[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Некогаш нема потреба да ме слушаш мене .
Некогаш послушај барем една песна со која се будам ...
Се надевам дека тогаш ќе сознаеш барем дел од мене .
И не заборавај некогаш зборовите воопшто не се потребни .

 

Ајде и тука да се исфалиме ГО ДОБИВМЕ ПРОВОТ БИСЕРЧЕ, ова е поголема срека и од привот бакнеж лугеее, Ајде сега би замолила некоја Битолска мамичка или од тој крај натаму каде се негувава адетот да се прави турте да ми кажи рецепт, мајка ми е надвор од државава не можам да ја прашам.
РАдувајте се на мали нешта, само тоа и ни остана, за друго да не кажувам..

 

ајде сите запчиња да ви бидат бисерни
еве тука имаш рецепт за турте

http://www.facebook.com/photo.php?fbid= ... 603&type=1

 

Од септември на Македонска радио телевизија или МТВ
-The Big Bang Theory
-Gossip Girl
-The Vampire Diaries

Не ме држете за збор, ама за првите две видов промо на телевизија, само за Дневникот на вампирите сеуште не. Ама големо браво за МТВ, помислисе на нас ретките душички кои немаат што да гледаат на телевизија освен турски глупости во боја!

 

Сдк лесно е човек да се отказе од некои работи, само треба да има доволна инспирација за да го направи тоа.Но, треба и да биде независен од нив, тогаш е ептен лесно.За малце ке направев така пред некој ден, кога човек не чувствува нешто кое би го натерало да размислува поинаку, тогаш џабе е се.А и најверојатно ќе биде така наскоро.Мозеби колку побрзо, толку подобро за мене, со оглед на околностите.Лошо е кога на човек ќе му биде сеедно.

Ништо не ми вреди и ништо не ми значи тапкањето по рамо и дувањето под пердув, секако ова метафорично казано, повеќе ми значи односот на луѓето спрема мене.

Зивотот ни става такви искушенија, сопки, со цел дали ние мудро и храбро ке постапиме или не.

Страшно ме фаќа некогаш убиствена носталгија а форумчево и своите, прават помалку да го чувствувам тоа.

 

Преименувајте го форумов во “Породилно“ дури не настанал покољ.

 

На 20 години се чувствувам уморна од се. Веќе не ме радува ништо. Не ме радуваат материјалните работи, не ме радува ни тоа што скоро сите зацртани работи ги исполнив летово. Не ме ни радуваат ни повиците од познајниците, веќе почнав да ги игнорирам.
Веќе и довербата ја изгубив во сите. Пријатели? ХМ.. повеќето дволични и лицемерни. Роднини? Со повеќето од нив се гледам само на некои прослави. Само семејството е тука за СЕ. Единствена среќа чувствувам кога сум со нив, сите заедно. Сите подеднакво допринесуваат за хармонијата во домот. Секој со свои проблеми, но сепак со насмевка. Не сака да ги загрижува останатите.
Тоа што во последно време сум тивка и молчам не значи дека не знам што се случува околку мене....
само не сакам да од мојата уста да излегуваат толку лоши зборови, а и некои работи едноставно не заслужуваат коментар.

 

"Sometimes in life there really are bonds formed that can never be broken. Sometimes you really can find that one person who will stand by you no matter what. Maybe you will find it in a spouse and celebrate it with your dream wedding. But there's also the chance that the one person you can count on for a lifetime, the one person who knows you sometimes better than you know yourself is the same person who's been standing beside you all along." - Bride Wars

http://www.youtube.com/watch?v=wJZ3bcPr-Ds

 

СДК- Решив веќе да не пишувам на фрумов толку често, само ќе ве читкам. Ма решив да го скратам времето поминато на интернет, ќе учам. Сите ми се смееа кога им кажав, но јас сум решена. Добро сега викендите ќе помувам поголем дел овде.

 

Глуп бе, глуп. Некултурен. Сељак, сељачиште. Седеме на клупа, кој грицка сончоглед, кој пуше цигари и овој сељаков без срам почна да ждрига. Алоо, осет малку, и култура. Не знам од што повеќе ми се згади. Од самото ждригање или од неговата некултура.

 

Сега сфаќам дека ништо не е како дома. Да да. Ми требаа дури цели три години да го сфатам тоа. Она по коешто сум копнеела цело време. Она коешто ми го стегаше стомакот, а незнаев што е.
Дома. Нема ништо како дома. Мојата дома!
Ниеден кревет нема да го замени мојот, ниеден плакар/шкаф нема да го замени мојот, ниедно јадење нема да го замени она на мајка ми, па дури ни моето што сама си го готвам.

