[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Eдна мала ситница,навидум неважна може да ти го разубави денот! Си најдов случајно јаготка,црвена и одблеснуваше од сонцето. Ми се рашири насмевката од "уше до уше". Ситниците го прават животот поубав,не големите работи. Многу им се радувам на вакви ситници кои ми го разубувуваат денот. Уживајте во ситните нешта и имајте убав остаток од денот. Ааа...заборавив! Откако си ја најдов јаготката почнав да си ја пеам песната...
http://www.youtube.com/watch?v=6swEn3VSrrM
Тhe strawberry make my day!
Jаготката ми го разубави денот!

 

Luge preteravte so ova encimenci e se slicno na toa, pa mislam kako moze da ima najubavo bebe!?? Nema najubavo, site se ubavi, BEBE... najmilo, najnezno sustestvo, znaci ne moze da bide grdo, site se mili, site se ubavi!!!
[mod-kirilica3b1g4ms][/mod-kirilica3b1g4ms]

 

Кога одам да трчам во паркон, секој ден го гледам еден од најголемите чудаци во градов.

Се облекува како некој филозоф, како Арап, не знам како кој. Долги, бели, ленени алишта, изврзан е со каивчиња, со некои ортомчиња, и на главата дури си врзал една. Пуштил брада, жена му е исто изврзана, мислам дека се некои радикалисти, затоа што обично ја шета само кога и се гледа едното око или двете кога и се покриени.

И така одам јас стално и стално го гледам. Си викам аман заман од човеков, зарем манијачи тука по паркот. Еднаш, двапати, трипати, петпати, стопати више. Секој ден, на истото место, зад детското игралиште. Си седи под сенка и само си седи.

Кога денес, Боже мили, укапирав што прави.
Абе си ја пасе козата бе!

Човекот рекреативно си чува коза, и не знам дали ја носи секој ден со него дотаму, или таму ја крие во грмушките, ама најискулирано си ја пасе.

Искрено му љубоморам. Не се среќава со никој, не зборува со никој, никој не го прави среќен, никој не го разочарува. Не прави ништо освен што си ја чува козичката. Си го живее неговиот прост и едноставен живот и не ебава жива сила, пардон мај френч. И некогаш си викам, зошто едноставно не се помириш, животот е таков, никаков, сите ќе те разочараат, и ќе продолжат и понатаму да те разочаруваат се повеќе... Што се замараш, зошто не се пуштиш по реката, они ножеви ти маваат, ти вади ги, терај, ајде, водата ќе измие се, дури не мораш да се замараш ни да ги вадиш, сами ќе паднат, ајде...

А не, си седнала, си квакнала, ќе се преврзуваш по раните, ќе исправаш криви дрини по текот на животот, ќе се трудиш да се исправиш на сплавот, ќе се трудиш да помогнеш и да фанеш и други луѓе, да ги исправиш и нив.
Седи доле и ќути.
И онака на никој не му е гајле за тебе и секој си прави ко што му одговара.

Еден човек на планетава не остана што ме нема разочарано.

 

Aмбиција, најмили мои, тука е клучот на секој успех. Забележав дека колку поголеми се моите сништа, толку посилно се трудам и со тоа и повеќе добивам. Треба човек да знае што сака и да сака силно! Се друго е толку лесно остварливо..
Ве бакнувам

 

Денес излегов на прошетка низ гратчето мало
Бев на места кои ги имав заборавено.
Дојдов до школскиот двор каде што си го фатив првиот дечко, првата љубов. Сакав да седнам на клупата каде што ни се случи првиот бакнеж, но ја нема повеќе. Ја тргнале. На нејзино место сега има само купишта песок, камења, дрвца. Во близина градат спортска сала и затоа. Толку убави моменти имав на таа клупа. Треперење, пеперутки во стомакот.. Се беше поинаку тогаш ми се чини.
А сигурна сум дека не сум единствената која го имала првиот бакнеж на таа клупа, или првата љубов, или првата караница со дечкото.
Ах, спомени...

