[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Жени бре, жени глупави.
Ќе се фрла од мост поради љубовни проблеми.
А, искрено, никогаш немам слушнато маж да се фрла. Е не, не е будала!
О, би им правела услуга на таквите, би ги фрлала лично, штом се толку прости. Да не се мачат.
Самосожалувачки настроени створења.
Подеднакво ги мразам ко и оние чие животно достигнување е земање богат маж, па фрчат коментари: Алал вера, види, си се скраси, секојдневно дотерана, нашминкана, намирисана...
Е, да не копа случајно? И јас да безделничам по цел ден, ќе бидам улицкана до 101 и назад.
Ама аш, ни Господин Човек од ДМ Сат ме неќе.

Шеснаесет години од смртта на мојот омилен артист. Секоја година се сеќавам и ме фаќа некаква тага, ко род да ми е. Оваа година изумив, што поради испитот рано сабајле, што поради кошмарот.
Сме сонувале ист сон со мајка ми, немогуче.
Сега едвај чекаме да мине денов, за да ни дојде душа.
Не дека веруваме, али ај, језа некоја не мава. Ја мразам, мразам, мразам оваа поврзаност и интуиција!
Ако пишам после 12, жива сум. Ако не, не се секирајте, не рипам јас од мостови.

 

...Секој со свои проблеми и маки,никаде не е идеално.Ама се нервирам кога некој ќе каже-Хммм,лесно ти е тебе,барем имаш работа,барем дипломира,барем имаш кола,барем имаш нови чевли итнннн.
Секој си знае како му е,а мене воопшто не ми е лесно.
Знам дека луѓето површно ги гледаат работите,мислам од призма на денарот.Ауууу тепаш плата 500-600 евра,сигурно и маж ти,абе ќути не се жали Не,јас не се жалам на никој,се жалам само самата себе. Мислам кога ќе ти тргне наопаку,се прашувам дали некогаш сопира? Значи никогаш не се откажав,само сакав малку мир.Некои работи се средуваа,некои не,некои никогаш.Се трудам овој стрес да го елиминирам,ма да тешко.Единствено што ми помага е тоа што го сакам животот и никако не сакам да си наштетам заради овие проблеми што ми висат.

Нешто што го испечатив утрово,кое е кај мене на биро дома и на работа,и кое сакам да го споделам со вас,зошто навистина дава сила

 

Не ми е јасно зошто толку брзо ми здосадува се, се заситувам и ништо не ми е доволно интересно?
Ни излегувањата не се тоа што беа некогаш, ни дружењето, апсолутно ништо... Секој ден исто па исто. Луѓе што доаѓаат да бидат видени, ретко кој се интересира од т.н. добар провод. Се почесто се каам што воопшто сум излегла, затоа што испаднало тотален промашај.

Некаква монотонија и поспаност владее насекаде. Или па во мене е проблемот. Затоа што има денови кога не ми се напушта мојата соба, единственото место каде што се чувствувам сигурно.
Како поминуваат годините имам се помалку желба за гужви, турканици и еуфорија. Ми треба повеќе мир, опуштена атмосфера. Или па нешто поразлично од секојдневната рутина што ќе ме крене малку, ќе живнам и конечно, кога ќе се вратам дома да имам силни впечатоци.

Се и сешто зборувам денес, нервозна сум. Таков ми е денот. Како ме трпат овие околу мене, секоја чест.

 

Дотерана, нашминкана, намирисана...очите дури ми солзат од маскарава.. Ми се најави еден вчера по телефон, да дојде денес на работа, звучеше младо, а такви овде не ги имаме многу...т.е. ич ги неаме. Викам дај да изгледам претставително нели..овај..од кај знаеш
Не дека беше толку постар, ама сигурно има дечиња што во школо му тргнале и го препуштив на шефицата...шта чеш.
А јас па во сукња, мислам што ќе види? Чечкалиците? Да, за кога ќе му текне да изведе на вечера некоја права жена, да му се најдат при јадењето..
и така...Не дека идам јас на работа маж да си најдам, ама ни за очи да оплакнеш бре?
СДК дека си се чудам како не сум сакала порано праски. Толку ми се некако женствени, сензуални, нежни, а толку сочни. Се заљубив...и искапав како мало дете. Шта чеш...
па замисли таква еротска сцена, јадам јас праски па ми течат по лицето, вратот, сок по блузата, па надолу низ чечкалиците... како реклама за дебелеење би му дошло...Шта чеш...

 

И официјално имам зет. Синоќа бидна работва, сестра ми се вери. Нека и е со среќа, само убавини нека ги следат, да се живи, здрави, среќни и вечни. Па некој ден да ме израдуваат дека ќе бидам тетка.


Еве и виртуелно да ве почестам, за нивна среќа.

