Разочарани од љубовта...

Можеби,ама секогаш кога бараат искрена личност бегаат а потоа се лутат ако ги излажеш.Навистина не е фер.Веруваш се бориш и на крај си крив.Да,најлесно е да се префла вината и да се насанка друг,јас бев пак жртва и во овој случај.Ако ми ги имаш читано постовите низ фемина имам кажано дека и ние женските знаеме да бидеме кучки но некогаш и преварени,па момчето се вади со изговори.Мислам смешно е.Во темата Совет од машка страна прашав што им е финтата да се прават недостапни и јаки фраерчиња кои не знаат два реда да напраат муабет(не секој)а нас не повредуваат така,а додека женското направи така добива статус кучка к*рва(со извинение на речник)и што уште не.Играв правилно но наскоро ке почнам да играм и грубо па да видам колку ке успеам.Зошто искрено ми се смачи од тие игри.

 

Да последните 3 месеци така се чувствувам ама со тек на време ќе се најде некој да се надевам

 

Леле бе Жапче на гз ме падна бе Те обожавам за постов да си знаеш

ПОнекогаш ни самите не знаеме ни што сакаме, ни што ни е вистински потребно. Затоа и се разочаруваме.

 

Кога се скарав со бифшиот бев мн разочарана од љубовта... My heart was broken..Сакав да се убијам,да си ги сечам вените...Што ти не ...Но сеа сватив дека имало некој шо повеќе ме заслужува и сум со него...Го сакам..Но бифшиот не го забораифф,мислам на него мн често,понекогаш посакувам да му се јавам со непознат за само да му го слушнам гласот...Но кога ќе помислам колку ме сака дечко ми..се премислувам

 

Можеби твојата сродна душа умрела пред товето раѓање или ке се роди по твојата смрт.. Се согласувам дека кога некој е премногу добар со нас и ни исполнува се што сакаме ни здосадува и почнуваме да го гледаме само како пријател.. Повеќето девојки ги сакаат оние кои се мачо и можат да ја имаат секоја ќе им кажат неколку збора и оп.. паѓаат.. и потоа кукаат бидејќи ги оставил.. епа ете за жал такви сме ние девојките!!

 

BeautyQueen потполно се согласувам со тебе ама како што кажа какви сме такви сме

 

Сродна душа...па ќе се сретнете на полна месечина...па замисли си три желби кога фрлаш паричка во бунар...--- ---празни суеверија!
Сродна душа е мит за некого кој би требало да не сака и да не прифати со сите наши доблести и маани.
Некогаш премногу очекуваме од некоја личност.Првин физички не привлекува,си наоѓаме некоја наша замислена шема,а баш тој ги исполнува критериумите и започнува процесот на идеализирање во нашата глава: Тој е најсекси,најзгоден,го обожаваме начинот на кој оди,мимиките со рацете што ги прави додека зборува,одеднаш неговата насмевка е најблескава, па дури и кога кака, каката му мириса на Емпорио Армани.
И така идеализираме, идеализираме и идеализираме и кога ќе го запознаеме подобро или следи разочарување зашто е духовно празен, или зашто е геј, или зашто не е заинтересиран за остварување врска. И ете го разочарувањето...
Не изневеруваат нашите очекувања,а не самата личност која секако е поинаква од нас, зашто сите сме различни,доаѓаме од различни семејства,сме стекнале различни навики, имаме различен начин на живот и неможеме да очекуваме некој да сака се што ние сакаме.
А не сме само ние разочарани од љубовта, можеби и ние некогаш сме разочарале некого, можеби некој е длабоко повреден и во овој момент кука и плаче поради некоја од нас.Тоа е ланецот на животот,како синџирот на исхрана- секогаш постои некој од кој зависиме.

 

Ретко е во денешно време да наидеш на добар тип или девојка.И знаето што добри типови има но ние девојките не ги премекаме бидејки тие не се шизици по градот и не глумат лудило туку се смирени типови кои се разочарале од љубовта и само чекаат да им се насмевне среќата ова не го зборувам онака туку бидејки познавам вакви!Но ваквите типови мене можат да ми бидат само другари бидејки мене не ме привлекува некој мирен дечко што или не прави никаков чекор или трча само како кученце.Мене ме превлекуваат идиоти и затоа и јас сум станата идиотка(знаете како ви прават така и возвраката мада понекогаш си го добиваат добрите)За жал сите сме разочарани од љубовта и машки и женски и не знаеме што сакаме .т.с. сакаме нешто што не можеме да добиеме и најчесто го бараме во погрешни личности и потоа се разочаруваме.Доволно е еден да ти го срши срцето е пото ке створиш таков одбрамбен штит кон секого што ретко ке дозволиш некој да ти се приближи па дури можеби потоа од страх и сомнеж ти да му го скршеш срцето и такаа кругот се врти

 

Да, сум била разочарана од љубовта. Добро би било да беше само еднаш.
Сум имала разочарувања-безброј. До тој степен што бев сигурна дека веќе никогаш нема да се заљубам пак, дека целиот свет ми се врти околу тој еден, дека е незаменлив. За среќа тоа беа само мои илузии.

Сите сме имале, или ќе имаме разочарувања. Најважно е да продолжиме напред, гледањето назад и враќањето во минатото нема да ни донесе ништо позитивно, само солзи и губење на надежта.
Едноставно не треба да се плашиме од разочарувањата, само треба да сме претпазливи.

 

Уфф и јас сум била неколку пати разочарана,ама не сум се откажала.
Мислам дека во последниве 2 години поминав низ се што може да ти направи еден дечко.Понекогаш се чуствувам многу глупаво зошто се изгледа како да си ги редам само на листа.Се нешто ми фали,се нешто ми смета.Дали дека многу очекувам...

