[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Има ли подобро од нес, милка со лешници и излежавање пред компјутер ?
Неееее.

Спојлер

не дека не се излежавам секој ден, ама денес ми е посебен!

И Мајли:

 

Јас уште сега почнувам да жалам за летото.
Цел ден сум на долги ракави и чорапи, прстите на нозете ми се лед.
Ах што не сум се родела во Бразил па секој ден да си шетам со кратки фустанчија, да имам убави облини и бронзен тен..
Што е тука е, да почнам полека да си ја вадам есенската облека.

 

Не сум многу активна на форумот, ама во слободно време се уклучував за лице и коса, на почетокот секако и анксиозност, ама сега чудна работа вртам, вртам и само кај темата бременост сум . Не сум бремена , ама убаво ми е кога ги читам идните мамички

 

Налет.
Ден, полн негативности.
Болка.
Рани.
Некогаш ми иде да кренам раце од се.
До кога ќе можам да трпам?
Најбилско семејство ми се.
Не заслужуваат ни да мрднам со прст за нив.
Воопшто.
А јас мрдам со двете раце и нозе.
И ме уништија.
И иако ме имаат всушност ме изгубија.
Целосно.
Додека мојот живот е пред мене.
Не сакам да ги истрошам нервите сега и понатаму да ги немам.
Понатаму...
Ако некогаш стигнам до таму.
Не сакам.
Не сакам да се претворам во ниеден од нив.
Никогаш.
Пу
Пу
Скраја да е!
Многу глупави 24 саати.
Налет.

http://www.youtube.com/watch?v=a_Am4cHMBKM

 

Држат вода твоите глупи муабети. Јебига, ама така е. Држат вода веќе некое време. И сега кажи ми, што ќе правиш со водата? Ќе ја испиеш, а знам дека си жедна, или упорно ќе ја држиш додека сама не ти се лизне меѓу прсти? Прави што сакаш, голема си. Јас те гледам веќе некое време. И знаеш што? Не ми е јасно како еден човек што е толку жеден, има вода во раце, и упорно не ја пие? Прво си мислев дека е од инает. Сега си викам, дај боже да беше инает. Ти си таков човек. Одиш сама против себе. Се што е сложено успеа да направиш, а најпростите работи ги утна. И ти нема да се смениш. Така да држи си ја водата уште колку време сакаш. Јас веќе нема да те барам, биди сигурна.

 

Сакам да кажам денес се навршуваат 100 години од раѓањето на Џулија Чајлд, дури денес на Google насловната страна на пребарувачот e во знак на почит кон оваа важна, значајна личност која остави свој печат, белег во кулинарската историја, во нејзина чест е снимен и автобиографски филм со маестралната Мерил Стрип која ја толкува улогата на Џулија Чајлд.
Во чест на оваа личност по повод денешниот ден 100 години од нејзиното раѓање топло го препорачувам да го гледате филмотhttp://www.imdb.com/title/tt1135503/ нема воопшто да згрешите доколку го погледнете овој прекрасен забавен и интересен филм, посебно го препорачувам до љубителите на храната филмот и готвењето.

 

