[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Секогаш ни треба момент кога одлучно си одиме од нечиј живот. Празнината која ја оставаме или ќе ја покори гордоста или гордоста тивко ќе плаче. Јас несуетно знам дека ќе оставам празнина, зошто ја пополнував празнината,емотивната празнина на сета една личност, но егото почна да ме притиска во тој мал простор на душа колку зрно грав. Направив личност... заедно комплетни,пријатели. Тој беше мојот разум,а потоа станав јас негов разум и емоција, тој остана само его,разгалено его кое почна да се гали и улизнува на статус и забава...и сега ќе остане само его.
Кога немаме што да бараме, кога ништо не добиваме...време е да си заминаме.
Јас не сум сама. Никако. Сакам,силно сакам некого и тој мене, но пријателите се важни. Тој ми беше важен... а јас нему. Секој пат кога животот му станува хектичен првата и последната личност на која се јавува. Некако не ме интересира. Ме доведе до тотална сеедност.

Од друга страна,нештото кое ме дразни е нештото кое повеќе не е табу. Секс. Секој здрав и нормален млад човек има потреба од истото,ама... Ми се е*е како твит, како статус на фејсбук. Како јасна експресија на внатрешните чувства,не е искреност. Зошто побогу сте лицемерни во други услови?! Еве сега мене би ме замериле заради самоцензурата во ебе (еве ти го бе братче,целото, ако ти предизвикува оргазам), зошто не сте толку искрени и не кажете некому во фаца, ти си говно и неурамнотежен кретен?! Зошто се срамите некому да му ја кажете вистината?! Зарем не ви е срам што сте облепени со фекалии?!
Небаре првите кои го измислиле чинот на тој вид на општење заради уживање и размножување. Не ќе ми беше лошо да мислам дека некого му се приебало колку што ми се лоши кога ќе помислам колку говна изел и колку си ги спуштил критериумите и егото за да го добие сексот, а колку ги качува критериумите и егото кога треба да биде човек.
Потребата за силен извик на тие потреби најчесто лежат во една неискоренлива хистерија и лоши родители,вие ако сакате превртете се главеечки. Тоа е вашата жална вистина. Ако се ебете,ебете се, а не тоа да зазема рамки на Илијада по цел виртуелен простор, па потоа да биде разложувано и анализирано, па и на крај...ќе се покае пустиот и кога ќе видиш,ебаниот е у зијан те неебан... Жално та тужно.
И тако то. Некој си оди,некој си доаѓа.

Не бидете говна. Ве молам. Колку сте вие самите за себе,толку ве чинат и оние околу вас...а почесто ќе сфатите дека тие ви ја чинеле целата личност или барем најважните делови кои ве прават живи.

 

СДК за да ги имаме некои нешта, треба за истите да се потрудиме да ги имаме.Зошто очекуваме да имаме она што сакаме, а не правиме ништо за истото да го придобиеме? Ништо не паѓа од небо.За да имаш нешто, треба да дадеш, не за друго, туку на таков начин се одвива животот.Многу е едноставно, само ние луѓето ептен ги комплицираме работите.

Ме мачит стомаков, ко бумбарка се осеќам, уште да фатам да се тркалам дури и дремка ме фати

 

Guess who's back?

 

Тој ми тврди дека секоја лага во себе крие трошка вистина, а јас одбивам да верувам, како првпат или прва работа да ќе е. Тој знае стабилно да стои и на тенок лед, а јас по сто ебани пати морам да да прашам и проверам.
Тој има свои теории, а јас уште сум на делот со хипотезите.

Несовршени и тотално различни е нашата дијагноза.
Но на крајот сфаќам дека нашата различност е како црно и бело во јинг-јанг, како плус и минус на батерија, како клуч и квака, како небо и земја, тотално различни но меѓусебнозависни и предусловени.
Копчаш така?
За јас да бидам среќна ми треба тој, за тој да биде среќен му требам јас.
Чисто ради баланс.

И така.
Ауфидерзен...

 

СДК Сфатив дека многу погрешно перцепирам некои работи, а тоа ми ги отвора лошите особини во мене. Треба да си се преиспитам и да си прашам нешто ако не ми е јасно или ако ми изгледа двосмислено, наместо да се трујам со мои сопствени забелешки кои во моментот ми даваат одговор, а не многу подоцна избиваат на површина бурно како ерупција, непотребна ерупција на која и ги чувствувам последиците - како сега. Во меѓувреме не си давам простор да размислам малку пошироко се додека не излезе од мене се до последно делче, за подоцна да се вратам повторно на почеток кој не ми дава да мрднам подалеку.
И со многу нови почетоци не е баш добро.
Доцна или не, мило ми што сфатив некои работи и иако сум повторно на почеток, сепак сум чекор напред...

