Абе каков Стар завет, се читаш ли ти што пишуваш? Случката за која што зборуваш, каде што Исус ја претвара водата во вино, таа е од Новиот завет, евангелие по Јован 2-ра глава. Тоа евангелие не е пишувано на хебрејски, туку на коине грчки јазик. Тоа е оригиналниот ракопис - на грчки јазик. Ако сакаш да толкуваш изворно и историски, мораш да одиш кај оригиналите, а не кај преводи од кој знае кој век таму. А оригиналот на тоа евангелие е на грчки јазик и не постои на еврејски јазик. И таму пишува дека Исус направил вино (oinos) и од тоа вино гостите биле поднапиени. Тоа е истиот збор! На крајот од случката старосватот му се обраќа на младоженецот со зборовите: „Секој човек најнапред го изнесува доброто вино, а кога ќе се ПОДНАПИЈАТ - слабото. Ти си го чувал доброто вино досега.”“ (ев. Јован 2:10) Луѓето на почетокот на веселбата го изнесувале доброто вино, за да го вкусат гостите додека не се поднапиени и да го пофалат, а потоа, откако ќе се поднапиеле, им отапува чувството за вкус и не марат многу за вкусот на виното, туку едноставно уживаат во веселбата. Оттука јасно се гледа дека виното имало способност да опива, што значи не било безалкохолна шира. Еве ти уште еден цитат каде јасно Исус за себе вели дека пиел вино: „Зашто дојде Јован Крстител, кој ниту јаде леб, ниту пие вино, а велите: „бес има!” Дојде Човечкиот Син, Кој јаде и пие, а велите: „Ете, изедник и пијаница, пријател на цариниците и грешниците!” (Исус Христос, ев. Лука 7:31-34) Овде јасно се гледа дека Јован Крстител не пиел вино, а Исус вели за себе дека Тој пиел. Од контекстот и контрасната споредбата што ја прави Исус јасно се гледа дека Исус јадел леб и пиел вино.
Јас никаде не реков нешто за случката, реков за зборот тирош. Денес христијанството, посебно православието го отфрла стариот завет и се фокусира на новиот само. Тоа сакав да кажам. Ме интересира што велиш за Лука 1:15??
Ok, тогаш дали се согласуваме дека Исус и апостолите пиеле вино? Тоа се однесува специфично за Јован Крстител. Во Библијата јасно пишува дека виното е дар од Бога. „Ти правиш да никне трева за добитокот, и зеленчук за потребите на човекот, за да вади леб од земјата. И вино, што го развеселува човечкото срце; да го освежи лицето со масло, и лебот да го зајакне човековото срце.“ (Псалми 104:14-15) А дека не станува збор за шира, јасно се гледа од тоа „што го развеселува човечкото срце“ И за крај, Библијата вели дека: „Сè е дозволено, но не е сè полезно.“ (1 Коринтјаните 10:23) Што значи дека христијанството не е некаков легализам, не е листа на забрани. И затоа не треба да се претставува како такво, бидејќи такво нешто е одбивно за секој човек. Кога јас бев атеист и ако влезев во црква и да ми кажеа таму: Не смееш да пиеш, не смееш да пушиш, не смееш да идеш на журки итн... крај на приказната, никогаш немаше да влезам повторно во црква. Но фала му на Бог што првите христијани што ги запознав не беа легалисти, туку пиеа со мене пиво и заедно уз пиво дискутиравме за верата. Истото тоа го правел и Исус кога пиел вино со фарисеите.
Не се согласуваме во ова и нема смисла да продолжиме дискусија бидејќи пак ќе си останам на свое, а несакам да се расправам барем со тебе. Само сакам да ти прашам дали христијаните смеат да јадат свинско. Со одговорот на ова ќе ми стане јасно се за тебе дали има простор за дискусија или не.
Антропското начело ги побива сите наводни докази за Бог, за дизајнер, за веројатност, за фино подесување итн., а имагинациите од типот на души духови курци палци немаат научна основа ниту за да се побиваат. Постоењето на честичките сами по себе нема burden of proof како и да ја обрнеш реченицата. Се согласувам дека научниот метод е ограничен подеднакво за сите, ама за разлика од христијанските научници, атеистичките не тврдат ништо, туку само го восприемаат светот онаков каков што досега се покажал во реалноста. Импликациите што се добиваат од тоа ти ако сакаш сметај си ги за исто толку налудничави верувања штом ти помага да спиеш навечер, ама ни тоа не ги прави нешто повеќе од обични обзерваторски заклучоци. Атеизмот е отсуство на тврдење, т.е. отсуство на верување што не поминало низ научниот метод. И така атеистички, скептично, мисли секој научник во сферата на својата наука (во спротивно не би бил добар научник). Ама ете некои од нив кога се работи за прашањата кои ги наброја решиле да веруваат без тие верувања да поминат низ научен филтер. И тоа е во ред со мене. Не ми е гајле за контрадикторниот живот на научникот сè додека на работа си работи според научниот метод. Тврдењата на религиите од типот ,,човечко суштество немало предок", ,,човечко суштество било зачнато без потребниот генетски материјал" и сл. не можат да се едначат со ,,електронот нема душа", извини.
