Родов идентитет – општествен производ или не?

Во денешно време сè почесто се среќаваме со поинакви стилови на изразување, со кршење стереотипи и со „новитети“ кога се работи за родот.

Најпрво, сметам дека е важно да се обележи јасната дистинкција меѓу пол и род. Полот се дефинира како стриктно биолошка работа што зависи од хромозомите кои ги имаме, нешто што е целосно биолошки одредено, како боја на коса. За разлика од тоа, родот е индивидуалната перцепција за себеси која ја имаме, како и колекција на „правила“, експресии и улоги кои најчестото одат рака под рака со полот.

Не негираме дека и родот има биолошка подлога. Имено, како доказ за тоа ни е фактот што мозоците на транс луѓето послично функционираат со мозоците на луѓето од родот со кој се идентификуваат отколку нивниот биолошки пол. А исто така како доказ го имаме овој суров експеримент што ни покажува дека родовиот идентитет е внатрешно чувство кое не зависи од тоа дали нè израснале како машко или женско. Значи има нешто внатре што ни ја диктира идентификацијата, без разлика дали се поклопува со полот или не.

Но, исто така не можеме да негираме дека родот е категорија која е под силно општествено влијание. Постојат одредени непишани правила според кои мнозинството од нас се водат кога се работи за родовото изразување, на пример долга коса, фустани, костуми, шминка... Јасно е дека еден огромен дел од нашиот родов идентитет е базиран на примери од околината на кои сме биле изложени во текот на животот. Таквите влијанија ни ја оформиле перцепцијата за тоа во што се чувствуваме удобно, како преферираме да изгледаме и со која група внатрешно се идентификуваме. Оттаму потекнува и силната желба на транс лицата да се облекуваат, однесуваат и изразуваат како родот со кој се идентификуваат, за да го исполнат општествениот калап, покрај когнитивниот.

Е сега, овие калапи често се менувале во текот на историјата, а денес сме сведоци на поотворена средина за „играње“ со родот. Сè поприфатлива е идејата дека родот не е дихотомија како полот, туку спектар. Каде една индивидуа паѓа на спектарот зависи од многу работи, но примарно зависи од индивидуалната перцепција за себеси.

Ваквите идеи се отсликуваат во „нови“ родови идентитети кои општеството ги смета за изопачени, а луѓето кои така се идентификуваат ги смета за фрикови. Зборови како non-binary, genderfluid, agender и слично се сметаат за страшно контроверзни, иако се само еден вид начин да се комуницира сопствениот родов идентитет кој не припаѓа во постоечките општествени калапи. Често луѓето кои вака се идентификуваат за себе користат gender neutral заменки (they/them), а еден мал дел од нив користат таканаречени неозаменки (ze/zir, xe/hir), што е дел од обидот за комуникација на нетрадиционалното родово идентификување.
Вакви луѓе несомнено постоеле отсекогаш, но денес луѓето им даваат имиња на ваквите идентификации.

Имено, сè повеќе славни личности го истражуваат родот како начин на изразување и себепронаоѓање. Сем Смит пред некоја година излезе како non-binary. Меѓу другите, Мајли Сајрус и Кара Делавин имаат изјавено дека се genderfluid. Хари Стајлс исто така важи за една од најистакнатите личности кои целосно излегуваат од рамките на традиционалните родови идентитети. Има кажано:
"What's feminine and masculine... it's like there are no lines anymore."

Спојлер

Прашањата до вас се:

• До кој степен сметате дека родот е општествена творба?
• Каква е вашата врска со родовиот идентитет?
• Што мислите за „новите“ родови идентификации, за андрогениот стил, и за разводенувањето на машко-женските специфики кај една личност?
• Дали сметате дека луѓето кои излегуваат од рамките на родовата бинарност претставуваат закана за категоријата род во нашето општество?
• Дали мислите дека ваквата отвореност создава поздрава и покомотна средина за сите?

