[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК среќна сум

Вчера имав напорен но и убав ден.. вчерашната забава беше шлагот на тортата
Вчера се почувствував толку исполнето, сакано, цела вечер се смеев и уживав во прекрасните моменти.

А колку ли само бил романтичен мојот партнер, а јас си мислев готово заборавил и на романтика и на се

Убаво беше што повторно се собравме сите заедно, се забавувавме, муабетевме, зезавме....

 

Чувствувам како матката и јајниците ми се тепаат внатре во стомакот, натпреварувајќи се кој ќе ми зададе повеќе болка!



Едвај одам, некој да ме види ваква ќе си рече оти страдам од воспаление на сите мускули во телото, или па ме претепале! Мојата болка е веројатно збир од двете!

Ехх, сите ја чекаме теткицата, а кога ќе пристигне само се молам да не се осеќам ко некој да ми го дере стомакот со нож!

И не пијам апчиња, ЗА ИНАТ!

 

Денов кој ми почна пред сат и пол шо побргу да завршит. Имаше некоја членка пишано за усул....другиот пат ко ќе пијам со мене го земам, обеќавам! Ова на нишо не личит веќе. Глата камбана, остај то цело време сум вака


Кај ќе излезам сега кај ќе се запустам....

 

По утрото се гледа денот.
Мислам дека денес ми е најдосадниот ден!!!!!

 

Денес е нај досадниот и нај топлиот ден од мојот живот.

 

http://www.youtube.com/watch?v=6PYTeeV5 ... r_embedded

СДК ми недостигаат овие времиња..кога ќе си седнев пред телевизор и ќе си гледав серии како оваа, а не сега, турски па турски!

 

Некогаш си ја очајувам куќава...
...толку сме отворени еден кон друг, толку топлина поседуваме меѓусебе, толку разговори и смеи слушале овие ѕидови, што ако еднаш во целата година влезе мува и удри некој по нос, тогаш се однесуваме како цел свет да се срушил. Па нели и меѓусебните препирки се дел од фамилијарниот живот? Нели кога има три-четири различни генерации мора да има и понекое несогласување? Нели тој има 20 а тој 52, па нормално е да се прават и двајцата ЈАСпаЈАС?!
Зошто тогаш сфаќаме се трагично, кога еве не е?!

СДК не можам да сфатам како со сопствените деца/родители можат да се однесуваат строго „службено„?!

А бе чудни луѓе сме ние...или...

 

Не секогаш кога и да сакаме да плачеме можеме.Некогаш е стварно мн тешко.Понекогаш колку и душата да ни плачи не можеме.Ама колку и да е тешко,таа е вистината и реалноста и секогаш се успева да издржи,а за тоа е потребно само време.Не за џабе старите викаат времето лечи се.

Да,ке помине години,години раните полека се излекуваат,ама НИКОГАШ неможе да се заборави.Секогаш ке се појави нешто/некој за да не потсети на тоа.

Но,самиот живот не учи,полека самите се помируваме со тоа и свакаме дека едноставно така требало да биде и продолжуваме со животот со голема надеж дека се ке биде подобро.....

 

хехех затоа јас целиот го преспав, сега станав

 

Bela.a


Најтешкото нешто ....

 

Е колку ми се мили тие моменти, кога ќе се видам со некој стар пријател со кој одамна се немаме видено, а имаме милион работи да си кажеме, муабетот нема крај, нема тема која не ја поминуваш, неможе да ти биде досадно со таков човек. Дури и кафето ти е поубаво
Денес беше пресуеден тој момент. сакам повеќе вакви моменти..

 

Мајка ми ме вика да ми каже дека има предлог за мене.
Одам горе, мајка ми беше на 3 спрат. Стоеше на најзафркнатиот балкон што го имаме - многу тесен со ниска ограда, чиниш ако се наведнеш ќе паднеш веднаш.

- Ќерко моја, ми вели и започнува да се смее. Веројатно знаеш што е домазет.
Потврдно климнувам со главата. - Сакам да ти кажам дека балконов е направен со причина. Ќе го убедиш маж ти да дојде во твојата куќа, ќе живеете на 3 спрат. Кога ќе се карате, однеси го на балкон и таму карајте се, а кога водата ќе ја прелие чашата, бутни го одозгора и сигурна смрт има.
Крај приче.


Во тој момент сфатив, колку мајкиве се полни со луди идеи, колку се интересни, но се кријат позади тој статус на добра и примерна мајка, учтива, вредна, одговорна и еден куп пофални зборови.
We have a deal !