Е сега стварно ме збуни Меѓу филозофите, антрополошкиот метод е еден од главните докази за постоење на Бог. Луѓе имаат напишано по цели книги за антрополошкиот метод во насока на силни докази за постоење на Бог. Баш ме интересира како тоа ги побива сите тие работи. Порано мислеа дека атомот е неделив. Всушност и тоа е етимологијата на зборот атом, а-том = не-делив. Потоа се покажа дека сепак атомот е составен од протони, неутрони, електрони. Па мислеа дека овие се неделиви. Потоа се покажа дека и тие се составени од помали делови - кваркови. Па се покажа дека овие елементарни честички имаат и квантна природа, па дуалистичка природа, бранова природа и корпускуларна природа. Во некои случаи делуваат како бран (со интерференција, дифракција), во некои имаат импулс како корпускула. Па веќе на електронот не се гледа како на честичка, туку како на облак околу јадрото на атомот. Потоа се покажа постоење и на антиматерија, па темна материја, темна енергија итн.. и во целото тоа прогресивно и променливо знаење на материјата, ти сакаш да кажеш дека ова што денес го знаеме за материјата е тоа најправилното и веќе непроменливо? Те молам. За 10 години ако сме живи, ќе ти реплицирам пак на овој коментар за да видиш дека не е така Поентата ми е дека денес е многу ограничено некој научник да рече дека овие честички кои ги знаеме сега е се што постои и нема никакви други, нема други категории, димензии, се е само материја и енергија. Напротив, искуството покажало многу поинаку. Ноуп, атеистите тврдат многу работи. Еве, на пример ти, само на овој форум имаш 4683 тврдења Ете, дури и ти си доказ дека атеистите сепак тврдат доста работи Атеистите кога зборуваат во рамките на научниот метод, да тие тврдат само тоа што е набљудливо, докажано. Но тоа го прават и теистичките научници и тука нема никаква разлика. Но бидејќи научниот метод е ограничен и тој не може да даде одговор на илјадници прашања, атеистите си имаат свои ставови и убедувања во рамките на нивниот натуралистички светоглед. И тие нивни ставови и убедувања немаат допир со научниот метод, ниту се докажани, туку се темелат единствено на нивната вера. По ниедна дефиниција атеизмот не бил наречен „отсуство на тврдење“ или „отсуство на верување“. Доколку мислиш на оној светоглед што тврди дека научниот метод е единствено начело за откривање на вистината, тоа се нарекува сајнтизам (Scientism), што секако си има свои недостатоци и затоа најголемите научници во светот не го поддржале овој светоглед, иако биле врвни научници. Атеизамот значи само отсуство на верување во Бог. Атеистот не верува само во Бог, а верува во МНОООГУ други работи - листата е голема и отворена. Баш пред некој ден на една атеистичка фејсбук група еден атеист го постираше следниов цитат од популарниот атеист Сам Харис: И ова беше мојот коментар под сликата: Atheism doesn't close the door for countless unproven, invisible, unseen, untouched, non-scientific, non-materialistic, supernatural etc. things, views and beliefs. They only close the door for God. Everything else may exists, BUT God can not, and must not, exists. Поздрав!
@EvAngelos добро ни дојде назад. Што имаш да кажеш за оваа изјава на Мартин Лутер? "If the woman grows weary and at last dies from childbearing, it matters not. Let her only die from bearing. She is there to do it."
