Размислување пред спиење

Добро ти е ова „куфер“ )))))

Баш ме изненади тоа што повеќето тука имаат „проблеми“ со размислување пред спиење, а многу помалку можат да заспијат без проблем, како јагниња Очекував ситуацијата да биде обратна, ама ете... Surprise хаха.

 

Е, до мои 23 год. спиев совршено, пред да легнам распоред што и како наредниот ден ама од тогаш па, наваму, НЕМА ОДМОРА ДОК ТРАЈЕ ОБНОВА хахах можеби и до наравта е, не знам ама кај мене така е.

 

Пак ќе речам јас :Не е лошо да се подразмисли малку пред спиење, океј. Ама да не може човек да заспие од мисли - ноу ноу ноу! ))

 

Јас со медитација пред спиење успеав да го решам проблемот. Веќе... па, втор месец по ред. Кој има мака со ова знае дека најчесто ваквото размислување не се сведува само на фантазирање или на превртување на дневните настани низ главата, бетер е. Туку мозокот ти вергла, ти вришти, како да имаш кавга во главата, а нема начин да ја запреш.

Сега веќе немам ни потреба од аудио-медитација, можам сама да си го „испразнам“ мозокот и да заспијам. За помалку од десетина минути веќе спијам. Почнав да спијам и троа повеќе откако си го празнам мозокот, си легнувам порано и да ви кажам, многу ми е убаво. И физичките симптоми од стресот лека-полека ми исчезнаа.

Иначе се измачував со часови за да заспијам или си легнував доцна, 1-2, а станував 5, 6, 7. Кај мене стресот беше број 1 причина за оваа појава, после би рекла неизвесност, обврски, рокови... Немам зборови да опишам колкаво подобрување имам, пред се' на здравјето, откако спијам мирно и со „празна“ глава.

Дека ми е лесно моментално, кој е малку поупатен, знае дека не ми е. Ама ако не си наспан, не си за никаде и ништо не можеш да направиш рационално. Така да...

Додека си мислите на симпатиите и ви е убавко пред спиење, ништо не е. Ако размислувате толку многу што си го жртвувате сонот и уште побитно, ноќното спиење (кое нема шанси да се надокнади со дневен сон) не е добро и мој најдобронамерен совет е да не си го замарате мозочето многу-многу со што и како, туку да побарате техники на опуштање и слично за да не ви се одрази на здравјето.

 

Сакаш да кажеш јас сум раритет ? Не би рекла, и Черчил спиел некогаш само по 20мин. Значи, може, може зависи што мисли имаш и што одлуки донесуваш, со која тежина се и тн. сигурно не е за што ќе пиеме утре хаххаха не се секирај, ако така ти е, не си само ти луд, околу 90 посто од популацијата сме и луди да сме бар не сме сами хаххахаа

 

Медитација помага само и со тоа внимателно ... адреналинот си го прави своето и да го испразниш мозокот некогаш џабе е, полна сум енергија ако често не сум наспана.

 

Мислам дека умот ми се активира после полноќ, тогаш почнувам да фантазирам и бистро да размислувам. Далеку од секојдневниот метеж, сама во својата соба. Затоа секогаш останувам до доцна, без разлика во колку часот треба да се разбудам - во овој дел од денот најмногу уживам. И често ќе се најдам себеси во три часот по полноќ, занесена во цртеж или пишувајќи нешто.
Меѓутоа, кога станува збор за размислување во кревет, баш пред спиење гледам што поуморна да си легнам за да го избегнам тоа. Тогаш имагинацијата знае повеќе да ми штети, отколку да ми користи. Чудно човече сум, тоа е.

 

Пробав со медитација (демек) една ноќ и убаво ми беше. Ама како да сум премногу нервен )) за тоа јас. Кој знае, можеби треба да бидам упорен и да не очекувам да се смирам уште од прва. Уствари, ме смири мене таа аудио-медитација, арно ама некако не можам да си створам навика да медитирам секоја ноќ пред спиење. Уште кога помислам на тоа - ми доаѓа некаква одбивност, нешто налик мрза или како да кажам... Страв или пак можеби е тоа некаков вид на моја „сигурност“ дека ќе биде залудно потрошено време. Убеденост дека ништо не би можело да ме опушти.

 

Ако мозокот ти е хиперактивен, дај му и на телото активност ... зависи што те мачи што не можеш да спиеш, што правиш тоа да се реши, од кого зависи, дали само од тебе, колку трпение имаш и тн. Мој совет, пешачи барем 1 час, најмалку 4километри и мозокот се разбиструва и трпение доаѓа и одлуки полесно се донесуваат. А медитацијата, до душа јас за несоница не практикував туку да се сталожам, мозокот не може паралено на десет страни да биде така што не знам баш колку функционира од прва рака што би се рекло. Мојот мозок е хирепактивен, не може да мирува ако го мачи нешто, инаку не, пак си наоѓа окупација ама поинаку е. И да, смеј се гласно (не само насмевка) што почесто, дијафрагмата се опушта од стегнатоста од стрес. Животот е еден, кад је бал нек је маскембал

 

@Outlook целосно те разбирам што мислиш со тоа за адреналинот, телото е толку под стрес и изморено, што се лачи петпати повеќе од што треба, само за да можеш да „функционираш“ нормално донекаде. Ама не е убаво, ни долгорочно, ни краткорочно... Дај Боже да немаш никакви последици по здравјето, но гледај најди си начин да се опуштиш, јас како во некоја состојба на месечарење да бев со сето тоа (не)спиење.