 

Сакам да се вратам назад едно дваесетина години, на иста возраст вака, сама во некој голем град.
Да ми е се непознато и да проучувам.
И да пеам. Некаде во некој гласен бар каде што ќе морам да се вклопам со публиката наместо тие со мене. Да ја истурам цела душа преку песна, а некој едвај да ме забележува. Се додека еден ден и ме забележат и ми се придружат.

Само невозможности. Друго со мене, сакало-неќело, не ќе има.

Сепак сум сита. Пишувам бавно како полжав, со милион лични метафори и фантазии и соништа.
Пишувам и пишувам, ни блиску до математика; тоа што всушност треба да го пишувам.

 

Сдк
2 дена со ред фаќам цагер 20:20 и тоа ти значело нова среќа, нова љубов

Денов тапа.Ништо корисно не направив.Излегов малку ито кога залади, а додека имаше сонце седев пред компјутер
Утре почнува последната работна недела од месец септември а со тоа се повеќе и повеќе учење, вежби..

Убава вечер.Одам да се капам и вкревет. Ке звони алармотт утре во 06 : 10

 

Сдк дека неделата ја сметав за најтапа ден,ама денес си го променив мислењето.Баш убаво ми помина денов.Всушност недела е ден кога секој од членовите на семејството има време да се посвети на останатите членови,да се насмее,да рашири позитивна енергија.А таа позитивна енергија не држи цел ден.И баш ми е мило што е така.
Семејството е една од најубавите и најважните работи од животот Не знам што би правела без нив.Да ми се здрави и живи уште доолго доолго...
А од утре,секој со своите обврски.
Ве поздравувам и поуживајте уште малку во викендов.

 

СДК ... Фејсбук треба да се преименува во Порнбук Што се нема таму!?

 

Нормални луѓе

 

Има нормални но добар дел се ненормални и очајни за внимание па на лош начин сакаат да привлечат внимание. Жалосно, девојки така да се рекламираат со голотии ??! ...

 

СДК-дека имам толку многу да кажам ама незнам од каде да почнам
Нешто не сум весела деновиве нешто ме мачи во душава
ама незнам ШТО..или знам ама не сакам да си поверувам
чекам само да помине овај грд период во кој се наоѓам
се мие некако преку К..
како да немам воља за ништо
терам по мое,а свесна сум дека го повредувам некој со моето однесување
ама јбг и мене ме повредувале

 

Одеднаш со само една вест,животот ми се промени за 360 степени.Останав со отворена уста и незнаев што да кажам,сакав да викам ама неможев,сакав да плачам ама ми ги нема слозите.Сакам и овде да се искажам ама неможам,значи неможам.

Суров си животе.Зарем само спрема мене си ваков? Добро што погрешив?

 

Заклучок прво: ас сама не можам.

Озбилно, секоја чест на оние кои се снаоѓаат во дуел еден на еден, а другиот еден е првиот еден. Цела недела ќе бидам сама, цимерката отиде дома. Ќе да се швркнам. Веројатно е работа на навика, тоа бидувањето сама. Се карам себе си за ова, секогаш туѓата трева ми е позелена.

Ми фалат луѓе што зборуваат македонски. Слушам во двор некој зборува и се сепнувам дека зборува македонски. Не, италијански било за курвата подоле. (читај превод курва=кривина).

Сега е погоден момент некој да ми ја затне муцката. Му зборувам на зајак кој не знам како се вика. Се извинувам за низиве глупости.

И вака, за крај на овој срцепателен пост, ко мало дете пекам за мајка ми. Идиот со акцент на д бидејќи на таа буква и почнува името. И најдов 50 илјади поклони и направив финански план за штедење.

Недела предела. Мојава прди.

