[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Значи не ми се верува како може некој да ми каже дали јас сум дигната или не, а не ме ни знае!
Значи кој сељак, поштувај што дури и ти праам муабет и имам едно здраво со тебе..
Значи а не излезеш, или го одбиваш цело време морало да значи дека си дигната.. аман бе

Е стварно треба да бидеш дигната и да игнорираш такви сељаци, барем кога ке ти речат дека си дигната да речеш да бе сум и?! Ај сеа у пичку матер..

 

http://popara.mk/2012/zhivot/ljubov-i-s ... prijateli/

Aј сега во што да веруваш ,еднаш вака еднаш така

 

Кој рекол дека со многу слободно време, човек е - слободен и као демек му е досадно? Јоктурн бурда!
Кој рекол дека жените уживаат во дооолг шопинг. И онака, се маткаш по продавници, затоа што си ограничен со избор по туѓа желба, ајде...свадба е, блиска другарка, сакам да и го направам меракот, плус попусти фрчат на сите страни, па нема број, или нема...пак број, или нема модел, или е све кичесто, и го погледнувам саатот - поминале 4 саати. Ма јок бре! Јоктурн бурда дел втори!
Мразам долг шопинг, мразам! Е ондак изгледа не сум жена. Или сум чудна жена. Или остарев. Ќе да е последново
И мразам државни институции. Односно ајде, ги сакам помалку од билошто друго, затоа што беа фини со мене сите до еден и ме пречекуваа насмевки на сите страни. Да не сум мрчало до толку.
Некој ми рече, дека ако позитивно одиш да решиш некој проблем и ако си фин, мил и културен со луѓето а не се однесуваш со нив ко да ги поседуваш или ко да се таму заради тебе (иако реално се ама ај), дека се ќе биде во ред и дека голема е веројатноста дека проблемот ќе го решиш.

Пуфити пафити чирибу чириба! Паф!

Уште едно деталче. Овај, уште троа повеќе и големата преселба може да почне.

И потоа сакам само на момент грб на студена трева, нозе во вис и облачиња во облик на овца кои ќе ми ги скокоткаат. Кафето до мене, цвикера на очи. Епа не е многу а?! Момент само, пред пак да ме шашардисаат и сардисаат од сите страни. А и јас нив. А најмногу самата себеси.

Мхм, ете тоа ми е планот. Чекор по чекор бе убаво ме учеа моите. Паметни луѓе ме воспитале да ви кажам право. А толку им опонираме на родителите кога ни кажуваат мудрости, додека сме млади.

Ех глупа ми глава, пубертетлиска. Сега знам како е.

 

Колку се приметува кога некој си ја сака многу работата, а и притоа ја знае.

Саат време поминав слушајќи еден познаник, ни намина во двор. Мислев дека нема жива душа да ме натера да слушнам нешто од тоа за што збореше, али жими се, кога почна да зборува, сакав и јас да почнам да ја работам работата како него.
Едноставно ми беше интересно да слушнам нешто ново, нешто што не ме интересирало порано, а вака кога некој на таков начин ти го претставува, веднаш менуваш мислење.

Тоа е моето откритие за денес - Секоја работа или професија би ја засакала, само ако постои некој добар во таа работа што на еден забавен, интересен начин ќе ти ја прикаже.

Тоа дефинитивно нема да го работам.
Али за едно 10 години од сега, кога ќе имам 30, а се надевам и некое работно искуство од ова што го учам, би сакала и јас така да можам да зборам за мојата работа, со толкав елан и да се гледа дека сум задоволна од изборот.

 

Како Бит-Пазар нема друг пазар бе.
Денеска со другарка ми се летнавме во 12 саат, и тоа преку Камени и чаршија па ај цел пазар едно 15 пати го свртевме да ги најдеме тие со накит тазгите, а кога ги најдовме - леле, леле, леле.
3 пара менѓуши, ланче и прстен и 2 лака за 200 денари купив - кој е како мене...
И при толку ефтин избор по пазариве да отидам во Аксесорајз за едно ланче 500 ден да давам...Ама битно е од Аксесорајз е де!

