Заради вакви постови ќе се влечат расправии за тантруми. Да, постојат, дефинирани се а овде за друго се збори. Ти ако не си информирана за хиперактивност и тантруми, прочитај прво па после пишувај.
Јасно е дека постои хиперактивност и тантруми и дека е состојба и погоре пишав дека она што го кажав не се однесува на деца со здравствена состојба... Контекстот на муабетов ми беше дека секоја разгаленост и невоспитаност и неможност на родителот да се справи со овоие 2 работи, не треба да се затскрива позади овие два термини. ПС мило ми е што почна да гледаш поинаку на расправите и постовите што влечат расправија . Поздрав секое добро!
Апсолутно се сложувам со Бриџит. Под разгалено дете јас подразбирам дете кое веќе се разбира, знае што треба а што не а не се однесува како што треба. И не ја наоѓам вината во детето туку во родителот. Дали е нормално на гости кај братучедата да ги држиме чашите во раце цела вечер оти нејзиниот син кој има 10 години, може ете така да посака да шутне со топка во полната маса.
Хиперактивност или АДХД, ги има два вида е сосотојба која си подвлекува низа испитувања, а потоа и начин на третирање, па дури и терапија. Пред се, е тешка за дијагноза. Не мешајте разлигавеност со ова. Две сосема различни работи. Исто и со тантруми. Зошто, зошто ги спомнувате? Дискутираме за разлигавени деца кои да, ние не може да ги превоспитаме, но е добра тема да се дебатира за неа. Еден ден тоа дете ќе вклучи во општеството и ќе биде дел од нашиот живот. Зарем треба и си должен да го трпеш? Не.
Може нема да порасне во возрасен тиранин и некаде успат ќе направи пресврт ама зошто да биде тиранин дете? Не зборам дека децата под строги калапи треба да се воспитуваат, ама основа треба да се знае. Нека се различни, нека има и ќе има потемпераментни, подиректни, похрабри, помирни, поисплашени, со повеќе или помалку енергија. Ама да не знае дека згрешило и каде згрешило или да знае ама да греши оти му се може...не треба да се дозволува.
Не постојат размазени деца, има само несовесни родители. Пример за мене за размазено дете е кога во продавница влегува, расфрлува се и се однесува како да е негово а родителот не реагира соодветно. Под соодветно не мислам ќотек, туку едноставно извинување до персоналот, средување на нередот кој го направило детето и излегување од таму. АДХД, тантруми и слично не е исто со размазено дете. Тоа се медицински состојби за кои треба помош од лекар. Тука не навлегувам.
А вака со вина набивање никогаш не би го воспитувала. Додај и 'Јас што се правам за тебе, ќе ме умреш, ќе цркнам од нервоза, знаеш ли колку време те раѓав за ти мене вака душата да ми ја вадиш' итн. За хиперактивност не знам зошто си мислиш дека е маска за невоспитање. Има хиперактивни деца што не значи дека се невоспитани. Луѓе, невоспитани деца се невоспитани, размазени итн. немаат никаква врска со хиперактивност. И таа реченица' Леле, откако измислија хиперактивност нема невоспитано дете' ми е Ќе и помине трендот веројатно некогаш. А со другото мислење подолгото што го напиша се согласувам.
Се спомнаа други состојби баш зашто пола од тука давате трескање од земја во јавност како дефиниција за невоспитаност и разгаленост.Затоа и се спомнаа, не без причина, за да се објасни дека не може туку така црно бело да се дефинира. А некогаш се работи и за нормлно понемирно дете...ве замарале и пипкале по туѓи куќи, епа океј следен пат треба да го прашаат домаќинот да им даде да ја читнат војна и мир. Разгаленост е родителот да не знае да му даде правилна насока на детето и да го научи дека секоја желба ќе му биде исполнета. Мирно дете може да биде комплетно разгалено, не е по автоматизам понемирно=разгалено. Да, повеќе познавам мирни и тивки врсници кои очигледно биле премногу разгалувани како деца, отколку обратното. Сте спомнале и дека понатаму тие ќе ги тортурираат другите деца.Хмм, не е баш така.Обично тие што во школо понатаму малтретираат други деца само го пренесуваат тоа што го доживуваат дома.Знам и јас кога бев основно, сите кои имаат такво однесување дефинитивно не потекнуваа од семејства кај што ги разгалуваат. Според мене разгаленоста најмногу се одразува негативно на самиот карактер, на самодовербата и соочувањето со проблемите понатаму, како и самостојноста и независноста, а многу помалку се искажува со кршење на чаши на гости.
