Темава ја отварам за да чујам Ваши мислења и искуства. Дали децата ги учите да не разговараат со непознати , да не земаат ништо од непознати? Моето дете доста отворено, во последно време кога ќе излеземе надвор се поздравува со сите, стари лица прашува дали се добри, влегува во муабети со непознати тетки и чичковци... Од една страна е сосема ОК, сочувствителна е и од срце прашува и разговара. Од друга страна не ми е по воља, незнаеме кој што мисли и каков е,зарем малку педофили и тежат на земјава.
Моите се друштвени. И со непознати прават муабет. Не правам проблем кога се со мене. Кога се сами надвор комуницираат само со познати. Сум им кажала дека ако им се приближи некој непознат, одма да дојдат дома. Ги пуштам надвор сами само доколку има познати.
Мајка ми и татко ми ме учеа дека не се разговара со непознати и не се земаат работи од непознати. Дојде еден војнички другар на татко ми на гости, човеков го гледам прв пат во животов, и вика ајде одиме на ручек во ресторан, да ја видиме Преспа. И татко ми ми вели ајде оди ти со нив, ние ќе дојдеме по вас, не се сеќавам дали и неговите деца беа, ама знам дека му реков на сите, јас не одам никаде, овој човек не го познавам.
Искрено не само од педофили. Туку и од сите напаст луѓе. Не треба детето да порасне и да мисли дека му должи муабет на некој на улица ко што застануваат чичиња на постојки и зборат или тетки во пошта си ги кажуваат маките. Со роднини нема форсирање за гушки ако не сака. Знам дека не е ова прашањето ама да си кажам
Моеѕо е мало, но често му повторувам дека со непознати не се зборува, освен мама ако не потврди дека е во ред...ова особено низ трите прасиња, кои не треба да отворат на волкот и црвенкапа која не смеела да зборува со волкот....низ приказна, па после му дообјаснувам за нас лично. Исто како што му споменувам дека никој не смее да го соблекува за мочкање освен домашните... Мал е, но и јас понатака слично на членката погоре би го воспитувала во насока да не зборува со непознати и веднаш да си дојде дома доколку непознати го муабетат и слично.... Подобро да е дифтар отколку питом и да врзува муабет со секогоо....
Откако разбира, кажувано е дека освен со деца на нејзина возраст и помали, не смее да разговара со непознати. Сега-за сега, сеуште се придржува до правилото... се надевам и натаму ќе биде така. Има 14 години.
Јас ги учев да не разговараат со непознати. Од друга страна, комуникативни деца во денешно време се реткост и убаво е таа комуникативност да се негува. Ќе и биде голема предност во животот. Нашите деца се многу помалку изложени на непознати од нас. Покасно почнуваат сами да шетаат и тоа до некаде го премостува ризикот. На пример, моите почнаа сами да одат во школо на 8-9 години. Подалеку одеа сами, дури на 13-14. На таа возраст веќе многу работи разбираат. Ние сами излегувавме надвор многу порано. @referentka ќерката сега е сѐ уште мала и можеш да и кажеш дека убаво е да разговара, ама само кога е со вас, затоа што има и лоши луѓе. Додека да почне сама да шета, ќе биде посвесна за опасностите околу неа.
Јас како мала секогаш сум била комуникативна и друштвена, така ме воспитувале, такви беа времињата тука. Ама кога заминавме во странство одреден период прв пат родниниве кај кои на почетокот бевме ми заприметија дека треба да пазам со кого зборувам до момент дури и да не трчкам по кученцата на комшиките дека има некои кои нејќат не да им ги погалиш, туку нејќат и криво да им го погледаш. И така наеднаш пред време ми беше скратено детството какво што го познавав и живеев тука. Сега и тука е како таму и сметам дека дете треба да дружи и разговара исклучиво со познати, а да не зема од никој ништо.
Мојов е таков по дечиња само. А види некој со детенце, одма по нив оди да прави муабет. На рандом луѓе рееетко реагира. Најчесто во маркет кога одиме, ќе види некој како одбира нешто и ќе му рече еееј ти тоа да си купиш, убаво е Им прозборува на сите комшии во улицава, и ако некој не го отпоздрави вика: Абе здраво ти реков, речи ми и ти мене. Дури и за деца му зборувам дека со секој на улица не се разговара, дека не знаеме кој е и може да е некој лош. Ваљда му влегува нешто во главчето.
Рефке, одлична тема. Немам дете, ама пред некој ден гледав социјален експеримент направен во Америка колку лесно и наивно може да наседне дете и да биде киднапирано поради зборување со непознати луѓе и невнимание од страна на родителите. Дел од експериментот е и во согласност со родителите да видат дали ги научиле своите деца нешто за тоа. Моите и ден денес ме советуваат и да не се опуштам многу во друштво на непознати луѓе, тоа од мала ми го зборуваат и ден денес ми останува врежано. Кога прв пат отидов кај моите во странство, тие беа на работа, јас сама во стан, некој звонеше на звончето покрај 17 часот, јас така лагано си отворив, мајка ми се скара и ми кажа дека не смеам толку лесно да отварам врата без да прашам кој е и што е, имав среќа што беше таа. Татко ми и цимерите се враќаа покасно.
