[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Значи стварно спијам како топ Сестра ми си го пакувала куферот во истата соба,ми зборала и во соседниот стан бушеле со бор машина, а јас ништо не осетив И пак се разбудив во 3 сатот, пола ден веќе поминат.
Сега се фаќам за работа, една генералка во собата барем нешто корисно да сработам

 

Алеси ништо против тебе, "изрекава" ќе ја прокоментирам...

Ме фаќа пролив и кивавица истовремено, кога ќе прочитам некоја чкЉ поговорка, изрека...и сл. од типот "ќе ти покажат дека не вреди да си добар" и дрн дрн дрн.

Ако другите ми покажуваат каква треба да бидам, јас сум површна личност без карактер.

Добрината кај луѓето не е нати го, дај ми го. Ко демек јас сум добра и сакам сега сите добри кон мене. Добрината не е трговија. Ако некој е добар поради себеси, а не поради другите, тогаш ќе биде среќен и исполнет без разлика дали таа добрина му се вратила или не.
Ако си "добар", а нечија злобност ти ствара фрустрации, тоа не е добрина.
Ако си ДОБАР, ќе бидеш таков, без разлика какви се другите.

А, да ми покаже некој друг каква треба да бидам, не фала.

 

Абе денешниве муви многу жилави

 

Сакам да кажам,што сум му згрешила јас толку на Бога,што ме казнува вака?

 

и јас се прашувам истото

 

Е баш вака.

Во последно време многу почнав да слушам како луѓето се разочарани.
Разочарани затоа што во некоја многу блиска личност што верувале, ги изневерила.
А јас се прашувам, како толку многу луѓе се разочарани од оние кои мислеле дека им биле најблиски, па тогаш каде и кои се оние кои што ги разочарале?!

 

Како што реков, еве ме во СДК да се одјавам од форумов на 6 дена, зашто утре одам во нашиот топол Дојран.

Друго искрено незнам што да кажам, зашто зборови не ми доаѓаат, неможам да ја поднесам ситуацијава дома и знам дека со солзи на очи и ќе тргнам на одмор, ама тоа е. Живот.
Ова не е дом. Ова е само празна, темна куќа, со затворени врати и прозори, без тронка живот во неа. И мртва тишина околу мене.

 

Сдк,

Денес сум нешто вака .

Ова душево (кученцето) ми го расположува цел ден.
Колку е само паметен и умен!
Вчера започнав со дресура. Го научив да седнува кога ќе му кажам и сега кутриот уште кога ќе ме види на врата, седнат ме пречекува .
Ме гледа со тоа очињата како бадемчиња и само чека да му фрлам нешто да касне.
Се радувам што учи.
Викаат дека маламутиве се троми, ама овој изгледа му е четврт род, изрод (на позитивно ).

 

Верувам дека за секој проблем има решение и за секое прашање има одговор. Само станува збор за игра на времетраење, кога ќе го најдеме она што ни треба. Кога седам и чекам се да ми пристигне сервирано на златен послужавник- во неизвесност сум и се нервирам, кога застанувам за себе и барам решение а го нема- повторно се нервирам.
Врти сучи се враќам на почетната точка. И така од почеток. И ете така си решив да не се нервирам, смирено да постапувам кон проблемите и кон специфичната група на пипавите фејсбук луѓе.
Се` ќе си дое на свое место некој ден. Коцките ќе ми се наредат баш кога ќе се уморам од обидување и кога ќе се предадам. Сигурна сум во тоа, женската интуиција никогаш не лаже!!

 

Бога... ете зошто не сакам религија... не дека имам нешто против вас женски ама за нешто што ви се случило и гледам дека е лошо не можете да речите дека Бог или не знам кој е крив. Никој не знае дали постои или не, лоши и грди работи се случуваат постојано. Не очајувајте, стиснете заби и само напред продолжете со животот. Никој не ве казнува, само вие сте избрале да изгледа дека е така. Ве молам немајте никакви црни и тажни мисли

 

Не бе не, ич не е згоден, само по малку.. .

 

Дечко, да не треба крпата да ти ја почувам знаеш додека ти си ја местиш косата

 

чувството кога после 2-3 месеци ќе идеш на добаш шопинг со мајка ти ПРАЈСЛЕСС ( да да јас секогаш одам со мајка ми бидејќи секогаш ме части по некое парче облека )

 

СДК дека си најдовме стан и ми падна камен од грбот, ептен ми е по ќеф, топол е некако и на добра локација.Убавини.

 

Гледам летово не си оди, а не можам во фармерки повеќе и решив сама да се издепилирам. И бидејќи порано со машинка ги вадев, ова со восок , ленти , топ ми дојде на нозете .
Арно ама некој ѓавол ми шепна ај да пробам на препон сама.
Мислам дека комшиите ќе помислат дека има силување кај мене дома . Ем ништо не напраив, ем се чувствувам како мазохист бидејќи имам осетлива кожа и сега ужасно ме боли , ем се умачкав како дете со мрсули.

