[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК дека се' се враќа во животот... Тркалото се врти. Луѓето се менуваат и те разочаруваат... за жал.

 

Паметувам:
тебе ти прилегаше cè, како и на силот и смилот
што ме потчинуваа однадвор, a ме храбреа однатре.
Ти беше мојот Исток и мојот Величетврток,
ти беше cè што му недостасуваше на светот,
ти беше и моето незавршено минато
и затоа јас те чував и прашував за тебе.

Молњата што минува низ тебе во мене ce одразува
и јас живеам затоа што знам дека и ти живееш.
Јас сум твој роб за да ја прославам слободата
и тие летни жеги околу твојот појас
и тие ладни меани во твоите пазуви
и тие кавги на ветровите пред твоите поли
и моето време што беше во твоето.

Паметувам:
што читаше дури читаше и што – кога не читаше,
како легнуваше навечер, како ce проѕеваше наутро
и како денот го продолжуваше со својата насмевка,
возбудлива ко квeчерина во отворена калинка.
Во тебе беа границите на Целокупна Македонија
и јас дури те љубев, ја љубев сета татковина.

Ти стигнуваше пред своето тело, пред својот глас
во кого ме допираа недопрени води.

Ти беше мојот Тримир и мојот Светилеб
и моето прогонство беше за да бидат целосни
твојата волја, a мојата неволја.
На дното од морињата, на врвот од копната
ти секаде прва: и пред зракот и сред мракот:

П.М. Андреевски

Се’ уште опиена од моќта на неговите зборови. Како би можел светот соодветно да му заблагодари?
Особено јас, кога ги затворам очите и уживам целосно со мојот мил, кога со неговите допири ми ги рецитира овие стихови

 

Обожавам кога ќе си посветам време на себе, супер ми е.
Денес ја сменив и бојата на косата сега имам боја како костен , малце сум темна ама јас си се бендисав. Секоја вечер си правам комбинации за другиот ден и така едноставно се ми се олеснува, за да не се нервирам на сабајле кога ќе станам и а мојте да не слушат Немам шо да носам
Денес и се расчистив си го средив плакарот, плакарчето во кое ми стојат шминките и чантите, мајка ми се чудеше шо ми било.
Ја сакам мајка ми, цел ден е околу мене и да ми го сошие фустанчето и проби на секој 5 мин да види дали убо напрајла и случајно да не згрешила нешто. Срцка ми е знам дека ќе ми го напрај најубо
Ме исполнуват и мајка ми и татко ми, уште да ми ја исполнат и најголемата желба и ќе нема ко нив, ми се плачи дур го пишувам ова, но ми е мило и кеф ми е шо имам родители за пример шо се трудат и чесно ги заработуват своите пари, со цел јаси брат ми да имаме се.
Ми се допаѓа и овај факултетски живот да го наречам дури и не ми се сјодва од факултет бе луѓе запознав многу драги луѓе, кои знам дека ќе останат овие 4 години присутни во моето секојдневие.
Мило ми е и среќна сум, ми фали уште малку љубов, но се иди во право време на онај кој знај да чека.

Вака се живеј до 101 и назад
Добра ноќ и убав ден

 

Ја гледам оваа лиглава од Сексот и Градот-Кери, и си велам како е можно да некогаш ми била скоро идол? Лигуш...

 

Све се врти, све се враќа и све се скапо плаќа

 

Мразам што се на овој чуден свет се случува точно по некоја одредена рутина.
Се случува нешто, сите дрдорат околу тоа, се едни та исти коментари како дежа ву ми е веќе, знам однапред што ќе кажат, минува време никој веќе не ни спомнува.
Се дешава некоја расправија, и тогаш сите се праведни, повторно со очекуваните коментари и добро познатиот крај на расправијата.
Се случува нешто убаво, сите се "задоволни" со тоа и поскауваат среќа секому, иако скришно молчешкум оговараат како тој некој ништо не заслужил и воопшто не им е јасно како стигнал до таму каде што е, и повторно очекуваните коментари, и повторно очекуваниот крај.
Па слободно можете да ме наречете Баба Ванѓа! Луѓево се толку прозирни што веќе гатачи не ни требаат, ние сами си имаме надприродни моќи бе, на овој толку прозирен свет!

 

Погодена од неправдите кои го погодија светот од денес ќе бидам асоцијална и животниот век ќе го минам во молк. Зошто?! Затоа што глупавото секојдневие не заслужува мој коментар.
Под итно нека воведат програма за едукација на основен бон тон. Па и по една воспитна за безобразлукот кој ме води до лудило.
Да ги научиме дека по улица не се плука и ситни гестови како затварање уста дури џвакаш храна се добитни и корисни за општеството и сетилата. Ми го надразнија дигестивниот систем. Преживари ! Устата сама од себе е актуелно корисен орган. Само ако погодите вистинско време и прилика да ја користите. Не се затвора само кога џвакате, следен пат затворете ја и кога разменувате дезинформации или такозвани малограѓански оговарања. Затворете ја и на предавања. Посебно простата бруцошка популација. Алфа провинцијалци во коренот. Глупирањето на час и повишување на тон кон повозрасен кој ти се обраќа со почит за внимание одамна не е ин.
Приборот за јадење е креативен изум. Научете да го користите, наместо импровизирано дегустирање на заедничка храна ..да не речам со нозе
Не вадете цуфки, не прдете во јавност.
Искапете се и не пцујте од вишок.
Научете основни литературни изрази.
Благодарам. Сега пријатно. Утре ме чека голем ден поминат во друштво на луѓе со изразити малформации на психата.