Ако постои нешто што ми ги тренира нервите до даска, тоа се алчноста и неблагодарноста.
Мхм, и ти на тате си му побарала 4000 за патики, али он ти дал 50 евра и си даваш за право да кажеш дека човекот не те сака? Дека е покварено и скржаво ѓубре?
А кој трчаше бре кога кршеше нозе и правеше операции?
Кој ослабна и опадна од секирање дали ќе можеш да ја исправиш убаво ногата, м?
Ама не, он за тебе не се грижел.
И веќе ми пукна филмот. Па добро бре, па мојон за мене да не се грижи?
Татко да не е што 18 години не се погрижил да види дали детето му е живо и здраво?
Дали има да јаде? Да се школува? На суд да му влечеш бедни 3500 денари месечно?
Некој што по улица минува покрај тебе и врти глава ко да си тотален странец?
Не дека и јас чувствувам потреба да застанам со него, ама сепак на моменти боли.
Па да, вам ви фали нешто. Да не случајно немало кој да ве одбрани ако ве закача некој?
Па и немало кој сред зима да ве собере да ве носи дома. Сами низ снег сте пешачеле.
И немате вие татко што на секоја ваша смешна и бедна прдешка вика „Молам сине?“ и не ви дели совети од искрена, машка гледна точка, и не ве поддржува во секоја бесмислена глупост,, па и немате кутрите кому да се обратите кога ви треба силна машка прегратка, сила и поддршка.
Не, јас го имам тоа. Мхм.
О колку само би ценела барем 1% да имав од тоа суштество наречено татко.
Па за 1000 денари плус или минус ќе се потресувам и правам проблем.
И не, и построг да е, не ви дава за право да го плукате, зошто кога и да ви затреба било што, тој ќе е првиот што несебично ќе пружи рака.
А кому јас и сличните на мене ќе се обратиме?
Кој мене, ко дете единче, ме прашал дали ме закача некој? Дали ми се допаѓа некој, па да ми даде совет како да се однесувам? Кој мене ми се радувал на матурата? Кој утре ќе ми се радува на дипломата и ќе ме пречека со широко отворени раце? Само мајчето што единствено го имам, а вие жалете се дека прадедото и комшијата не стигнале. Оти родителите, браќата и сестрите се небитни што се таму, тие по дифолт мора да се таму со нова кола за вас, зошто инаку не ве сакаат.
Кој, ако некогаш се омажам, ќе има до мене да ги извршува должностите на таткото?
Моментот за кој речиси секое женско сонува кога таткото ја предава нејзината рака во раката на момчето, во мојот свет не ни постои.
Ќе го има таквиот, да го наречеме, татко и кај мене, ама тој не ми е ништо освен разурнувач на нешто свето, а тоа повеќе боли одошто теши.
А за некои е ништо невообичаено оти знаат дека го имаат, па затоа 1000ка им е поскапоцена.
Туку кој не знае како е, никогаш нема ни да разбере.
Само ќе испадне смешнава кучка лае за да ја сожалуваат, ништо не и’ фали, па сега тоа не е ништо чудно, еее какви проблеми има по светов, таа за тоа се жали. Been there.

Неблагодарници едни.
Сте осетиле вие отсуство на татко, па се дрзнувате да се лигавите за бесмислени работи.

 

Пуштете ми ја целата среќа на светот.

 

Значи мразам копии! Ама ептен.Зар до толку нема замисла како сака да изгледа невеста?Зар не и е ќеф (ако веќе сама не знае) да се потруди да си најде нешто на нет.?Па твој ден е човече,биди единствена,а не (моја ) копија.Значи до толку се напнав,мада маж ми ми вели да сум била горда чим решила да ме копира.
Ама не
Исти чевли,иста фризура,иста шнола,ист фустан -само што немало иста чипка,очајно барала,иста декорација во хотел,исти покани,исто фото студио и сето тоа гордо ми го кажа-дека сака свадба како мојата Сестра ми ме искара дека да била на мое место ќе кажела ова,ќе искоментирала она,ама не можев бре Само бев ваква
Бре,ама младина,некреативна,неиновативна само да види нешто и-така сакам да биде! Што да се очекува друго,пак........

Туку денов ,тапа ми е ама озбилно! Дали дека не се напив кафе

Друго-не можам бе ја без него.И тоа сакав да ви кажам,дека го сакам,до бескрај.Вчера и завчера му бев лута,ама ептен.Го гледам синоќа,што ќе прави не му зборувам,си легна во 10 човекот Ми омекна срце кога го видов заспан,сеуште со грижата на вина на лицетои не ме трпеше срце -го разбудив за да го гушнам силнооооо,и така си заспавме
Решив малку повеќе толеранција,а не се да си ставам на срце.
Изгубив 2 дена во лутење,иако нема назад,а тој не сакаше да си ја признае грешката,ама приметив дека му е криво што направил така.Место лутење-само љубов