 

Сега ме замисливте! Кај нас мислам сите така збориме... или пак само јас??? Ама не, баш ќе ја прашам и сестра ми, ама мислам дека во нашиот крај така сите велиме, мама и тато - кога раскажуваме за нив.
Мајка ми/татко ми некако многу официјално ми звучи.
- Кој ти се јави??
- Мајка ми.
Не, не 100% мама/тато велиме!

 

Прекрасно се чувствувам, како тато што знае да ме расположи, никој друг не знае! Неочекувано, од никаде ми рече дека ќе идам на одмор во сабота, иако мислев дека летенцево дома ќе си го преседам. Охриде, колку многу ти се радувам. А татичко, ти и овојпат докажа дека си најдобриот татко на светот, секогаш знаеш да ми го направиш денот посебен!

 

Спојлер

Lolipop23,ако си од Источна Македонија да не ти е чудно,сите така викаме што не е случај со останатите делови од Мк.

 

Да да. Ние од Источна Македонија викаме мама и тато. Мене ми е глупаво да викам мајка ми и татко ми. Како што пиша лолипоп многу официјално звуче.

 

Со мајка ми низ град си бендисав сандали. Арно ама, немале број. Лопатка е ова моево, не нога. Цел град го превртевме за конечно едни да најдам, скапички и прстињата малку излагаат. Удобни се важно и гледаат квалитетни. Аман нека издржат барем еден месец! Заедно со пантолочињата и накитот од денес, кафето, јадењето, нутелата, таксито се поредивме во ред и едно по едно си се поздравивме со платата моја. Не ми е мака, ни малку, и си се чудам себе си.
“Ја носев’’ мајка ми со мене на кафе па намина другаров. Си се запознаа, баш убаво ми беше. Пак и таа да прашала, “сигурно не е дечко?’’ дур не слушаше тој. Ех, зошто сите така си мислат? Вистина сме секој ден заедно. Ко ќе сме по дома преку интернетов контактираме, телефоните исто. Се сеќавам кога бев седмо одделение, и мајка ми ми напомна дека не постоело навистина машко-женско пријателство. Зарем? Има некој што ќе каже обратно? Вели, секогаш имало барем малку привлечност од едната страна. Знам дека му се допаѓам, ама пак судејќи по карактеров, нему и многу други му се допаѓаат. 8% од сите женски, ко што се пофали, мислејки малку е тоа. И така математички му пресметав, во просек од 15 до 25 години, барем 80тина ги има. Ги намалувавме, елиминирајќи ги тие што не биле негов тип, па вакви, па такви, за на 10 да ги сведиме. Пуста математика, и самиот рече не му оди. Ако, нека минува времето во смеење. Има поубав начин?
Денес пак, со сестра ми на секаде, па кај татко ми на свирка малку. Убави песни, од кога не сум им пошла да ги слушам групава.
Се чувствувам исполнето. Јадачка сум, ко што рече тој, ама овај пат сигурна сум дека не е само храна во мене. Како дојде до нутела и јас не знам да кажам, ама си купивме една гоооолема тегла, седнавме на клупа и со лажички сркавме. И после чуди се оти сум дебела. До пола изедовме, па си ја зедов за дома, дан се зарамни стомачето случајно.
Ѕвезди, само толку светлина, дека струја ни снема дур си лежевме. Ја слушавме мојата најомилена музика. Апаратот ми беше в раце, сликав се што видов. И него. Тој мене потоа. Како што бившиот секогаш ме сликаше, дека сум му била убава. “Ајде насмевка!’’ ќе речеше, а тој веќе сликал пред да се окатам. А од него, слушнав само “што ти светнаа очињата?’’ Се замислив. Среќна сум! Тоа ќе да е. Знаете колку ме плаши? Се плашам дека сум среќна. Се плашам од тоа што ќе биде кога среќава ќе ми помине. Сакам да верувам дека се променив, затоа што така тие што ме знаат ми викаат. Дури и сестра ми ме праша зошто сум престанала да и одам контра, да се “правдам’’. А дали повторно ќе се променам, или ќе се вратам на старата јас? Сега сум поизолирана и најубаво ми е ко ќе сум сама. Најголем страв ми беше самотијата, а сега? Сега уживам. И тоа ме плаши.
Ми фали прегратка, долга и силна. Ништо повеќе, ништо помалку. Среќна сум. Нека потрае.