Ем сеуште имам влакна. Втф бреин ??? Ова физичкава болка не ја можам . Ајде јас да се вратам на стар - мој - друг, вет кремчич

Честито со убавини да си живеете

 

што пример имам на работа, не ми се верува како некои брачни партнери функционираат
директорот и директорката, како функционираат-ЧУДО НЕВИДЕНО
таа ГО КОМАНДУВА, а типов глас не повишува на неа, се со убаво со фино-и повозрасен е од неа
што магија му направила , јас незнам-и цел пат доагајки наваму, се чудам и не мозам да си објаснам на самата себе
добро, тие еден брачен пар што го познавам и момче и девојка во врска, што функционираат, си имаат гриза на совеста-исто зена му го командува, ама тој е по алкохолот, и многу има потрошено-на децата не им е гајле толку за мајка им, колку на него што му е гајле за зена му-дури и нокно време за рака ја дрзи кога и е лошо, а овие двајцата во врска што ептен се да речеме компатибилни затоа што девојката изврши абортус, и има некоја причина т.е. тој си има маана ама таа не казува на некој што маана има тој.
Незнам дали да се чудам, или да почнам да се крстам-ова најсериозно

 

Стварно не е фер што упорно не лажат дека сме во портокалова фаза кога не сме досега требаше петпати да прогласат вондредна состојба поради високиве температури забаравија дека секој не работи во убаво средена и климатизирана канцеларија ,убаво нели се сетиле дека градежните работници не смеаат да работат на овие горештини но заборавиле на оние кои работат по нивите ,на праски или што и да е ...им нема крај на горештиниве ,овоа веќе не се трпи ни клима не помага,само реума човек од неа може да добие излези надвор жешко е,испоти се влези внатре на поладно и мислиш добро е ладничко се трпи ама сето тоа во коските ќе навлезе.

 

Нова средба, нова возбуда, нова љубов!
Јас така развеана насекаде, разнесена, немарна,несмасна , чекам. Чекам возбудена а скитам со погледот , ги барам очите кои треба да ги видам, допрва!, со истата онаа еуфорија исто кога прв пат дојде.. со истата трема и радост, среќа.
Помина многу време, односно мене ми се чинеше дека поминале часови а едвај 5 мин! мислев дека се откажал... во моментот кога помислив дека се откажал, дека не сум му доволно важна за да се појави на којзнае кој по ред прв состанок го забележав во далечината, не , не, не промашив. Нема шанси да го промашам единственото битие!
Како што растојанието меѓу нас се намалуваше тој стануваше се поголем, пореален, поприсутен! Конечно да, пружив раце кон реалниот тој! бев многу возбудена што го гледав, што беше со мене, бевме и двајцата возбудени!

Од тој ден тој е центарот на мојот свет, тој ден беше обичен ден, по ништо различен од претходните, по ништо подобар од наредните. А сепак, беше посебен. Од тој ден му се радувам на секој нареден ден.

Тој е центарот на мојот свет, среќна сум.

 

СДК конечно поубава, позвежа атмосфера на работа.
Денес ми беше еден од поубавите денови на работа, пријатно бев изненадена.

Цело попладне ќе го поминам дома, вечер никаде не излегувам, така да ќе го посветам остатоков од денов на себе, ќе се одморам, ќе се излакирам и ќе уживам

А кога ќе помислам колку ли само обврски ме чекаат овие денови но ако нема да се жалам, со љубов ќе ги завршам а згора на тоа и многу сум возбудена...

 

Денес ми се случи најневеројатната работа на целиот свет..
се качувам во автобус си идам накај дома, и нели вторник ко вторник пуно со пензионери автобусот и двајца се качуваат заедно со мене, дечки згодни и убави да не ви се верува..
Послем некое станици стануваат и замислете луѓе овој убавиот му ја пикна раката на еден дедо што исто се спремаше да излезе од автобус..
Прво, се шокирав не знаев како и дали да реагирам. и најпосле му викнав на тој старецот дека дечкото му бркна во џебот да провери да не му фали нешто.. Дечково почна да ми вика на мене да не измислувам и како смеам да лажам.. Јас резил го направив му реков како не му е срам, млад дечко такви работи да прави! И сите почнаа да му викаат во автобус...
Јас луѓе толку ме фати стрес, почнав да се тресам, си ги гледам рацете абе не можам да се смирам од толку што се изнервирав.. и приметив дека се албанци и почнав на албански да му викам како не му е срам и он уште па има муда ме пцуе ...
Луѓе цел автобус гледаше во нив, па добро зошто заради такви дебили да не генерализираат вакви сме биле или такви сме биле..

Кога се симнав на мојата станица, идејки накај дома размислував. Сцената не ми искачаше пред очи..
Послем тоа само бев горда на себеси што постапив така храбро и што i saved the day !!
Многу скромно нели?