 

Нервите ми се скинаа од завидливи луѓе, луѓе без карактер и инатииии.....
Уф цело сабајле правам моабет со една личност и не и се докажува ништо аман бе ? Да и речам бодата е безбојна ке рече не зелена е аман ? Се буни зошто со мајками сме си менувале алишта ахаха со мајками ако не си размениме па со кој ? и сметало шо мајками носела модерни алишта мислам хелло аман бе до каде дојдовме место да се радуваме за другите кога се дотерани и среќни ние ке се буниме.....

 

Kравче, не за џабе некои си ги нарекуваат праскички .
Јас таа фаза ја имав цело лето, ја сечам праската и ме потсетува на, хм, знаеш што
Истото ми се деси и вчера кога ги делев на пола сливите за да ги извадам семките, ја гледам и си викам па личи бре
Потоа мислите ми отидоа и на споредбата со смоквата и сфатив дека ептен забегувам, секаде ја гледам нашето височество- д ваџајна.

Овој твој пост малку ме насмеа, иако не беше смешен, ама ми ги одвлече мислите од мојата моментална состојба.
Разочарана сум од луѓето околу мене- требало да се задоволам со било што, не сум била во состојба да бирам работа, па добро бре, толку ли не верувате во мене и во моите способности? Зарем не мислите дека ќе успеам и дека можам многу повеќе?
Јас си верувам и иако ме боли главата од истите муабети, сепак ќе продолжам да си работам по мојот план.
На крај ќе видиме кој имал промашен живот
Ме мачат и други работи, ама едноставно сега не еруптирале на површината за да ги кажам- обично тоа се случува кога лаптопот не е до мене, а сакам да кажам толку многу работи, да си ја испразнам душата од се` она што ме мачи.
Само ќе кажам дека не е се црно и бело кога се гледаат работите и секогаш има две страни секоја состојба, затоа ако тргнете веднаш да коментирате за некого како живее и дека му е многу убаво размислете дали некогаш би можеле да издржите на неговото место, да бидете под толкав притисок
затоа што лесно е да се завидува, а тешко е да се постигне, а уште повеќе да се задржи.

И така, ми мирисаше денес воздухот на утро на море , гледам со носталгија на последните денови од летото, пробувам да го впијам сонцето и се прашувам како толку бргу ми помина ова лето, а не осетив ништо?
Обично не беше така.
Ах животе, навидум исти се работите, досадно е и исто, а кога ќе видиш летнале деновите, годините...

А јас уште сум заглавена во меѓупросторот, се држам како некој човек што виси држејќи се за нешто и упорно пробувам да се издигнам горе и да продолжам, ама кога ќе подразмислам сепак сега за сега е успех и тоа што уште се држам.
На ваков ветар богами...

 

Абе ми заличе така кога ја загледав, не од кај дршката, туку одоздола , ама си реков -гризни ајде, којзнае што друго ќе ти текне- иначе може и ја до смоквата ќе сум стигнела

 

True!

 

секој ден наоѓам нови убавини и скриени чувства во контури што ги гледам дваесет години. Ветрот ги поздравува сите пори на твоето лице, а косата ја лелее насекаде. И пак ја спојува во едно.

И уште нешто, секоја вечност е кратка а јас верувам во љубов на прв муабет

 

Да констатирам дека останати се и луѓе на планетава. Нема многу, ама ги има. Јас имам неколку во близина и себично ги чувам.

СДК јас љубовта спрема луѓето што ги сакам, не ја изразувам преку гушкање или бацување, туку преку гризење. Уште од мала, сите ги гризев, а братучедка ми секогаш беше со запчиња по рацете, мислиш куче и се с‘снало и личев на она дибекчено Чарли од Чарли бит ми. Ај сега дојдете сите да ве гризне дада Среќичка и да ви прати позитивна енергија, затоа што е многу среќна.

 

Речи ти верувам, наместо те сакам, затоа што не можеш секогаш да му веруваш на личноста што ја сакаш, за разлика на личноста во која имаш доверба. Таа личност секогаш ќе ја сакаш.

Е со ова се сложувам. Довербата е пред се. Ако немаш доверба немаш ништо. Денес е најтешко да се стекне, а најлесно да се изгуби. Друг пат пред да речам те сакам подобро ќе размислам и ќе се сетам на ова. Не можеш секого да го сакаш, затоа не можеш секогаш да имаш доверба. Ама ние луѓе си сме грешиме и така

 

Два дена немам спиено поради него! И конечно.. конечно коцките на место. Јас на шести, тој на четврти. Нема кој да не сопре. Среќна сум многу. Премногу!!!! Едвај чекам да дојде сабота. Ќе шетаме цел ден со другарка ми, ќе пазаруваме , ќе се смееме... Е ова е мој среќен ден!

 

Сакам да кажам... it feels good to be me, with him, до крај на светот! Аххх, тоа се бараше, малку нежност, гушки, бацки, блискост, муабет, галење мешиња...љубов се бараше, љубов! Само нека потрае........
Зашто не ни е на сите вака, секогаш??? Баш би било фино

 

... само ми истекнуваат некои нови изрази, зборови, кованици.
Дечко ми вчера рече дека сум многу инвентивна.
Му одвратив дека тоа е одлика на детето-единче, гревното, нема со кого да се дружи и да прави муабет како мало, па почесто одлетува во светот на фантазијата и замислените пријателчиња.