 

Потполно се согласувам со calliope.
Му се лутат на татко си што не им дава пари за облека,за патики.
Ма ти се мочам во патиките,јас живот би дала сега тато да е тука со мене
И сега што,не ги сакал,што им е работава? Или можеби тие повеќе ценат едни најк патики од својот татко,кој ги израснал,кој ги учел да бидат луѓе? Нека размислат прво во кого е проблемот,во нив или во нивните родители?
И што сега ако мене мајка ми ми купува најк,ако имам адидас патики,кога татко ми не е тука,да ме заштити,да се радува на моите успеси?
Ја би сторила се,буквално се,би се жртвувала себеси за татко ми да се врати.
Одамна го преболев тоа,но ми се лоши секогаш кога кутрите се жалат што нивните родители не им купиле блузичка.
Ма немој да ме јебеш бре.
Па јас би им купила,само да престанат да кукаат.
Нека научат да ценат што имаат,аман веќе...

 

СДК, чисто апдејт за еурокрем вљубениците - Агроплод е пак наш! (ова ко „Солун е наш“ ).
Свислион ја изгуби парницата, па акциите им се одземени и вратени на државата

СДК 2: Проговорив.....

 

Леле.....Многу ми е досадно.
Од една страна сакам да почнам во школо,а кога ќе ми текне на учењето сакам дома!

 

Сакам да кажам зошто има многу груби луѓе што не почитуваат мислење на другите?

 

Денес е ден за полирање недостатоци. Ахам. Се разбудив со помислата дека имам неправилен нос, истакната брада, ситни бебешки влакненца на челото, вишок кг. И сето тоа спласна ко суфле кога си ја разбистрив мислата со сочна праска и книга, кога сфатив дека утрото ми е исполнето со вчерашните вкусови, сокови, мисли и емоции.

Ме разбуди Тој. Вчера бевме на вечера на суши. Фасцинирана сум од едноставноста на вкусот и убавината на храната. Како да јадеш мини богатство. Богами и така е. Морав да забележам еден феномен. Сите што ќе им ја донесеа храната, си ја чкрапаа со мобилните?!
Ок, и јас не јадам суши секој ден ама АМАН.
И ок. Амбиентот ние си го создадовме. Гушкање вечерно, после тоа шетање низ градов наш и мекост во очи. Си признавме кои сме си, еден пред друг, по којзнае кој пат. Уште неотиден, ми недостига. Го стискав вчера во кревет како да ќе го пуштам и никогаш нема да го видам. Чудна е таа психологија, ти се спрема телото, срцето, душата, на непосакувано отсуство, но и силно енергетско присуство.
Ќе направам некој мил појадок денес, ќе возикам точак и имам потреба за некаква духовна исповест. Знам и како да го остварам тоа. Храмот го имам во себе. Се вика Љубов и слуша и кога другите се глуви. Срцето мое.
Убав ден, нека ви биде полн со радости.
Јас, имам многу планови, но реализацијата зависи од куп фактори. Се будам полека и ми станува јасно која сум.

Единка што постои и убаво и е.

 

СДК ... на крајот од денот, сепак ... добрите луѓе привлекуваат добри луѓе.

 

СДК дека ретки се луѓето што ја ценат добрината.

 

За сите девојки што сум ги имал, знам точно да објаснам зошто веќе не сме заедно. Не ми била убава, не била паметна, немало муабет, се облакала ко' циркузант, другарките ме напаѓале, била некултурна, не сум знаел што муабет да и правам, и така до 101 и назад. Ама за оваа последнава не знам што да кажам. Знам зашто не сме заедно, ама не знам како да го објаснам. Затоа кога ќе ме прашаат, во старт ги сечам и не им давам да ми редат глупи прашања. Им викам: ќе бидам брз околу тоа, никогаш повеќе со некоја како неа. И чудна работа, никој не ме прашал зошто. Ко' да знаат дека немам одговор...