Кога ќе прочитам немало порано разгалени деца. Аха, немаше такви во школо што мораше да биде по нивно постојано, такви што не знаеја за не, крајно разлигавени дечишта... Од секогаш ги имало, секогаш ќе ги има. Исто ко секогаш што имало родители што не можеле да се замараат едноставно. Порано си гледале телевизија, си читале весник и едноставно било ќути или прави што сакаш и ајт. Сакаш тоа ете, само не плачи и не пискај. Сега си гледаат во телефони или даваат телефони на децата. Разгалени се или од што родителите сакаат премногу да удоволат или од што не можат да се расправаат, па секогаш го одбираат полесниот пат. Не знам зашто само се прави дека толку дошло ова ко да е од денешно време, ниту е ново , ниту е чудно.
Јас пак не сум сретнала во маркет, ниту на било кое друго место, дете постаро од што знам, 3, 4 години да се треска од земја. Што не значи дека не се случува нели. Пред да кажете дека 4 години е големо дете, да ви кажам дека на таа возраст има развојна фаза која уште се нарекува и мал пубертет. Сум била многу пати сведок на трескање од земја на јавни места. И никогаш не ми паднало на памет дека детето е разгалено или невоспитано. Напротив, многу ми е невоспитано, возрасниот сведок на случката да превртува очи на родителот кој се обидува да се справи, да гледа и да се чуди колку е леле детево невоспитано. Оти нели, од повоспитаните генерации е. Ќерка ми на нецели 2 години имаше тантрум на аеродром, затоа што и го земаа шишето да ја проверат течноста внатре. Тантрум ми се има случено и во авион. Па кажете ми каде требаше да ја однесам за да не ги вознемириме другите? Значи има ситуации кои се неизбежни и каде решението не е носење дома. Иначе, носењето дома и јас го практикувам, оти ми се покажало како едно од најдобрите решенија. Игнорирање значи никако! Не ни знам што значи ова разгалено, бидејќи ваков термин, едноставно не постои. Разгалено ме асоцира на дете што се гали, љубовче. Па мислам дека е народски останат примат веројатно за пермисивен стил на воспитување. Оти дете што е воспитувано така или на еден од сличните стилови е дете кое вие го гледате по маркети. Има 4 начини на родителство и сите се однесуваат на релација барање- реакција. Барања за соодветно однесување ан децата и реакција на родителите за истото. Или: индиферентно, пермисивно, авторитарно и авторитетно родителство. Последното е позитивен стил на воспитување, најдобар модел теоретски, според истражувањата и во пракса, но не и совршен. Оти таков не постои. Ама вакво етикетирање дете истурило смоки еј, па негде по темиве видов шампон истурило дете од година дена, невоспитано било и за ќотек. Ај сите шо сте родители кажете ми дека децата ви се разгалени (невоспитани) оти истуриле нешто. Или никогаш ништо не истуриле? На возрасен па му се дешава, а не па на дете. Друга ствар, да, деца и намерно знаат да истурат. Не затоа што се разгалени, туку затоа што сакаат да научат. Каков звук има тоа што ќе го истури, какво е на допир, на вкус итн. Учењето или поинаку кажано тестирање граници кога се работи за несоодветни нешта, мора да биде поддржано со граници, правила, објаснувања итн. Спротивното, е се освен авторитет. Така да сметам дека темава, покрај тоа што нема соодветен вовед, освен етикетирање, е утната од старт. Има тема за (не) воспитување. Иначе, пример за невоспитано дете од моја субјектвна гледна точка е детето од тогаш 9 годишна возраст, на моја тогаш добра другарка. Ќерка ми имаше 2, а втората беше бебе од нецели 3 месеци. Не само на ќерка ми, ами на речиси сите деца им фрлаше песок во очи, ги маваше со камчиња и останати скроз нсоодветни ствари. Дома ми правеше лом, ги кршеше играчките, се бесеше на кваките од вратите, ми рипаше од маса. Се обидував да решам со мајка му, немаше ефект. Чашата се прели и прекинав другарство кога ми го маваше бебето со пиштол на дијаболи, на што мајка му искоментира, па добро де, од сунѓер се! Начин на воспитување, скроз пермисивен, без нијанса примеси на останати. И не, не му купуваа се што ќе посакаше. Дома не им бев постојано, ама од она што го гледав кога бевме заедно. Сакам да кажам, децата се она што ќе ги направт родителите!