 

Сдк дека јас сум една од тие што неможам да бидам срекна.Имам љуге кои ме сакаат,но тоа се мн малку (2 или 3),осамена сум,незнам што треба да сакам,а што не.Зошто на крај испага дека јас сум крива,а не сум баш крива (зборам за тие моменти кога не сум крива)????? Зошто немам никој покрај себе?? Проклети да се парите што ги имам (добро не ги имам јас,туку мајка ми)?, сепак се имам,ама не ми се потребни тие пари.Што ако имам облека од позната марка и за јадење што сакам,пари мн,а сум осамена,и тој што ме створил не ме сака како свое дете,немам НИШТО што би ме направила срекна.Каков е овој живот?? Зошто запознавам погрешни луѓе и си се лажам,слепо верувам? Како да продолжам напред? Зошто никој не ме свака и не разбира дека и јас сум човек??..........Кучешки живот,ништо друго!

 

Утре со Господ напред одам за Охрид со две девојки од медитација, а се вракам во Недела попладне, останете ми со здравје

 

... и на крајот на денот искрената самокритичност и расположението - ај ќе се шегуваме на моја сметка - го прават човекот голем. Пример за таков човек во детството ми беше Дамблдор, зашто имаше некоја детска палавост во него која се извиваше со неизмерна мудрост. Лесен, пријатен човек, со свежа аура.

А да не зборуваме колку ти е другар оној што ќе се насмее громогласно на твојата зајадлива забелешка за себе. Абре ги обожавам таквите, животот нема зима, секој ден пролет!

 

SDK.....deka pisuvam na latinica bidejki pisuvam od mobilen. sala na strana,trgnav nesto drugo da kazam ova bese taka uspat pat kazano.
Znaci vaka SDK, deka ednostavno ne mi e jasno zosto bre tolku se vregame? zosto tolku se pridava znacenje na clenovi megusebno, pa da mu se snevidam, sto se pritresuvate edni na drugi kako da ste rodeni sestri....?Citajki ja temata CLENKA ZA KOJA STE IMALE POGRESNO MISENjE.....da se krsti covek sto se nema da procita.
Temata ja obozuvam,od pricina sto sekoj clen bukvalno moze da procitaa i vooci dali nesto nekumu smeta,dali nenamerno nekogo navredil,da se popravi....itd.
Ama pa majka mu stara....nekoj od vas ne da go preteraa...za od negativno vo pozitivno ne komentiram.Ama za onoa od poz. vo neg. treba da se ima granica. Kazi si sto kako zosto, a ne i da se pluka po clenovite.
Heeej site nie ovde sme luge so biseri i mani,....pa nekoj od vas ni so najrodenite ne se soglasuva a ne pak da ocekuvate deka ovde ke najdete idealisti. OP STOP. Zastanete, kazete sto vi go smenilo mislenjeto no ne i da plukate.....fala bogu dosega ne sum se zamerila so nitu edna clenka, no citajki drugi raboti
Sekoja od nas normalno ima clenki so koi komunicira podobro no i poslabo....sto e normalno, kako i vo privatnite zivoti sto nemoze sekoj so sekoj top da bide.
No,....ako na nekoja od nas ne i e denot,stanala na leva nogo, pa dosla na Femina i debatira so nekoja clenka...a ne e po nejzino(ne im se sovpagaat mislenjata) - odma se pali sijalickata - LELEEEE VIDI JA OVAA ZDIVELA = LOSKA
Ili ako nekoja ne ni se dopaga na nacinot i stilot na izrazuvanje odma ja otpisuvame,.... zosto? zosto odma se nosat losi zaklucoci i se sozdava grda slika?
Jas razbiram nekoj da e drzok,besen,vulgaren,bezobrazen,ne pocituva pravila na forumot,stavovi tugi...i sl.
Ama bre nie kako da ziveeme na forumov, i kako da uzivame da se hranime so vakvi gluposti,breeeej....gospode socuvaj ne so sto pomalku vakvi konflikti na forumov, i daj ni mir i harmonija,radost i smea...mirni debati
POZDRAV DO SITE FEMINKI

