[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Спојлер

Девојко незнам за колку долга врска се работи и жал ми е што нема да можам да те утешам колку и да мислиш ти дека времето лечи се не е така јас во мојата 4 годишна врска се скарав со мојот ради една личност која измисли мн афери за мене и него не би да навлекувам по далабоко во ова и зато јас и он се скаравме и од ове 4 гоини не зборевме 6 месеци не му се јавував не му пишував и бев полна со омраза и сакав да му се одмаздам токму како тебе, мислев дека сум го заборавила и дека веќе не го сакам случајно додека седев на една од клупите во бисер со другарка ми помина тој и сватив дека сеуште го сакам тој ме погледна и после неколку минути ми се јави и ми рече те молам да разговараме не дозволувај другите да не разделат тоа што ти го кажале не е вистина и благодарение на тој ден кога јас прифатив да разговараме сеуште сме заедно затоа не ги потиснувај својте чуства која и да е причината седни и разговарај со него можеби ке најдете решение

 

Не знам зошто за да продолжиме понатака, чекаме амин од бившиот/ата...

 

Сдк имав многу за кажување и пак си кажав "Не е моментот за сето тоа да биде кажано." и си ги ставив дланките на усни.
А моментот беше тој, вистинскиот.
А јас го пуштив да ми помине пак низ прсти,по малку несвестно-парализирано од стравот во мене.


Како ли јас да пораснам

 

Сдк дека токму сега сватив колку е тежок животот.Пред голема одлука сум си и навистина не сум сигурна што сакам,што е најдобро за мене.Сакам да мислам и со срце и со ум,а неможам чувставата ме водат.Како и да е,мислам дека подобро ке биде животот да го поминам со некој што го сакам и знам дека ме сака,отколку со казни дома и со изгубена доверба кај родителите.Ама пак од спротивна страна си викам што ако не најдат и ке дознаат мајка ми и татко ми?? Тогаш бетер,којзнае дали жива ке останам од тепање. Сепак ке бидам решителна и ке се обидам да застанам на свои нозе,а не да зависам од родителите............

 

Могуќе е. Не знам,ако мнозинството вели така,ќе се инфилтрираш,навика е ако веќе сите викаат така. Помеѓу брат и сестра и слично,ок,да,разбирам,природно. Ама на другарка ми да и речам,мама ми рече... што ми рече мама?! Да се дружам со тебе?! Еве да речеме дека е до крајот,па е дел од дијалектот,начинот на изразување,ама еве во Скопје,не викаме така и кога некој ќе рече,мама и тато пред друштво, сите се гледам као ,хм... А и имам читано, до душа искуствено и издржало вода (ете со исклучок ако во некој крај се вика така,па ок,попримено е), кога некој раскажува за своите родители имаат инфантилни и несигурни елементи,несозреани и независни од своите родители. Се уште се доживуваат незрело и детски... Така што... Не знам,за мене,а и повеќето кои ги знам чудно е мама и тато и старата и стариот (ова па ептен, сум губела цела една слика за личност заради тоа. Како ги третира родителите така ќе те третира и тебе,независно дал си другар/ка или дечко/девојка). За жал, тој однос си трасира какви личности сме или ќе станеме. Ете во овој случај,нека е исклучок,не се работи за истата ситуација,па во случајов хоу хард филингс.


Он ди адр сајт... права родителска љубов...коа на татко ти му ѕвониш со најубавата верзија на песна со твоето име,И...И! ти купува кока кола лајт зошто си на диета!

 

СДК дека поболна депилација во живот не сум имала. Поцркав.
Веќе не стапнувам таму. Бикче, крема, било што, ама депилација на препони - не!
Дај нека излезе некој тренд со внатрешни плетенки „таму“ да се шетаме. Боли у пм.

 

^

Мислам дека го сванав муабетот. Ако не
Кај нас тука е чудно некој да рече „ми се јави мајка ми“, бидејќи никој не зборува така овде. Дијалектот ни е таков што не дека не ни дозволува, туку чудно е. Ако речам така ќе ме гледаат како од Марс да сум падната.

