна си има свои права и обврски.
Но, гледано од поинаква перспектива, трудот е тој кој ги уредува работните односи на милиони вработени лица кои живеат од свој труд и на тој начин постанува регулатор на нивната материјална и социјална положба.
Со други зборови, има големо значење бидејќи сета нивна егзистенција, сиот нивен живот зависи од него, а со тоа трудот добива политичко, социјално и економско значење во определено општество и во светот воопшто.

Во одредени околности, стресот, стравот и останатите негативни емоции се сосема нормални, и во одредени околности и здрави за луѓето, бидејќи сепак станува збор за човеката егзистенција од финансиски аспект. Секако, зборуваме за оние со умерен и рационален интензитет.
Но дури и да не мора да се соочуваме со страв/ стрес на работното место, тогаш поради други причини повторно би ги искусиле.

Меѓутоа, ти ги спомена небулозите, нарцисоидните шефови со комплекси на бог и слично. Претпоставувам дека ова не зависи единствено од работното место, туку и од самата држава.

И покрај тоа што не сум престојувала во МК долго време и следствено да тоа, немам работно искуство, сепак сум слушнала дека работниците во МК воопшто не се задоволни од работните услови, плата и целокупната работна атмосфера овде.
Од друга страна, јас од искуство знам дека во Канада условите за работа, од генерален аспект, се многу подобри и се скоро совршени барем за мене, секако со одредени исклучоци.
Ние не се соочуваме ни со половина од проблемите кои ги имат вработените на Балканот.
Сепак, со ова не сакам да истакнам дека во странство се е перфектно, туку напротив, дека постојат многу странци кои ја имаат истата перцепција, односно дека работното место претставува модерно ропство.

Некои би помислиле дека во денешно време самата облигација да бидеме во работни односи или во спротивно ќе умреме од глад, дели слични концепти со робството.
Како што ни е познато низ историјата, секоја култура имала ропство во една или во друга форма, но употребувале различни зборови, ама еден заеднички именител насекаде беше дека робовите се сметаа за инфериорни.

Зарем не мислите дека различните називи на професии се слично на ова и дека луѓето кои континуирано работаат се перцепирани како инфериорни во однос на нивните газди или било кој супериорен над нив?

Ако луѓето тоа во минатото го нарекувале ропство, тогаш зошто работните односи и денес не се нарекуваат така? Зошто да ја замачкуваме реалноста со розова боја?

Работата е неопходен услов на животот. Не постои начин за луѓето да ги задоволат своите nutritional requirements без да трошат енергија. Индивидуален човек може. Но, луѓето треба да работат.
Дури и ако некој не работи, тогаш некој друг мора да обезбедува и за него. Ова звучи повеќе како ропство отколку да работиш за себе (иако не мора да биде).

Поинаку кажано, вработувањето е едноставна трговија: го продаваш твоето време и вештини по претходно договорена цена. Доколку вработувањето е ропство, тогаш бизнисот е кражба - купувачот ги одзема добрата од продавачот.
И во двата случаи, доколку имате избор да не продавате време или добра, тогаш тоа не е ропство/ кражба. Само кога вработените немаат никаков избор, ситуацијата е неморална.

 

Па баш затоа што постојано го потенцираш тоа трошење на време, цел живот да се работи нешто без желба,со стресови, да работиш за друг ....

Затоа се надоврзав ако на тебе или било кој не ви се работи, правете нешто друго во животот , верувај дека колку и да се трудиш вака преку дискусии, нема да има ефект.

Само едно е сигурно - од воздух не се живее , си требаат пари , а на каков начин ќе се дојде до нив, секој си знае за себе.

 

Системот е така уреден, пошто нема човештвото доволно емпатија и чувство за заедница и екологија, па да се работи: Кој-колку сака-колку може-кога може-...

Иначе.. не е робството во работата, туку во недоволни примања, кога не можеш да подмириш трошоци кои ти се потребни (нагласок на Потребни); и робство е долгот.
Тие две работи се она што ги најмногу ги врзува луѓето за работата.

Проблемот со ниските примања е зло кон човекот како човек, и треба да ни е на сите на листата на проблеми кои ќе се трудиме да ги решиме.

Долговите, ако се поради недоволни примања, осврнете се на претходниот параграф, но доколку се производ на козумеризмот и потребата да се има не само она што ни треба, туку многу повеќе: Она што Сакаме.. е проблем кој потекнува од глобалниот економски систем, кој е базиран на бркање престиж, профит, социјален статус.. и е проблем што не девалвира како луѓе.

Ако можете да одбирате, односно ако имате пристојни приходи, бидете разумни во трошењето и не подлегнувајте под притисокот кој го вршат големите корпорации.
Ако не можете да одбирате, односно немате доволни приходи, побунете се... а другиве со пристојни и високи приходи, би требало да ја покажат својата човечност, со тоа што ќе ви се придружат, и излезат во пресрет- доколку е во нивна надлежност.

Не дека ќе се смени нешто, само си кажувам идеи за солуции..