[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Конечно се отворив пред моиве за еден проблем кој ме мачеше долго време.
Па би требало вечер да спијам мирно, редно е...

http://www.youtube.com/watch?v=TLLvuzsx4sY

 

СДК дека не бев подготвен во досегашниов животен тек да се соочам со толку патници во мојот живот... За добар дел од нив очекував повеќе и подолго да останат, поблизу до мене. За нечии заминувања самиот сум си виновен, но некои сосема неоправдано се решија на таков чекор.
Како и да е, се надевам само дека со секое заминување се ослободува простор за некој подобар и поважен во нашите животи. Само нека е тоа...

 

се насмеала!!!
се крстам

 

Лудо поарно да не се насмеала. Вака повеќе ми е морничава

 

СДК дека брзо ми поминува неделава, ама нека. Ми годи.
Никогаш не сум била волку желна по викенди, можеби затоашто минатиот викенд преседев дома. Како и да е, времево не спрема за зима. Си седам под ќебе, топлинки, добра книга, чајче и рунтавото пријателче до мене, се гали. Се напикала и таа под ќебе. Малецко, бело топче. Малку прави пријатели имам ама вредат мајке ми. Остали, небитни
Само за дружба се. И не се срамам што оние правите се 4-5 години постари од мене. Во три саат им се јавувам доаѓаат. Имам рамо за плачење. Имам причина да се смеам. Имам друштво за кафе, друштво за прошетка, мањачење животинчиња во зоолошка. До себе имам луѓе кои имаат искусено двојно повеќе од мене, луѓе кои повеќе пати се соочиле со лошата страна на животецов.. Е, тие луѓе ме учат на животните вредности, кои грешки да не ги повторувам и два пати да размислам пред да направам нешто.
Ги имам нив. Пардон, имам се`!
Морам да се надоврзам на Најти, можеби тие што си одат прават простор за многу подобри. Колку и да е тешко што си заминуваат тие. Како што ми било пишано така и ќе биде.

 

И официјално имам нов дечко, аххх не ми се мери среќата, убаво викаат, секое лошо за добро е.

 

Сакам да им кажам ,,извини" на Lovelygirl и на jarec6. И од двете добив лични пораки, но НИКАКО не успевам да им исправам одговор. Зошто е тоа така, немам поим.....
п.с. Порано сум исшраќала ЛП, знам како се праќаат, така што не е до мене, до сајтов или интернетот е нешто...

 

Денес за ручек 69

 

СДК дека заспав денес на предавања, вие сте криви Цела ноќ ве читам, не пишувам многу,ама тука сум, редовно ве читам. И едвај станав сабајле.

Убав ден, мирен и спокоен. Не би се согласила со останатите дека е мрачен и депресивен. Баш вакви доцни есенски денови ми се допаѓаат. Се е толку убаво, мирно и тивко. Си ја купив "Гавранот и други песни" од Едгар Алан По. Сакам да си направам колекција од неговото творештво. Го обожавам тој налудничав и морбиден генијалец

http://www.youtube.com/watch?v=Eb8zw63G9KY

 

Зашто се прават паметни со сила?

___________

Веќе ми скисна. Или ќе се испокарам, или незнам..

 

СДК дека мајка ми денес купила нови лампиони, црвени и сребрени! Преубави се, едвај чекам за некој ден да ја накитам елката.
Па уште снег да заврне...мххх мераци!
Ја обожавам зимата, ги обожавам сите празници што следат!

И едвај ја чекам новата реклама на Кока Кола!!!
http://www.youtube.com/watch?v=4TMwBFK2qHI

 

Уште едно разочарување во низата на разочарувања.. Можеби сето ова е предизвик да видам колку сум храбра и силна да издржам се на свој грб. Тешко ми е не велам не, но морам по секоја цена да издржам. Велат никој не е вреден да плачеш за него, но и да не сакаш солзите сами навираат, не можеш да ги сопреш. Само не можам да сфатам како луѓето се толку ладни, како не допира ништо до нивното срца, немаат ли грижа на совест или пак им е сеедно дали ќе повредат некој? Милион срце се кршат во една секунда, со само еден збор или без одговор прават да се чувствуваш понижено.. Молкот е доволен за се. Но, не можам да молчам, сакам се да му кажам, да го ослободам овој товар што го носам во себе. Сакам да заминам некаде, барем за момент да заборавам на се што ме мачи. Да бидам малку среќна, да знам дека се ќе биде во ред. Толку многу сакам сите да се среќни, да се радуваат. Лесно е да се збори зад грб и да се покажува со прст, но исто така е лесно некому да се подаде рака. Лесно е да се подари насмевка, малку љубов и надеж. Штета што однапред не знаеме кому сето тоа да му го подариме, не сме сигурни дали тој некој ќе го чува и почитува сето тоа што ќе го направиме.

