[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК многу ми е убава, ме асоцира на оние добро познати класици од времето, ме асоцира на
NEW YORK , NA FRANK SINATRA
на Божиќ на љубов на романтики .
http://www.youtube.com/watch?v=_OFMkCeP6ok

 

I am feeling in love or it's just because it's Friday today?

 

It's Friday I'm in love...
До петоков ли е?
Или до тресењето вчера?
Жими се, позаљубена сум после секс!
Многу сме блиски деновиве, а тоа ме плаши.
Самоуништувач сум бе!
Сам себе убијал!

п.с. Фала ти, Господе, за другарките што ги имам

 

Шо знам. Не можам да сфатам луѓе кои се палат на певаљки, тресат на глупав ритам, кршат чаши на завивање небаре на полна месечина испрекинато со некое вибрирање, тапшаат на дупе во тесни фустани и ајдееее ОПА дигаме сите раце а таа пее за тоа како не сака повеќе да биде нечија швалерка
А со една таква скоро да стапив во вербален конфликт кога почна да си ја ишка мувата и истовремено да ме убедува дека јас уствари не слушам џез туку тајно дома слушам турбо фолк. Џез бре, џез! Од кај па џез баш?!
Мислам џезот е супер ама оно као џезот им е нешто грдо? Нешто вредно за плукање? Нешто као Јелена Карлеуша од другата страна или?

Нејсе. И не, не е прашање на вкус, нека ме убедува кој како и колку што сака. За да толерираш онакво нешто, мораш да си или крајно саркастичен и сеирџија, или тоа да го правиш од некоја рецесија, или да сум наглув не дај Боже глув во моментот, или да си толку дамлосан од некое супер апче, што се ти е онака - поубаво.
Исто како што не е прашање на вкус дали знаеш да поздравиш кога влегуваш некаде, да кажеш благодарам или да речеш пардон. Прашање на култура е.

И немојте сега некои од вас да ми вртите со очите, затоа што Марјан кога зборува за истово само на друг начин, се смеете!

Еј што сакав уствари да кажам? Ах да. Дека типчево го обожавам. Дека плени со својот глас. Дека е нешто можеби не толку ново на музичката сцена но секако ја освежува истата.

Го замислувам, како ќе изгледаше во тесен фустан, во кафана и ќе пееше со супер британски акцент за тоа дека не сака да е ничија швалерка.
Уште повеќе се прашувам што ли ќе речеше Chris Cunnigham некој од нашите фолк ѕвезди да си нарачаше кај спот кај него

Ете вакви мрднати работи ми текнуваа вчера односно денес.

И само тоа сакав да кажам.

Ах да - го сакам

http://www.youtube.com/watch?v=CLH9pChztEw

 

Рекол некој мудар човек, поверојатно жена - ви простувам на сите, оставете ме на мира. Памет бре!
Игнорирам се што не ми е по мерак. Преќутувам зашто не слушам. Преминувам зашто не гледам. Ме интересира само убавината на мојот сладок орловски нос од кој подалеку не гледам.

Како со магична направа апсорбирам сечии негативни енергии, ги испраќам во една кутија, херметички ја затворам, ја праќам по вода која тече и која сигурно со зимава ќе замрзне, а и лошите зборови и сеќавања ќе исчезнат.
Ништо не може да ја уништи магијата на петокот. Можеби ни целодневната работа. Можеби.
Сепак ми недостигаат времињата кога единствена неделна преокупација ми беше што ќе се облече за петочната вечер. Сега ми е решена дилемата со работничката униформа, а дилемите се насочени на посериозни теми.
Нека сме живи сите. Деновите поминуваат, се надевам дека на време ќе се освестиме пред младоста да ни помине. Дека е важно да се живее, не да се преспие животот, да се реализира сонот, а не да се потроши времето во планирање на истиот.

Утрински им оддавам почит на сите кои ги нема а ми недостигаат, и ја гаам светлината на единствената со сигурност свеќа во душава која нема да згасне и кога восокот ќе се доцеди - свеќата на убавите спомени.

 

Вчера на -3, онака, најнеочекувано ми се загреа срцето.
Се пресретнав со омилената професорка, која 2 години ја немав видено и се изнагушкавме како мали деца. Па уште кога почна носталгично да ми зборува колку убаво си живеевме back in the days, мислев дека можам и солзичка да пуштам.
Нема такви чуда од жени веќе. Поготово да се професорки.
Зошто со такви професорки сите ученици ќе беа одлични и среќни.

