[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Не ми се верува до кое ниво на огорченост и искомплексираност би дошле некои луѓе само затоа што претходно не си ги оствариле зацртаните соништа и цели.

Значи у реду е да се има соништа. И јас ги имам,и мајка ми и татко ми ги имат-сите ги имаме.
Само треба напорно да работиш и од петни жили да се трудиш да ти се остварат.
Да работиш на сите квалитети и таленти ако сакаш да просперираш.
Ама ако ти,не направиш ништо околу тоа или се откажеш...Не ти е никој крив!
И на сето тоа,уште и да омаловажуваш и да осудуваш некој што го прави тоа што ТИ си требал да го правиш е навистина контрадикторно и злобно.

 

дедикејтед

 

3 AM It's time to sleep,а не да седам овде со очите ококорени ко бувче Ама ајде де... Море заминвам пошто кој ќе чита иначе утре,нема креветот да ми прочита мене,треба јас пак да читам...

Иначе добро ми дојде шеткањето со другарка ми,си прошетавме да видиме шо има низ Jumbo i Prendi (ааа да,денес и во Битола ни отворија,стварно има убави работи) и после си се пожаливме малце една на друга и се освежив Абе друго си е ко ќе направиш еден муабет...

Ајде сега,лека ноќ на сите и не седете до сабајле

П.С. Убава бројка имам на ѕвездичките 4444 Ко ќе станам можи и да е смената,ама еве сега ја видов...

 

Не знам дали самиот збор "Те сакам" и љубовта ме ежат.
Успешно се кријам зад шалите направени на нејзина сметка, но единствено што сакам е да викам на цел глас.
Долго ќе помине пред да кажам "Те сакам". Боли.
И ако сега не боли, некогаш ќе здоболи, ќе ми одѕвони токму кога ќе ми е најголема.
Но не е лошо вака.
Среќна сум, но и се плашам.

Роденден ми е.
Додавам уште една година во мојот шармантен живот.

I shake my ass and celebrate
Ве частам со нешто по ваш избор за да не утнам

 

Животот е тишина. Длабока, мрачна тишина. Јас изгубена во таа тишина.
Сфатив колку е многукратна болката што ја чувствувам, колку различни аспекти има.
Изгубив некој кој беше дел од мене. Некој што го сакав безусловно.
А тој, тој ја загуби својата иднина. Во глава ми се вртат сите мигови со него, сите разговори во кои ги споделуваме нашите соништа, а болката се зголемува од помислата дека тие соништа пропаднаа. Дека никогаш нема да ги исполни. Па и моите соништа заминаа во неповрат заедно со неговите.
Изгуби тој, плачам за неговата загуба. Изгубив јас, плачам и за мојата загуба. И сфаќам зошто повеќе не се радувам на предизвиците кои ме чекаат. Го изгубив него, изгубив огромен дел од себе...Каков ќе биде животот со оваа празнина, со оваа болка? Научени сме да се надеваме дека иднината ќе ни донесе среќа. А таа надеж јас ја изгубив. Сега знам дека и најголемата радост нема да направи да се чувствувам исполнета, да се чувствувам цела...Цело е кога има се.
А јас не сум цела - јас го немам него.
И се обидувам да погледнам во иднината, а се што гледам е црнина, тага и мрак.

Знам, знам дека и ова ќе помине и дека ќе застанам на нозе пак. Но, никогаш нема да бидам цела. Обележана за цел живот. Со лузна која не се отстранува. Ќе постојам но нема да живеам. Ќе дишам, но нема да воздивнувам. И знам дека не сум единствена. Уште колку други изгубени души постојат на светов? Згазени од животот, го живеат затоа што се мора, ги закопуваат болката и солзите во себе и се присилуваат да се насмеат, туркаат низ животот од ден на ден, се додека не дојде незибежната смрт.

И после ќе не лажат, “ла вита е бела“. Ахам, баш така.

 

Конечно ќе се изгубам од градот

 

На некој допрва ќе му биде добро утро, а мене допрва ќе ми биде добра „ноќ“.

Надвор почна да се разденува уште од пооддамна, а мене се уште не ми се спие. Си седам мирно и гледам како се разденува, со секоја минута е сè посветло и посветло. А веќе откако се раздени не знам ни како ќе заспијам, не можам да заспијам на светло. Друга работа е што за пет часа треба да сум будна повторно за да завршам некои обврски.

Ах таа инсомнија што ми прави. Се прашувам кога ќе можам да се наспијам ко секој нормален човек.

 

Сакам да кажам дека се чувствувам џоа госпоѓа, ко некоја деловна жена.
Моменталнно сум Скопје кај баба ми и вујковците и дека ми беше досадно дома, а долу под зградата има канцеларија ми го дадоа клучот и сега сама сум.
Телефон, печатари, листови, лап-топ, пенкала, ако ви затребит да ви испечата нешто или било што, јавете и на Глоси.