И ти збориш за тантруми за своите деца, за фрлени смоки, за земено шише на аеродром. Ко да сите вртиме очи секојпат кога дете плаче, дали во маркет или на улица пошто живееме во розов свет каде сите деца се однесуваат ко возрасни. Нема потреба да се наоѓаме сите што сме имале "ситуација" со нашите деца дома или надвор од дома или во превод -аман, знаеме што се тантруми кај мали деца, ок е, ај престанеме.
Апсолутно. Ако се тргне на страна онаа возрасна рамка до 3-4-5 години, кога детето сеуште не ја разбира опасноста генерално како поим, потоа опасноста од своите дејства, ниту сфаќа зошто нешто што прави е погрешно, да, апсолутно не мора да е тиранин. А ова морам да го спомнам, оти како што и сама гледаш, ја и ти можеме до утре да правиме разлика, сепак тантрумите, како и останати медицински состојби се поистоветуваат со невоспитаност. А за оние примери што ги даде погоре, кај поголемки дечиња кои постојано прават невољи, а кои немаат никаков психофизички проблем нема оправдување.
Извини што ти ги повредив чувствата, па другите можат да помислат дека не знаеш што е тантрум. Наративот на темата и правецот во кој движи е класичен пример за ролање очи, (благо кажана форма) за дете што истурило смоки и имало тантрум. Не се сите во Бриџит стил едуцирани за когниција, развој, тантруми и се што иде со тоа. А за кого да зборам ако не за моите деца? Неминовно се наметна правецот на кој пишував, како надоврзување на претходните мислења. Тебе па, ако толку ти смета пишаното, биди примерот кој го бараш, па ете изостави го делот за тантруми и моите деца, пошто они се мои, не тие на комшијата нели, па коментирај го последното од мислењето, делот во кој се обидов ако ништо друго, да бидам он топик, па да имаме конструктивна дискусија.
Разгалено дете е другиот екстрем, едниот е дете "воспитувано" со ќотек. И во двата случаи секако криви се родителите. Верувам дека постојат тантруми и хиперактивни деца, ама мислам дека тоа е до одредена возраст. Исто и деца со посебни потреби, но тие се веќе друг случај. Порано не биле толку едуцирани и за сите едноставно се велело дека се разгалени. Ама како можи 7-8 годишно дете (па и поголемо) да има "тантруми", да трча наоколу, да се треска од земја, да вреска и да не прифаќа "не" за одговор, да тормози и малтретира други деца? Sorry, ама во овој случај мислам дека едноставно се работи за разгалено и невоспитано дете. И во "мое време" имаше вакви. Од толку размазување децата растат потоа во неспособни и егоистични амеби од возрасни што мислат дека е океј да газат по другите за да добијат нешто бидејќи мора да имаат сѐ што сакаат. Ич ама ич не е океј вакво дете да прави неред и да ги вознемирува сите а родителите да го игнорираат или да се смешкаат. Сфаќам дека тешко е воспитување на дете, затоа и страв ми е да имам, страв ми е да сум лош родител. Сигурно е многу тешко да се најди баланс за да не бидиш многу строг или многу попустлив со детето. Не е црно бело, има начини да се поставиш со детето и да те гледа како авторитет без да се плаши, не значи дека ако зборуваш против разгалување деца дека си за со ќотек да се воспитуваат. Спојлер: Мала шала
Нешто што ќе се забележи во поминување не е воопшто за во темава зашто не може да се знае точна ситуација. Дете што плаче може да биде од било што, може му се спие, гладно е, уморно е, може и има некаков проблем, едноставно од еден фрлен поглед додека чекаме ред на каса или поминуваме и гледаме како некое дете урла не е знак дека ете, готово сите деца се разгалени и отишол светот во неповрат со денешниве родители. Така барем и овде некои постови затераа. Има деца на пример кои се навикнати секогаш да добиваат сè што ќе посакаат и нивното да е крајно. На лулашки не чекаат ред, одат и се буткаат и први да се спуштат на лизгалката. Го третираат игралиштето како домот, а родителот едноставно не реагира, зашто полесно е така отколку да се расправа со детето. И тука детето станува проблем веќе на целото игралиште. Оди се турка насекаде, зема играчки од други деца и не ги враќа, па родителот се моли, па ќе ти купам ова и она ако ја вратиш играчката... Поголемите се некогаш пуштени без родител, тогаш се стварно за нигде и нема разбирачка, мислам најмногу имаат сила земено, па јас треба да се објаснувам со нечие туѓо дете беспотребно и да се расправам за играчка која ќерка ми му ја дала и рекло ќе ја врати и потоа не ја враќа никако... Кога се помали да, некако повеќе спаѓаат работите во тантруми, уште се многу малечки, ама како растат веќе доаѓа до израз и воспитување и разгаленост.
