[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Животот е премногу краток и не вреди да се троши на глупости. Денес не има,утре не.
Се поголем е бројот на млади луѓе кои ги губат своите животи. Зошто?
Зошто секогаш добрите деца завршуваат така? Не знам што друго да кажам,во шок сум.

 

Денов како-така помина.Можеше да биде и подобро,ама се надевам утре ќе биде како што треба.
Добра ноќ на сите.Се читаме утре

 

http://www.youtube.com/watch?v=JdbUZeh6x-s
Вчера танцував на песнава со дечко ми.
А, верувајте врска немам од танцување.
Таква несмасна, најнеталентирана на светов, но невообичаено самоуверена го фатив за раче и го убедив да танцува со мене.

Spoiler

Добро де, и го згазнав еднаш.

И ми беше преубаво, најубаво и бев вистински среќна.
Ете, такви моменти ми ја исполнуваат душава.
Бидејќи навистина е прекрасно кога личноста што ја сакате е тука со вас, вие едвај можете да ја видите на слабата светлина од свеќи, ама ненадејно темницата не ви пречи.
Бидејќи го чувствувате неговото присуство, неговиот мирис, ритмичкото чукање на неговото срце и одеднаш се е е совршено во два наутро...
Па да, животот е убав.

 

Јас не знам што се случува,но искрено сум згадена од игнорантноста на родителите и сите оние кои треба да си ги штитат децата на секаков начин. Сите знаеме за познатата магарица, го отворив тоа аск да видам што по ѓаволите прават таму?! Се што прочитав беше секс, дали сум убава,дали ќе се муваме,фаќаме и не знам веќе што! Деца од 14,15 години каде во ред, пубететот им ги дивее хормоните,но ја имаат несреќата да го имаат интернетот како привилегија на денешницава која повеќе им донесе зло,отколку океан на информации и знаење.
Колку реално,родители кои им давате бесконечен пристап на вашите деца до интернет,сте се заангажирале да ставите програма за заштита од посета на порно сајтови?! Колку контролирате што прават на интернет?! Дали можеби сте помислиле да ставите ограничување на часовите минати на интернет?!
Јас сум згрозена! За се се има време да се преземе иницијатива и се нешто да се зборува. Но кој ги штити децата?!
Стварно ми се слоши...ама стварно... Скролајте надоле и видете ги клиповите. И дали некој ова аск го контролира?!
http://ask.fm/zoi4e64
Во рок од еден час, не знам колку мои пријатели на фејсбук го постираат профилов со гадење.
Каде може да се пријави или нешто слично?! Ако некој знае,го молам да пише.
Се плашам ако е сега вака,како ќе биде по некоја година кога ќе имам свои деца. Згадена сум! Колку се ранливи и колку лесно се изложени на секакви педофилчини!
И после ќе ми каже некој дена игрите,спотовите,музиката и не знам веќе што,не им влијае на децата! Оди у три пизде лепе материне!
Некој може и да се смее,некој може и да се спрачи со истото,но не е смешно. Овие деца се незаштитени ниту од своите родители,ниту од општеството. Ова дете не е ни воспитано како што треба штом се осудува да го прави ова,ниту пак објаснето му е кои се последиците,нема кој да му се посвети. А не е ни единствено! Толку деца со родители во овој развиен свет каде сите бркаат кариери,а всушност се деца сираци,самите раснат и бидуваат ранети.
Не,ова не е нормално!

 

сакам да кажам дека до пред 5 минути го изгледав најубавиот филм што постои на планетава воопшто девојката со бисерна обетка and i'm feealing very happyyy ))

 

Лесно е да ги соблечеш сите алишта од себе и да водиш љубов
Луѓето постојано тоа го прават...постојано.
Но да ја отвориш душата некому,
да му ги отвориш вратите на својот дух,
мисли, стравови, иднина, надежи и соништа ...
Е тоа значи да бидеш гол комплетно.
Се во животот можеш да створиш.
Баш све, освен Душа.
Е со нејзе МОРАШ да се родиш.
Или ја имаш или ја немаш, нема средина!


Добра ноќ !