 

Меланхоничен, неделен ден, складна музика, малку љубов и малку повеќе чоколадо.
Повеќе и не барам.
Ако не сте слушнале инструмент да плаче, а потоа да ја исцрпи сета енергија од себе и да ви ја предаде вам, и ако притоа се пронајдете во секоја секунда без да осетите дека летнале 8 ипол минути, а вие сте желни за уште - ова е тоа! Посовршен спој немам сретнато.
Само затворете очи и сама ќе ви се наниже приказната.
Или пак можеби само јас толку се соживувам со песниве, не знам.
Знам дека срцето ми го распара и закрпи за толку краток период. Алал!
http://www.youtube.com/watch?v=TtUn_QHtZGc
Зијан ќе сте ако пропуштите.

Спојлер

Комотно премотајте ги првите 40 секунди ако звучат досадно, после вреди за сите пари.

 

Штотуку избањата, цвеќињата на тераса полеани со вода, мирисам на ванила, цедевита во голема чаша со две коцки лед и сина сламка како небото, птичкиве си црцорат, добра книга а јас испружена на две столици. Мелем за душа. После бурна недела проследена со несоница се чувствувам мирно и спокојно. Ми недостигаше филингов. Ќе уживам и ќе си искористам кога веќе некој таму горе решил да ме почести со убавина.

Умот на пасење, развивам имагинација читајќи ја книгава и секоја реченица жедно ја впивам.
Жедна сум за нешто поубаво. Најмногу за дом.
Како што кажа во еден пост АнаКаренина- Не е секоја куќа дом..
Барем не мојата.

Убаво нека ви почне престојнава недела.

 

Им се чудам на луѓето кои се спремни да ја напуштат државава,зарем навистина сметаат дека ако заминат во странство и све ке биде подобро и полесно,да се откажат од све и од сите само за да заминат и да печалат... денеска ја слушнав најголемата глупост од една блиска личност има само 23 години,све би направил за да замине и тоа сам би заминал никој не му требал покрај него, дури би стапил во брак само за да замине во странство уствари веке одлучил да го направи тој чекор,после овој разговор со него цела сум со прашалници до каде може да отиде човековата глупавост.. и сфатив дека и ако едвај преживуваме од месец за месец во оваа наша мала државичка не ми е ни битно,најбитно ми е кога блиските се покрај мене , кога знам дека има некој покрај мене кој ме почитува и цени , живеам за оние моменти кога ке видам како некој се гордее поради мене,за искрен муабет со добар пријател , насмевките на моите родители и спокојот кој тие го имаат кога сите заедно ручаме,и сме покрај нив здрави и живи..тоа е бесценето....
Штета што повекето луѓе не сфакаат дека парите не ја купуваат среката... еден ден сите ке сфатиме колку само не се битни парите ,џабе све кога немаш некој покрај тебе кој те сака и почитува онаков каков што си!

 

Толку очајна домаќинка сум што Габи може да ми подзавиди

 

Ако почнам да тренирам мечување и остали уметности со ладно оружје, ќе ги прашам дали пак ќе ми речат дека местото ми е во кујна, кај ножевите.
Туку, колку ќе се померачат старите кумови кога ќе дојдат на гости кај мене, па тоа гледаат катана над каминот, па класичен витешки меч виси на ѕид, ќе си помислат девојчево тешка домаќинка, во секој момент и агол од куќава може шопска да припреми.
Кога почнав со домаќински муабети, не му ја мислете многу дали чашата е половина полна или празна, да не ве стигне рестрикција. Се лепи газот кога не е измиена сапуницата...колку и да ви оди паметот кон перверзни мисли.

А да, оној лош лош злобен удар од животот, кога конечно здогледуваш машки примерок кој вреди да му фрлиш око, и гледаш дека пишува со 4ки. Плачам по малку во себе за иднината на македонската младина. И мојата. Ама ајде, може ќе видам и јас светла иднина, од прозорчето на некој авион.

 

Sdk denes se sretnav so edna dobra drugarka,i me prasa da li imam devojka? Ne singl sum. I mi vika zatoa sto fin i dobar denesnive devojki takvi ne cenat,treba da bides badboy! Jas i vakam: sto da pravam koga sum takov roden,od boga sum takov stvoren,do prva da menuvam poradi nekoja devojka nema sansi.

 

СДК од сите до сега единствено тој знае да ја задоволи мојата ненаситна лавовска суета. Можеби спротивностите навистина се привлекуваат.
Се чувствувам како да сум се помрднала од мозокот, како и секогаш кога имам испити, а не дека знам нешто. Не знам ништо. Немам концентрација. Мозокот ми е на некоја ливада и паси трева и тоа по се изгледа некоја ептен зелена.
Си го прегледував тајмлајн. Една слика, песна, линк и ми се враќаат милион спомени, случки, глупости, часови поминати во смеење со другарките, колегите, бившите...Сите ми се драги и со задоволство се присетив.