 

Не одговарам за оргазмичните доживљаи при отварање спојлер!
Е, сега кога се оградив од обвинувања, ко воли, нек изволи.
Gambit: Origins
Duration: 69minutes
Genre: Action|Porn

Спојлер

Не бе. Во 3 саатот на глас рикам.
Како? Зашто? Зашто сине Бруте?!
Не знам што е посмешно. Ставот? Позадината? Невин голуб насмевката? Ролката бе?
Од увек ме фасцинирале вакви фотографии. Утре на внуците оп-труп, ја го дедо у млаѓе године.
Ко наследство да им остави и слики и ролка. Природно богатствиње, да се заштити од УНЕСКО!
Ајмо цурице и дечаци, земете си бројче и застанете во ред за оплодување.
Не. Ај доста!

Јас сум одлично. Немам многу време за интернет, ама кога имам, наоѓам вакви фаци.
Што знам, убаво ми е на душава, ама да не тупам предвреме.
Let's give time some time.

Дотогаш, сите сложно и оргазмично да уживаме во сликава.

 

срце на дада срекен лет...
господ нека ми те чува нека ми те врати живо здраво и испотено
ајде дадичка не ми се секирај ке поминат брззо тие 13часа летање малце ке нанаш малце филм ке погледаш и оп додека трепнеш ти си у истанбул а од таму до ск уште еден сат
Со душа те очекуваме сите мама од двај ја натерав да легне за тато да не праиме муабет ама битно легнаа ја сум тука и ке чекам до последен момент ке прилегнам малце коа ке видам дека авионот полетал.
оооооо има цревцата од гушкање да ти ги извадам веруј ...овие 4 месеци без тебе ми се видоа као вечност премногу ми фалеше ама затоа сеа има да си надокнадиме и да си знаеш дека преубаво звучи коа ке ми кажеш даде те сакам!

Брат ти си мојата гордост,те сакам највеке!!

 

Жени,женички,женчулиња мои....контактот е воспоставен,каква милина чувствувам..... Ако ме разбирате тоа е како нешто што сте го изгубиле,а после долго време го наоѓате.... ме праша каде е мојата коса со боја на мед...еееее...се сеќава на тоа после 32 години... ...нема да дозволам деновиве ништо да ми го наруши ова убаво чувство...

 

Будна од најраните утрински часови. Спремна за ден со обврски до бескрај... И тоа што моментално ми годи е топлото кафенце на ова ладничко време.

 

СДК овака или онака, си има начин на однесување и облекување во училиште и треба да се почитува. Никој не е должен да ви ги гледа градите со стрии и полуголиот задник.

Не, не сте убави и привлечни ако се разголите.

 

Јааа,сега се разбудив а имам за учејне,охххх маки мои..а пак јуниг си читам.?
Одам по кафе,ако има некој заедно да го пиеме нека ми кажи.

 

Кога некој е далеку од тебе, најлошото е што незнаеш дали му недостигаш или те заборава...

 

Почнаа да ми недостасуваат шпанските серии.
Ама сериозно
Кога и да налетам на некој шпањерос на странскиве телевизии, не мрдам од пред телевизор додека не заврши епизодата. И нели, со еден саат гледање веќе сум во тек со настаните - кој на кого му е брат, полусестра, татко, очув, мајка, кој на кого е непријател, кој на кого што му мисли и тако даље...
И сериозно мислам дека ако на нашиве телевизии почнаат да емитуваат некоја шпанска серија, ќе почнам да си ја гледам. Чисто за да го вежбам јазикот, да не го заборавам.
Благодарение на Касандра, кога бев во прво одделение научив побрзо да читам, заради Емералда не отидов на роденден на едно школско другарче, а едно лето на одмор не сакав да отидам бидејќи ќе ја пропуштев последната, финалната епизода од Фиорела. Никогаш не ја преболев...
А ова турскиве и индискиве серии можат вода да им носат на шпанските кога се во прашање изјавите на љубов! Tanto amor, tanta pasión, ay dios mío!


Треба МТВ во новиот распоред да вметнат некоја шпанска, или уште поубаво - бразилска серија.
Ми недостигаат тие моменти на напнатост и неизвесност кога епизодата ќе заврши со сцена како Фернандо ќе дознае дека Серхио не му е син, и дека сестрата Марија Магдалена ги сменила бебињата во болница. А син уствари му е Едуардо, куќниот помошник. А Едуардо се заљубил во Марисол, ќерка му на Фернандо, значи тие се брат и сестра.
И тука веќе заплети, расплети, кулминации, драматична музика во позадина...

Не бе не, нема ништо друго како добра шпанска серија!

 

Омилен појадок изминатава недела ми се две јаболкца и чаша нескафе. И овде собата ми е свртена на југ, уште кога ќе ги дигнам ролетните (се разбира, ги спуштам до доле пред да си легнам, и дупчињата им се затворени , да се наспијам како човек), одма мава Сонценце и убавко е. На душичката и во собичката. Е вакво време сакам, топло ама не пекол.

Сестра ми седнала сабајле, уште пред 9, и зела ќе го реди бирото. Боже Господе. Ви кажав дека кога прекина музиката, сфатив дека типов во куќава ги делел ѕидовите со салфетки? Е, значи кога некој кива преку две соби, го слушам. Зела дамава... Извадила се, ама буквално се. И зела мава со фиоките по бирото. Бам, бум, пее, пуштила караоке парти, џизс крајст. Знам што и е поентата, досадно и е и сака намерно да ме разбуди да ја занимавам. Еднаш и спукав ќути, двапати и ѕвонев на мобилниот (тоа ни е предупредување пред да станам и да се изнервирам ) и више ми пукна филмот. Викам, е сакаш да станам, еве ме, станав.

