Рамнодушноста е најлошата човеча особина, според мене човек за се треба да има став и да се бори да го одбрани тој свој став. Да бидеш рамнодушен е што би рекол нашиот народ нит смрди нит мирише, поеќе ценам луге кои имаат спротивен став од мојот, отколку луге кои се рамнодушни на се што се случува околу нив.
Јас мислам дека сепак малку рамнодушност треба да има секој човек без рамнодушност се појавува арогатност.
Колку е само корисно кога човек може да биде рамнодушен во одредена ситуација, емотивноста многу често и не е добар сојузник.
Животните ситуации и луѓето и те како ме научија да станам рамнодушна ,иако не бев воопшто таква ,емотивноста многу ме кошташе во животот
Зависи, имам периоди кога станувам ептен рамнодушна за се и ништо не ме интересира. Обично е после период со замарање за се и сешто, па после сум удри бригу на весељу.
Рамнодушна сум. Не сакам да се замарам со проблеми на луѓе. Имав емпатија едно време, али ко видов какви глупи луѓе постојат