 

^ Ај да се изјаснам и јас на прашањево:
(колку што сум забележала) ако речеш мама, тогаш се смета дека твојот соговорник ја познава твојата мајка, а ако речеш мајка ми - дека не ја познава. Не знам зошто, ама ова ми има логика, или бар така сум навикнала, па така и го практикувам.

 

СДК дека сум уморна , неодспана и неможам да заспијам...Цел ден трчи на плажа, на ручек, се шетам цел ден а не сум спиена ич...Вечерав околу 8 часот и си викам ајде ке си легнам во 9 да се одморам , секако сабајле треба да станам во 8...Си заспав така слатко јас и кога наеднаш БУМ...Од памет се извадив, во 1 часот после полнок музика ( некои дечки очигледно попиле мало више ) пеат викаат....Лелеле полудев и видов дека небива да заспијам , си реков ај ке станам, си пушив цигарче и еве ме на Фемина си читкам неможам да заспијам...Се мислам воопшто да не ни легнувам оти веке 4 ке ме фати...

 

Ај да се збереме на охридски самит и да го разрешиме прашаево,мојт?! Се молат Ливинг и Хипица да го организираат,ние сите ќе дојдеме и ќе разговараме по прашањево,а поверојатно е дека ќе цугаме коктели и ќе се бањаме во езерото. Ние скопјанишчана безобразни, ни мама,ни тато, и ќе ви мочнеме во енѕероно и така правдата задоволена,универзумот у баланс.Mоже и да направиме една контемплација по ова прашање колку да ја задржиме поентата на самитот и да има за што да се правдаат парите!

Еми,можда и грешам, јас ви кажувам како некаде звучи,не се фатив за дијалекти и навики на мнозинството и плус,она што сум прочитала од аспект на психологија,што не значи дека е релевантно,ете во вакви исклучоци.
Не ми било севте да слушнам и како се потсмеваат на таа сметка...

Ај бе самит да праиме?!

 

Како првенец у електротехника и скроз одличен ученик од почетокот на мојата ученичка кариера, единствена награда која у животов ја имам добиено е тоа признанието за електротехника, и толку.
Добро, и пофалниците за некои проекти у кои сум била вклучена, ама тоа е друга прича.
Што ми е муабетот. У моите долги години поминати коо најбитен дел од образовниот систем - ученик, и покрај добриот просек ниеднаш никој не ме пофалил и не ме истакнал и мило ми е за тоа.

Не можам да ги сфатам овие што се борат меѓу себе кој да биде првенец на генерација, кој да си ќари стипендија, бесплатна шетка у странство и слично за вложениот труд.

И јас мразам математика.
Се успивам за први час.
Бегам од часови.
Се контрам со професорите кога треба и кога сум во право.

Па еве пак ги имам вашите оценки.
Муабетот ми е за оние гикови кои стално се тука за професорите, у типот јас ја прочитав и научив лекцијата што денес ја предавате два дена претходно за да бидам спремен да ве импресионирам.

Мислам, еден куп медали и потценување на некој шо се бори за двојка не ви личи, а особено не им личи на професорите кои по просек го одредуваат понашањето кон учениците.
Јас сум вадела и кецови, бре, и уште вадам, и ќе вадам, па пак ја сфаќам материјата, ја учам еднаш и ја знам за цел живот оти ме интересира мене, мене лично, не оти сакам да импресионирам некој глупак што дошол да ми ја предава.

Јас сум дојдена на час за да научам, немам симпатии кон професорот од типот, професоре ви донесов јаболко, закон сте, не сакам ни пет минути подолго да ги трпам нивните полемики за тоа како не знаеме квантна физика и ова до сега сме требале да го знаеме.

Еби се, (образовен) систему.
Толку.

 

Дали ќе ме фаќа некој вирус?Се чуствувам како машина за перење.Ама наместо прашок за перење,и ваниш за отсранување дамки,сум ставила по една доза,бес,тага,каење.И програмот тргнува,2 круга на лево,3 на десно...пауза...и конечно центрифуга...мислиш процесот завршил..како да не...повторно ист циклус ....2 круга на лево,3 на десно.....ми останува само да чекам машината да се расипе,запчаникот да заглави,да се конечно се смири и застане...