И не, не барам ништо за возврат. Некој кандидат?

 

Toлку е чуден животот. Не знаеш што те очекува утре. Денес ќе плачеш, утре ќе се радуваш, и се така секој ден ќе живееш во неизвесност, што ќе се случи утре? Можам да кажам дека денот ми беше убав, а вчера ми беше страшен. Немаше ни трошка надеж во мене, не знаев што ќе правам, што ќе се случи сега .. Но ете, се случи тоа што требаше. Мајка ми ми направи прекрасно јадење и прсти излижав дури, и го поминав цел ден дома, така во домашна атмосфера. А сега се спремам за излегување со дечко ми.
http://www.youtube.com/watch?v=e3904-IDxNc Песната ми го разубави денот.

 

Читајќи го постот што сум го напишала во темава на првиот ден од месецов, се присетив на мојата желба за месецов. Сакав ноември да ми донесе мир. Сакав нов почеток. Од кога расчистив со тоа што ме мачеше, се чувствувам многу подобро. Тоа што го барав, го добив, можеби и во преголема мерка, но подобро е вака. Се прашувам дали е ова само затишје пред бура? Не се типични за мене вакви мирни периоди.

Сфатив дека всушност секогаш сум била еден вид на аутсајдер во друштвата во кои се движам. Со сите сум добра, ама со никој не сум блиска. Сите се поделени, кои по двајца, кои по тројца... Јас сама. Стојам настрана и ги набљудувам сите. Не можам да кажам дека ми годи, ама не ми ни пречи.

Многу размислував месецов за тоа која сум и што сум, каде сакав да бидам, а каде стигнав. Велат сум се променила. А јас, за чудо, до некаде се согласувам со тоа.

 

Си станав пред малце.. и ај да ручам.. Се потрошила манџата макарони, и ај викам да си направам тост.. И си направив, си влегов во детска.. Татко ми, дојде да ме праша како сум садела дрва, и оп трап крап.. ми зема пола тост.. После, искочи татко ми, дојде сестра ми.. и ми вика: Што убаво мириса, и и викам.. ај, ај земи од тостов знам дека сакаш. х) Јас тука најмала, па нашле со мене. Среќа што си направив два. Абе да не се фалам, ама многу сум паметна.

 

Рум штангли за мојата водолија!
Јупи јупи јеј!
Секоја промена е позитивна и не’ мотивира да бидеме уште подобри.
Сета среќа ем радост и ја посакувам и овој пост и го посветувам на неа.

Ти си мојот опозит! Некогаш од што си сурово искрена, страв ми е да те гледам во очи, зошто знам дека ќе ме провалиш. Се гордеам што те имам и ти благодарам за Се’.
За ситни и крупни совети, за мали и големи случувања.

Сакам да ти пеам на свадба, да се брукам по маси и да ти го шетам детето по концерти!

 

СДК Чекам да поминат тие датуми и конечно да започнам се’ од почеток. Нова година, нова јас. Ми се здосади веќе и ова. Мора да се воозбилам. Мора да почнам да мислам на мојата кариера затоа што се’ останато сега веќе и не ми е толку битно. Поминаа годинчињата кога можев да лудувам и лудував. Сега се други времиња. Ветерот веќе не ме поткрева од позади, туку дува спроти мене, јас морам да се спротивставам. Треба да се осамостојам, иако можеби е малку рано за тоа. Морам да се потрудам малку подобро да ги правам работите и потрезвено да размислувам. Ете ми фрчат разно - разни идеи, копнежи, илузии... Секако сакам да го направам она што отсекогаш го сакав. Шалтерот... Ах, тој шалтер кој насекаде ми се насмевнува. Ќе се потрудам, тоа морам!

 

СДК луда сум денес, да
Остај тоа што цел ден си дремам него сега ми текна дека за 10 минути имам час математика ама не е тоа битно, битно е дека јас дознав како се презива син и и го манијачев на фб бед Ника, бед бед Ника