[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Таму каде што е светлината - постои и темнина, каде е чадот - има пожар, каде е Бог - постои Ѓаволот. Некои работи колку и да се трудиме, не можеме да ги сокриеме. Ништо не е вечно, темната страна на човекот кога - тогаш ќе искочи на виделина, и маските си имаат рок на траење, само штета што е краток...

 

ќе биде подобро... после дождот, доаѓа сонце !!

 

Здраво Скопје, здраво неотпаковани куфери, здраво распореду кој не постојш сега за сега (ах, филолошки...).

(и се разбира) здраво феминки

 

Можам да преживеам и без ајвер годинава!
Но, останатите не.
Вкусен е, не велам не, и јас го јадам кога е пресно сварен, така околу месец дена. Потоа не. Понекогаш, еднаш месечно. Ама фамилијата моја слободно ќе именувам како ајвер фамилија .
Маки луѓе, аргатски маки големи.
Голема количина на ајвер се спремаше денес. Килограмите се троциферени дури .
Што јадачи ќе беа. И ова уште да биде потрагично ајверот кај нас го снемува за неколку месеци, краен рок му е до февруари.

Во моментот сум целата укочена, главата ми тежи, цел ден на оган, па да ги излупиш. Имам вртоглавица. Лошо ми е, и се заради еден ајвер.
А да не заборавам дека рацете сеуште ми мирисат на пиперки. Не се мие бре, со што не пробав.
Сите сме собрани на куп. Баба ми истите приказни ги раскажува секоја година , мајка ми секоја година вели дека оваа е последна како прави. И лани го зборуваше истото.
Се собрале све жени, муабети се вртат, ама баба ми е најгласна. Маки нема женава. Чиниш касетофон има голтнато. Не бре појачало .

И така, вкусен е ајверот, да, да, ама оди па направи го.
Среќа што ја праќаме мајка ми по пријатели и роднини да лупи пиперки, инаку до полноќ ќе лупевме.
Утре ве канам на тава лижење. Велат дека ако лижеш од тава, ќе ти врнело на свадба.
Кај мене бура ќе има .

 

Ме сакаше... во тоа сум сигурна. Но, на некој свој начин. А јас... и јас го сакав него. Но, на сите можни начини..

 

Расипан викенд не се поправа со романтични филмови Ангел, се поправа со шетање низ парк, со ручек со пријатели, со качување на Водно, со нови познанства.... А што да правам јас, ете признавам и јас сум една од оние кои заради љубовта откачи се, најдобриот другар кој ѓаволски многу ми недостига, пријатели, не дека премногу ги имав, излегувања без него, а што да правам кога проклетите пари секој пат ми беа пречка и причина, е сега имам пари, имам време, ама тие едноставно заминаа по други патишта.
Ајде да се вратам на она што најдобро го знам, нееее, не е тоа цртањето, сум го заборавила веќе тоа, моите соништа, моето друго јас. Можеби ќе ми олесни од сета таа романтика на која бев изложена овие два дена, под сопствена и полна одговорност.
Свести се Ангел, живееш на брдовитон Балкану, не на брдото Холивуд.

 

Чао бесплатни пораки.
Ќе ми недостасувате.

 

Мојот живот никогаш не би бил толку прекрасен да не постои тој во него....Затоа го сакам највекеќе од се и секого...

 

Toплата бања,убавиот мирис,лосионот и главниот зачин,парфемот,им заблагодарувам,ми го вратија расположението..
Сега сум како нова,но до кога,е вистинското прашајне...?!

 

Кој ќе си стане утре во 6? кој? кој? Јас. Ах таман се залежав дома, те ќе откажат предавања те десет у еден ден ќе ги пикнат. Дека мене концентрацијата ќе ме држи од толку рано сабајле се до попладневните часови. Дааа, да не се лажеме, после 12 саат нема да функционирам повеќе, ќе ми се спие, ќе ми се јаде, ќе ми се пие, ќе ми се шета, ќе ми се лежи, ќе ми се гледа серија. Ама ете ти налет, ќе дремам на пракса после трите скапани двочасовни предавања. Шта би шта не би, јас и у тоа си наоѓам работички за да ми биде интересно. Пример, многу често размислувам каква штета да сторам по лабораториите со цел да ги надохнадам оние илјада денари за штета што ги плаќам секој семестар, а ќораво чашиче немам скршено. Нели сум во право? Хааа. Мора да се исполнува некако времето зошто ќе се побудалее човек. Неретко си размислувам и колку други луѓе во светот го прават истото што и јас во истиот даден момент. Некогаш си замислувам како би изгледал асистентот келав на пример или со која асистентка/професорка би биле добар пар. Многу ми е забавно бе. И ем гувеам, ем меѓу првите секогаш, ем точно секогаш ја завршувам работата. Не дека се фалам, ама кликеров турбо ми работи
Забораив да напоменам дека некогаш, поточно ова поише пати(читај секој ден) си замислувам како денот завршил, јас сум си отишла дома, сум се измочала(пошто не одам во вц на факултетон освен во ептен зортни ситуации) и сум си дошла во соба и си го соблекувам прслукот и... аааах убавини и бум, се будам од сон и уште сум на предавање
Ајде добра ви ноќ