 

Спојлер

Интересна тема која што ја очекував од тебе. А баш е добро да има посебна зашто ова се меша и во други дискусии.

Иако родот и полот се одвоени како именки и имаат различна дефиниција, факт е дека се силно поврзани.Родот произлегол од полот, не е само негова основа туку и е диктиран од него.Кога се зборува за ова, често се вели, ама полот е само генетскиот материјал, родот е наjчето внатрешно чувство...па, не може да биде толку едноставно разграничено со оглед на тоа што цела експресија е резултат на она што гените ќе го нарачаат.Нормална функција на телото и умот е да се усогласат природниот пол и внатрешното чувство на припаѓање на тој пол.

Е сега тука нели се вмешуваат сите оние интереси и однесувања кои ги делиме на машки/женски и се прашуваме до каде е улогата на биологијата, а од каде почнува околината.Не е тајна дека голем дел се научени и само се пренесуваат.На пример, тука ми текна на облеката, таа е човечки концепт и не е возможно да биде диктирано биолошки кој како ќе се облекува.
Ама, што правиме со остатокот?Исто така нема сомнеж дека одредени типични однесувања се карактеристични повеќе за мажи односно жени, најмногу поради влијанието на (пренаталните) хормони.Затоа и е очекувано со оглед на тоа дека сме интелигентни суштества, што сме направиле одредени родови калапи врз основа на тоа што ни е веќе познато и секако сме го зачиниле уште малку со наши изуми.Не мислам воопшто дека родот како општествена категорија е нешто штетно, одредени варијации се сретнуваат низ сите генерации и нации, но сепак опстојуваат од секогаш.Штетна е само злоупотребата на тие улоги.

Денес гледаме дека се повеќе се цели кон тоа да се прикаже родот како спектар, а мене тоа ми смета од многу причини.

Најпрво, родот не може да биде спектар.Може некој да не сака да носи типични женски алишта или некое машко да сака да се лакира, но тоа до пред некое време немаше никакво име, туку тие личности беа гледани само како повеќе феминизирани/мажествени, за сега секој кој сака да прави нешто надвор од тоа што е типично одредено за неговиот пол да се карактеризира како цел нов род.Зошто?Која е потребата?Нели рековме дека родовите улоги можат до некаде да се флексибилни, зошто да се смислува име за секој кој не сака строго да ги следи? Внимание можеби?Или пак желба очајно да се најде припадност?

Од тоа стигнувам до едно друго нешто што ми смета, а тоа што никако не е дозволено сите оние кои многу јасно имаат некаква криза на идентитетот и тешкотии да добијат своја улога во оштеството(сега овде не зборам само за маж што облекол сукња), да побараат стручна помош.Зошто?Треба да се преправаме дека несогласувањето помеѓу полот и родот е сосема очекувана работа?Често овие луѓе имаат и други проблеми, па сега, што ако често сета таа дисморфија е резултат на подлабок проблем, ама се маскира со еве - ти нов родов идентитет.Или, еве ти таблети и операција и ќе бидеш океј.На некој начин, на докторите и психолозите не им е дозволено да стават прашалник.

Трето нешто што ми смета е бришењето на полови разлики со цел да се избегне фобија, па така се сретнуваме со поими како луѓе кои менстурираат.

Нешто што особено ми пречи е КАКО, проблем кој го има исклучително мал дел од популацијата(некој 1% можеби), толку да се експонира и да му се придава важност до степен да го менуваме јазикот и воспитувањето?Зошто?На некој начин, се добива впечаток дека се става притисок на луѓето дека има нешто погрешно во тоа да го следат својот сопствен род.

За крај, нешто што исто така многу ме иритира е индоктринацијата на децата.Моето дете само ќе си го избере полот, моето дете ќе учи дека не постојат полови...предалеку отидовме.Какви ќе бидат децата израснати со родители кои им ги наметнуваат тие тврдења?Збунети и со помешано чувство на идентитет.

Навистина, немам проблем со човек кој лично не се пронаоѓа во сите тие родови очекувања, ама имам проблем со масовното влијание и менување на цела основа на општеството.