Јас сум од тие луѓе што ми смета да шетам куче и некој да дојде да го гали неповикан. Секако за деца имам поголема толеранција ама очекувам после минутка родителот да го тргне. Премногу ми е навлегување во личен простор. И поради тоа децата сметам дека треба да се учат да пазат со кого зборуваат. Двострана внимателност. Не е секој друштвен
Интересна е темава. Мојата е мала уште, не оди никаде сама и така. Ама спаѓа во друштвените. Е сега, читав пред некое време баш интересна статија на темава. Имаше поинаква гледна точка за тоа дека кога ги учиме да не зборуваат со непознати од друга страна им пренесуваме порака дека на познатите може сосема да веруваат. А колку само статистиката вели дека од познатите се случуваат лошите работи. Исто така во случај да се изгуби детето сепак ќе треба да побара помош од непознат. И цело време да се предупредуваат децата дека не треба да разговараат со луѓето на крајот може да им создаде страв од новите луѓе со кои ќе се запознаат. Имаше исто добри идеи дека наместо да ги учиме само дека со непознати не се разговара треба да ги научиме кај кого треба да се обратат ако им треба помош, полицаец. или обезбедување ако има во продавницата, или ако нема нешто такво најдобар избор би била мајка со мали деца. Да не ги тераме да имаат физички контакт со никој ако не сакаат, треба да е нивен избор, за понатаму да им се јасни границите. Или ако некој им задава чудно чувство да обратат внимание на тоа, имаше на англиски збор употребно, треба да ја најдам статијата. Без разлика кој и да е, си имаат и децата инстинкти, дури и да е познат, ако нешто не им е во ред треба да кажат. И секогаш да се осеќаат слободни да можат да кажат се на родителите, без страв од исмевање, казни, или други последици. Значи, за мене не е и ова туку така црно и бело, не збори со непознати и крај, и за ова си има нијанси на кои треба да обратиме внимание во воспитувањето.
Керка ми исто како керчето на Рефка, како мала муабетеше прилично сп возрасни. Тетки додуша обожаваше, чичковци не нешто особено. Како тодлер ако видеше мајка со дете, ќе пристапеше на мајката, не на детето. И после тодлерство беше како " старо-мало", уживаше со возрасни, интересни и беа. Не и бранев, ама увек била надгледувана. Кон 4 годинки веќе почнавме да и кажуваме дека сите луге не се исти, дека има некои кои сакат да наштетат на деца, а и самата била во ситуација маж во парк да им пристапи к8га биле заедно со друго девојче, среќа свекрва ми забележала, и интервенирала одма. За во кола имавме речено, никогаш, ама никогаш да не влегува со никого без да не праша нас. Имавме сериозен прекршок од девојка што ја чуваше керка ми.. Дома кај нас повикала другарка, ај тоа, со керка ми со кола плус некои други отишле да гледаат мебел во Тетово. Факен Скопје- Тетово без да ме праша што селакп немаше да дозволам. Ова додека и беше доверена на чување , ние на работа. А самата девојка имала порано тешка сообраќајка со последици од возикање во друштво . Ако не ја убиев тогаш девојката, не жи се веруваше на ушите сопствени. Оваа мојата кажа. Животот ми се скрати тогаш. Генерално, јас сум за баланс. Муабети да. Гости одењр ако те викнат ,подароци примање и особено сами машки особи кои ќе пристапат, непознати, не...па слушаше фала богу. Како врвршр време , се повеќе детали и дававме. Татко ми оп- троп , шо на ум то на друм,и имаше раскажано за мажи кои киднапирале деца( ко демек жени да не можат) и сфати сериозно зверчица, иако јас сакав посоодветна за предшколско дете прича.
Интересна тема. Ќерка ми има 2 години и секако не оди сама никаде. Кога ќе види некој непознат во парк пример не им зборува ама кога ќе виде дете трча да си игра со него. Би ја учела да не разговара со непознати и да не зема ништо од непознати. Имаше пред некое време се вртеше низ социјалните мрежи едно видео во кое кажуваше како некое девојче се спасило од киднапери со тоа што со мајка и имале некоја тајна лозинка т.е некој таен збор кој го знаат само таа и мајката. Киднаперите пробале да и "направат филм" дека мајка и ги праќа да ја земат и да ја однесат на некое место на кое таа ја чека, но девојчето рекло кажете ја лозинката. Тие нормално не ја знаеле и девојчето се спасило.
Моево ако види во двор куче со сопственик веднаш сама влага во комуникација:" како се вика"..."лелеее колку е слатко". Ако и одговори газдата (најчесто одговараат) многу лесно може да ја примами на пример да го погали кучето. Додуши сама не е пуштена ама ќе дојде ред и сама да излезе. Се плашам од нејзината искреност и доверба во секого. А кога ќе и речам дека не е убаво така да разговара со секого ми поставува прашања на кои морам конкретно да одговорам а кога ќе дадам одговор од што е мала и не размислува таа моите одговори ги кажува пред сите На пример, на комшии возрасни на прашање " кај си ти малечка си пораснала" им има речено " мама ми рече да не ви зборам зашто сте лоши" Таа така си сфатила од цел муабет и така презентира Срам ме изеде Луѓето се толку скромни и воспитани и не заслужуваат таков однос, посебно не од дете.
Вчера пак шок од неа. Цел ден е дома.Сака да излезе пред зграда ама нема деца..нема со кого да игра. Ај, нека излезе со тротинет. Високо приземје, па ја пуштив сама, ја гледам од балкон..нема улица, нема коли. Поминува " една" комшивка, ја прашува дали оди во градинка, мојава како касета да има голтнато и кажа каде одиме, каде се шлапкаме во вода.,па ќе одиме за неколку дена, па таму има мачиња и им носиме храна Јас ја викам да си дојде дома, таа разлага како некоја стринка
Не е страшно тоа... На 2-3 години, прслукот го викаше 'цицки'. Влегуваме во продавница за долна облека, ги гледа прслуците наредени ко сардини, и кажува на глас пред сите: Мамооо!!! Види колку цицки има овде!! Се изнасмејаа сите, се изнасмеав и јас и ај со здравје
Кога мотивот е голем ,забораваат на советите дома да не се разговара со непознати.Го ставав порано видеово. @referentka земи му куче на детето