 

Како мамат македонските студенти на испит па отворете го линков можеби ке ви се најди ве Поздравувам


http://www.fakulteti.mk/news/12-07-07/k ... ispit.aspx

 

Под стрес сум како да треба да ја пеам химната пред 100 милиони луѓе... нервозна сум и ми доаѓа да плачам, не за нешто друго, од пуста мака... математичка... лимеси и глупости што не сум учела две години сега вежбам и решавам и си викам кој ѓавол ме тераше да се запишам на фармација... ауу па оди си на филолошки на англиски, ем го знаеш предобро ем полесно ќе си поминеш, ама неее... ќе си учам сега и ќе си се мачам 5 години, ама ако, ќе поминат и тие.
Ајде да не се жалам многу и јас што биде нека биде, важно ќе си одам за две недели дома. Ме нема сега, по цел ден речиси сум на факултет, а мислам дека и уште поретко од ова ќе се уклучувам и ќе пишам. Иначе не се жалам дека се запишав на фармацевтски ова ми е само момент на слабост заради математика.
Секој ден се е исто, сакам авантура, предизвик... нешто да направам... зима сакам, да одам на скијање... многу сакаме, ама не добиваме се.
Се прашувам дали би вредело да се вратам дома само заради нешто што сум ветила... го ветив ама гледам залудно сум го ветила, кога не добивам повратна реакција, туку само незаинтересираност...
Нека тргне нешто кон добро, сакам причина да се насмевнам

 

Аман,деновиве толку мисли ми се плеткаат во глава што мислам дека ќе полудам.
И стварно не знам дали е до мене или до перцепцијава на другиве. Значи,ако некогаш сум плачела по внимание ( wtf ) а не сум го добила ,сега батка го добивам на големи врати. Не бре,не дека ми пречи далеку од тоа ама чудно ми е многу. Другарки,другари,другари кои не те гледаат како другари затоа што од неодамна си сингл...гад хелп ми
А јас,јас не знам што сакам. Од ден на ден ми е толку ...сеедно,а не сакам да ми е сеедно. Окапувам повторно на компјутеров,толку од моето фалење наоколу дека не спијам пред него.
Си правам сценарија што се невозможни,сакам да ми биде се како порано...бев мирна. Сега сум неспокојна,разубавена,така викаат хахаха и растргната.
Од утре со обврски,ах ако не ми бевте вие што ќе правев. Love you.

 

Утре т.е. за неколку часа ми е првото предавање на факултет и ич, ама ич не сум возбудена.
Секогаш на првиот ден од школската година чувствувам еуфорија и трема. Сега не.


Јас арна. Мрдам. Вие?

 

Сдк.мислам дека нема поголема плачка од мене..
синока на концерт бев на омилената ми пејачка ....после првата песна почна да збори нешто,да не поздрави ....
нели како сите пеачи што прават и се расплача и јас си се расплачав и не да ми потече една две солзи туку рекииии ми течеа.. плачев .. од среќа,од возбуда,од радост ... овие денови бев премногу среќна,синоќа преубаво си поминав,пеев,скокав,останав без глас,нозете ме болеа премногу оти скоро 3 саати пред да почне концертот појдов,само место напред да фатам... но не жалам за тоа ..

