[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Сдк нешто се сменило, дали јас или се` околу мене,не знам.
Се разбудив полна со енергија за се`, но ништо од тоа луѓето околу мене ми ја земаа,како со цевче ми ја испија,вшмукаа и за мене ништо не оставија.

Сите нешто бараат,чекаат од мене, а јас не знам од каде да почнам кога имам таков притисок и наметнато брзање. Седнав да си ги стокмам мислите и обврските и си се загубив.
Не јас не сум ваква, кај мене секогаш се беше испланирано до секунда, до најситен детал, никогаш не оставав за во последен момент да испланирам.Никогаш не доцнам, не оставам да ме чекаат.

Не го сакам септември ми создава некоја напнатост, ме гуши.
Само побргу да помине, да можев деновите да ги истрчам до сега ќе беше декември и ќе имаше снег и топлина во душата.

Почеток на месецов а јас веќе немам сили за него.
А ме чекаат недопишани уплатници,недочекани редици,мрзливи тетки по шалтери,нови предмети, свадба,одлуки,разговори, средби,кратки патувања до Скопје, нетрперливи пријатели,незгодни посети,неотпакувани зборови.

Некако премногу ми е.
Нека минува побргу.
I need just a simple hug and warm words.

 

http://www.kafepauza.mk/zanimlivosti/dj ... na-svetot/




Жени, жива да не сум! Абе и на него не му е лесно, туку ај ...

 

Јас само ова ќе го кажам

‎''...naravno da će reći da je sretna zbog tebe,nasmešiti se i glumiti da je sve u redu...ali pogledaj joj oči...slomio si je...''

Толку.

 

Ај да опцуеш еднаш , па уште еднаш тоа е ок но да бидеш ГАД гадосан на форумов не би сакала да кажам од кој збор ми се згади животот се си има граници ама некои .. мислам добро некои работи и во живо не се кажуваат на ТОЛКУ директен начин . Како и да е денес е убав денот овие денови ги сакам си дувка ветренце ,малку сонце . Убав е животов само да знаеш како да си ги наредш коцките

 

Моментот кога сите твои симпатии ќе се соберат и ќе играат заедно кошарка

 

Незнам дали јас сум виновна,незнам дали и другарка ми е виновна.Ама мене ме лути кога некој не може да одвои барем 2 минути за некој со кој растел од мали нозе,кои делеле речиси сите тајни,сите облеки и кондури,сите среки и несреки се затоа што "немала време".Се затоа што откако си фати дечко ја заборави другарката.И кога и бараш барем 5 минутно внимание ја истура целата вина врз тебе...А ти?секој слободен момент си одвојовал за нејзе за да и помогнеш во се.На крај ми се истури за нешто од времето на Дедо Ное...а јас тогаш бев со тебе,па тој ден па оној ден?Не бе...не ми вади глупости од ракав.
Трагедија нели?
Одамна престанав да им верувам на изговорите.Дали е до мене или не, не е важно.Само не сакам да ме прават будала и да ме теглат за нос.Таа ако нема респект кон самата себе,кога дозволува да се затвара дома само заради страв да не и раскине дечкото јас имам респект кон себе.

Туку што сакав да кажам.Конечно сум задоволна од себе...Исчистив година,косата ми е тип топ(мојата најголема опсесија моментов,дури и плетенки си сплетов ) готвачките способности ми се подобруваат.
Што би рекол тој,ај да не се фалам ама пак се пофалив
И така

 

Не знаеш што мислам? Нема ни да дознаеш! Ќе дознае тој што ќе си заслужи. Јас до сега се ми е заслужено, ама има нешто и што не ми е заслужено (посилно од се).

Сакам мир, сакам квалитетна музика, сакам уметнички слики. Сакам чоколади ииии одреден тертип солени јадења (опуштете се).

Понекогаш сакам да спијам сама, понекогаш имам несоница, а понекогаш фотографирам.

Ја сакам и природата и нејзините убавини. 22 Април е денот на планетата Земја. Завршив со работата околу хербариумот и скоро задоволна сум.

Сакам јога и обожавам нови асани (треба да почнам теквондо да практикувам).

Сакам да ми љубоморат ако тоа не им пречи. Понекогаш ми смета оти ми е страв, понекогаш пак убаво ми е. Ме закачкаат оти сум мирна. Зошто да ми е убаво? Е нема да ми е убаво! Ќе биде по нивно и точка! Јас пак кога ќе ми се јави љубомора, се трудам да ја отстранам, за да не ми шкоди.

У политика не се мешам, очи нека си извадат- исто ми се фаќа.

Колешките ми се лутат оти ми заврши кризата. Е што да правам и јас нејќев. Кој рече дека алкатрас нема да не збере!?

Бај д уеј си го најдов дневникот од пред десеттина години, па ете нешто така:

Цитирам:
„Не ја продолжив втората партија оти забравив се цела есен и цело полугодие. Тоа ми беше најубав период од 2002 год. Прво со Маријанините смешки, второ не плачев за тажните туку се радував на убавите случки. Тажните ги забравив. Бев зачудена шо сум толку цврста. На школо си поминав супер. Кога дојдов одма вежбав за писмената по англиски и тогај ја видов Маријана дека доваѓа накај дуќано и јас пукав од среќа се додека не ја видов како си оди.“

Пс. Објективноста е добра ствар цврсто спакувана во челични живци.

