[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Сдк дека во се што слепо сум верувала и сум сметала дека е добро во неколку секунди се распаѓа и сваќам дека се е привидно и умешно сокриено и разочарана сум, ама по кој знае кој пат ќе застанам стабилно на нозе и ќе продолжам понатаму.Животот продолжува без разлика на околностите.
A сега одам да се напијам едно топло чоколадо па повелете и вие

 

Денес сакам да ви соопштам нешто многу важно, поради кое сум најсрекна на цел свет Конечно дома се убедивме да ставам трајна тетоважа јјјјјЈЕЈјЈЕјјејЕЈјејеЈЕЈееееееее Едно големо благодарам на сестра ми која ме поддржа и фала на мојот 10 годишен внук кој се понуди да ми даде 500 денари за да се тетовирам Ке биде кратка реченица на хебрејски јазик која во превод на наш јазик е “Кој е како Бог?“. Е сега знам дека реченицата е дури и премногу побожна но ке ја ставам бидејки најблиската варијација на моето уникатно име во превод на хебрејски е токму оваа реченица. На ова не се заоснова само Гугл Транслејт, туку пронајдов страна на нет каде што се плака 5 долари за превод од англиски на хебрејски збор или фраза. Ја платив, пишав мејл и ми врати денеска правилно напишана реченицата. Со Гугл Транслејт се тука некаде буквите, само мене во мејлот ми беа напишани на стар хебрејски јазик и буквите се далеку поубави и поинтересни. План ми е да ја направам до Нова Година по должината на рбетот или помегу вратот и рамето. Еве вака

Спојлер

За болка не се жалам, штом дома убедив да ми дозволат, нема проблем. Па да се надеваме дека ке ми се оствари како што ми е замислено. П.с. ако некој знае колку од прилика би ме чинела нека ми пише Л.П. значи се работи за реченица околу 4-5 сантиметри долга.

Спојлер

вчера се убедував со мајка ми да ставам тетоважа и и велам па јас ке си ставам а ти нема да знаеш и на денот на мојата свадба ке ти ја покажам. И таа ми вели, ке те искубам пред сватовите и ке ти ја излупам со жилет. откачена е

 

Пет саат и темница...that's the feeling
Неделни лазањи и правосмукалка место будилник.
Купови книги и неизбришана прашина.

Се радувам за филмот вечер, Антонио Бандерас мхмхмх. Ако е расположен и на сцена може да се појави.
Кројам планови по недефирани шаблони, ни малку слични на оние во Бурда.

Недела, везе безвезе. Се надевам на топло чоколадо со многу шлаг и малку чили за шмек.

http://www.youtube.com/watch?v=QKa1GI4R ... re=related

 

СДК Чувствувам дека пропаднав. Како можеше да се скрши се во толку кратко време? Не сум повеќе силна, слаба сум. Не можам да го сфатам задоволството да му наштетиш на некому. Никогаш не сум можела. Не припаѓам овде, знам... И немам повеќе зборови...

 

СДК дека ке умрам од школово,неможам веќе стварно,бел ден не видов. .Викендов не ми беше викенд туку ноќна мора.ТОЛКУ!

 

Викендичка, Тиквешко, јас, он, уште неколку вљубени парови, каминче, убава музика, смеење, пеење, караоке, танцови двојки, орца, карти, многу скара и вино прекрасно домашно во неограничени количини се до изгрејсонце. Ништо повеќе не ни требаше, одличен викенд.

Додуше требаше, некој саат плус за спиење ииииии ... мужишта. Бараат бре да чистиш и да готвиш како мајка им, а не знаат еден хидрофор да пуштат, еден шпорет да го стават во штекер и да се снајдат со една сателитска. Мајко мила муживе какви лигуши станаа

Одам едно чајче со цимет и фејвекс да си се почастам, минусниве температури да не ме загризат.

 

САКАМ ДА ВЕ ЗАМОЛАМ ДА МИ ПОСАКАТЕ МНОГУ СРЕЌА ВЕЧЕРВА!