 

Сакам да ви кажам дека многу ми е тешко...Премногу
Секој ден во мојот дома има караница, секој ден е се понапната ситуацијата, понервозна...
Зошто парите се оние за кои еден брак после 20 и нешто години е причина за развод, зошто ние нивните деца сме должни да го гледаме сето тоа и да патиме!

Не сакам ова да го гледам, не сакам...Тажно е ова што го гледам, тажно е што сум присутна на караниците на моите родители, тажно е што едноставно нашето некогаш колку толку спокојно семејство сега се распаѓа...

Солзите знам дека нема да помогнат, но и разговорите не помагаат се е веќе готово, Крај е на секое сеќавање, крај е на секоја среќна минута!

 

Уствари фак ит.
Прекрасен ден! Не ми се збори за истото,не сакам да ми излезе од душава,си го штедам!!! МММММХ!
Фала,многу и пријатно!

 

Мензисов е убиец.
Ич не ми е убо.
Се' ми е рамно и еднакво. Што е најлошо, на оваа безмерна вага ги ставам доброто и лошото, корисното и штетното, мааааааааааааааааааааа!! крррррххх...!!
Нешто ми стои во грлото. Некои звуци - значи, не се зборови - звуци се!
Сакам да ги крикнам но не се дефинираат со букви.
Дури ни со оние букви што плачат.
И добата ми стои на плеќите, гние на мене па почива во мене.

Сите борби се поразителни, дури и оние победничките.
Знаете зошто?
Бидејќи душата ве боли кога ќе помислите на црпењето сила од дното на вашата душа.
Колку и да сте успеале на крај, сепак не сте победник.
Знаете зошто?
Оти најчесто заборавате на идеалите.
А што се идеалите?
Ма, и тие не се важни.
Ништо не е важно колку вас, не?
Освен вас, се' друго е лага..

И песнава кратко трае ако ја доживеам како обичен звук -
се надевам исто ќе биде и со кнедлите во моето грло..

http://www.youtube.com/watch?v=BtZ6DoeimP4

Не сакам да умрам. Сакам да блеснам во љубов.

 

СДК дека сум вмешана во нешто лошо,многу лошо,ама сама сум си крива.Држете ми среќа да се извлечам без последици...

 

... прошетавме низ панаѓурот, си купивме дрангулии, нов паричник (нели е хард кор чувството кога ќе си купите нов, и останувате со ситни паричиња во него или недај боже - со ич?! ама хеј - си имам нов, убав ми е ептен), јас јадев сусамка, он џвакаше мастика, па после ми текна - а зошто не шеќерна волна, па упорно се бодев позади едно малечко да се сликнам со неговата, од памет го извадив.

А денес, милина, сонцето се распослало ко за инает на крајот на септември, се испруживме во дворчето и до ручекот си читавме книгички, јас Хесе, тој Твен; и удобна и пријатна беше целата таа тишина, кога не правите ништо, а правите всушност сѐ.
Штракнувавме цветови и пеперутки, добро ги наполнивме мешињата, па потоа удривме на дремка...

Прекрасно е чувството кога ти е фино и природно во близина на неговото семејство, нема драма, нема изнасиленост. Можеш да си бидеш ТИ, и те сакаат таква каква што си. Каква реткост и кое олеснување е тоа.

За сите оние кое упорно вртеле очи кога бабите им викале - да си најдеш дете од еснаф фамилија и фино семејство, имало вистина во тоа.
Не дека не постојат исклучоци, кога од тотална расипикуќа излегло фино детуле, ама статистиката е таа.
Детето е огледало - на семејството.

 

што нема да видиш по Скопскиве улици

млада девојка на вечерно излегување-облечена во кратко фустанче со светки-подранила Нова Година изгледа тенки хулахопки и секако високи потпетици а на ушите долги обетки како парички тропкаат ли тропкаат
незнам во кој филм беше девојкава ама ептен невкусно изгледаше-ми беше незгодно да прокоментирам дали се видела на огледало пред да излезе од дома