[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Значи не ми се јасни паровите кои се меѓу 20 и 30год.
Примитивно и регресивно однесување, ко мали деца. Мислиш гледам Том и Џери пред мене.
Исклучување телефони, молење, дигнато его, не отварање на врати..
А тој пак, има 30год и се лути за секоја ситница. Де ова не му одговара, де она. Де не одиме таму, де ваму. Па неможеш со другарки, па неможеш сама. Ајде сега кажете ми што се случува со неговиот карактер?! Па децата од мојата улица не се однесуваат вака. Неможе да направи компромис.

И веќе смачено ми е некому да решавам проблеми. Јас со моите неможам да излезам на крај, а не со нечии. Наместо таа мене да ми дава совет како да постапам (патем помлада сум 5год од неа, ваљда поголемо искуство има), јас неа и давам.
И крајно сум исфрустрирана што на крај не ме слуша и пак плаче. И го посакувам најдоброто, ја сакам како сестра и секогаш ќе ја ислушам и ќе се потрудам да ја советувам, но крајно ме нервира кога не ме слуша.
Ниту мене, ниту никој.

И ете така морав да си кажам некаде.

 

Колку е убаво кога ќе те разбудат со подарок во рака.
Станувам и мајка ми доаѓа и ми го носи фустанчето кое го посакував.Ми го купила да ме почасти,да се расположам малку.И благодарам,воопшто не очекував.
Во ова жешко време добро се почувствував но добро би ми дошло и некој базен барем сега...

 

сакам да си кажам на самата себе си...it's time to be a big girl now and big girls don't cry...и секогаш кога ке си го кажам ова во себе нешто ми се превртува во стомакот и ми кажува дека нема да биде воопшто лесно со оглед на тоа што сега и секоја ситница најмала, најбанална ме потсетува на него...но денеска сватив, се помирив дека љубовта неможе да ми биде возвратена и тоа е тоа тука јас неможам ништо...и навистина без трошка себичност сакам тој да си биде среќен, па еден ден може и мене ќе ми се посреќи...

 

Некогаш не треба да се слушате самите себеси ете тоа да ви го кажам пошто кога не сте сигурни за нешто не го правите тоа што не сте сигурни дека треба да го направите...Имав ужасен ден поради тоа што ем знаев дека имам друга работа а јас отидов по сосем трета раб, стварно несовесно суштество..

Али ете тоа е од мене памет во глава за друг пат и сакам да кажам дека не е се мед и млеко сите правеме грешки понекогаш

 

Вреди да се стане рано насабајле, да се види таа убавина кога изгрева сонцето кога има една црвеникаво-жолта боја и посебно ако тоа се сликне А уште подобро и ако човек цела ноќ нема спиено и си продолжи комотно со наредниот ден и неизбежно е да се проследи таа убавина
Туку, природата си е нонстоп убава, ама ние луѓето се некако во другите луѓе гледаме, ни лево, ни десно не гледаме ич не и обрнуваме внимание, секоја чест на оние кои го забележуваат тоа.Не за друго го прави човекот посмирен и го тера да забележува и други нешта кои имаат посебна убавина.

И ама се развежбав зумба, се осеќам ко да сум трчала од тука до Охрид, душа си извадив

 

Проклети умници, јас мислам пораснале а тие уште тераат, непцето ме боли и ме тера да глодам ко мало бебе, ме чеша и ме глочка.

Јадење месо. Како бе?Зошто? Не знам како може да се јаде животно шо до вчера претало некаде, да го дереш, да му вадиш црева, кожи и да јадеш. Виршлата, мевце од некое пиле или прасе, останки од него варени и ги јадеш, и тоа ти стои у стомакот и се чувствуваш сит. И ако ти остане пола виршла тоа го фрлаш у ѓубре.
Со сета почит до месојадците, јас ова не можам да го сфатам.
И пред да ме нападне некој со типот на муабети „а што вие им правите на растенијата, ги убивате ги јадете“ , се молат да сфатат дека јас не сум вегетаријанец оти мразам месо, јас сум вегетаријанец оти мразам растенија.

