[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Знаеме дека можеме повеќе и подобро (здрави, прави сме!) но ете се срамиме да си признаеме гласно и да делуваме...

~ Чекор по чекор. МОЖАМ!

 

Јас и тој сме доказ дека машко женските пријателства постојат. И дека функционираат подобро од женско-женските понекогаш. Со него можам да си направам муабет за се и тој со мене и да биде сигурен дека тука останува. Си `ржиме еден на друг кога грешиме ,се фалиме кога правиме добро. Нема улизување. Наместо тоа имаме искреност,совети и почит кон одлуките на другиот.

Супер функционираме иако сме во успешни и долги врски. Девојка му ми е една од најдобрите другарки. А, и тој не стои ништо полошо со моето либе. Се дружиме убаво и долго сите заедно. И среќни сме.

Се изнамуабетивме вечерва и колку и да бев нерасположена пред тоа ,ептен ми го направи денот. Да си ми жив и здрав.

 

СДК играме игри со мисирот мој и се натпреваруваме кој ќе направи повеќе поени. Ме предизвикува на една игра и подобар е, а јас него го предизвикувам на друга игра и подобра сум.
СДК 2 на мајка ми и покажував на фб неколку феминки (немаше време да и ги покажам сите кои ги имам) и беше воодушевена од Трендафиљот и нејзините преубави зелени очи и многу се смееше на еден коментар на слика. Марама кога ја виде првично рече и заличила на мене дека двете со полни усти и ја пофали дека убаво се облекува и знае да позира. Се смееше со еден албум на Росоњерка и рече дека е многу мила. Се воодушеви од фотографиите на Љубам и од нејзината преслатка Мила.
А јас се гордеам што ве познавам макар и виртуелно, сите вас знаете кои сте, не само тие што ги спомнав погоре.

 

Многу ме заболе и ми дојде тешко кога другарка ми се јави и полурасплакана почна да ми кажува како другарките со кои што е замината на одмор се однесуваат лошо спрема неа и дека и е тешко. Додека ми кажуваше што сè и изнакажале ми се насолзија очите и посакав да сум покрај неа и да можам да ја гушнам, а јас не можев ни да зборувам со неа поради гужвата околу мене. И ми падна криво поради тоа што можев само да ја слушам што ми кажува, а не можев да и дадам совет, тоа што постојано ќутев. И сега ја мислам, треба да поминат уште шест дена додека да ја видам и да ја гушнам.

Оддамна се немам почувствувано вака за некоја другарка, едноставно не се замарав со чувствата на „другарките“ и не ми беше гајле ако им е тешко затоа што знаев дека нив нема ни да ги допре тоа ако јас сум расплакана и ако имам проблем, ама она знам дека би се обидела да ми помогне и знам дека секогаш ќе се труди да ми помогне. Понекогаш колку што ја чувствувам за блиска, толку ја чувствувам и за далечна другарка. И ми недостасува моментално.

 

Така е, што. Бог да чува.

 

Уфф се залади добро е...Само нека трае вака повеќе...Неможам да го поднесам веќе топлово време на нерви ми оди

 

Женет човек со официјален статус на фејсбук ``married со таа и таа`` ладно прави share на линк под наслов ``hot babies`` и постира слики од девојки со минимална облека на нив и максимални облини... и после зошто девојките денес не сакаат да се мажат? Затоа!!!

 

Денес ми е роденден. 20ката ја фатив . И вечер како и секоја година ќе си дувам свеќички. Прееска купив кога ги земав тортите .
Вечер, мало друштво во кафич ќе се собереме така да се почастиме и да го одбележиме денов.

Да ве почастам и вас феминки.





Cheers

 

Моментот кога ќе начекаш кутија со сладолед во фрижидер, радосно ја отвараш... И внатре - ПИНЏУР!

Ете, такви изненадувања мојот мозок лажно си приредува, па утрински си гунџам дека нема ништо благо по дома, тортата ја смачкаа сите од маало, цела фамилија, друштво и останати. Радости, сепак! Топол ден, свеж дожд, ја со добиено, договарам пикник на Матка, љубовта ми го грее срцето и мешето. Си правиме мини одморчиња зошто времето ни е кратко. Го љубам. Крварам, сонувам, правам сложувалки од дневните и ноќните радости. Си добив книга Коралин и маичка прекрасна од женичкиве на подарок. Ги одведов на бунар и мезе во меанче, се смеевме и сликавме цела вечер, дојде и мачорот мој, даде, и сите цела вечер бевме како блажени... Радости мои. Колегите ми донесоа букет цвеќе, ми пееја цела вечер, се чувствував навистина посебно, лавовски ем сјајно Деновиве сум под некој позитивен стрес, убаво ми е, меко на душата, топло на срцето. Сакам да не мислам на разделбата и идните планови, но ме тешат колегите, ме радуваат позитивните мисли - сите сакаат да успееме и вака на далечина, до мигот кога и јас ќе отидам таму да го видам. Си ја резервиравме вечерта за 14ти, во Сушико ќе дегустираме суши и саќе. Мирно ем немирно ми се борат во душа. Промени, многу промени. Јас, за кратко доживувам трансформации, метаморфозирам, се борам со старите навики, небаре со змејови Важно е да не е тажно, и нема да биде! Храбро морам да го прифатам овој нов чекор кон познатото непознато. Да создадам уште една поубава патека по која ќе чекорам, со Него за рака.

Да, оваа година си посакав само среќа, здравје за себе и најмилите, и една малечка скриена желбичка, која знам дека ќе си ја оствариме заедно! Во Љубов, и топлина!