 

Ова сметам дека е важна поента што ја пропуштив во првото мислење. Работата е што сите овие етикети никогаш не се лепат на некој друг. Пример јас немам право да му пријдам на некој и да му кажам дека е non binary затоа што изгледа вака и вака. Ако тој некој за себе осеќа дека е машко, нема сила што може да го натера да се идентификува поинаку. Етикетиве (и според мене непотребни) се базираат главно врз личниот идентитет. Зошто некој би одлучил така да се идентификува не знам, желба за внимание секако не е, потреба за припадност можеби. Би рекла потреба да му се даде има на нешто што го чувствуваат, ама не знаат како да го објаснат. И сметам дека не е страшно да се менуваат имињата и перцепциите, ако до вчера општеството ги нарекуваше феминизирани машки, кросдресери и слично, денес ги вика небинарни, џендерфлуид итн. Ако им помага подобро да се разберат сами себе, fine by me.

Можеби, не викам не, ама не мислам дека ваквите случаи се мнозинството.

Вакви реакции имаше (и уште има) кога се работи за геј луѓе. Прво, не би го нарекла проблем. Проблем е само ако некој од страна го гледа како проблем. Има ли Сем Смит проблем, се изолира ли од другите луѓе, поинаква ли ни е перцепцијата за музиката што ја прави? Не, пак си постои, пак се искачува на чартови, никому ништо. Неговиот родов идентитет не е предмет на дискусија, а и не треба да биде. За притисокот на луѓето да не се идентификуваат со нивниот род, апсолутно не. Баш обратно од тоа е. Токму овие луѓе знаат колку некомотно е да треба да глумиш нешто што не си, така што не верувам дека би очекувале од мене и тебе одеднаш да почнеме да се андрогенизираме иако не сакаме. Ниту пак мислат дека е погрешно да се идентификуваш стриктно како машко или женско. Исто како што геј луѓето не бараат од светот да стане геј, туку едноставно бараат да постојат без светот да се напнува при секое нивно спомнување.

Мислам очигледно е дека ова е преувеличување. Секако нема да учи дека не постојат родови, а уште помалку полови. Мислам дека најмногу што може на децата да им се укаже е дека не мора по секоја цена да ги исполнуваат родовите норми, за да се создаде пријателска средина за транс децата, ако ги има. И верувај, не е ова на штета на другите деца, нема потреба од страв дека одеднаш ќе почнат да се идентификуваат како џендерфлуид или што ти знам. Се согласивме дека родот не може така лесно да се ,,научи". Внатрешното чувство е посилно од секое надворешно влијание. Примерот што го линкував погоре ни покажува дека дури и на сила да тераш дете да израсне како транс - не можеш. Значи родовото чувство не е под закана од луѓе што се идентификуваат поинаку, децата не се толку лабилни.

 

Значи што заклучуваме... Дека какви и да се „етикетите“, особено ако фокусот е на НИВ, еманципирачки или ограничувачки, СЕКОГАШ, СЕКОГАШ ќе има некој што некако ќе може да ги злоупотреби, обично моќен диспозитив (луѓе, институција, организација, лоби, итн.), за да задоволи одреден социјален инженеринг, и обично на штета на голем дел од населението... Не е до етикетите, сами по себе, туку како се „манипулира“ со нив, како обичните луѓе нив ги доживуваат и живеат, како ги користат во секојдневната комуникација. Не е САМО до членовите до законот, геј парадите, образованието (иако и ова може да е корисно) ТУКУ како сите овие се вклопуваат во реалниот живот и како придонесуваат до правата на сите луѓе, каква урамнотеженост тоа внесува во родовите односи. Bottom line, сѐ е до конкретната комуникација, а не до некаков МЕТА-наратив за „етикетите“. Во патолошко општество, етикитите не може да не спасат, какви и да се. Треба менување од навиките тргнувајќи од семејството па нагоре. Треба севкупност и симетрија, не САМО “етикети“.