 

Мислам дека по денешнава случка, редно е да ви ја кажам приказната за моето малерисување:

Многу одамна, во едно царство сместено во подножјето на една голема планина, имаше едно грат(д)че. Во тоа градче, си живееја обични секојдневни смртници, зафатени со своите животи помалку отколку со туѓите, брзааа и итаа накај нивните работни места или комшиските дворови, животот си течеше исто како и во секое друго грат(д)че во тоа царство.
Еден убав сончев ден, една мајка доби породилни болки. Меѓутоа, таа не беше обична мајка на обично смртничко дете, таа во себе носеше демигод.
И како што беше адетот, пред секое раѓање на демигод, боговите се збираа на состанок за да го одредат заштитникот на детето кое што требаше да се роди. Арно ама, тој ден му беше роденден на богот Малерион. Тој, знаејќи ги своите малерски моќи, и не беше толку заинтересиран да кумува на некое несреќно дете, но врховниот бог Шитхедрар сакаше како специјален подарок да му овозможи на Малерион и тој да се здобие со искуството што го носи заштитништвото врз едно демигод дете. Малерион, со негодување а потајно и со огромна возбуда, го прифати подарокот. Тој стана заштитник, кум и водач на тоа дете.
13тиот ден од животот на детето, беше назначен за ден на именувањето на детето демигод. Традиционално, богот заштитник требаше да го даде името на своето кумашинче. Но, Малерион никаде го немаше. Родителите на детето се загрижија и се обратија кон врховниот бог Шитхедрар, но и тој не знаеше каде е. Малерион беше на неговиот омилен облак, решаваше караница помеѓу најмалиот син на богот Шитхедрар - малиот бог Тролстан и неговиот другар. Малерион, сакајќи да стигне на време на крштевката и знаејќи го Тролстан, брзо ја донесе пресудата во полза на другарчето на Тролстан. Тогаш, Тролстан толку се налути што се заколна дека ќе го погоди Малерион таму кај што најмногу го боли. Знаејќи колку Малерион е приврзан со неговото кумашинче, од тој ден, Тролстан стана пратечка сенка на кумашинчето на Малерион.
Малерион стигна на крштевката, го погледна прекрасното, супер-интелигентно, екстра паметно, слатко како шеќер (претерав веќе) девојче, и го крсти Нимерија!!!

И така мене животов редовно ме дупи. Решила Нимерија да испланира нешто, да го промени нејзиното глупаво, долго, досадно на моменти и мизерно лето, и во рок од помалку од 24часа, пропадна планот!!!

 

Прееска ми беше ладно, бев омалаксана целата, ми се спиеше и и викам на мама, мамо изгледа имам температура и мама ми го дава топломерот ме буцка и ми вика ко да си жешка, ај мери, гледам 36 со 3, си викам добро е, немам.
Сега сето тоа се промени, нит ми се спие, нит сакам ќебе ни топломер, на ова жешко топломер не гледате бе целата горам, темпертатура има.
Сака да кажа ќе си зборуа на мојов дијалект овде ко ќе си пишува постој.
Сега одам да апнам една праска, телевизорот е тука и планирам да седам и да чекам изгрејсонце. Сакам да ја видам таа убавина, не се сеќавам кога сум ја видела последно. Ако издржам, плус има време за спиење, да го искористам распустов.
Ќе изгледам тинајџерски филм и ќе уживам, a може и партија карти со сестричкава.
Туку само кај мене нема Vh1? Нема сигнал пишува.