ИМАМ МНОГУ ВАЖЕН НАСТАН, И НАВИСТИНА МИ Е ПОТРЕБНА ВАШАТА ПОДДРШКА!

 

GOD creshicke, алал да ти е за убедувањето.
Ќе се истетовирам една ваква и јас само да им помине инатот на моите.

Друго што сакав да кажам е дека можеби никогаш не сте размислувале, но сите луѓе се заразени со иста ментална болест. Слободно би можела да кажам дека овој свет е душевна болница. Но таа болест владее во светот со децении, а сите книги од областа на медецината, психијатријата и психологијата ја опишуваат како нормална човекова состојба. Тие тврдат дека е нормална, но јас тврдам дека не е таква. Кога стравот ќе стане силен, разумот слабее, а луѓето живеат во постојан страв дека ќе бидат повредени но треба да престанеме да мислеме дека стравот може да не надигра, да завладее со нашиот мозок. Затоа не се плашете од остварувањето на вашите соништа, не дозволувајте некој да ви ги сруши зошто никој не ви помогнал да ги изградите.

И да, Хаиди, среќата ти држам all night loooooong. Леп провод на настанот.

 

Колку ми е убаво кога за време на викенди мамичка е дома.
Се будиш со мирис на тазе кифли. Додека да се расониш и отвориш очи, веќе доручекот те чека на маса. Во меѓувреме мама веќе направила чоколаден пудинг и сварила планински чај. Се наоколу мириса на чисто. Ручек по желба, салати и десерти. Здиплени алишта и измиени садови. Избришана прашина и исчистено со правосмукалка. Огнот гори и мириса на печена тиква.
За време на викенди не размазува. Би сакала почесто да е така.

 

... нешто едноставно. А правилно.

 

Убав ден, убава недела.. конечно и недела да е убав ден.. Ма какво враќање на стари спомени тука ми е позгодно,поубаво,попријатно.. Се чувствувам исполнето.. тоа зборче „внимание" толку многу значи!
Еден од убаво поминатите денови со него..
Си го добив и наајубавиот појадок до сега
Да се пофалам..

 

Се кикотевме денес прилично многу. Ја обожавам, и го обожавам смисолот за хумор. Изгледа од неа го наследив оној склон кон сарказам и зае*авање на сопствена сметка не еднаш, не ретко. Затоа што таа ми рече - еј, ако не знаеш да се зезаш на сопствена сметка, баш си тапа ко човек. Тоа значи дека не знаеш да живееш со сопствените доблести но и недостатоци.

Има вистина во тоа.

Но не тоа сакав да кажам. Ми текна, онака, спонтано, повторно...мора мене нешто да ми клоцне една инспирација во дупе за да почнам да размислувам за сенешто.
Отворив еден шкаф кој никој не го чепнал па веќе - 3 години ако не се лажам и знаете што се случи? Влегов во друго време. Суштинска и вистинска time machine! Што се не најдов. Стар атлас, сказни за древна Македонија (онаа црвената од Васил Тупурковски ви текнува? не тераа во школо да ја купуваме сите, кој маркетинг еј, нема дали сакаш, мораш!), старо табло од градежен факултет од хиљаду којзнае која, старо списание со мајка ми на насловна (да, на насловна, кој стајлинг еј! денес тоа се нарекува винтиџ бејбе), македонски народни приказни од К.П. Мисирков навистина многу старо издание од времето кога ни моите не биле родени, еден куп визит картици, стари телефонски именици, записки, нотеси испишани со дневни планчиња...имаше од се по нешто.
Навистина се чуствував како да сум отворила капија кон минатото, кон нечие минато, мое, негово, нејзино, па и нејзино, наше, нивно. Чуството е - ма не можам ни да опишам. Ми се мешаа солзи со насмевки, се растреперив и се возбудив истовремено, заплакав, па повторно се насмевнав. Се чуствував како да гледам балкански филм. Смеа низ солзи. Навистина.