и кога мислиш дека конечно доаѓаат среќните денови .. грешиш ... денес пак некоја носталгија ме фати,само плачам,за ситници.. ми фалат личности .. ми фали тој многу .. ми фали мајка ми,со денови не сум ја слушнала,сакам во македонија да одам мајчица да си ја видам,да ја гушнам .... ах мајчице мојаа кадее сиии ... оти не сме блиску како пред две години зошто дојдов овде да студирам??? ми фалат муабетите со тебе,ми фали блискоста,ми фалат твоите прегратки иако имам 21 година ..МИ ФАЛИ ... се надевам дека за нова година ке те видам ... знам дека сакаш да сум среќна и успешна,ке успеам мајче,ке го направам тоа за тебе...а ти чувај се .. и знај дека јас секогаш сум тука,само ти биди ми среќна

среќна сум-брат ми се сменил многу,не е повеќе оној див и безчуствителен ... за прв пат летово да ми каже дека му фалам,да ме моли да останам во мк ... да доаѓа кај мене да *спие* иако седевме до 4 сабајле а тој во 6 одеше на работа .. се смеевме ко будали,за девојќи го закачкав,нели помал е ,ред му е .. сонце ми е тој,го сакам најмногу,мило ми е многу за неговата промена ... убав август поминав ... убави спомени имам .. ми фали летото,ми фали август,ми фали и таа,сакам да ја видам,да муабетиме по цели ноќи,ми преба муабет со неа па и со него .. ми иде да вриснам,да му кажам се,милион работи,чуства... знам дека нема да сменам ништо но ете .. знам дека он се знае ..


нема никаква смисла постов.. се е измешано .. исто како моиве чуства ..

добра ви ноќ ... заминав да спијам,ме чека напорна недела,ми треба одмор.

 

Официјално ми завршува летово Утре факс аген.. Што да се праи животиште. Идеме со нови сили во нови походии !

Спојлер

Само што не знам од колку саат сум на предавање. 9 или 12 и пол

 

И ја мислам дека е обострано

 

Некаде прочитав дека подобро се размислувало со полн мочен меур. Деновиве поради мојата нелогично смешна трема од уринирање во туѓи тоалети, би требало да потврдат дека сум размислувала повеќе од нормално?
Да речеме дека да. Но, за што?
За правење филмови во главата за кои нема да имаме можност да ги изгледаме? Ниту да ги изглумиме, затоа што реално ќе ги одиграме, а сепак несвесно? Затоа што сме програмирани да го запамтиме она кое што можеби прави да се чувствуваме загрозено, а веднаш откажуваме да бараме нешто добро?
Не знам, ништо не знам. Не ја разбирам годинава што изминува, што се уште не е завршена. Не го разбирам овој период. Не се разбирам себеси.
Ех, љубиме. Љубиме, а не сме свесни. Се чувствуваме празно, а сме полни љубов. Не даваме ништо, а земаме љубов. Љубиме и очекуваме. Очекуваме, и не‘ боли. Боли, а пак љубиме. Цело време љубиме. И со ронка внимание, и со целосно игнорирање. И со секој искрен збор, љубиме. Без интерес, љубиме.
Затоа што сме човечки битија. Затоа што хемијата не е доволна. Затоа што треба некаде да се потпреш, да подзастанеш. Треба некој да те поддржи, да не паднеш. Без разлика кој е, само драг да е.

И кога губам. И кога неповршно ме боли, што дури и јас не сум свесна. И со чист ум, и со грижа на совест. И во матна вода. И под ведро небо. И кога се плашам. И кога будалесто сум храбра. Ги љубам оние до мене, и кога мислам дека сум најголем хејтер. И кога изгледам како аутсајдер. Сепак. Љубам.

Најмногу кога сум патетична

 

Ако некој знае на што е со близнаците (во хороскоп ),јас незнам ...
Еден ден ти ветува брда и долини а другиот веќе не постоиш ..

Како и да е мене нескафе ми дава сила а богами и несоница ...Па побогу сите обврски ги завршив ( е добро де не сите ) , заслужив и јас да си легнам во нормално овреме ... but my brain doesn't think the same .Тој си има други нешти на мени ...

 

онака од вц фино лепо си го зедов лаптопот за да не го будам брат ми...

немам ништо посебно да кажам.. освен шо утре е понеделник.. -.-
го мразам денот. ме мрзи да притискам на секое шифт за големи букви.
ме мрзи да станам од шоља и да си легнам. ме мрзи да спијам. ме мрзи да помислам дека утре сум на факс,.
дека е понеделник.
ме мрзи да сонувам, сонувам глупости.
ме мрзи да му одбијам на дечко ми кој упорно ѕвони на мобилен.
ме мрзи да му објаснувам : досаден си.
ме мрзи едноставно.
ме мрзи да мрзам.
за крај:
http://www.youtube.com/watch?v=yGVJ_-EdgSA

чао пријатно