Туку, вчера во едно прекрасно местенце, една преубава атмосфера со виолина и хармоника си ја почистав душичката со малку повеќе винце од вообичаено. Џабе беше изгледа тоа што мезев цела вечер, пак си дејстуваше, па веќе после полноќ почнав да бројам ѕвезди.
А, магла имаше вчера.
Не е чудо, што после многу месеци после лето, станувам за првпат после 13 часот. Енергија немам, косата ми е тврда од лакот, како лебот од завчера и мирисам на вино, парфем и пилешко месо.

Имајте убав ден!

 

Трудницата се породи ,4ри мали (сигурно и палави како неа ќе се) не дозволува да и се доближиме

 

Па каде сте ми мои феминки? Ме немаше знам, ама тетка Ноел беше мн мн мн зафатена, и се извинува што ја снема повеќе од две недели ама сега е тука и никаде не оди. Некои чичковци ми го упропастија нетот и дебело си го добија што ме одвоија од феминка а и поднастинав убаво. Ама еве ме здрава жива.
Ве поздравувам од се срце и очекувам да ме известите што сум пропуштила. И да знаете дека ве мислев

 

СДК Живот на коцка. Сега одам така. Се’ или ништо. Еднаш се живее. Тоа го сакам. Тоа и ќе го добијам. Ќе најдам начин, ќе се изборам и ќе победам! Плови животе јас те водам.

 

СДК 5 минути се мислев дали денес сме петок. (немав календар во близина да појаснам )
Како е можно, зарем вчера не беше петок?
Времево лета, а тоа ме плаши
Да можев да го стопирам, ич не ве прашвев, не ви се мислев

Ќе забораев, уживајте во песнава, вака како за петок
http://www.youtube.com/watch?v=zWrUPUNK9wg

 

ture baby.. !

 

Ми текнува на времето кога немаше потреба да ја мијам косата секој втор ден.
Good times, good times..

 

Решив втората половина од денешниов ден, да си го посветам себеси. Едноставно да уживам во топла када со миризлива купка, да затворам очи и малку да одморам од цел свет.
Има нешто што се вика себичност и што мене очајно ми треба во моментов. Секогаш сум тука за другите, секогаш ставам некој друг пред себеси, ги гледам туѓите потреби, а не своите. Слаба сум на смислување изговори, едноставно не можам некој да одбијам за услуга. Ретко кој ја цени мојата пожртвуваност и она што го правам за другите, па решив денес да го исклучам мобилниот и да не бидам достапна за никого.

 

I finaly finished the master plan > how to win the girls heart


Порано помошта доагала од твоите другари , но сите знаеме дека неможеш многу да се ослониш на човек

Затоа направив план како со помош на животни да успеам ...


Чекор 1
- Господинот Ричард успешно ке ја пронајде девојката и ке ја ограби ... потоа бегајки/летајки кон посакуваната цел



Чекор 2
- Фокси ке седи на раскрсницата која се наоѓа во близината на грабежот .. ке ја набљудува ситуацијата и ке сигнализира на тимовите кој што и кога да се појави и работи ....



Чекор 3
-Прв сигнал добива Дијана... ке го преземе паричникот од ричард и ке тргне кон тесните улички каде ке биде поставена заседата, но бидејки Дијана сака многу да пие по диско .. тоа ке мора Ричард сам да ја сработи целата операција



Чекор 4
-Ричард навлегува во уличката .... Фокси сигнализира на Специјалните одреди RED BANANAS кој ке ја нападнат ... Red Bananas ги ангажирав бидејки се познати дека до сега немале неуспех ... најдобри се во тоа што го работат и го работат со стил



Чекор 5
-Неможејки да се одбрани ... девојката повикува помош ... тука настапувам јас и силно се борам против сите непријатели .. се разбира бидејки им платив добри пари ке се прават дека сум ги истепал навелико



Чекор 6
-Непријателот ке избега , новчаникот го враќам на девојката и почнувам да ја шармирам



Чекор 7
LIVE FOR EVER HAPPY


Bonus чекор 7
- If she says NO .... than i send my special weapon ....

