Затворена личност сум и мразам да се жалам. Сама сум си рамо за плачење, не покажувам слабост ни на најблиските, а кога ќе се изнервирам во краен случај може да скршам нешто пред други, а потоа ќе си одам да се исплачам на раат. Не велам дека е добро, ама ете...
Bi ti kazala deka site imame problemi, nekoi golemi nekoi mali, ne mozam da te razberam, nemam doziveano takva zaguba.. Ti imas aktiven socijalen zivot miz internet? Toa ne vredi, nie ke procitame, ke te solazuvame, ke deleme soveti, pak nema da bides dotolku ispolneta, tebe ti fali nekoj sto ke te slusa vnimatelno, sto ke se obiduva da te nasmee (jas imam problemi, no imam takvo ramo sto za se me slusa i trpi), i ti treba da imas nekoja naj drugarka sto nema da se potsmeva.. I sekako bi trebalo da go ispolnis denot so interesni zanimacii i veseli momenti,za da ne mislis na toa. koga ke te kasne zmija begas i od guster, ne mozes da bides ona sto si bila, se dodena ne oformis semejstvo, dodeka ne rodis deca koi ke te bolat poveke od roditelite.
рамо за плачење најдобро би било мајка сестра брат татко ..друг НИКОЈЈ ни другаркаа ни дечко никој,само ќе прават лице и ќе се ситат на твојата мака
Не, не мислев на социјален живот тука на интернет. Имам прекрасна екипа, големи позитивци, интересни луѓе кои целиов период се со мене, не ме оставаат сама во ниеден момент. На почетокот често разговаравме за ова, во последно време наместо со разговори времето го исполнуваме со активности, за викенди кампување, преку недела на стана од кафиња мафиња сите имаме некое хоби и се занимаваме со тоа, јас на пример фотографирам и изработувам накит. Се тоа го правам затоа што го сакам и ми е ок, но не е како порано. Порано ги правев тие работи од љубов, а сега од желба да повторно ми се врати истата љубов. Не знам дали ме разбираш што сакам да кажам....
Биди среќна што ги имаш мака ти,сестра ти и внучето Јас немам ништо од тоа Татко ми го изгубив пред 8 год.,мајка ми пред 5 год.,три години без пет дена,мајка ми замина кај татко ми....толку издржа Мене ми е исто како тогаш,свежи ми се сеќавањата
Sosema dobro te razbrav, imame razlicen problem, a slicno se cuvstvuvame...tesko ke bide da bides ona sto si bila..zosto ne pominuvas vreme so sinceto na sestrati, so nego mozes da zboruvas, ne te rezbira, i ti ke si olesnis malku sebesi, i nema da ja rastazis majka ti ili sestra ti..( jas taka nekogas koga bev tazna si go zemav bebenceto od komsii si go setav i mu kazuvav sto me maci, vo momentot se cuvstvuvav olesnitelno). Ne znam da ti dadam sovet koj ke bide efikasen.
@smb asr немора да значи дека ако гледа живот и олеснување во социјалните мрежи е несоцијализирана личност. Можеби сака и на непознат да му се изнаплаче не мора да е фб пример фемина или други сајтови,понекогаш и тоа помага и олеснува. Понекогаш плачам сама ама најголемо рамо за плачење и утеха ми е мајками.
Kolku ti mi veruvas mene? Ili jas tebe? Dobro se soglasuvam so tebe za problemot na Kiki, tuka nema nikoj da ima loso mislenje ili da ja navredi, no licno za problemot sto go imam jas ne preferiram da go objavam na nekoj sajt ne pa nekomu da mu go kazam, osven na mojot naj drugar, ni na majka mi ne i kazuvam sto me maci. Koga placam sakam sama da sum zosto nemam odgovor koga nekoj ke me prasa "Sto ti e" ..
Ти благодарам мила на советот Неколку дена ми се на спиење сестра ми и малиот и нонстоп сум со него. Додека се заспиваме сами во соба, си разговарам со него односно си водам монолог, му раскажувам а тој ми се смее и ме расположува, ме полни со позитивна енергија. Како да ми дава воља за понатаму. Од се срце ти благодарам, не мислев дека толку многу ќе ми помогне тоа, ама еве сега гледам и сум среќна што го имам. Решив дека ќе му се посветам максимално, и предходно бев, но сега повеќе Поминатото време со него ме исполнува, него го радува а и на сестра ми и е од голема помош Во моментов е со мене малиот, и иако не разбира, сигурна сум дека и он ти е благодарен на советот. Поздрав и се најдобро ти посакуваме и двајцата
Фемина... Или пак парче лист. Ќе си пишам што ми тежи на душата и ќе го запалам. Друг немам на кого да кажам, за жал. А, и да имам, нема да кажам.
Најубаво е кога самите ќе се исплачеме без никој да знае за било што (баш дека доаѓа време кога забележуваат и префрлуваат, па излегува дека најдобро е да не се зборува..).
Рамо за плачење ми беше татко ми секогаш ми викаше додека ме имаш мене имаш ослонац на рамену, а сега нема никој нема каде да се потпрам
Јас сум добро рамо за плачење. Ме бива за сослушување, гледам да ги разберам луѓето, да дадам совет И сама сум си рамо за плачење бидејќи не плачам пред други Освен во ектремни ситуации