Иначе, @theunforgiven, и јас бев истиот скептик како тебе, некоја пасивно-агресивна лутина имав спрема самата себе и ме нервираше тоа што треба да седам мирна 10 минути. Ист проблем, една докторка ми препорача медитација, јас и' реков нема шанси, јас одам и трчам по 5 километра па не ми помага, а не па да седам во место 10 минути. Ама ете, очигледно помагало. Донекаде барем, малку и психата мора да си ја активираш, нели. Решението за мене ми беше да легнам и да лежам испружена, раце нагоре, нозе опуштени. Иначе кога седев, цело време нешто ме чешаше, па некое влакно ќе ми застанеше на лицето, никако не ми успеваше да се сконцентрирам.

А да, опуштање во последно време практикувам и со пуштање на гласна, ама многу гласна музика и пеење, викање, ѕенѕање до максимум. Препорачливо во моменти кога сте сами дома.

 

До сега фала му на Бога еве колку години така функционирам, веќе 12год. со паузи нормално, не можам ни јас континуирано ама добра сум, само килажата ми варира во тие периоди, се поправам што е чудно зш подвижна жена сум, не некоја забавена. Опуштање ? што е тоа ? хаххаха не знам како е тоа, јас се навикнав на тој адреналин, а се опуштам само кога тоа што ми е цел е реализирано. Тогаш и спијам и мирувам барем некое време. Зависи од ситуација до ситуација, не е секогаш исто. Има луѓе, имаат проблем, седнат, легнат плачат, се помируваат со судбината, тоа е тоа, јас не можам така. Помага јогата, ми фали искрено, 1 час и се исклучуваш, полн некој елан убав, се надевам ќе се распоредам да можам да одам. Таман тргнав, детето заспа, ќе се стемни и да не се исплаши ме нема ама сега сме поголеми и треба да си одвојам време за себе. Мило ми е што си успеала да се фокусираш на себе.

 

Гајле ми е дали сум сама дома или ме слуша цело маало.

Шала на страна сакав да те прашам како медитираш?

Јас си имам сериозен проблем со ова размислувањево пред спиење. И онака не можам да спијам, а тек уште over-thinking и over-rationalizing ми фалат кога ќе легнам. Се опседнувам со еден куп прашања зошто и како, и што може да се направи, и што е следно, што да се спречи, дали ќе биде, па почнувам да си фантазирам за некои убави денови и сите убави работи што ме чекаат. И така додека не се изморам и се успијам или се расонам, па морам да си го барам чарето. А ми се спие, ми течат солзи и не се успивам, дека нели поинтересно е да се размислува.

 

Интересна тема!

Јас кога ќе ја ставам главата на перница, прво размислувам за работите што се случиле тој ден. Ми доаѓаат и убави и неубави мисли, убавите ги пуштам да потраат, а неубавите ги бркам најчесто со менување на положбата на главата.
Имагинацијата ме обзема и дење и ноќе, ама ноќе нема кој да те прекине во замислувањето, па затоа е поинтензивно. Од мала се навикнав да заспивам два часа по легнувањето, што не мислам дека е најдобро, ама визуелизирањето е дел од моето заспивање.
И секако, оној дел кога си момент пред заспивање, па ти доаѓаат најглупавите мисли ever. Оние од типот, што има под креветов, дали ме лази пајак, дали гледа некој од прозорецот и што правам со мојот живот.
@Doozy медитацијата е нешто баш добро, што и самата го докажуваш, човек има безброј бенефиции од неа. Би сакала да ми стане секојдневие.
Но, најважно е да мислиме на убави работи пред да легнеме, бидејќи наутро се будиме со истите мисли.

 

najdobar nacin da se opustite e da slusate fina rok muzika, od poznati i slavni rok muzicari, i da razmisluvate dlaboko pritoa, veruvajte mi.

 

@kjukli и кој друг е заинтересиран, пробајте со ова видео, мене најмногу ова ми одговараше. Имате и еден куп други со визуелизација, има од 10-15 минути па натаму, во зависност од желбата и времето. Пробај пушти го ова на слушалки и легни како што ти е удобно.

Да ве предупредам дека првите 2-3 медитации имав доста силни реакции, (од солзи, плачење, до хистерично смеење) ама потоа, едноставно мир.

 

Meне во последно време ми помага една апликација со звуци на дожд, ја пуштам, 30 мин тајминг и додека да заврши јас спијам. Инаку порано истиов проблем го имав и јас, ама сега откако се преморувам со работа заспивам убаво, ама пак има многу лесен сон, се будам обавезно од 3-4 пати во текот на ноќта и ми треба многу време повторно да заспијам и во тие периоди јас многу размислувам, ако не се будам имам многу реалистични сонови кои некои ноќи премногу ми го оптеретуваат мозокот и се будам уморна и ненаспиена безразлика колку часа сум спиела.

 

Секогаш си размислувам пред да заспијам
Умот ми фантазира 100 на саат

 

Еј, ај баш вечер ќе пробам да медитирам и да заспијам ем порано ем без да си го тупам мозокот. Само, се плашам дека утре ќе речам: Ме мрзеше... хаха

 

Кога имам вакви моменти на наливи на креативни идеи со главата на перница, очите на пола копје а енергија левел - батери азис, мозгам како да креирам некое измишљотинче кое ќе ги запишува или преобработува во слики/видеа моиве мисли на база на телепатија или читање на мозочна активност.

 

Во последно време многу размислувам пред спиење. И порано размислував ама сега ова ми предизвикува несоница, значи штом дојде ноќ нема шанси да заспијам, дури сабајле. Размислувам најчесто за тоа што ме очекува во следните денови, што би променила следно, за сите проблеми и сл... Се` ми удира во главата кога ќе легнам. Само не си дозволувам да фантазирам и да замислувам однапред ситуации. Знам дека е само период, сум ги имала и порано, ќе помине...