Реторички прашања

ја гледам серија,а он иде залетан од врата и ми вика

ја гледаш серијава ???/

не не кое гледање влакна правам не гледаш

бог да чува

 

Во школо, ме гледа дека лепам нешто со лепакот и ме прашува:
- Имаш лепак?

 

Отклучувам врата и влегувам и тато: Ти си???
Не, Амуш е. Па кој има друг клуч од дома?!
Или јас во вц и стандард прашањето: Што правиш?
Се туширам, значи водата тече, се слуша дека тече и: Се капиш??
Не, си играм со гумените патчиња.

 

Гледа си ја испеглала косата и те прашува:
-Ја пеглаше косата?
- Не, сама се исправи од ладново!

 

Се шишаше?
Не, станав само сабајле и магично пократка коса имав.

 

Имам подобро. Од нет е.
-omg, did you have a haircut?
-no, i grew it shorter.

Он топик: највеќе ме живцира мама со тоа.
ме гледа дека седам и ми вика „седиш?“ Е не, креветот се напалил на мојот задник!
Учам. „Учиш?“ Не. Имам длабоки, важни, трогнувачки разговори со книгата.

 

Влагам дома, и моите: Стигна???
:geek: па нели ме гледате пред вас????

 

Вечер после излегување мајка ми в полусон:
Ана си дојде?
Не бе мојот дух се шета по дома.

Или на телефон (домашен):
Ало Ана.
Да јас сум.
Дома си да дојдам до кај тебе?

 

Ова не е баш прашање туку повеќе како глуп одговор. Прашувам теткицата во ЈСП:

„-Извинете, кога има следен автобус?„
таа ми одговора:
„- Па само што ви замина!„ - и ме гледа...

а јас не ја прашав дали замина туку за наредниот кога доаѓа, и сега додатно губиме време на повторно прашување.

 

Да појаснам: Реторичко прашање е кога на вашето прашање, ви одговараат со прашање.

Пр. -Сакаш да вечераш?
-А, ти сакаш?

Т.е. кога некој не сака директно да ви одговори, туку ве прашува наново нешто.

Јас сакам секој директно да си каже што има, не да ме препрашува.

 

^ Јас колку што знам реторичко прашање е она прашање на кое не се очекува одговор или пак прашање на кое одговорот е очигледен.

 

Си доаѓам дома. Мама :
- Си дојде ?
Не мама, уште сум нашколо.

Во веце. Мама :
- Што правиш ?
Еве мамо спијам.

 

Ноуп. Реторичко (или реторско) прашање е прашање на кое не се очекува одговор затоа што одговорот го знаеме или е очигледен.

ОН: Не можам, а да не одговорам саркастично на овие прашања. Пред некој ден, додека бев во веце:
Мама: Што правиш?
Јас: Еве барам лек за рак
Што може да правам во веце добога? :geek:

 

Ццц хаха и мене исто ми прават Си дојде? Кај беше? Кај си? а јас пред него си чепкам на телефон офф леле

 

сечам со ножиците на школо не ми текнува шо правевме и другарка ми ми вели имаш ножици си велам во себе господе боже си и дал очи ама џабе и се не знае да ги користи

 

Реторичкото прашање е прашање на кое всушност не се очекува одговор и не е целта да се одговори, туку се изразува одредена емоција. На пример, во поезијата често се среќаваат вакви прашања: Кој те љуби? Кој те има?
Или на пример, да му кажете на некој: Ти се слушаш што збориш? Фактички му пренесувате своја емоција, како го доживувате неговото однесување. Често се употребуваат, а многу често непријатно звучат за соговорникот.

 

Додека правев кафе во кујната доаѓа другарка ми и ме прашува шо правиш. Господи, превише од очифледно е дека правам кафе! На тоа шо правиш и одговорив плетам чорапи за рибите јеботе

 

Мразам вакви прашања.
Особено тоа, "си дојде?". Па, еве ме гледаш, на врата сум.

 

Реторичко прашање е прашање со констатација на кое не се тражи одговор.