 

Добро бе, од кога станаа репер за вкус песните во стилот `Biche ludilo, svi klubovi su nashi, a tamo na sto chekash me ti sa osmehom . . . `.
Cама го измислив стихов, а може и го има во некој потенцијален и веќе ултра познат хит, свеедно, како можат бре да слушаат ваква музика, и да творат ваква музика.
Hе дека ми се Cрбиве репер за квалитетна музика, ама и тоа што го имаа под поимот поп се уништи во оваа навала од комбинација на рапер и некоја си естрадна уметница. Aбре секоја песна го има тој стих добро можда видоизменет, ама пак бре, врти сучи околку клубовите и стејџот се вртат, еб*м ти Питбулот што напраи, се испоремети све.
Па тоа тинејџерчиња испозалупани, занесени по песните `3нам желиш ме, и ја желим теееееее`, унесени со статуси, коментари, дискрајпшни, мислиш Xоливуд не им е рамен кога лупнале фотошоп, и тоа им е репер ејјј, мислам тоа сакаат да го слушаат, исполнуваат саати во денот и тоа го слушаат, и им годи, нивното мото во животот (мото на 13,14 години!) им е некој стих од турбо фолк песна!


Hе дека и кај нас тоа го нема, го има, и често пати во улогата на `рапери` се јавуваат некои икс фаци од богу иза леџа некое место, локален фраер што се пуштал во стилот `hey malecka kaj ke setkas vecer mozebi sakas da se druzime hm?`, и сега он е естраден уметник, па ко ќе ми кажат: `Hе го знаеш оноооооој? Cе сликав со него`.

O боже, о боже . . .

Mи се сере од оваа музика што е ултра популарна денеска, ми се просерава ужасно, ама добро, си викам бар да се распоредиме по концерти, одете слушајте Eлитни Oдред, Aнабели манабели, само не туку ми се појавувајте и заземате место на концерт на Kравиц во стил `Mногу го сакам, срцкаст ми е`.

Eпа не можам да сфатам дека некој слуша буквално се, и истото чувство те обзема кога го слушаш Cтивен Tајлер и некој едикој си од Cрбија, Дадо мадо и компанија.
Tоа ти се два различни поими, не знам . . . да ти споредам дека си од ахмадинеџад а всушност обичаш кад те назове Aмериканец.

Mузиката не е моја, твоја, не ја измислил ни татко ти ни татко ми, ама ве молам ко Бога не летајте у облаци дека овој погоре наведен микс всушност може да опстои во едно мозоче од 60 м2, не може бре, кој сака нека каже.

 

Прво, да се извинам на сите тука и да кажам дека претерано многу ги мразам моиве постови преполни со негативни чувства последниве неколку дена. Посилно е од мене, нема што да правам, извинете.
Дотичниот ми бивши ми честита роденден преку една бедна порака, а баш и не мораше, и оттогаш навака секој ден ми е полош од претходниот.

Вечерва сфатив колку многу сум отупавела во душава. Не знам ни дали е тоа вистинскиот збор на македонски, но не можам да најдам посоодветен, ама ова е тоа чувство кое американците го викаат numb. Сум постанала човек без чувства ... како него ....
Сфатив дека сите тие дваесет дена без никаков контакт со него и без грижата за тоа што се случи, всушност биле мој штит од болката, гневот и омразата - не сум дозволила да ме допре.
Да, ама се' се урна како кула од карти вечерта кога ми стигна порака од него.
Тој ден сфатив колку многу болка има во мојава душа, а колку вешто и длабоко сум ја потиснала во себе несакајќи да размислувам за него цели дваесет дена. Си се чудам како успеав ни фејсбукот толку време да не му го отворам. А, сега таа болка вриска во мене за да излезе, за да го повреди, да го понижи ...
И да, ми ја одзел целата моја радост, живост, веселост - па, да пукне бе, ми ја одзел најголемата страст, да поминувам покрај излози преполни со преубави чевли и да се лигавам во буквална смисла на зборот. Вечерва го сфатив тоа и се разочарав во самата себеси.
Зошто дозволив некој никој да ме спушти толку долу, да се изгубам себеси?! ЗОШТО?!
Воопшто не мораше да ми се враќа во животов, ќе преживеев и без неговата честитка за роденден, воопшто не мораше да ми пишува.
Не ми е јасно: ЗОШТО ВООПШТО МИ ЧЕСТИТА РОДЕНДЕН?! Со која намера?!