Сега пипнав една сланина, не знам ни шо беше, ми мириса левата рака, да ја изедам салатата и одам да мијам раце, ќе умрам од мирисов. Снагата мислам дека ми се распадна.

 

Луѓево на топло време се гадни, гаднурии, немиени, небањати и неиспрани! Добро бе мајка му стара, па кога знам дека е вакво, од дома излегувам со кутија влажни марамици, со спрејчиња, сал се бришам, се шприцам, се освежувам. Па до толку да се немало осет. На секој ќош имаш некоја сенка, застани, избриши се, напиј се вода и продолжи како човек.

Сфаќам јас сиромаштија, немање пари за различна блуза 7 дена неделно, немање пари за Рексона антиперспирант, сфаќам работење на физичка работа на топлово, колку е мачно и тешко, јас се потам само од одење, вода ми тече, ама има начин да не баздам на распаднат труп... Ама господа и госпожи бре, дотерани, лакирани, па земи избањај се мајка му стара. Седнува во автобус и си ги соблекува чевлите, алоооооо! И ми мрда уште пред нос со тоа прстињата, да не сака да му ги грицнам, Бог да чува. До тој степен па, некултура е ова, не знам како да го наречам. Одење дома, ма какво туширање, бап пред ТВ или во кладилница, какво бањање, утре пак иста приказна, џабе ќе се мие.

И џабе ти е и клима и вентилација и се.
Тоа се мие, не се луфтира.

 

Абе луѓе, јас си имам најумна и најдобра комшивка. Мака ми е што ќе си оди
Таа е стално тука за мене, чешмата стално е пуштена во 2 саатот, не знам што прави, ама изгледа многу вредна домаќинка е, мие садови претпоставувам, немам дупче преку ѕидов за да видам...
Секогаш е тука да дојде да го види новото купено парче на мајка ми, да го види новиот мебел што сме го купиле, а по можност ист да купи, спремна секогаш за кафе, празници, Велигден, Нова година,слави празнуваме заедно, нејзините деца ми се другари, се гледа, прати, ни носи подароци од орифлејм, авон, иде на родендени, голем детектив е, а нешто чука таа на тараса е, а кога ќе излезам не може да ме примети.
Убави години сме преживеале и мака ми е што ќе си оди. Камо да знаеше дека и пишувам ваков пост.
Сакам да кажам дека многу си ја сакам Тие што имаат вакви комшивки, знаат како им е, дел се од нивното секојдневие, а кога ќе си одат ќе ми биде чудно.
___________________________________________________________________________________
едит: Зарем не претераа со турските? Барем на лето нека даваат, или прво нека ги гледаат стариве, па нека излгегуваат нови, вака напнаа. Кој ли ги гледа сите оние?
Апел до програмиве, нека ни ги вратат шпанскиве, бар го учевме јазикот тогаш.

 

Нема да ме изненади ако за некоја година во анатомија да вметнат Инстраграм како составен дел од дигестивниот систем!

 

Офф ме здоболе стомакот од смеење,којзнае колку исфрустриран дечко го пишувал текстов,кутриот