 

Више волим себе него тебе и нема разочарувања во љубовта

 

Секој имал барем еднаш разочарување во љубовта............мое мото-ПОДОБРО ДА СУМ САКАНА ОТКОЛКУ ДА САКАМ!
Така што секогаш сум избегнувала да сакам,туку сум дозволувала да ме сакаат и така што не сум промашила-имам прекрасен човек со кого сум во брак веке 10 год.,прекрасно дете од 8 години е сега само што не сум ги чувствувала пеперутките во стомакот............па кога е добар човекот кога гледаш дека се прави за тебе,сами се рагаат чувствата

 

Не се разочарувам од љубовта, се разочарувам од човекот.
Да, досега сум била вљубена само еднаш, и иако пред скоро време расчистив со тоа јас не се разочарав во љубовта како чувство, затоа што знам дека постоела и била искрена од двете страни, но кога веќе исчезнала кај другата страна како можам да го обвинам? За што да го обвинам, за тоа што не чувствува веќе ништо за мене? Дали можам да го обвинам за нешто што не е во негова моќ? Да ја обвинувам љубовта и да изгубам верба во неа? НЕ!
Се разочарав во човекот, љубовта престана. Но тоа не значи дека нема пак да се вљубам, и дека ќе кренам раце од сите мажи на светов. Секако дека повторно ќе се вљубам и нема да ги пренесувам тие фрустрации во новата врска, всушност немам никакви фрустрации или комплекси па да мислам дека секој нареден ќе ме повреди или слично...
Љубовта не ја сфаќам како средство за уцена и посесивност, не ја сфаќам како средство за манипулирање и не ја сфаќам како да треба да очекуваш нешто за возврат. Едноставно љубам и не очекувам ништо за возврат, можеби затоа и не ме разочарува... м?

 

Ubava, pametna, uspesna, druzeljubiva...toa se zborovite koi ve opisuvaat no sepak nesto fali. Sekoj den slusam komentari od tipot ti si preubava imas se, lele jas da bi bila kako tebe, lele ona lele ova...ako imam se togas zosto se cuvstvuvam kako nesto OGROMNO da fali?
Fali na krajot na denot da se pocustvuvate potrebni. Fali da pregrnete nekogo drug osven vaseto mece. Fali koga site ke ve napustat da ima nekoj koj se uste e uporen so vas i veruva vo vas...
Trgnuvajki od sebesi, jas, koja sekogas sum velela deka drustvoto e najvazno, deka godinite dodeka sme mladi nema da se vratat i ne bi gi pominala nikogas so decko, posakav da sum potrebna.
Gledate kako se se menuva...cel zivot ziveam so moto deka karierata i drustvoto mi se prioriteti. I sega pricinata za tia prioriteti bledee.
Mnogu li baram? Neli sum zasluzila? Ne sum li dovolno dobra? Nisto od ova....Nema pole vo koe ne sum naprednala...Nikogas ne sum izgubila, mrazam da gubam....No sepak...
Ednostavno mislam deka svetov stana premnogu plitok...Me svigaat samo zaradi toa sto sum ubava no ne gledaat sto nosam vnatre, vo sebe. Znam deka site velat deka vnatresnata ubavina e povazna no za nekogo da posakas da go upoznaes podlaboko mora da ti se zasviga nekako neli?
Ne znam...dali jas go cekam mojot princ na bel konj i premnogu ocekuvam..Mozebi Samo znam deka predolgo sum sama i sakam da mi se sluci BUM vo zivotot! Sakam da bidam potrebna. Na vistinski nacin!!


Ste se cuvstvuvale nekogas ovaka?
[mod-kirilica:3148tfg2][/mod-kirilica:3148tfg2]

 

sto koga nemate sreka vo ljubovta?

За љубов нетреба срека ...


ти неможеш да си најдеш љубов од неколку причини


1. зашто си 82 год
2. зашто мислиш дека сите се со тебе заради убавина од надвор
3. зашто цело време викаш во себе сама ке бидам до крај на живот
4. зашто имаш глупи другарки кој наместо да земат со тебе у диско да отидат или било каде и да фатите некој добри дечковци , или пак да ти наместат другари некој (со добар карактер)
5. зашто сеуште мислиш дека за љубов треба срека
6 во главно зашто имаш негативен статус


и јас така викав нема никад да фатам девојка па фатив (благодарени на советите на неколку девојки и мистерс)



NEVER SAY NEVER !!!!!!!!!!!!!!!!!

 

и зашто спие со мечиња мала шала!
се во свое време ќе си дојде, не мора да значи дека ако си убава згодна и паметна, под дифолт треба да имаш секогаш среќа и во љубовта

 

Не е разочарување ако раскинеш со дечко/девојка, значи не ти одговарало идеш даље. Или 5 год. вољена па сада остављена чему срце да се нада (у момент ми текнаа на таа песна )...
Или прифаќаш обврска и правиш компромис со личност која ти одговара или НЕ. Ама пред се, да сакаш да си најдеш некого/некоја, да застанеш на предизвик да делиш се со него/неа и да нема лаги.
Ако помеѓу овие неколку фактори не го најдеш клучот е тогаш ќе си разочаран т.е да се изразам вулгарно ,,ебана страна,,.

 

82 god????? a kade spomnav deka ne iskacam u disko i deka drugarkite ne me upoznavaat? ne molam nekogo da bide so mene samo kazav deka ponekogas sakam da sum potrebna!

 

^ Толку години на профилов си напишала дека имаш

 

Најразочарана од сите што ги знам...веќе 19 години што се вели а немам почувствувано љубов,велат ќе си дојде само по себе но кај мене изгледа никогаш нема да дојде...зборувам за обострана љубов..романтика и среќа...за жал незнам што е тоа љубовна среќа и радост....само жаби сум бакнувала