 

Значи Охридов го љубам , ко град ко историја наша ко уметност некоја со старите куќи, стариот дел има некој пшосебен дух во него, АРНО АМА Охриѓаните значи ни најмалку да бидат по културни, по љубезни и по фер, посебно газдиве шо издаваат соби.

Неможе бе луѓе да идеш у Пекара и оваа да ти се дере затоа шо прашуваш какви пецива има, неможе бре возачот на комбињата да кажува дека тие и тие од тој и тој град биле најтешки нај некултурни луѓе, и неможе да вреѓа туку така . Газдиве да не знаат која цена да ти дадат на смештај, еднаш 250 ден од вечер, утре дента 300ден, задутре 350

И утре ја пак да идам у Охрид на одмор ?? Па и не баш ...

 

Добро што е со луѓето????????
http://www.kurir.mk/makedonija/crna...anovo-Tri-godini-ja-siluval-maloletnata-kerka
Секој ден има се` повеќе вакви вести, само црни хроники и тоа од најтежок вид.
Дали и порано било вака се прашувам, само не се дознавало, или сега луѓето под влијание на разни порно филмови со инцест тематики и секс стории не знаат што прават.
Да ти **** пореметениот свет значи

 

Баш тоа..

 

Сдк дека секој ден на фемина сум по 12 Часа.И кога не сум дома Фемина и Фејсбук ми се уклучени
а исто така дека сега компјутеров ми е топ! Никогаш побрз не ми бил Благодарение на него

 

СДК дека секој ден, се повеќе и повеќе животов ме остава без зборови.

 

Едвај чекам да дојде бабичка. Ќе и зготвам нешто,да си каснеме заедно. Доста она мене ме чувала. Сакам некако да и се заблагодарам,барем малку.

Кафето со неа ми е едно од најубавите. Фино ми е да ја слушам. И да си разговараме.

Ја немам видено речиси 2 недели и едвај чекам да дојде вечер да ја изнагушкам.

 

Feeling like no one understand you, Баш така.. и како шо кажа Нена животот секој ден ме остава без зборови. Се смеам, и така развеана однесена несмасна, со мислите некаде во далечините одам понатаму што и да се десило зад мене, знам дека сега во моментов не можам да променам ништо, ама баш ништо.
Оставам на времето, то само ќе си покажи , и решив веќе да не се нервирам.
Нема да ве читам од денес до недела, ќе прам малце пауза, утре сум на свадба , па цел ден спремања, фризури, шминкања едно друго, а недела одам Грција еден мал одмор
Па можи ќе падни нешто

Вие имајте убав ден, и уште поубав викенд
Oстанете ми мирни, умни, и убави како што се, уживајте во сонцето
Ве сака вашата Ади888

 

Знаете, колку побрзо се помирите со тоа што ви носи животот, толку подобро.

Сабајлево сфатив дека иако моментално ми се случуваат мнооогу промени, дека сепак сум непоправлив оптимист. Сакам да се надевам на подобри времиња, не сакам на секое решение да наоѓам проблем и не сакам да се одолговлекуваат работите. Малку ме нервира што ете, дома не се баш во најоптимистично расположение, па ми маваат на психа, ама се што јас морам да направам е да се стрпам до подобри времиња.

Па што оти куќиштево е темно и тесно, кога внатре е толку ладно (во нормални денови, а не пеколни како вчерашните ) што дури и мене ми е пријатно да седам без клима. Добро, далеку е од нормалниот свет и цивилизацијата, ама па е на пет минути од центар. Музиката што ечи од сите страни испадна дека е Антена 5, да речеме еве, дека во цела куќа имам сараундинг. И добро, ќе преживеам ако работите ми се во куфери, во вреќи и во ќесиња. И ако прерипувам кутии додека одам наоколу, празни, полни кутии, кои се тие да ме нервираат. А морам да признаам, не сте свесни која џунгла е тука. И најнакрај, па еве, полека, полека, си редам, си прередувам, за најосновните и секојдневните работи да ми се на дофат, да можам да функционирам.

И пак ќе речам, ние сме многу материјални суштества. Толку бев приврзана за некои работи, за паричките во новчаникот или укравчето од мојата бебешка цуцла, или сликите од другарките, што заборавив една работа. Може да ми успоукрадат се што имам, да ме соголат, ама спомените си се мои, и никој не може да ми ги земе. Еднаш баш ставив ваков цитат од една книга. Океј, сега немам новчаник кој е поклон од драга личност, ама си бендисав нов, уште поубав, спремен да собере внатре нови и уште поубави спомени. Ако ми ги земале сликите, не ми ги земале другарките... А најмалку ми земале нешто толку вредно за јас да се нервирам. А сите други формалности, банки, шалтери, пошти и изјави, се средуваат во рок од еден час. И ич не се изнервирав кога типот од пошта ми го мавна капакот десет минути пред пауза, му почнала него веќе, му викам океј, има други места . Се изначуди човекот, очекуваше дека ќе го испцујам.

Да криво ми е, и ќе ми биде, ама мислам дека I made my peace, или барем пробувам да држам темпо со сите промени, настани и случувања. Тоа е што е. Кога животот ми дава лимони, зимам текила и сол и... тако то, проаѓаме низ него, бурно или мирно.

 

Драга Фемина, Феминки... Look who's back

 

И така дури денеска најдов време да ви напишам како поминав на одмор!
Преубаво беше, значи како и на секој одмор
супер поминав .. Сега сум во план пак некој ден да отидам
ама ништо не се знае сепак