+16

Spoiler

Veličina je bitna, al’ vagine


Jebem mu mater, sedim juče i razmišljam, kako to da žene stalno nešto pričaju o veličini kurca, a mi samo ćutimo i klimamo glavom, k’o četvorooki štreber pred ambicioznim tatom kad dobije trojku iz istorije. Ta ženska emancipacija nas je naterala da se stalno zbog nečeg osećamo krivim, da se pravdamo i da im udovoljavamo bez konca i kraja. I to mora već jednom da se zaustavi.
Vreme je za kontraemancipaciju.
Prvo je krenulo sa pričom o ravnopravnosti, školovanju, izboru za koga će da se udaju i slično, onda se nastavilo, zaposlenjem i politizacijom, pošto kao, žene nisu imale pravo glasa – Tako je, nisu imale pravo glasa, pa? U čemu je problem? Zar neko misli da za to nije bilo valjanog razloga!?
I umesto da budu srećne što smo im dali sve to, što smo im na kraju krajeva dozvolili čak i da glasaju, umesto da ćute i da se pokriju ušima, jer su nam sada svi državnici uglavnom kompletni idioti, al’ sa stilom, jer da žene znaju da izaberu, bile bi u srećnim brakovima i vezama, a ne po sigurnim kućama, ili u frižideru dok im mužjak tarlambasa neku klinku, one idu dalje teraju po svom. Još prava, daj još prava i još i još…
Pokret feministkinja, reklame za žene, magazini za žene, ovo za žene, ono za žene, razne modne pičke materine, rasprodaje, sniženja, kurci, palci, na kraju prodavnice cipela postale veće od prodavnica gedžeta.
I sve je okej, navikne se čovek na sve nesreće, pa i na emancipaciju, i onda BAP!, iz nehata pogleda epizodu serije Sex i Grad, pošto se sada uglavnom televizijski program pravi za žene. I u toj epizodi vidi kako ona razgažena Samanta na’vatava nekog tipa na sred ulice, u skladu sa njenim kurvanjskim likom iz serije. I kako to biva uvek sa njom, tipa kojeg je upoznala na kraju epizode, do odjavne špice je privela, i jebala bar tri puta. Međutim, ovaj put ne.
Privela ga je, ali lik ima kurčinu koju ni Samanta ne može da primi.
Sedim u sobi sam, ćutim, gledam ono, i zapitam se dokle bre više sa izvoljevanjem? Ne valja kad je mali, ne valja kad je veliki, ne valja kada je kriv, ne valja kada je prav, ne valja tanak, debeo, normalan, nenormalan? Pa šta valja majka mu stara? Ništa im ne valja, hrđavom kurcu i dlaka smeta.
I da se ne biste nezasluženo osećali kao govno zbog bezobrazluka emancipovane žene, evo vam nekoliko konkretnih rečenica kojima ćete u svakoj situaciji lako postavititi i subjekat i predikat na pravo mesto kada je kurvinsko izvoljevanje tokom sexa u pitanju.
Mali
- Šta mali pizda ti materina? Nije mali nego ti imaš rupčagu, može unutra glava da se proturi da se vidi kako izgleda materica uživo.
Veliki
- Šta debeo i velik, šta si stegla ko da ti tražim sto evra na zajam? Kako misliš da rađaš ako oko malo većeg kurca ovako zajebavaš?
Kriv
- Šta kriv, nagni se na levu stranu pa ti neće biti kriv.
Više ga ne oseća
- Pa naravno da ga više ne osećaš kad si procurela dole do komšije, kapiram da ću posle ovog jebanja morati da mu krečim plafon.
Boli
- Naravno da boli kad si suva k’o drenovina Kraljevića Marka. Mislim, je l’ mene Bog ovako obdario da bih morao još dodatno da ližem po pola sata pre nego što ti ga gurnem?
Ne ulazi lepo
- Naravno da ne može da ti uđe lepo, pa nije moj kurac zglobni autobus pa da tako lako prolazi kroz lakat krivine.
Spustio se
- Nije se on spustio ni zbog čeg’ drugog, nego zato što ležiš na tom krevetu k’o naftna mrlja u Pacifiku, moram na svaka dva minuta da ti opipam puls da vidim ‘el si živa.
Eto, dalje se snađite sami, ali aman, već danas počnite sa “kontraemancipacijom”, svaki sekund nam je dragocen./tarzanija.com

 

Всушност,
Секоја жена е Сама ...
Никогаш не можеш да ја освоиш целосно.
И таа да биде целосно твоја.
Таа си има еден посебен, нејзин свет,
Во кој секогаш е сама.
Таа не дозволува никој да влезе во него
И не постои клуч, кој е во состојба
да ги отвори вратите на тој свет.
Осаменоста е нејзиното засолниште!
И секоја жена сама си решава,
кога ќе се склопи во него,
и колку време ќе остане таму.
Ако се обидеш насила да ја изведеш,
додека таа се крие во својот свет,
Ризикуваш да ја загубиш засекогаш ...