Ова беше мојот семеен балкански филм, и јас наѕрев во него. Ги средив спомените на 3 полици. Се запрашав, колку полици се потребни за да ја сместите на нив вашата животна сторија?

Чудно. Овие неколку етапи се сместија на само...3. А уште колку вакви шкафови ми останаа за средување...ги оставив за друг пат. Патување низ времето, на рати.

Навистина убава недела. Посебно убава.

Мирисаше на есен, на нејзиниот семеен ручек, на него, на едно време. Ех животе, што ни носиш...

 

СДК дека не е до мојата пречувствителност, туку до туѓата безчувствителност.

 

Жената мора да биде дама, макар и какала на WC шоља.

Не можам да разберам како кукаат дека се сингл, а имаат недепилиран брк, црно под нокти и мрсна коса.

Морав, се извинувам однапред за мојот велелепен сарказам.

 

Да надополнам, јас кога разговарам со некои такви, ми велат дека сакале да ги засакаат внатрешно, а не поради надворешниот изглед
СДК Како може некој да те засака внатрешно, ако не те забележи надворешно?

 

Точно, и јас да надополнам, Изгледот привлекува, карактерот задржува

 

Сакам да кажам веќе еднаш дека ми е доста од скапаните фаци на наставниците....
Се им смета, секогаш се нервозни,ставаат отценки и се така како рутина цел живот....
А посебно наставникот по Географија(што е од Трстија),. ме гледа со неговите криви очи како да ќе ме изеде..
УФФФФФФФФФ

 

Физички присутна, со мислите летам некаде далеку. Разговорот со една посебна личност никако не можам да го извадам од глава, постојано си го повторувам. За жал нашето дружење кратко траеше порадни некои икс личности. Но тука се спомените и сликите кои ќе можам да ги гледам кога и да посакам. А денов создаден за да размислувам за претходната ноќ, за тоа како си поминав. Студен и мрачен, грд. Ваквите денови не ми носат ништо освен поспаност и мрзеливост, цел ден би можела да го поминам во кревет под ќебе размислувајќи за се и сешто.

 

Сакам да кажам.. Оф кога би можела се што сакам да кажам.. Некако денес денов ми е у слипи муд и недела е и утре сум од сабајле на школо и учев географија и незнам кој сакам и незнам што да правам со себе и и и... Уф! Зошто не учиме во среда, а учиме во сабота?! Ова е некој ужасен, подол план на владата да ја уништи денешнава младина, да не можам да излезам во петок.. Едноставно не ми замерувајте незнам што да правам со себе, многу ми се спие И ако некој уопште го чита ова (што не верувам) ви посакувам да не се замарате како мене и да си легнете да спиете. Добра ноќ, отидов јас да спијам (за неколку саати)

 

Домашна атмосфера. Симбол на целосна слобода...Тука и‘ се покажува среден прст на пудрата, повеќеслојната гардероба е HOT ама буквално, моите омилени чорапчиња со мачорот Феликс и фри-стајл пунџички се IN, тука смеењето е за неколку децибели погласно и некои движења дозволени (како поднаместување на долната облека да речеме) без да се нарушува границата на пристојноста!

И потоа пред секој судир со надворешниот свет ги порамнуваме краевите на насмевката, спремно се качуваме на штиклите на нашите но воедно и туѓите критериуми и со брз потег го закопчуваме погледот...Како да станува збор за сосема различни ликови, а приказната наречена живот е истата. Доброто е што постои место и постојат луѓе кога секој е свој на своето, тоа е од најнепроценлива важност!

Го сретнав некаде низ нетов ова - ,,Купуваме плазми со се‘ поголем и поголем екран и кучката упорно вика - вие пред малите екрани ,, . Иако сме нација која преживува транзициона криза скоро 2 децении, па внатрешно-политичка, па воена еден период, за економска ич муабет да не правиме, па кризи на непризнавање, па кризи на идентитет, па сега уште и глобалнава ни зачука на врата кога ќе подразмислам ние сме нација ветеран за кризирање, ама сенсот за хумор и блес(к)авост ни е уште на нивоУ! Амин ту дет!