Што би сакала да си имам замислено пријателче, има да го гњавам со секакви муабети, ама кутрото, мислам дека ќе избега. Дефинитивно ќе избега, има денови кога не се трпам самата себе, не па пријателчето да слуша катадневно кукумјавчење.
* * *
И дојде тој ден, отече баба ми да го запознае Хуго, - "Донеси го, па донеси го бре да го видам, или ќе ме види он онаму, в Ѓорче".

Што мајка викам бара женава во Ѓорче, немаме никој познат таму.
Оф, после ми штракна на што мислела, на вечниот дом.

Смешна и морбидна е, истовремено.

Мислам, не можам да ви опишам со каква радост ми соопштија дека си купиле парцели, уште пред 5-6 години.
"Готово, ние се средивме"!



Морав да ја предупредам дека ако сака гости, да не ги споменува тие глупавите муабети, за мажачки, живеачки, свадбишта, бебиња.
Па ме погледна онака тажно, како мало дете што ќе го испокарате кога краде чоколадо пред ручек.

Нема разбирачка, нема.

 

Денес по незнам кој пат веќе открив дека таксистите , полицијата и шоферите било камион било автобус во Скопје се вистински пример за тоа ШТО НЕ ТРЕБА ДА ПРАВИТЕ ДОДЕКА ВОЗИТЕ
Си застануват кај сакаат , си се префрлаат на ленти кога и каде сакаат , прават по 50 прекршоци на ден.....

 

Се повеќе посакувам на оваа година да и дојде крај ..се некои глупи работи се случуваат .. Мислев само на мене но веќе сум сигурна дека не .. ...Сакам што побргу да се збогувам од 2012 ..

 

Нека ме извинат администраторите/модераторите на форумов ако премногу често добиваат пријави од мене за непишување на кирилица. Ми боде очи, па чувствувам потреба дека посебно ептен новите членови треба да се опоменат да користат кирилична поддршка.

 

Јас незнам кое е тоа задоволство кога студенти одат во други градови да студираат,а притоа прават се освен што учат.Сведок сум на многу вакви примери и се прашувам зошто е тоа така.
Многу е себично,кога твоите од дома секој месец мислат како да ти обезбедат пари за кирија,за сметки,за јадење,за книги..а ти одиш таму а уствари забораваш зошто си отишол.
Не викам дека треба да не се одделиш од книгата и да се изолираш целосно,меѓутоа оние примери кои ги имам јас се далку од тоа што треба да бидат.
Но изгледа така си го сфатиле животот,изгледа мислат дека така е правилно,кој знае..

Денес се чувствувам многу многу подобро,за разлика од вчера.Надвор е прекрасно.Ќе се пресели есента кај нас,и тоа во скоро време.
Со душа чекам да дојдат оние утра,кога не ти се станува од кревет а си покриен со ќебето преку глава. Попладне одиш да прошеташ,а под твоите нозе се наоѓаат сувите пожолтени листови.
Вистинско дете сум во тој период,дете кое се радува на животот.И после зошто толку ја сакаш есента? Е ајде остани рамнодушен на сите убавини ако можеш.

 

Каде отиде младинава?!
Ги гледам темите од музика не можам да се начудам како легендарните бендови

Pink Floyd (189),
Sex Pistols (200),
Pearl Jam (66),
Def Leppard (44),
The Smiths (196),
R.E.M (194),
The Rolling Stones (73),
Whitesnake (265),
Deep Purple (195),
Oasis (13,
The Beatles (256),
Aerosmith (230),
Skid Row (85)

се помалку ценети, почитувани и пред се прегледувани, од балкансите златни гавранчиња

Слаткар (6855),
Ксенија Пајчин (1014),
Тони Зен (735)
Јелена Карлеуша (4547)
Антонија Шола (1071),
Елена Ристеска (7176),
Некст Тајм (53

Морав вака да извадам статистика на лице место, бидејќи бројките се застрашувачки.
Ај некој нека ми го објасни ова мене?!
Воопшто не сакам да навлегувам во прегледуваноста на Гага, Бибер или Пери.
Доста ми се шокови за денес.
Ниту пак сакам да навредам некој, а со оглед на прегледите на темите за кои искажувам мислење, многу од вас ќе бидат навредени и уште сега ви се извинувам, ама навистина не можам да се начудам на музичкиот вкус на денешниве млади.
Не, бе. Тоа крекање е, не е пеење.
Ај откријте ми ја тајната ви се молам. Како го слушате тоа?
Толку ли не ви работат мозоците да сварите некој по длабок текст или пак ушите не ви се во ред што не можете да поднесете квалитетно, совршено компонирана музика?!
Разочарана сум. Да. Р-А-З-О-Ч-А-Р-А-Н-А!!!!
Ајт, бидете поздравени.

http://www.youtube.com/watch?v=ntm1YfehK7U