[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

"...I gotta tell you now,
Something's gotten hold of my hand
Dragging my soul to a beautiful land
Something has invaded my mind
Painting my sleep with a colour so bright
Changing the grey and changing the blue
Scarlet for me and scarlet for you..."



- Песнава ми се врежа в срце! Nick Cave ја пее со тооолку емоции што ме тера со замижани очи и низ насмевка да ја пеам песнава и да љубам, љубам, љубам...!

 

http://www.youtube.com/watch?v=HIDQQVZn ... _embedded#!

 

Тешко е да помогнеш некому физички оддалечен од тебе.
Бидејќи зборовите најчесто само се таложат еден врз друг како прав во заборавено ќоше од собата. И остануваат таму. Недопрени.
Постапките се оние кои помагаат. Се уште не сум сретнала некој кој се излечил од зборување, или за болка која си заминала кога се фокусирал на слушање...

 

Ако сите зборуваат само кога имаат нешто важно да кажат, човештовото би ја изгубило способноста за говор.

Ете барем една причина за озборувањето, и зборувањето непотребни работи.

 

Кој е тој усул? Мајка ми секогаш ми вика да пијам со него.


http://www.lajkuvaj.com/101102/

 

Тежок е патот до магистерска титула, ама се надевам дека за брзо ќе се закитам и гордо ќе ја носам.

А до тогаш не ми останува ништо друго освен да се фокусирам и да го завршам она што го започнам. Нели сепак, КРАЈОТ ГО КРАСИ ДЕЛОТО.

Уживајте во вечерта, прекрасна е!

 

...сфаќаме колку вреди животот кога некој веќе го загубил на безвреме...

Или можда само тагуваме по неговата изгубена младост? Или пак се сепнуваме пред брзиот премин низ нашите години?! Или што...

Се потресов.
Судбино, размисли дали си фер? Не е ли гревота...

 

И само вчера кажав дека почнав да запишувам сѐ во една тетратка.
Денеска, речиси ја испишав.
Имам уште неколку празни странички, кога ќе се вратам, ќе се испишат и тие.

Ма, имам јас уште толку да кажам, само немам кому.

Отидов.
Сега ми треба среќата.

 

Ми тргна "бизнисот" со обетките вчера продадов уште три пара, а денес два

дојде на мајка ми школска која се занимава со изработка на накит, и таа почнала ко мене а сега има две продавници, ми донесе мунисти, жици, клешти, се што ми е потребно, освен она ко шо вика скромниот подарок добив и еден куп пофалби
ахх колку си се гордеев тогаш

и уште нешто

Го знаете она чувство кога на сред туширање ти снема струја
и ја не го знаев ама го дознав, цела напењавена си седев едно пола саат у купатило и чекав да дојде струја

 

Овој „синхронизаторов“ на Уајпаут да се освести, и да сфати дека нема смисла за хумор, него дека е глуп. А со глупоќа човек не треба да се гордее.
Нека се теши со тие што го плаќаат да јаде г*мна на телевизија, тие се поглупи од него.

 

Врвот се мејловите што му ги праќале,демек someone gives a fuck за нешто што кажал

 

Amigos que calor...

Сум ја претерала!Значи ставрно!
''Може ќе биде ладно, може ќе вежбаме, може секоја вечер ке излегуваме, ми требаат апостолки за на плажа, ми треба облека за излегување, штикли за заведување...''
„Ова ќе го земам за секој случај да не ми притреба“,и после им се приклучувам на 63%од жените кои се мачат да го затворат куферот кога ќе завршат со долгиот процес на пакување.

Спојлер

Се погледнав во огледало,ма шта да ви причам,мислиш на рок свиркa сум.Mи свети телото од пот,косичката како со пиво да ми е прскана...лајк а рок стар(добро де не носам тесни кожни панталони и не ми се паднати под г'*от).
Одморот со друштво,сите знаеме дека не е одмор,па овој ми е ''заслужен'', нAли...Само мама,тато,и брат ми,и јас.

Mоре,љубов моја......знам дека ме посакуваш! Љубам да пливам,многу многу многу.Се чуствувам слободна,толку слободна и смирена.Убавини...
Ќе си црпам позитивна енергија со кофичка,како малите деца што прават со златестиот песок.
Нека ми се лепи сол по цело тело...

Бизу бизу.