 

Некои луѓе многу брзо забораваат, све што имаш направено за нив.
Боли кога исфрлаш некоја личност од твојот живот,а уште повеќе боли кога таа личност во минатото ти значела се..
Секој си глеа за свој гз! По срање ден одамна не сум имала >.<

 

И се уште сум без коментар, неможеа повеќе да ми погодат, неможеа!
Ама до ден бе? Озбилно?

Спојлер

На 6 септември Венера, планетата на љубовта, ќе влезе во лав, вашиот сектор на долгорочните планови. Вашите разговори со партнерот ќе станат посериозни, затоа што ќе бидат насочени кон вашата заедничка иднина. Многу шкорпии ќе преземат голем чекор...

Цитирано од месечниот хороскоп за шкорпија.

 

Добро зошто ако девојче отиде само во ресторан сите се ѕверат? Гладна бев и отидов да јадам. Нема да чекам друштво да дојде за да каснам меѓу една и друга обврска. Па и тој келнерот знаете ли што ми вика:`Ќе нарачате кога ќе дојде друштвото или како?` Не,ќе јадам сега. Не ми треба некој да ми соџквака. И да ви кажам баш на раат си се најадов. Лезетски. Без некој да ми шлапка,крцка,тропка и раскажува додека јадам. Не дека ручекот во друштво не е убав,ама некогаш ми е поубаво вака сама.

И уште нешто, не носете лелеаво фустанче на ветров.

 

СДК дознав убава вест.Мојата драга другарка ќе стане тетка и ќе имаат снашка во куќата.Среќна сум за неа, ја гледам како е збркана целата, возбудена па и како нема да биде Воедно кога веќе почнав тој беше и мој прв дечко, сега ќе му играм на свадба.Ако ако се најубаво да им е

 

Знаете, она кога почнуваш некој разговор, а знаеш дека се што ќе кажеш е излишно, и додека збориш знаеш дека е џабе и колку и внимателно да слуша личноста нема ништо да те разбере, и постојано за време на зборувањето си велиш Зошто воопшто трошам зборови, та после 2 минути си уморен и едвај ја тегнеш устата, не од што многу си се уморил зборувајќи, ами од што си се уморил да и зборуваш на личност која нема да те свати. Од лево влегува од десно излегува...
Уф...

 

Вчера, Пирамитка чинам, беше спомнала за поврзаноста помеѓу несреденоста и налетувањето на фаци кои баш и не биле пожелни да те видат во тоа издание. Денеска, потписујем.

Ко Срцекршачка ќе ви звучам, ама морам!
Видно изнервирана од расипано јајце во салатата од фамозниот ручек, одам на чупање. Ме средуваат, излегувам сета со светечка кожа над веѓиве поради алоето, пудрата на пола чело стои, на пола извадена благодарение на восокот, нешто ко јинг и јанг, ама во црвено-пудрести нијанси, косава соберена во една палма, позади цвета т.е. се дели на резанки од што е мрсна, едни шалвари и маица начукана во нив без врска и впечатливо ланче што на ништо не оди, кое го ставив за камуфлажа, да одвлекува внимание од гнаснава појава.
Нозете распарталени со 4 жуља, розови папучи расцветани од страна, оти друго ништо не можам да носам, ми се јавува другарка да сум пречекала мајка на друга другарка, за некои скрипти и така оправи госпоѓицава да чека и фотокопира. Тоа е кога едната живее на еден крај на град, другата на сосема друг, а јас во средина, па сум им ко поштар кога им треба услуга.
Ко да веќе не се осеќав доволно мизерно, ме вратија од најблиската книжара со изговор дека само документи копирале, па одев таква зачукана по центар, за да ми свират 40 годишните мажиња соберени во кафанчето преку улица. Типот во книжарата беше толку љубезен, што испотрга 300 ранци само за да ме услужел, зошто срамота било да ме враќа. Ко капак, моливчињата со бубамарки кои ги меркав, ми ги даде ко подарок. Треп треп.
А, јас во земја пропаѓав гледајќи си ја појавава во стаклото.

Толку? Не. Топ-Шоп и тоа не е сѐ.
На влез налетува комшијата со кого делев клупа во основно, ми отвора врата чиниш Војводката Кејт сум, па ме тапша братски по рамо: Бреее, комшика ли си, што ли си, со месеци те немам видено. Види машала како си се сменила, алал. А?!
Луѓе, мене ко потсмев ова ми дојде и едвај чекав да излезам од лифт!
Не знам дали смрдев, ама и тоа фалеше да осетам, за комотно да се фрлам од тераса.

Па, ова е ултиматумот кој морам да го исполнувам за да бидам привлечна?
Или само се мајтапеа со мене?
Второто ќе да е. Кога сум средена никој не ме мари!
А, нашиов народ има смисла за хумор и сарказам.