 

Ја сакам моќта на типките на пианото. Или на жиците на виолината. И мелодијата на џезот. И оттисокот на пенкалото на хартијата.
Слушам како минутиве поминуваат.
А мене не ми се прават муабети за времево со никој. И за тоа во кое диско да се оди вечер. Каде да се биде виден. А проводот не е ни битен.
Ниту ми се слуша кафанска музика, или некое пролазно хитче.
http://www.youtube.com/watch?v=totERfiK ... re=related
Тонам во музикава. И се ми има повеќе смисла

 

Фин и убав ден поминат во одличо друштво. Добив и подарок, се најдов ко стока и пешачејќи ги потрошивме калориите.
Го видов и него на кратко, колку за еден бакне. КОга греши се јавува и прави разговори ко ништо пред тоа да не било. Готово го примија, уште обука да помине и оди. Хмм да одам со него?
Дома се по старо, влегуваш и намуртени лица, турски и индијски серии. Убаво ми велеше мајка ми некогаш- Ти ќерко не си за во оваа куќа. Е не сум мајко, не сум.
Утре планови еден куп, ама ако убави.
Спремам уште сега заостанати испити ама знам дека морам да ги положам.
ПОнекогаш ги разочарувам луѓето околу мене, понекогаш тие мене, но животот е круг. Баш е ко часовник, стрелката постојано кружи, се се менува. Затоа и има 3 стрелки - 1 која ги означува саатите, битните работи во нашиот живот, 2 -минутите, оние помалку важните работи и 3- секундите оние работи кои брзо поминуваат, оставаат трага, но понекогаш се безначајни.
Тоа е тоа, одам да се топлам со чај од јаболко и цимет.

 

Секогаш било се до ИЗБОРОТ.. Во џебовите имаме илјада маски и секогаш имаме избор со некоја од нив да си го прекриеме лицето, а никогаш не избираме да бидеме НИЕ.. Пријателството се претвора во натпревар на лицимери.. Љубовта во некоја отровна игра во која секако се губи... Простувањето во сосема нешто непознато.. Успехот нешто на кое што се завидува.. Искреноста нешто што не се издржува.. Насмевката нешто што никогаш не е доволно... Среќата нешто што повеќе го нема отколку што го има.. А ЗОШТО ЛИ ЛУЃЕТО ИЗБИРААТ ДА БИДЕ ТАКА ? ..

Препочитаат да бидат затворени за светот.. Од љубовта бегаат како да е таа заразен вирус.. Брзо се лутат, уште побрзо пламнуваат, а најлесно умеат да повредат.. Премногу уништуваат, а премалку градат.. Премногу зборуваат, а премалку размислуваат.. А најстрашно.. Премногу мразат, толку многу што забораваат и да сакаат.. И не само другите туку и себеси..

Во такви времиња живееме. Секој е нечија марионетка , и секој со маска на лицето шета низ светот..
Зошто пред светот не можеш да останеш свој на своето..
Зошто не можеш да сонуваш за слобода кога те држат во синџири..
Зошто на светот никогаш не му е доволно кога ќе дадеш се од себе..
Зошто на луѓето им е тешко да бидат едноставни..
и уште милион други зошто..

И сеуште сите гледаат бледо во своето огледало, го гледаат својот одраз, а не продираат во својата душа.. Не знаат дека се моќни, доволно моќни да бидат сила која го движи универзумот туку бираат да бидат просечни од нејасни причини..

Живееме во време каде ќе почне и искрената прегратка и топлиот збор да бидат луксуз..
Во срцата на луѓето е ладна зима..
Од срце до срце.. Oд човек до човек..

Целиот свет смрзнува..

Трагично..зар не ?

 

Ја слушнав- ми шепкаше по телефон пак. Била на роденден и стоела до Лука, дечко и! Ама на никој да не сум кажала... Ах радост моја. Уште сега знае што е Љубов.

Студов ми ја замрзна секоја пора, ама чим дојдов дома Пирамитка со видеоно и коментарите ме одмрзна.

Зимава почнав да ја чуствувам, ах ќе бидат напорни 4 месеци додека да замине студенилово и темнилава. Сега треба да крадам осмеси, ретки ќе бидат. Имам проект за фотографија за весникот за чеврток. Ма прифаќам предизвици, одиме напред...

Вечерва ќе се дружам сама со некој романтичен филм и принглс. Тој ми рече сум се вратила во нормала, бев напната испити, организации, барање работа, се како да ми немаше излез, ама тука сум сега. Затоа и не му пишував многу, не сакав да го замарам со мои проблеми, ама ме трпи, душа убава.

Животов е станица,на која ќе се симнам јас уште не знам...

 

промена на планот
од релакс масаза и опуштање
до солење памет и релакс масаза, за на крај да кулминира со главоболка од капучино и шлаг
(кај го испив, мислам главава ке ми пукне)
и не баш позитивни мисли пренесени од една личност со која едвај се најдовме, и таа на мене ке ми глуми другарка, и дома уште ме кани
мозеби ова е само период, ама АМАН веке нека заврши, оти и мислам дека е крајно време да побарам помош од гатачка(Клеопатра на пример) оти чуствувам, крајот ми се близи