[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ај гризни јазик

 

Ама време е веќе.
Јас зимата најмногу заради него ја сакам, затоа.

 

^ Пу пу, па по мразови и ридишта да одам секој ден во и од школо.

Не, шала на страна, убаво е. But not in a frozen 5 am kinda way...
Да може да се наштелува, од 30/31 декември до 20 јануари - ја би така.
But it's not up to me...

 

Кога бившиот ќе ти рече- Никогаш нема да најдеш некој како мене, ти одговори му: "Тоа е поентата" Баш така.

 

Нема да замарам повеќе. Ова ми го прати една пријателка. Има голема поента..

Hope you have a good laugh and think more positively about your own situation!

 

Пред точно пет месеци не се прашував.Денес,да!

 

И јас сакам многу снег, ама пред Нова Година само. По тоа лизгаиницине, нејќум ваква после да одам во школо.. мене толку ми фали..

 

И повторно една иста приказна. Веќе смачено ми е да се жалам и да ги кажувам моите маки и проблеми кога знам дека некаде низ светов постојат далеку поголеми од моите. Само надеж. Тоа ме одржува во живот.. И да, благодарение на некои личности од форумов сфатив дека ТОЈ е далеку од вреден да биде дел од моите мисли и зборови, кога не ме почитува и при сета мака се однесува како дете. Фала богу тука на форумов има многу помали од мене и од него па се Ајнштајн за него и знаат кои се вистинските вредности на животот..

Сите очекуваме кога нешто ќе тргне на лошо набрзо да огрее сонце. Но не и во мојот случај Ми се натрупуваат проблеми, им нема крај. Сепак овој пост го посветувам на НЕА мојата мајка.. Сакам да и се заблагодарам за се во животот и знам дека живее само заради нас. Не можам да ја гледам таква. Што не проживеала, па сега и ова Знам дека си јака мамо, издржи со тебе сум...

Те сакам

 

Убаво утро.Ме разбуди тој и ми посака добро утро.
Убав ден.Цел ден во школо,натаму-наваму.Ми вртел.Не сум го чула телефонот.
Убава вечер.Ми се јави да ми каже дека е на слава и ми направи 2-3 смешки.Ме расположи.

Се е убаво.Само да не зборувам за него цело време. Треба полека да се одвикнам од таа навика.
Од три реченици што ке ги кажам,двете да ми почнуваат со неговото име.

Ахх Лорита,девојко.Прибери си го паметот додека е време....

 

Сдк дап,многу работи се промениле,а јас ко прилагодлив човек ќе се прилагодам нели...епа сега фино,лепо,понашајте се. Сва среќа,принципите ми се составен дел,па нема да оштетам никого (иако многумина не можат да се пофалат со истото,туку напротив...),ама нема да давам бонуси. Ама знаеш утре пак ќе ти шиткаат евтин морал за нивни потреби,да си го закрпат дупките што им го откриваат гзот.Па знаеш потоа ќе ти зборуваат за смислата на животот и лошите луѓе. Ох навистина ли?!
Искреност,што тоа беше ти?! И завидливост...до кога?!
Сериозно,кога луѓето ќе започнат да се сфаќаат меѓусебно сериозно?!
Немам слух за туѓи кукумјачења,од многу причини кои ме мрзи да ги навредувам. Најглавната е,најчесто лажат!
И не знам зошто некои луѓе сакаат и очекуваат да бидат,ма се трудат да бидат како некои други како кои невозможно е да бидат?! Значи многу треба до тоа...што вели мојот ценет другар,ма за све ти треба генетски потенцијал,со помал отпор имаш многу,оние со помалку среќа,е ќе се помачат бога ми.Него не можам да не му верувам од многу разумни причини.
И не знам што воопшто очекував?! И до кога воопшто ќе имам големи и оптимистични очекувања дека...сепак таму некаде има добри луѓе?! Е нема...
Барем денов имаше повеќе убавини,отколку разочарувања. Некои се гледаат ко цифри,некои како зборови,некои како...кхм е послатко ми е да си ќутам и нема сексуална конотација,некои како време со моите прекрасни.
Не,сериозно,деновиве изгледа таков ми е хорорскопот,да се фокусирам на овие луѓе,ама навистина морам да признаам дека имам среќа што ги имам и би си завидувала да сум некој друг! Утре "фамилијарно" ручече,за оптимистички уторак кој знае често да биде искакан како паркиран автомобил под дудинка!
Другар ми ми препорачува да гледам во цицики,него го смирувале,а пошто ги имам и да ги пипнам неколку пати...добро што им е на маживе?!

 

Ми тежи нешто на душава веќе неколку дена, ма какви неколку дена.. може да се веќе неколку недели. Ама не ми тежи некоја негативна емоција, туку позитивна многу позитивна што секогаш кога ќе се сетам на неа ме исполнува и ме прави среќна, полна со живот и волја да направам се, се за да на крајот можам да го направам она што навистина го сакам. Можеби не сте сретнале некоја ваква позитивна емоција што тотално ве обзема, буквално ви тежи ама на некојси чуден, добар начин. Можеби и баш не ме свативте што сакам да ви кажам ама неможам подобро да ви ја објаснам. Таа позитивна енергија што струи во мене е всушност мојата преголема љубов кон боксот. Насетувам дека некој убаво ќе се изнасмее на ова, па дури и мене некој пред едно година ипол да ми го кажеше ова, ќе му се згазев од смеење во фаца. Ама чудно е колку брзо работите се менуваат. Дури и мене ми е чудно сево ова, ми изгледа дека оваа љубов е иста како онаа што ја чувствуваме кон некоја личност без која не би можеле да живееме, а потоа сваќам дека тоа не е личност, не е некој или некоја туку е нешто.