 

Живописност на женското тело и различната своја перцепција на истото,но најчесто нерационално високо, истенчено, со пози на похотност кои уриваат во вода нечија еволуција како личност. Градирањето на жените,веројатно оди просто...по градите?! Не очекувајте убав свет каде анималните умисли го вртат светот.
И се некако се прашувам дали е јаве, вруќа панталона,памучна,со се учкур у дискотека?! А?! Абе и тренерки топ стојат,па не ги носиш зимно време на излегување у град,па уште и со чизма,по можност бела со црн патент... Веќе кога сме на темата.

Животно училиште,со голема партиципација. Одломки од душа и себични побуди.
Убавината на се тоа е,топлината која ја носи поглед кој се претопува со бојата на морето,веројатно кога ме создавале моите имале идеја да ме создадат од морска пена,карпа и малку мермер. Неидеална, но со силна припадност кон длабочините до степен да ми се собере кожата и да почне да пука,и оп... некое нимо рипче кое ужива во својата бесконечна слобода...додека не биде лапнато.
Утринска свежина со познати дланки во коса,кафе и спокој. Вољата и игнорантноста кон глупавоста веројатно се клучката која светот го става во позиција на подносливост.
Нешто кое ме дразни и веројатно ме фрла во тежок апсурд се погрешните средства за просење на внимание. Дозволи да бидеш забележан, дозволи да бидеш мразен и отфрлан,не по друго,ами по добрина и исклучителност,но не се труди да бидеш разбран. Не можеш да удоволиш на милиони,од проста причина што луѓето ги сакаат луѓето само кога се мизерни,тоа не го сакаат само твоите родители. А до тогаш, можеме да го читаме Коељо и да сонуваме романтично.
Проста дефиниција на женски пријателства која никогаш не ја сфатив и не ја забележав толку силно до скоро е... ако ти е другарка која те сака,најверојатно се чувствува супериорно над тебе. Ни широкоградоста,ни слободоумноста...ништо не помагаат,освен ако не сте дијаметрално спротивни,па дури и тогаш своите избори ќе ги смета за далеку подобри.
Не знам,можеби грешам,но важно ми е какви личности привлекувам околу себе,особено од спротивен пол... кога бега од критериуми и изнудува воздишка на попаленост и ништо повеќе,да речеме дека ми се подповраќа од истото... Како сега да те гледам,со кои очи да те гледам кога зализга низ брдо?!
Мислам дека не се остава секој да биде среќен. Може да е среќен кога убива...па не го толерираме...

Ако треба да го бојам со музика,веројатно звучи вака...
http://www.youtube.com/watch?v=hR6xErbrBmk
Налик тажно,но идејата е оној балкон, јас,тој,бескрајни дилеми, една вистина, една мисла. Месечинка која се аби, чувства кои растат. Под плашт на слобода која те фрла во некој зен за кој не си ни знаел. Си трепериш тивко.
Ако треба да го бојам со бои, калеидоскоп е изборот.
Убава енергија добивам од сонцето,од луѓето од кои учам, од оние кои пронаоѓам многу причини за да ги сакам...

Не сум видела добро од жена,како и да било. Ниту една не сакала да ме запознае со се уште несигурен дечко,а ниту пак со нивни другари. Да објаснам, те купуваат, за себе си да се продадат по поволни услови потоа,а ако тебе те изнесат,веројатно ќе го видат оригиналниот продукт и тоа е тоа...

Поздрав фемики,внимателно чувајте се една од друга.

 

Во денешно време човек на тераса да неможе да си искочи и раат да си седне ...па тоа кога ќе те лупне директно во ноздри мирис на манџа , па на кромид , те на некои други манџурии ... Одсега строго со штипка на нос по дома ќе шетам да не ми текне случајно нели да си седнам на тераса .. Ако ништо друго барем знам кој што има за ручек .