 

После оваа долга прошетка колку сум уморна,а нема да имам ни време за спиење па се мислам дали воопшто да си легнувам.
Бев на пресконференцијата на Авон,забавно беше.Потоа бевме да вечераме бурек во Вегера,и на крај запнав за да идеме во О ла ла слаткарницата,за на крајот да не го ни дојадам чоколадниот мус што си го порачав.Премногу беше благ,алал да им е не ги жалам парите.Превкусно,но преполнета бев.
Потоа малку кај него на масажа,бидејќи ми вети,и сега што ли да правам...да си легнувам или не...
Ми рече дека сум била прекрасна вечерва...а јас тоа си го знам и без да ми го каже,ама друго е од негова уста кога ќе чујам.

 

сакам кажам, незнам речам

 

Тежок ден, почна убаво, но не заврши...
Сакам да им кажам на моите многу блиски другари, што беа прободени денес во Ѓорче да се борат, да не се предаваат. Не смеат да дозволат да им се земе животот, да се борат до крај знам дека се полни со живот, знам дека ке успеат да се извлечат..
Едвај чекам да дојде утре од сабајле да одам во болница, сакам да видам, мислам дека барем малце ке се осетам по корисна ако сум таму, покрај нив, што и да се случи..
Не знам, се тешам, се молам на господ, се молам многу се молам да се извлечат..
Да видите феминки какви дечки се. Лични, полични убаво воспитани, паметни... никогаш не можеше да ги видиш тажни, намуртени.. Секогаш се спремни за шега, за да те насмеат, за да те расположат..Буквално израснавме заедно, кога ке ми текне колку бевме блиски не можам а да не ми се насолзат очите
Не е фер вака да завршат..
Навистина посакувам да преживеат, верувам во вас дечки...

http://www.youtube.com/watch?v=r_8ydghb ... r_embedded

не знам зашто песната ми се погодува со расположението..

 

Дали сум ви кажала дека дур го чекам принцот ил коњот губам време со магариња?

Убава вечер, убава. Магична вечер почната со дама срце.

 

Собава ми мириса на ванила, а јас сум опколена со испразнети шолји кафе и остатоци од чоколадо.
Прозорецов гледа кон исток, па додека потонувам во меланхолични звуци, ќе го дочекувам утрото.
Слушајќи го возот како поминува, посакувам да сум меѓу патниците кои го чекаат.
Впрочем, и онака животов ме носи на следната станица.

 

Денеска не работам, ке одмарам, никој не ми даде одмор, сама си дадов!. Заслужив, ред е да си приуштам и некое задоволство на душичево.

Спојлер

 

Добро утро!
Ма ова не е нормално, толку глупости да ми се случат во оваа 2012 година, абе косата ми се крева од самата помисла...
Си доаѓам дома, сабајлево околу 06:00 часот, и додека да се средам, да се пресоблечам, па го уклучувам бојлерот да ми се стопли вода да се бањам. И си прилегнав на троседот во дневната, сум задремала... Абе кога станав, и тоа случајно, ме разбуди ужасниот мирис на пожар, цел стан во магла! Одам во тоалетот, што да видам.. Бојлерот гори, машината за перење исто така, а малку фалеше и мојата коса да почне да гори од нервоза! Среќа што не сум паничарка, се интервенираше навремено, инаку не сакам ни да помислам што ќе се случеше да не се разбудев во тој момент...
Ова не се случува прв пат, на 1ви Јануари годинава ќе експлодираше станот, повторно од тој бојлер. Ај, тогаш барем ќе имаше спектакуларен огномет за Нова Година! И тоа не е се`, оваа година два пати ми провалија, и ред други работи. Проклета 2012, се плашам бидејќи сеуште трае!
Среќна Нова Година! Дали на вас ви беше среќна?!
Сум имала среќа..?! Јас би рекла дека сум движеча несреќа!

Ццц... Ај, помина... Да си го допијам кафенцето и да ми се излуфтира станчето од чадот, кога ќе му ја легнам - не станувам до утре сабајле! Се надевам дека повторно ќе се разбудам на троседот во дневна, без одвратниот дим, и кога ќе станам, првото нешто што ќе го уклучам ќе биде компјутерот и Феминава, да проверам дали постои ова мое мислење што сум го постирала затоа што се надевам дека се` што ми се случи утрово е само СОН.

 

Овој Вип-ов отстранаа како ме нервира и боди очи...
Отворам Фемина и тој опп...Дај нека го тргнат модераторите...

 

Мислам дека јас сум најлошиот човек на планетава за чување тајни.

 

Не знам што сум станала ваква, ич не ми се даваат пари за аутфити за едно-вечерни излети (свадби, крштевки, коктели, приеми со дипломатскиот кор ( )). А не сум скржава воопшто, кој знае какви бубачки ми го јадат мозоков....

И така скржавнички, по предлог на свеки, се нурнав во плакарите нејзини да најдам нешто соодветно, не очекувајќи многу. ШОК - свеки да ти имала фустани кои син и и` ги носел од NY, никогаш облечени, „не стигнале на ред“!
Аууу, ко да сум влегла во посебен свет, сите и` ги испробав И еден CK така лиено ми стоеше, да ми доаѓаше да си одам дома со него, ама од пусти срам го оставив....не кршам добро-фамилијарни односи за парче облека

Ќе и` ги оставала сите наследство на ќерка ми.....оооо жено, ЗОШТО?? Што ако не ги сака?? Јас до тогаш кој знае каква каца ќе се направам, па на крај на сите ќе ни биде криво што барем една генерација од жените не ги износила...како оваа на пример, мојата

И така.....си дадов прекрасен аргумент тивко во себе, со одбраниот фустан под мишка си отидовме домче, а пред спиење се качив на Орбитрекот - оваа става мора да се оддржава, што ако ќерка ми каже Не?