Одвај чекам да поминат уште овие добри 3 ипол години од моето средно образование, за потоа да се посветам на она што најмногу го сакам. Иако ќе гледам да не го запоставам и факултетот на кој ќе се запишам, иако веќе долго време размислувам да станам професионалец мада во Македонијава наша не гледам таква шанса, ама ќе бидам упорна и ќе се обидам и во странство, да, и тоа ми е една голема желба.. да се преселам или во Австралија или во Детроит. Имам и уште 1-2 други локации на ум ама овие ми се едни од главните.

Туку, за мојата љубов кон боксот ќе продолжам можеби другпат. И онака сигурно ви станав веќе досадна.. Денес запознав една девојка, Мимоза беше нејзиното име. Знам, сигурно ќе ве асоцира на реклмата на К-15 кога рекламираа зејтин ,дури и она кога ми го кажа нејзиното име ме асоцираше на тоа па се насмеав онака, под мустаќ. Се возевме во 59ка и се симнавме на истата станица, ме праша дали има некое патче од каде може да помине за да стигне во трговскиот во нашата населба. А што е најчудно, испадна дека живеела во мојата населба ама на другата страна,ама сепак чудно ми падна што незнаеше да отиде до трговски од овде. И за кратко време, 5 минути си направивме таков добар и муабет што да не речам, зрачеше со топлина ко да се знаеме еден живот. Ми кажа дека учела во Борис Кидрич - правен смер, а сега била стажист незнам каде, заборавив. Ах, јас веќе целиот разговор ни го открив, ама нема врска. Ама, многу беше фина девојката, некако ми зрачеше со позитива и кога си отиде ми рече ќе се видиме, ќе дозборуваме другпат. А како што фино ми дојде разговорот со неа, баш би сакала да ја сретнам и да си позборуваме иако незнам дали ќе ја познаам зашто тешко памтам фаци а и никогаш не сум ја сретнала тука.

Туку, ајде веќе со стап ќе ме бркате, ве поздравувам сите и ви посакувам убава вечер со две прекрасни песни.


http://www.youtube.com/watch?v=80tX5MLX ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=YqN0ZOEO9oI

 

СДК дека мојата лоша, дрска и безобразна страна во последно време повеќе излегува на виделина. Се чувствувам поразлично, времето си го прави своето, како и искуството. Веќе ништо не е исто.

Веројатно вака е подобро, можам да се насмеам, но истовремено ми е мака кога ќе помислам на потрошените нерви и солзи за некои личности. Мислев дека нема да можам да продолжам понатаму, а тоа било толку лесно.

Се лутам на себеси кога ќе се сетам на некои работи. Но колку и да изгледало сето тоа патетично, глупаво, непотребно, смешно или трагично-ми помогна да се пронајдам себеси, да испливам од хаосот и да разграничам некои нешта.

 

СДК - кога пишувате користете барем запирки (,) и точки (.)

Некои постови навистина уморуваат

 

Не можам да дефинирам дали околу мене периодов сите имаат фрки или сите се некако насмеани и весели? Или, можда и второто се јавува како последица на првово, со што би му дошло "насмеани и весели".. нешто така.

Си праев прееска муабетче со мојов и до убав заклучок дошол. Лошо е. Лоши сме сите. Лоши се времињата. Уопште не треба да биде ко што е. Не треба ни вака да размислуваме, ни вака да се изразуваме, ни вака да се понашаме.. Барем не на наши години. Као океј, се јавува тоа како резултат на понапредна и наводно поинтелигента особа, ама лошо е и не треба.

А и плус, никогаш не ми било јасно зошто некој би бил различен и тој товар би го носел. Добро, сите сме различни индивидуи, ама зборам за личностите кои што еве на пример сакаат да учат, а.к.а бубалици, за тие со надпросечна интелигенција да речеме. За тие што се попаметни и подлабоко гледаат во работите, за тие што веднаш можат да ја видат суштината на една особа. И да, лошо е.. Лошо е бидејќи не можат да уживаат во работите, од сите тие логички анализи и поврзувања, не можат просто да уживаат. А зошто ? Зошто тоа би им било одземено? Што ќе им е да знаат толку многу зборови, кога не го знаат нивното значење..

А може и сум грешка, дај боже да сум.

И, is it me или времево побрзо ми поминува кога учам ?!

 

Don’t trust too much, don’t love too much, don’t care too much because that ‘too much’ will hurt you so much...

 

почнува да ми е досадно тука може е време да исчезнам незнам

 

^
Дека ќе одиш друже, ако најдeш нешто поинтересно викај

 

упм па лево малку горе па доле па три круга на лево и право у кревет

 

СДК не ми се верува какви се не "луѓе" постојат