Прво ја карав оти се инати. Второ оти извадила се на огромен куп а не сака да го нареди. Трето оти се инати. Четврто оти не допишала домашно. Петто - оти се инати. :geek:

Ама не може мене едно деветгодишно дериште да ми се инати, да се разбереме. Се заканив со некои работи, нешто учителки мучителки... И зема да се извинува, ама јас вака, нака и ми вика - од утре ќе се поправам (ова изгледа учителката така ги тера да викаат). Сега како кокиче процвета откако станав, инатот и избега кога ја дигнав ролетната. Додека пишувам, значи детиште што секој ден ми вика јас не знам да си го постелам креветот, си ја смени постелнината бе! Навлаки, чаршафи, па дури и го наместила навнатре, раб му направила, мува да застане да се пресече. Се изми, се намачка со помада, појаде, и дадов еден Фервекс оти шмрка и сега се спреми да ја носам на школо. И квакнала и вака ме гледа - .

Легенда е.

 

искрено мене шпанскиве серии ми се многу нереални на пример секогаш се со среќен крај и на главните улоги неможе ништо да им се случи и изјавувањето љубов некако им е пренападно не им се гледа во очите дека се вљубени а изјавуваат љубов фатија за гуша и текеро танто ми аморрррр што знам а кај турските некако ми е друго го нема баш тој сјај на љубов да кажам кај сите турски но кај повеќето сум гледала каква страст имаат а на шпанскиве ми е те исто па исто сите исто глумат некако и на шпансиве мноогу ги влечкаат работите 3 епизоди возбудливи 10 епизоди се зборува што се случило во тие 3 така да јас сум за турските

 

Времево е само за шетња со куче у парк, кафенце у АБЦ, ручече у Канцеларија и пешки накај дома. А јас ќе продолжам само да си пикам тампони во носот, да пијам фервекс, затворена и изолирана од светот, сама дома, со куп од книги на слободен ден поради боледување.
Животе кога ќе тргнеш наопаку носиш се со себе.

 

Низ улиците што нема да сретнеш, луѓе што си ги шетаат своите миленици, деца кои одат/се враќаат од школо, забразани студенти, деловни луѓе со лап топи во раце, баби и дедовци и малечки дечиња.
Ама морам да ви кажам како едно мало девојче комшивче во зградава ми го разубави денот.
Се враќам јас од факултет и го чекам лифтот да дојде, додека така чекаме со една постара девојка или жена не можам да оценам точно што беше и доаѓа едно мало девојче кое се викаше Ангела и ги фаќа на девојката градите и и вика: леле штубави гради имаш! Бев изненадена од потегот на девојчето и само се насмевнав, после една минута девојчето се врти кон мене и ми вика: еве уште една убава дадичка, со убава коса! Дедо и ми рече: умира таа по долги коси. На крај ми рече чао убава дадичке.... злато мало, сакав да кажам дека мене ме расположуваат и вакви мали ситници...
Насмевнете му се на денот за и тој да ви се насмее.

 

Не знам што е со мене и соништава за пат накај Германија! Значи цел сон препотување, потплачување, договарање, барање контакти, и пази, во Дортмунд идам, некој ми кажува дека мора на аеродром да се пријавам како граѓанин- турист, да не влегувам во метро ( а неам поим ни дали има метро во Дортмунд, ете не ни проверив ), и да пазам од кого барам цигари?!

Германија, што сакаш од мене бре!?
Фиши ми вика дека таму има инди сцена и арториографик толпа во која совршено би се сместила без проблем. Ахам. Ок. Ќе си ги остварам целите, ќе напуштам се’ и ќе идам за Дортмунд мортмунд!

Шала на страна, со соновиве на крај не можам да излезам. А можда е зошто вчера во 1 саат по полноќ си готвев јуфки со кари паста, па аналогно на currywurst испаднало да цел сон отиде јабана до Дојчланд. Трипови.

Туку! Утре има промоција на Антологијата на младата македонска проза и поезија. Јас ќе читам и ќе го гушкам светот со љубовна поезија. Датумот е уште поубав, зошто на мачорот му е роденден. Му спремив малечки изненадувања и се договоривме цела негова фамилија и јас утре да му пееме на телефон Happy Birthday до солзи

Еве го и линкот, кој сака нека повели, ќе чита и мојот драг професор Џепароски. Најмило ќе ми биде ако дојдете! Инаку мултимедијалниот центар се наоѓа веднаш до Бест Вестерн хотелот, во строг центар на Скопје. ВЕ ОЧЕКУВАМ!
http://www.kanal5.com.mk/default.aspx?m ... ntId=96857

 

СДК-Моментот кога сите женски од одд играте одбојка на физичко,а ниедна уствари незнае да игра ко шо треба.