И нема ништо полошо да ти се падне цимерка која постојано мрчи. И јас мрчам, и сите мрчиме, но таа ја претерува границата.
И јас имам проблеми, и мене ми е тешко, и јас имам за учење, и јас треба да спијам..
Ако почнам проблемите со секој втор што ми се најде на патот да ги споделувам, верувајте ќе ми треба цел еден ден.
Но знам дека и на оној што ќе кажам и тој има проблеми. Зошто да тупам и со моите.
Но не бре. Само на неа и било тешко, само на неа и било досадно, само таа сакала дома да иде, само таа..
И јас имам проблеми. И јас имам обврски.
Можеби ќе те засакам тебе, но себеси се сакам повеќе.
Крај!

И ете така за една недела се изнаслушав и изнагледав секакви глупости. За една недела поминав низ многу перипетии, заплети, расплети..
Сега ми е ред да здивнам малку, макар само овој викенд.
Да си се изнаспијам во мојот кревет, да ги изгушкам моите, и да се прејадам од храната на мајка ми, макар тоа ме чинело 2кг повеќе! Гајле ми е.

Ноќта е тивка, малку студена (кај нас), но јас ја љубам.
Имајте убава вечер. Мене дремка не ме фаќа.

http://www.youtube.com/watch?v=o_qwSHEH ... ture=share

 

Не ваља. Со две категории, жени ништо не праат.

 

Четврт век, пораснав мајке, пораснав. Одсекогаш сум викала 25че е зрелост, на 25 ќе се мажам, до 25 има да бидам успешна до даске....зашо 25 е бројка, кој што сака нека каже, бројка е и тоа убава. Но од оваа бројка одсекогаш сум се плашела, ми велеле, до 25 имаш фора, да созрееш, да ослабеш, да станеш човек... Јас побрзав, созреав многу рано, но останативе работи, никако да ми се погодат И за овој роденден конечно си направив торта сама, со свои раце, вистинска торта по мој вкус, мислам дека треба да биде торта ипол овој пат. Нека ми е среќен роденденот, на мене и на државава наша

 

До кои размери ќе се шири американскиот идиотизам во нашава Макеоднија?
Значи луѓево се спремни не само од себе гомно да направат,туку и да им ги уништат животите на другите околу нив,за 5 минути слава.Буквално.
Друга работа е што веќе не ми се читаат македонскиве портали...80% од статиите се за човековата глупост и ретардираност..Не затупуваат на сила.

Се прашувате што е со народот во последниве години?
Ете јас го имам одговорот.Уствари Вмро го има.
Над 60% од луѓето користат интеренет.Дури над 60% од луѓето имаат можност да ги прочитаат глупавите статиите и да изгубат по некоја мозочна ќелија.
Ќелија по ќелија,година по година...па мислете му ја сега вие.

 

Фала гугл.

 

Сакам да ги потсетам разумните битија налк мене дека нема надеж во животов. Се пцојсало, пакет го*на заедно со моралот, етиката, бон тон гестовите и човечкото во нас. Да не набројувам тако даље многу ниско че се рангираме како бескорисна нација ако негодувам уште малце.
Не ми годи што труе воздухот на лицемерие и неискреност во изобилие. Толку нереална перцепција на секодневието и немам сретнато.
Не чини ама се турка, ќе ја наредиме . Немој, али немој да ме јебеш бре. Поеба* е системот заедно со Груевски и цела провинциска нација сјеба*ни во мозоците од него. Срамота е, срамота пу јазик.

Нема кој да ја турка младината напред, единствено не турнаа надвор од посран*ата Македонија во неповрат. И после ќе ги има на телевизија, као и македонче момче али момиче постигнало нешто. Никнало од тука кај што не го посадивме, па сега да се фалиме дека е наш. Наш е жими топките. И ја не би да давам интервју за МТВ дневник ако постигнам нешто далеку од тука.
Ќе се декларирам како вонземјанин, поарно отколку член на кланот на Грујо, нивни неславен проект. Никогаш скраја да е.

Ќе плукам и единствено ќе се пишам како посестрима на Александар Македонски. НЕ Александар Велики. Будали едни, во наша земја туѓинци ќе ни ги прекрстат великаните. Во гробот се превртува ете така да си знаете.

 

Google.Thanks!

 

А сум ви кажала колку многу си го сакам Сандро м?

 

Денес направив вечера за моите,поточно им направив пица.Домашна,замесена од мои раце.За првпат и јас посакав да се пофалам,беше навистина вкусна.Гледајќи ги моите како гордо уживаат во оброкот приготвен од нивната ќерка сфатив едно нешто.Дека меѓу жената и кујната постои посебна врска.Колку и сите да ја негираме и да се правиме дека ова е 21 век,дека нема потреба жената да минува време во кујната,не сме во право.Чувството кога на трпезата ќе ставиш храна што сама си ја приготвила е незаменливо,топло и некако домашно.
Денес јас ја открив мојата врска со кујната и не мислам да ја прекинам,напротив планирам постојано да вложувам,за што почесто да го добивам она чувство на топол дом.

 

" Среќните луѓе имаат еден недостиг од кој никогаш неможат да се ослободат : мислат дека несреќните луѓе самите се виновни за својата несреќа "