 

Spoiler

http://www.youtube.com/watch?v=zF2C0h0YGcQ

 

Борис Дежуловиќ е еден од моите омилени колумнисти. Хрватски новинар и писател кој живее во Белград. Има прекрасен ироничен и хумористичен стил.

Го читам на: http://pescanik.net/2012/07/iskupljenje-u-lepoglavi/

Во последната колумна пишува за една програма во Бразил за рехабилитација на затворениците т.е. намалување на нивните казни ако читаат книги ("Redemption through Reading"). Една прочитана книга им носи 4 дена намалување на казната

Веста ја имаат пренесено и некои други странски медиуми:

Brazil prisoners reading books to shorten their sentences - Brazil will offer inmates in its crowded prison system a novel way to shorten their sentences – cutting four days for every book they read.

http://www.telegraph.co.uk/news/worldne ... ences.html

До тука е првиот, уводниот дел на колумнтата на Борис. Но, Дежуловиќ понатаму ни пренесува како тоа, демек, таа иста програма би се спроведувала во Хрватска, каде луѓето попрво би отишле 4 дена затвор, за една не-прочитана книга Одам во затвор, само да не читам книги

Дали Македонија е поблиску до Бразил или Хрватска, проценeте сами

И кога сме кај затворите и книгите, се сетив на еден од моите најомилени филмови, па еве да ви го препорачам: The Shawshank Redemption.

http://www.imdb.com/title/tt0111161/

 

Им се радувам на сите девојки од форумот што заминуваат на одмор со своите дечковци.
Најубаво да си поминете сите !

Ќе излажам ако кажам дека не ми недостаува тоа време.

 

Се вратив Ме нема како дождот што се сокри зад ова жешко сонце, и јас се кријам, но не зад сонцето туку дома, во нај можната ладна соба Дека ќе ме снема повторно, ќе ме снема, ама нема да биде за долго... Ме маваат овие УВ зраци во мозок па не можам да размислувам како што треба, та уште и лаптопов ми фали да ми дува топло да се онесвестам...И он не може да работи како што треба на ова време, гледам се усвитил
Чувајте се, лошо време е! Пред секоја постапка, минимум три пати размислување, пред секое избувнување до 10 та и наназад ако треба броете, само донесувајте исправни одлуки кои ќе ви гарантираат светла иднина. Ние сами ја пишуваме поезијата на животот, ова да го имате на ум секогаш!

Него, ви направив нај различни коктели, има за сите, малку да ве освежам! Ако снема ќе спремам пак
Коктелштајн сум, ами како

Ајде cheers!

 

СДК се надевам дека по непроспиената ноќ вчера поради жешково време ,оваа вечер ќе си имам убав и мирен сон

 

СДК денес прославувам 1-годишнина од основањето на блогот


Прво мислев дека ова со блогот ќе биде уште еден мој каприц,ама еве до каде дојдов

 

Сакам да го видам, ужасно сакам да го видам...

 

Разделби… кога не би постоеле нема да сфатиме колку ни недостига онoj што си оди...

 

Чувствувам дека ќе направам некоја 'белја' ,а притоа трезвено размислувајќи за истата. О боже, Блу, до кога вака? И уште добро се осеќам кога размислувам за тоа. Знам дека сигурно е преубаво, ама не, морам да се одвратам од мисливе, не ми требаат уште белји на глава.
Добро ќе биде да ме опамети некој.. Или пак јас самата.