 

Убав ден Конечно се разбудив со убаво чувство без тежина на душата и црни мисли Не, не дека немам проблеми туку напротив само се радувам што знам дека после лошите денови доаѓаат добри и мора да дојдат радосни денови! Си се радувам на плановите во мојата главичка и само кројам планови како да ги реализирам.
Убав е животот, вреди да се живее.

 

Видно возбудена го очекуваме крајот на месецот и да спремиме куферчето
Мама и бебе (без тато овој пат) одат на заслужен одмор во Мк

Само да не е толку топло па ние кај сме научени на толку топло ма како и да е сакам конечно после година дена да си отидам во мојата Стара Дома
Ми недостигаат пријателките , фамилијата секако
А и сите сакаат да го видат и бебето

Имајте убав ден

 

Пресреќна сум. Срцево ми чука 200 на саат, рацете ми се тресат од возбуда.
Стапив во контакт со една многу блиска личност.
Се договоривме да се сретнеме, тајно, првпат во моите 17 години ќе ја видам.
Еден куп работи дознав за пола саат што си пишувавме...
Колку само тајни постоеле околу мене, ама веќе почнуваат да излегуваат на виделина.
Пресреќна сум. Ми иде да врескам на цел глас, и на сите да се пофалам за неа, ми иде да ја гушнам и да не ја пуштам никогаш.
Ја засакав уште сега.

Ахх, феминки мои, дај боже и вам да ми се случуваат вакви убави работи.
Толку сум возбудена и среќна што ми е страв некој да не ме дознае..
Како и да е, живеам за сабота, за денот кога конечно ќе ја сретнам.

Те сакам најмила моја.

 

Колку само е тешко личноста која за тебе била совршена, на која си и верувал безрезевно, си ја сакал, си планирал семејство да те изневери. Навистина многу боли но ако заслужив. Мислев дека веќе го надминал тоа но не пак, пак и пак. Се прашувам колку време трае и дали некогаш завршило. Не го сакам повеќе до мене, не може да се носи со мене. Нема веќе вредност многу изгуби во моите очи и некогаш нема да можам да бидам со него. Можеби е подобро додека е време да се разделиме. Не можам повекеда бидам со него, ми се гади. Колку само бев глупава му верував, го разбирав бев тука за него секогаш. Заедно го носев и неговиот товар, се за да му биде лесно, но он што направи. Готово е, крај!

 

Лошо е кога љубота прераснува во навика.За секоја навика има и одвикнување но за тоа е потребно многу време и труд.

 

Многу е лошо кога постојат толку недораснати личности. Т.е извини погрешно се иразив, возрасни луѓе недораснати во паметот..
немам зборови..

Ужасно ме нервираат значи недораснати, патетични, очајни, слаби, нестабилни..

 

Синоќа беше најубавата ноќ во мојот живот. Момчето што го сакам од својата 5та година ме возеше на моторот, а бидејќи возеше многу бргу и дуваше ветар колку убаво си го гушнав ^______^ И сега да ви кажам феминки сум најсреќна во мојот живот

 

СДК...Ги мразам оние клише муабети од типот Леле, колку сум дебела-морам под итно да ослабам. Ако сакаш, ќе се фатиш за работа и полека ќе слабееш, а не само да повторуваш и да добиваш комплименти од типот Тии? Ма нее....Каква диета, види колку си слаба.

А уште повеќе мразам кога истово ќе го рече некоја која заедно со се кревет тежи 50 кг...Е тука не можам....Па извини гуско една слаба, можеби до тебе постои девојка која навистина мора да ослабе па молчи, а ти ја навредуваш! Да, да, ја навредуваш бидејќи ситуацијата во која се претставуваш самата себеси е илизија, а таа која е свесна на нејзините килограми и потребата да ослабе ( која можеби во моментот и слабее ама ти не знаеш) молчи и пропаѓа во земја! Така да си знаеш.

 

Сакам да имам некоја магична чаша за кафе,од која колку и да пијам,да не ми се празни.И секогаш да си имам топло кафенце на средината од чашата,и по цел ден да си пијуцкам.
Јас сум од оние досадни конзумирачи на кафе,кои утринското кафе по можност го пијат 2-3 саати.И убаво ми е,а мајка ми секој нов ден кога ќе види дека во 1 часот сеуште си имам малку кафе и си подголтнувам,се одново и одново се запрепастува и туфка.

 

Сдк дека прекрасно си поминав на одмор,стварно беа 7 дена али Уживанција

 

СДК дека супер си поминувам овде,до сега бев во Дубровник,Цавтат,Требиње,Игало...Се враќам за една недела најверојатно,па има да се изначитам и изнапишам на форумов ! Поздрав од менe,love you ! <3