 

Немат проблем, ќе ја земам мама да частит сокчиња и слатко.

 

Да да секое чудо за 3 дена. Па и ова беше чудо, но траеше повеќе од 3 дена. Како и да е почнуваат луѓето да сфаќаат некои работи, тоа ме радува

 

Две жени пазар, три панаѓур
На крајот на краиштата, мажите не можат да носат фустани, но ние можеме да носиме панталони.
Знам понекогаш многу зборам

 

СДК...my life is fucking crazy

 

Сдк си легнав во 3:30 со насмевка и не можев да заспијам од убавината што ја чувствував на душичката се вртев на лево,малку на десно, малку од жешко,малку од милост,нежност,среќа.

Прекрасно е чувството кога знаете дека сте сакани или на некому сте му мили и не ве заборавил, сеуште ги памети ситните нешта, моментите минати заедно во минатото и дека сака да создава нови со вас.
Синоке иако знаев дека нема да се видеме подолго време поради оправдани причини сепак се чувствував пријатно и низ муабетот сфатив дека сум сорзеала од времето кога почесто се видувавме и разговаравме.

Тој е личност поради која се чувствувам исполнето, почитувано, личност со која сум имала
убави-преубави моменти и се надевам на уште поубави бидејќи сфатив дека сеуште си значеме еден на друг. А тоа ме прави уште посигурна во некои нешта.
Можеби не сме во врска но човек кога знае дека има нешто што го спојува со другата личност а тоа е заемно тогаш зборот "врска" не значи ништо. Чувствата се тие кои не повразуваат.



Јас се чувствувам убаво!
Исполнета со верба.
Почитувано.
Незаборавена,дел од нечии мисли.
А времето што треба да се мине одвоено се надевам дека ќе помине брзо и лесно. Вреди да се верува во тоа знаејки дека постои можност за убави моменти во иднина.

Би сакала да се испратевме и видиме пред заминување но патуваме во различни денови и никако не бива,но муабетот од синоќе беше доволен со оглед на ситуацијата за да си кажеме-без кажување некои нешта.


Убаво е кога знаеш дека некој мисли на тебе.
Убаво е !
ПРЕУБАВО !

 

Знаеш дека си сакан кога се будиш и до креветот си наоѓаш чашка вода и во неа тазе обран босилек... Да не те јадат комарци и да не те плашат сеништа Мајка ми е сонце што грее. И плус ми направила кифлички и ми оставила порака на фрижидерот дека оди "у живот". Прекрасен петок.
Уште попрекрасни средби и соништа. Ивана ми ја прифати идејата да го натераме Шурбе да ги донесе DCD во Скопје. Универзална сала за нивната езотерија ќе била мала. Ама ако. Идеите треба да циркулираат, нели. Си направив список на утрински задачи. И се чувствувам потребно. Корисно.

Депилирано тело и те како дава чувство на сигурност, особено ако забележиш дека целулитот го снемува, после купови километри извозени на точак. Му готвам мусака на мојот драг, го чекам после работа да ми првне со крилцата и да ми дојде на гости. Ќе си ги споиме креветите и ќе чекаме ноќ. Сакав да го водам на лимонада вечерно, ќе глумам некоја Убавка од предземјотресно Скопје, ќе му подарам ружа за на точакот, и ќе го терам да играме на песната Рандеву! Да, сам свој фантазер сум си и ми е фино. Телевизор не сум вклучила можеби со недели. Само читам списанија, весници и тук таму некоја виртуелна пдф книжурајка. Немам време за стресот и бесот на овој свет. Имам време за Нас, за моето небо што не познава гранични предели. Богами ни патокази. Пратени два мејла, пуштени палци за конкурсот и испратена сестра во туѓина.

Сакав да кажам дека му давам шанса на оптимизмот. Макар потоа и плачела.
Знам дека доброто - со добро доаѓа.
Се’ друго е залудно потрошена мисла.

Убав петок имајте.
Ш.

http://www.youtube.com/watch?v=gWvurnpKjE4

 

Претераа со труењата на кучињата. Може кучешки живот не е човечки ама е ЖИВОТ! Какви дебили само постојат!