 

^Го суспендираа акаунтот, веројатно некој го пријавил.
Јас за жал го видов пред тоа. За жал.
Ова мора да се пријави во бугарска полиција и социјални грижи, имаат ли децава мајки и татковици, само тоа се прашувам и каде се.
На ваква мајка и се одзема родителско право без размислување.
Убаво имаше напишено некој, секоја може да биде родилка, но ретко кој е родител, мајка или татко.

 

Епа познато е кај мене дека најчесто го добивам тоа што го сакам...
Без да вложам многу...
Само треба силно да го посакам. Не зборам за материјални работи.
Ама имам проблем додека да сфатам што сакам.
Живот, шта чеш...

 

Денеска имав гости од именденот и нормално како и секогаш со гости дома се прави неред, се валка, се прават тањири кои некој треба да ги измие.
Мајка ми уморна од печењето и лупењето пиперки денес, реши да ги остави за утре сабајле кога ќе станела да ги измиела.
Не помислив ни два пати, одвоив едно дваесет минути и ги измив. Сакав да ја изненадам мама сабајлето кога ќе стане со помислата дека треба да мие купишта тањири и чаши и ќе начека изнендување, средена кујна. Многу убаво се чувствував додека го спремав изненадувањето, зошто и тие ситни изненадувања знаат да те развеселат и да ти го направат денот. Ама знаете што се деси? Заѕвони телефонот од кај тато од работа и ги разбуди. Мајка ми појде во веце и во кујна да се напие вода. Се враќа да си легне и целата насмеана ми вика: фала што ги изми. Значи благодарна е, колку толку и сум од голема помош и ги цени тие мали работи што ги правам за неа. Посакувам и јас да имам на нејзини години некој кој ќе ми прави вакви изненадувања и ќе може самоиницијативно да ме заменува.
Правете секој ден мали гестови, некому можете да му го направите денот поубав со многу малку труд.
Од срце направен гест значи многу повеќе од лажно подадена рака.
Едно тапшање по рамо, една насмевка значат многу за оние кои знаат задоволството да го пронајдат во малите работи
Чувството кога ќе те пофалат баба ти и дедо ти, кога за нив си нешто најнај, кога во тебе им е секоја надеж за радост те прави во еден момент среќна и горда, а во друг озбилна и по малку несигурна што во тебе е влеана толкава надеж и се плашиш да не ја изневериш довербата.
Ме радува секој миг поминат на село, ме радува секој миг поминат со моиве дома зошто овие мигови се непроценливи и нема вечно да траат.
Безразлика дали муабетиме, се смееме, се караме по некогаш или секој е на своја страна и си брка работа или двајца се во една соба на еден телевизор, а двајца во друга или заедно сме на трпеза собрани секој момент за мене е специјален и се обидувам да го запаметам за да има на што да се потсетуваме после неколку години кога ќе се собереме пак.
Секој изминат миг е вреден, а јас не сакам да жалам за залудно изгубено време иако во последно време доста залудно го трошам.
Од утре нема да биде така, од утре ќе вложувам во мене во сите аспекти и ќе се надоградувам како личност свесно.
Секој ден ќе гледам да направам некоја работа која ќе остави впечаток, се надевам позитивен, но да биде вредна.

 

во моментот сакам силно да си се изнаплачам и целата тага да ми излезе низ очи и да ми олесни на душата

 

Во заблуда сум била цело време, за Beached и Beauchamp мислев дека се една личност, исто и за Elenaaa и Elenuskaаа, сега загледав дека има разлика

 

Кога немаш ништо паметно да кажеш , те молам молчи.
Кога немаш ништо искрено да кажеш , те молам молчи.
Кога мислиш да создаваш свет , свет од лаги , свет полн со измама ,завист , љубомора ,омаловажување ,прекор ,сожалување , ТЕ ПРЕКОЛНУВАМ да заминеш и да замолчиш довека ..
Не сум родена јас за тие подли зборови , за тие очи што чиниш сета омраза на овој свет ја збрале , за тоа срце кое незнае искрено да прости и едноставно , просто и обично да љуби ...
Не вели ќе помине , не вели се ќе заборавиме , не вели ....остави тишината да одзвонува и да боли.
Остави времето да удри со сијот свој замав ...Нема да боли помалку ако кажеш грст лаги , зборови за кои ни ти не им го знаеш значењето ....Заборави се , немаш право да прашаш како ми е ...Оддамна ништо не е исто , оддамна нема јас , нема ти ...не нема НАС ...