До @Lella и @Angie1432. Секој што пишува повеќе од 15 реченици на форум и вложува труд да објасни, а не мора, е мој пријател, какви и да ви се ставовите.

 

Еве, општествен феномен бил. Можеш да платиш за децата да си ги воспиташ правилно.
https://www.nbcnews.com/news/us-news/private-school-says-phrases-mom-dad-should-be-avoided-n1260695
Како да ви кажам, јас сум родител и мајка, не може некој политички коректен говор да ми ја избрише именката мајка. Ако некој татко се чувствува како мајка, фајн, или родител- сеедно, ама јас нема да бидам само родител оти ете, фактички, биолошки и емотивно сум МАЈКА.

 

Политички коректен говор не ти го оспорува твоето чувство на мајка, туку не прави презумпции за тоа како ти се чувствуваш.

Впрочем и кај нас во форумлари стои родител/старател, не мајка/татко

 

Аха?
Го прочита линкот или да се најдеш во муабет?

 

Го прочитав.

 

Епа еве и друг пример ако не сфати од тоа погоре.
https://www.devex.com/news/sponsore...ple-who-menstruate-97312#.XtwLnv0aEeR.twitter
Типичен пример на политичка коректност, кај што ти се наметнува друг некој си назив. Смешки бе, луѓето што менструираат.

 

Никогаш немам чувствувано потреба да се однесувам на одреден начин само затоа што сум роден како машко.
Тргнувајќи од мене, мислам дека луѓето најчесто се идентификуваат ко non-binary поради општествените очекувања за тоа како треба да ти изгледа животот врз основа на полот.

Не се идентификувам никако. Како и да ми се обрати некој, не го гледам толку ко big deal.

 

Може. Нема да се смени тоа.
Имаш слобода сам да се декларираш како сакаш, праксава е другите да не прават презумции за тоа како ти се чувствуваш и затоа потребата од генералистичко обраќање.

 

Како да го дефинирам она што го чувствувам? Како да знам каков род сум? Што е машки а што женски род кога се чувства и припадност во прашање? Па нели однесувањето и облеката се само стереотипи? Ако речам дека се чувствувам како маж затоа што сакам небричена да сум, панталони да носам, трактор да возам и пиво да пијам, тоа денес е вообичаено и за жени и би значело дека стереотипи поддржувам ако ова го кажам. Ако речам дека сакам жени тоа би значело дека лезбејка сум, не маж во душа, што и да значи тоа. Па нека ми објасни некој, како да откријам дали сум маж или жена или транзит или ватевер?

 

За во кој јазик зборуваш?
Како нема да се смени, како името на државата ли?
Кои се тие луѓе што менструираат? Или луѓе со матка?Чие чувство е повредено ако тие луѓе ги нарекуваме жени? А кај животните исто ли треба да престанеме да ги нарекуваме женки и мажјаци? Дали и билогијата е демоде предмет?

 

Не сите што менструираат се чувствуваат како жени.

 

Абе јас кога менструирам не се чувствувам никако. Ни како жена, ни како маж, ни како клавир. Постојам, биолошки, како жена, со матка, и менструирам. Или сега родот ја негира биологијата?

 

Како знаеш дека те привлекуваат мажи? Или дека преферираш чоколаден сладолед? Или дека си гладна? Или дека имаш страв од пајаци? Нема одговор, едноставно знаеш. Има нешто во мозокот што ти кажува.

 

Не сфаќам шо не ти е јасно?
Родот не е биолошки, полот е биолошки.
За род зборуваме.
Менструираат и луѓе кои се декларираат како нон-бајнари, џендрфлуид, транс лица ...
Тие сами за себе, не мислат дека се жени (или само жени).

Генералистичко обраќање е за да се избегне ситуација во која некој кој тебе ти изгледа како жена, го наречеш жена.

 

Жена не е чувство туку пол.

 

Фала, поубаво не можев да го кажам