 

Чудно е како некои луѓе имаат моќ да ми ја исцицаат позитивната енергија,море да ме потиштат скроз во тек на едночасовно дружење,а уште почудно е тоа што не го прават намерно.Само треба да ги гледам и да ги слушам,не ни мора да учесвувам во конверзација,повеќе освен со едносложни одговори.Не знам...не можам да си објаснам,ми доаѓаат на памет некои морбидни идеи и споредби и сакам да ги игнорирам.Уствари...луѓе,да бидам попрецизна,се работи за една и единствена личност и сигурна сум дека тоа и е во нејзината природа,дека не го прави тоа со некоја задна намера,тоа веќе и тажно ми е...
Дури пробувам и да не ја слушам јасно,абе нејзиното мрморење ме убива,има нешто во тонот на нејзиниот глас...
Буквално ги броев минутите и се радував на секој поминат чекор зашто сум поблиску до дома,а подалеку од неа.А кога дојдов дома направив еден мал егзорцистички ритуал.Се истуширав,облеката што ја носев ја исправ( о да,ја исправ,најсериозно ) и сум легнала малку.Тоа легнување сосема непланирано се претвори во дремење(претерано ретко задремувам) и заклучив дека е време да си легнам.Сум заспала цврсто и по еден час се разбудив со најодвратниот кошмар,после кој не сакав да се обидувам да заспијам.Ми се спие ми се плаче,ама некоја тежина на душава и спомените за кошмаров ме спречуваат да ги затворам очиве.Се чувствував како некој лик од роман на Зафон.
Така ми започна денешниов ден.Пробав да си го поправам на илјада и еден начин и морам да признам дека делумно ми успеа,али самиот факт што речиси не сум спиена цела ноќ ме наведува на размислување на што треба да се сведи комуницирањето со неа во иднина.Треба или да барам причина целосно да ја исклучам( а многу е тешко,ако не и невозможно да се најде таква причина) или да ја избегавам како да е лепрозна(многу лузерска и незрела опција).Трето,мојов се уште истрауматизиран мозок не е во состојба да смисли.
Но,денов и онака си помина.Утре ќе биде подобро.
Утре,секогаш е подобро.

 

Конечно средувањето по дома има некој крај.Иако се уште не е завршено до утре ќе биде.А потоа земам вистински одмор,не пипам ништо Да си ги доведам рацеве во ред де...

Отидов јас да гледам во небото се додека не ми се укочи вратот,да го најдам созвездието Андромеда.Легендата кажува ,кога ќе ја видиш ако се бакнеш со саканиот-децата ќе ви бидат здрави...тоа ми е најважно...а и прекрасно да молчиш и да бараш ѕвезди...

Лека ви ноќ,само убави сонови имајте...

 

Сигурно во мене е проблемот

 

Би сакала да седнам, и еден цел ден а ако не и два да ги поминам гледајќи ги овие ликови

Спојлер

Па дури и ми се плаче кога ќе се сетам колку само со исполнето срце ги гледав, на колку од нив само како малечка и сум заплакала... на Бамби на пример, или кога жителите од селцето на Робин Худ беа ограбени па немаа што да јадат...
Ах детство, чинам најубаво ми беше... Стуткана во мама, чекајќи да почне некој од овие Дизни волшебства... Тогаш немав никакви проблеми..единствена мака ми беше Робин Худ да победи, Ѕверот да се претвори во убав принц, Пепелашка да биде среќна со принцот, Снежана да ја прејде злобната кралица.... само тоа го сакав и ми беше најубаво.

 

Драги мои феминки, една молба најголема, знам дека сте запознаени со случајов, но бидејќи состојбата е алармантна пишувам тука за да прочитате што повеќе, да донирате и споделите...
http://www.facebook.com/pomoszamalata.eva
Луѓево не ги знам но сочувствувам со нивната болка и агонија во која сигурно се наоѓаат, преживеав и јас тешки моменти со моето бебче и нема потешко од тоа да се бориш за животот на своето дете, за жал животот не бира и не штеди никого, не знаеме каква помош на нас ќе ни биде утре потребна...
Донирам цело време, но решив и ова да го направам, бидејќи ги знам моите феминки дека ќе се ангажираат...
Ве гушкаме многу, јас и мало-големо веќе бебе

 

Жал ми е за некои луѓе, искрено ми е жал!
Најлошо е да жалеш човек, ама ете, не можеш да ги мразеш кога има толкав, железен ѕид во нивната глава, богами и во душа. Барем си чучат среќно

 

СДК досадно ми е и сакам некој(женско или машко ) да ми напише нешто интересно или смешно у ЛП да ме расположе ... Ве сакам бе хехе

 

одам на одмоооороророр <333