 

Зјапам во мониторов и тешко ми е. Неможам да заспијам. Многу мисли ми се вртат низ мозочево.
Се чувствувам зашеметено, оптеретено, стресно, нервозно, испаничено.
Незнам како да си признаам, како да поверувам дека јас, таа што секогаш е спремна на промени, на нови возбудливи чекори неможам психички да го сварам фактот дека за месец дена ќе треба да напуштам се.
Тесните улички на моево маало, Скопските булевари со семафорите што не работат секој втор ден, гуживте во автобусите, тревата во градскиот парк, миризбата на асвалтот на првомајска, маалската кучка која е убедена дека скаличките пред портата на мојот двор и се дом, маченцата на соседната улица, мојот дом, мојата соба...
Ах мојата соба, поличките со книгите, бирото кое никогаш не е средено и кое секогаш една од причините за неделните расправи со мојата мама. Мојата мама, како ќе и кажам чао на мојата мама, како ќе се помирам со фактот дека ќе ја гледам еднаш на 5-6 месеци. Кој ќе биде покрај неа да ја поддржи во тешките моменти, да ја насмее кога ќе стигнат новите сметки, да и направи кафе и ручек кога ќе се врати капната од работа.

Ќе те земеме мамо, што поскоро и тебе таму.

Како ќе ги оставам моите пријателки, што ќе прават без филозофот што секогаш им досадуваше со долгометражните говори кога ќе направеа некоја глупост, кога ќе дојдеа на исповед сабота или недела наутро по завршувањето на бурната вечер.

Кажете ми како да останам сталожена кога ќе помислам дека нема да го гледам по половина година, дека нема да можам да си го гушнам и да си го бацам кога ќе посакам. Ќе се распрснам на милион парченца.

И секој ден ме прашуваат, сите ме прашуваат, кога заминувам, зошто уште не сум замината, зарем не требаше веќе да сум таму?

Паничам Фем, паничам, а тоа не е добро.

http://www.youtube.com/watch?v=jvp8yIsgcpo

It's my last year here
My first class moved to portable 'a'
Under construction since summer
And it's cold today
I can see my breath, and what's left of the west parking lot
And all the spaces that we fought
And it all seems forgotten, left in the bottom
In past piles of rubble, in puddles of rain water
That hurt last night when I left like that
When I won't come back
Speaking my peace to the past
I can't help but wonder, who is this wind at my back
A whisper to walk on, come on from all that

You're the only one who stuck it out last night
The only other one who caught the other line
You're the only one when this world collides
The one that I can't deny

It's undeniable how brilliant you are
In an unreliable world you shine like a star
It's unforgettable now that we've come this far
It's unmistakable that you're undeniable

Цела година си ја пеам, и ќе остане нашата песна засекогаш.
Нема да дозволам далечината да не уништи и да го земе тоа што вредно го градевме.
Те сакам!

 