Антропскиот принцип вели дека секој податок што можеме да го набљудуваме во универзумот, може да се набљудува поради тоа што ние како набљудувачи постоиме. Да не постоевме, немаше да можеме да набљудуваме, па оттука немаше ни да можеме да ги посведочиме условите кои довеле до нашето постоење. Во превод: не е универзумот погоден за нас, туку ние сме адаптирани на него. Ако нешто успеало да заживее во тој универзум, логично е да се прилагодило на неговите навидум подесени (тјунирани) услови. Слично и за веројатноста за настанување комплексност како што е едноклеточен организам: нема логика да се чудиме на неверојатноста, бидејќи тој еден случај е услов за ние како набљудувачи да му се чудиме. Не е дека го немаме правено муабетов, само што скоро дознав дека ова има име. Апсолутно не. Ама секој мудар научник би застанал тука и би признал: ова и ова сега со сигурност го знаеме и до тука можеме да тврдиме и веруваме. Ако еден ден излезе нешто дополнително, ако се докаже преку научниот метод, тогаш во ред. Ама сега кога нема причина да мислиме дека честитките имаат некаква дополнителна духовна природа, не е логично да веруваме во тоа. Особено нелогично е научник да верува во тоа пред да биде обзервирано и докажано. А атеистот како што веќе знаеме, не верува. Верува само во тоа што досега се покажало во согласност со реалноста. Поентата мене ми е дека тие што ги викаш атеистички ставови и убедувања не се активни claims, туку пасивни заклучоци од она што досега го знаеме. И не ти зборам за мултиверзум (повеќето луѓе меѓу кои и атеисти немаат ни слушнато за ова), туку common sense во стилот: Земјата не е 6000 години, Сонцето не може да престане да свети цел ден, Марија не може да зачне без сперматозоид итн. Приметуваш дека овие сите имаат не во тврдењето. Значи не се тврдења туку негирања на христијански тврдења. Поточно, тврдења што ја кажуваат најлогичната варијанта, т.е. онаа што има најмалку отстапки. Знаеш, ликот на твојот аватар има кажано: наједноставните објаснувања се најточни. (Occam's Razor). Ништо не ни кажува дека божјото постоење е неопходно (сети се на антропското начело погоре), па така ова е пасивното, логично објаснување. Не е активно тврдење. Баш скоро ја завршив книгата од која е извадоков и има поголем контекст зад овој цитат. Сем Харис потенцира дека спиритуалноста (како нели главен аргумент за оправдување на организираната религија, мИ дАвА мИр вО дУшАтА) може да се пронајде и да се восприема на сосема свесен и разумен начин. Едноставно, религијата во никој аспект не му е неопходна на човекот, ниту за објаснување природни појави, ни за меѓучовечки односи (тука дури штетна е), ни за морал, ни за себепронаоѓање и спиритуалност. Ама тоа е надвор од нашата тема. Поентата: атеизмот е отсуство на тврдењето ,,дека Бог постои", пасивна позиција, без burden of proof. Научниците не се контрадикторни ако се атеисти бидејќи за да има контрадикторност треба да има две спротиставени работи (тврдења во случајов). А атеизмот на научникот не тврди ништо.
Во кадилниче има такви во црква и жарчиња се продаваат исто ,го палиш жарчето и ставаш темјан и си чадеш низ куќа
Почнав да го читам Новиот Завет. Ги завршив Евангелијата, до Дела на Апостолите сум, ама не ги сфатив се’ уште бројките, пример Матеј 2:10,15 итн. Што означуваат?
Може ли некој да објасни што претставувала шаторот кој Мојсеј го направи во во 1.Мојсејева 25 и 26 поглавје (светиња над светиња, и тој златен ковчег со два херјума)
Јас кога ќе завршам со чадењето, си застанувам пред иконите, кажувам едно Верују и со зачаденото кадилниче пред нив изобразувам крстен знак. Никој не ми кажал, така ми доаѓа. *** Друго ме интересира. Кога ќе си направиме група, социјална мрежа, портал да се дружиме ние младите православни...нема нема на нечија мета, коментари, чуда...
Првата бројка го означува поглавието на книгата а после двете точки следат стиховите под реден број. На пр. Матеј 2:10,15 значи дека стиховите од 10 до 15 се наоѓаат во втората глава од Евангелието според Матеј. Тоа е направено поради подобар преглед на текстовите, особено кога се цитира. Доколку од една книга има повеќе дела (зборот Библија во превод всушност значи Книги т.е. збирка на книги), тогаш пред името на книгата се наведува и која книга по ред е. На пр. Прва книга Мојсеева глава прва, од први до десетти стих, скратено може да се нашише и вака: 1. Мојс.1:1-10
Имам икони дома и ми стојат само така потпрени. Сакам да ги закачам на ѕид, но знам дека имаше некое правило со страна на изгрејсонце. Некој што знае да објасни
Ова не е поврзано со религијата туку нешто со црквата што многу ме зачудува и ми е преглупо. Сега не сум била одамна, ама порано кога и да идев, гледав како се оставаат пари на иконите.Се прекрстуваш над иконата и ѝ фрлаш пари.Зошто, не може ли да има посебен дел за оставање пари, мора баш на иконите? Нели е контрадикторно со самото религиско учење да се фрлаат така пари како "мито" да се дава на светецот . Мене отсекогаш така ми личело(метафорично де).