И мене ме вадеа па едно такво си имам за награда. Јас сум престрога, ама џабе кога баби и дедовци разгалуваат. Џабе се збори, едноставно немам како да избегнам ситуација да не е со едната баба. Тоа е. Се нервирав, веќе не се нервирам. Многу помала викав на такви дечиња "аууу какво е детиштево разгалено. Да ми е мене..." Аха. Еве го. И веќе израсна, 4 ипол има и се разбираме што смее што не смее. Додуша баба му коа се враќа од работа секој ден ја чека и си бара од неа оти така си го научи. Бар со мене е супер сега. Инаку се' минавме. До бламажа и тегнење по продавници, вриштење, лежење на под, трескање од земја, плачки и сл. Ама помина. Поука? Тоа што НАЈМАЛКУ го сакате е тоа што на глава ќе ви дојде.
Ама зашто воопшто твоето дете да вреска на јавен простор? Што е со тие 30секунди додека го изнесеш нели мислиш дека го нарушуваш расположението на тие што излегле да се релаксираат. Голем простор, 5 деца по 30 секунди да врескаат и ете ви ги невоспитаните деца во туѓи очи, во вашите не. Генерации растени со пресија да се молчи, да се биде тивок за време на вести и Касандра, се овие на кои им смета дете да искаже фрустрација, нормална емоција која и на секој возрасен му се случува, а нормално дека малите деца поинаку не знаат да ја искажат. Немојте да помислам дека возрасните денес се во една зен состојба, без негативни емоции, кога имаат пак трчаат на психолог и цивилизирано ги решаваат сите конфликти, мхм да, па се нафрливте на мали деца со негативни етикети. Не го вадам од простор зашто го руши мирот на возрасни луѓе кои знаат да си ги контролираат емоциите /или барем имале време да го совладаат тоа/, туку се симнувам на негово ниво и пробувам да го смирам, а го вадам зашто најчесто е сензорно презаситено па има излив на емоции, истите изливи на негативни емоции ги имаат возрасните кога се сензорно оптеретени па затоа и им сметаат восклици или плач на деца! Ич не ме плашат деца кои осеќаат слобода да искажат лоши емоции кон родителите, ме плашат деца кои се притискани да се однесуваат како возрасни од најмали нозе, кои кога ќе потпораснат и се ослободат од канџите на родителите мислат дека светот е нивен, па се зашто биле опресирани дома, го истураат на околината. Смоки, гаќи, барање играчка се банални примери за "разгалени деца", фрлање со камен е непознавање на последица, инаетење има многу позадини, ама најлесно е лупни етикета и нека ти олесни
Таман работа вести да изгледам денес или серија што ја следам, треба детето 24/7 главно да е. Мало дете разбирам, ама поголемо ако не знае да се повлечи пола саат на ден и да се заигра оти родителот му е зафатен, макар и Касандра гледал туку треба нон стоп со него да се занимаваш, не е ок. Фрлање камења непознавање на последица било. Зошто тогаш сите деца не се маваат со камења и зошто секојдневно не ни се враќаат дома со модрици или без око? Затоа се тука родителите, да учат за причини и последици.
Пресијата е муабетот, генерации растени со "ќути срамота е, има луѓе, не, не, немој" може да им смета во ресторан ако дете галами, па и возрасни галамат, не ми смета туѓо дете ни ко гаш, станувам и си одам ако не ми е пријатен амбиентот, тоа што родителите го донеле во ресторан а не во игротека е нивна работа, и тие имаат право да ручаат наместо кафе да пијат во игротека. Додека просторот или настан како свадба не се child free zone, немам очекувања за тоа како туѓите деца треба да се однесуваат. Сите деца не фрлаат со камења зашто некои си ја научиле лекцијата, а некои се во процес, каков механизам ќе употреби родителот за тоа да е побрзо или побавно е друга тема нели, воспитување на деца. Вашите со курс за безбедност се родија, никогаш не фрлиле со камен? На плажа треба да почне да фрла за да му објасниш каде смее, на игралиште исто, еве на паркинг ми се случи неочекувано да земе камен и да го фрли, наместо да одговорам изреагирав (и во тоа има цела наука, ама друга тема), одговорот беше сосем невин зашто го фрлил, а лекцијата беше втора, дека колите таму се нечии и не смееме да ги уништуваме. Ама можеше и да се случи да скрши ретровизор некому и ете невоспитано дете што не знае дека не смее да се фрла со камења, а во суштина дете што 200м претходно паднало и искинало тренерки па сега фрла камен на патот за да не се сопне.