Знаете, го мразам од дното на мојава душа.
Сакам да му го откорнам срцето и да му го згмечам, за да почувствува како ми е мене сега.
Имам една желба која посакувам толку многу да ми се исполни, што ако не се случи побрзо, сама ќе го направам тоа. Ама, верувам во карма и верувам во тоа дека ако нешто доволно силно го посакуваш тоа и ќе се случи.
Сакам само да го сретнам, да застане пред мене и да го погледнам во очи. Сакам да му го видам изразот на лицето кога ќе ме види, сакам да знам дали ќе бега, дали ќе е засрамен, дали ќе е разочаран, дали ќе се исплаши од тоа што стојам пред него, сакам да знам дали му е сеедно. Се' тоа може да се прочита од лицето. Сакам да ја добијам таа шанса, не за да трошам зборови на него, туку само за да видам како се чувствува.

Како и да е, еве го август, ќе дојде и ќе помине. А, ако не летово, тогаш во септември сигурно ќе се сретнеме - на факултет, и тогаш нема бегање. Освен, ако не се префрлил на друг универзитет - бидејќи од него и тоа го очекувам, толку голема кукавица е.
Не знам како ќе ми застане пред очи - ама, ако му е сеедно, тогаш значи навистина е безчувствителен и човек без трошка грижа на совест. Сигурна сум дека веќе е во Охрид и дека си се шета сосем слободно и без никакво чувство на вина, уживајќи.
Криво ми е што заборавил се што јас направив за него.
Не знам како бев со него толку долго време, алал да ми е на издржливоста.

Сакам да ми се врати радоста и старата јас - насмеана за се и сешто со многу желби и страст кон многу работи, бестрашна и силна како лани во август .... Ми недостига таа јас, многу!
Ама, знаете како велат, времето лечи се, па се надевам дека и оваа моја болка и гнев ќе поминат и ќе си ги соберам силата и достоинството назад.

Извинете девојки, морав да си ја олеснам душата, бидејќи последниве седум дена после мојот роденден ми беа неподносливи. Потребна ми е поддршка, бидејќи ќе ми препукнат срцето и душава од толку тежина во нив.

 

Значи има некој ситуации шо тотално многу ме вадат од такт.......
Значи како можи некој луѓе ко ќе влезат во врска, тотално да заборат на другите, и само нив да му е розово, не е битно дали му требат на другите или не, како му е интересно само тие двата сегде.
Јас сфаќам дека е преубо да си во врска и слично, има моменти ко ќе сакате да ги помините сами и сл, ама ова веќе нивното е претерано.
Како можи да не можиш да си одделиш 1 ебан сат за другарка ти да се напиете едно кафе и да помуабетите, јас се рушам буквално секој ден се поќе и поќе, а со тебе можам да напрам нај добар муабет и да ме сфатиш и да ми дајш совет. Не му сум воопшто љубоморна и немам потреба да бидам, имам дечко фала богу и секогаш ќе бидам тука за неа шо и да се деси, по незнам кој пат те барам, по незнам по кој пат ме одбиваш, епа сега стварно веќе ми е преку гла.
Од утре јас вртам нов лист, јас ќе бидам излезена ќе имам обврски и сл.
Ми недостигат времињата, пиењето кафе, слушањето музика, лудвањето и сл, сега не е ништо како порано. Немојте никогаш вака да постапвате, не фер и не е праведно воопшто