Семејно насилство е широка дефиниција, тука е вклучено и малтретирање на дете, малтретирање на повозрасни, и други насилнички постапки меѓу членовите на семејството. Насилството може да биде во неколку облика, физичко насилство, сексуално, емоционално... Има повеќе начини на малтретирање, физичко се смета од најмал физички контакт, преку силување, па до убиство.
Семејното насилство се случува насекаде низ светот, и те како влијае на луѓето. Секојдневно сме сведоци на насилство врз жените, децата, малтретирање во секаков облик. Злоупотребувањето започнува по суптилен пат, и со текот на времето се влошува!!
Која е теоријата за ова кривично дело? Алкохолот, моќ и контрола, стрес? Дали некоја од овие причини го оправдува овој страшен чин?! Дали постои нешто што го оправдува?!
Насилството, злоупотребувањето, малтретирањето, сте се запрашале ли какви последици оставаат?
Оваа појава носи трауми, длабоки последици кои жртвите ќе ги имаат за цел живот. Последиците од семејното насилство најмногу ги чувствуваат децата. Тие деца се во позиција да се справуваат со големо ниво на стрес, што доаѓа од стравот дека ќе бидат повредувани, повторно, и повторно, и повторно!!
Како се чувствуваат тие личности? Каква е нивната иднина?
Кај тие луѓе се среќаваат некои карактеристики, постојан страв за својот живот, лажење, тенденција за насилно однесување, проектирање или прифаќање на вината, немоќ при носење на одлуки. Секако дека е висок ризикот за самоубиство и обиди за неговата реализација.
Ова е сериозен проблем, не само за личноста што е директно малтретирана. Дали вие сте сведок на нешто вакво? Директен или индиректен, небитно?!
Со препознавање на било какво малтретирање, и индивидуална интервенција, се намалува влијанието и последиците, не само на сегашните туку и на идните генерации. Му се помага не само на тој што се наоѓа во конкретна ситуација, туку на сите околу него. А напоменав дека децата се тие што најмногу страдаат, па мајката секогаш мора да мисли два пати, еднаш за себе и еднаш за својте деца.

Ова е кривично дело, брутално кривично дело. Знаете, тешко е да познаете или да си признаете на себе си дека сте жртва на злоупотребувач, но помошта постои. Јас сум била жртва на вакви бруталности, малтретирања, насилство во големи размери. Јас имам големи последици со кои се соочувам секој ден. Ова ми претставува повеќе од доволен мотив да превземам акција, колку порано -толку подобро.

И запомнете, никој не заслужува да биде злоупотребуван!!!

 

Од денес, па се до зимскиот распуст, пак секој понеделник ќе ми започнува со песнава
Мразам понеделници, ама барем обожавам утра

Имајте прекрасен ден

http://www.youtube.com/watch?v=lAZgLcK5LzI

 

СДК дека за саат и нешто треба да одам на вакцина,а јас сум ви доживотен коркач за такви работи.Мислам,со самото тоа што ја глеам иглата се ежам,а не па да ме боцкаат.Па кај со игла па и + со лажиче.Глупости.Ама тоа ти е,кога се мора ќе се оди.И знаете што ми текна? Ќе си ставам слушалки и не ме интересира Е,единствена утеха ми е тоа што денес нема да учиме поради вакцината,па ќе издржам некако.И,така.Wish me luck !

 

Моментално сум на училиште и си седам на Фемина. Досадно ми е Ве немам читано одамна и сега се ми е ново. Моментално сега е одмор,абе не станувам ако сака и Бранко нека дојде!

 

Лажичка мед.
Големо, јако, горко кафе.
Сексот и градот.

Денот може да започне.

 

Mašta me je upropastila... Uvek sam uz likove smišljao karaktere, boju glasa, male navike i omiljene pisce, i nikad se to nije poklopilo sa njihovim pravim osobinama... Uvek sam ljude zamišljao boljim nego što jesu, i tako sam nekako i prošao... - Đorđe Balašević

Добро кажал, многу добро. Многу вистинито за жал.


Убав ден имајте феминки, нека тргне убаво неделава.

 

СДК дека колку и да се обидам да разберам некои луге, не успевам во тоа
на девојките од медитација кога и да им спомнеш машко, или машко име на некој од надвор , тие или те избегнуваат, или прават гримаси што мене ми е тоа нивно однесување не обично а овој месец е 1 година како два пати неделно во просек сум мегу нив а со тамошните припадници од машкиот пол комуницираат нормално-секако тие избегнуваат да се во близина на женско, и да ја гледаат во очи затоа што Гуру-нивниот духовен водич бил сонгл до крајот на својот живот, а тие како негови потомци го следат неговиот пат.

и СДК дека вчера решив да почнам да штедам за остварување на еден мој дамнешен сон-зацврстување на самодовербата преку курс за манекенство и фотомоделство(многу одамна согледувам дека ја немам таа верба во самата себе си, ама сега е премногу очигледно) свесна сум дека ке ми требаат 2-3 месеци за да ги соберам потребните финансии, но вреди да се обидам

п.с.можеби малку смешно звучи девојка на 27 години да се запишува на ваков курс, ама мене таа фалинка ми претставува огромен проблем