Епа, Марфи, стварно на мајка ти! Три пати!

 

Само што си ги средив нозете, ги накиснав, ги изрендав со каменче, туприја.. Се налакирав.
Најмалку хигиена имаат сироти. Најгаден дел од човечкото тело ми се нозете, секаде со нив газиш, бактерии. А сега моиве се чисти си ги сакам
Посебно петите, сега ми се, мед да лижеш ( како што вика Цацко Коњопишки )

И еве зашто... http://www.youtube.com/watch?v=Yh-7ENgb ... ure=relmfu

 

Се вратив од фризер, па задоволна сум. Од должина не ми одзеде, форма не ми смени, иако имам уште за кратење колку што и реков толку си скрати жената од изгорените врвови. Уф, добро е.

И едно нешто никогаш не ми стана јасно... зошто фризерките имаат катастрофални фризури?

 

Девојката што ја глуми глувонемата балерина во спотот на The Script за песната Hall of fame многу ми личи на Марама

 

СДК...Овде во градов нема невработени, сите работат еден против друг !

 

СДК и пишувам на другарка ми со која не сме се слушнале долго време.Нејзините карактеристики се кога има дечко никаде ја нема, ништо не ја интересира е ако се скарат ее каде си? , ајде ке излегуваме вечер?! (А инаку сега во моментот има дечко)И јас нели другарка сме , да ја прашам што направила со факултетот.Јас целата среќна кога и пишав бидејќи баш тој момент проверив дека ме примиле на факултетот и баш се израдував...Јас-Ее каде си ма , ..... добивам одговор јас не сум адриана туку андриЈана.Кажи? Па сигурно после толку време не сме се чуле ни виделе очекуваав поубаво одговарање ама нема веза.Значи мразам негативност , сега ако не била расположена нешто или пак не сакала да ми одговори не морала.Ништо не бидува на сила.И да да спомнам секое прашање кое ке го поставев добивав одговор со еден збор.Ауу што мајка ме тераше и јас па да и пишам сега и мене да ме наполни со негативност.. афф

 

Додека сите го обвинуваат Дизни за нивните високи очекувања од мажите, јас ги обвинувам романите.
Ма дајте, сите знаеме дека во вистинскиот живот нема принцези, принцови и магии.
Само малите девојчиња веруваат во тоа.
Но, авторите на романтични бестселери умеат и тоа многу добро да го привлечат вниманието на патетично романтичните комплицирани суштества (читај: жени) кои иако знаат дека fairy tales не постојат, се уште веруваат и се надеваат дека некогаш ќе ја пронајдат онаа совршена љубов.
Некои можеби дури и ја закопале таа надеж некаде длабоко и веруваат дека можат да бидат среќни и да се задоволат со она што го нуди реалноста, други ја идеализираат својата далеку од идеална врска, но во секој случај сонот за happily ever after никогаш не можеме целосно да го искоренеме, нели?
Ех, жени.
Мислам дека не треба да им дадам помалку значење и на романтичните комедии од кои секако имате погледнато некоја, колку и да ја негирате вашата нежна страна и сакате да ја покажете вашата издржливост. Поправете ме ако грешам.
Романите и филмовите ни изгледаат доста реално. Ликовите се соочуваат со проблеми, па така ние се поврзуваме со нив, ги гледаме како вистински личности кои имаат вистински животи...
Но, упс, на крајот проблем.
Ликот после толку борби и порази конечно доаѓа до победа!
Јупиииииииииииииииииииииииииииии!
Стоп! Не е толку едноставно.
Тоа е само трик. Само трик да ве намамат вас да верувате дека всушност тоа е возможно во вистинскиот живот.
Не дека не е, не сакам да ги рушам вашите надежи и сонови или да бидам скептик, но за разлика од филмовите и романите, крајот на животот е не секогаш толку совршен.
И за жал, ниту можеме да го предвидиме, тешко дека можеме дури и да го контролираме, а уште помалку можеме да извлечеме гаранција дека се ќе заврши среќно.
Можеби нема.
Можеби некои од нас никогаш нема да бидат толку задоволни од својот живот за да можат да кажат дека се среќни.
Тоа е животот. Нема гаранција за ништо.
Бајки, принцези, принцови, Пепелашки, Снежани, Заспани убавици - bullshit!!!
И, не, не сум разочарана од љубовта и од овој свет.
Овој свет е се што имаме и се што знаеме и мене ми е сосема доволно.
Но луѓето секогаш сакаат повеќе од тоа што може да си дозволат, тоа ни е во нашата конфигурација, секогаш повеќе и повеќе и повеќе ... и на крај разочарување.
Соновите не се ништо друго туку производ на нашата природна незаситеност!
За среќа, никогаш не наштетиле никому, па ќе продолжам да сонувам.
Бидејќи сум човек. И време е да го прифатам тоа.
Сепак ако нешто сфатив до сега, сета таа магија на љубовта дефинитивно има поголемо влијание во свет каде што всушност постои истата.